אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:פעלקעררעכט"

פון המכלול
קפיצה לניווט קפיצה לחיפוש
ק (החלפת טקסט – "„" ב־""")
ק (טשעקטי און אנדערע רייניגונג, typos fixed: בֿ ← ב (2), ײַ ← יי (8), ױ ← וי (4), װ ← וו (14))
שורה 2: שורה 2:




דאָס '''פעלקעררעכט''' (פון לאַטײַניש ''ius gentium'', "רעכט פון פעלקער") איז אַ איבערמלוכישע רעכט־סדר אױס פּרינציפּן און כּללים, דורך װאָס די שײַכות צװישן די פעלקעררעכטלעכע נושאי זכויות (ראשית מלוכות) װערן רעגולירט אויף דער באַזיס פון גלײַכרעכטיקײט.
דאָס '''פעלקעררעכט''' (פון לאַטייניש ''ius gentium'', "רעכט פון פעלקער") איז אַ איבערמלוכישע רעכט־סדר אויס פּרינציפּן און כּללים, דורך וואָס די שייכות צווישן די פעלקעררעכטלעכע נושאי זכויות (ראשית מלוכות) ווערן רעגולירט אויף דער באַזיס פון גלייכרעכטיגקייט.


דער הויפּט־מקור פונעם הײַנטװעלטיקן פעלקעררעכט איז מגילת (די טשאַרטער) פון די [[פאַראײניקטע פעלקער]]. זי אַנטהעלט אַן אַלגעמײנעם פאַרװער פון גװאַלד, װאָס גילט פאַר אינטערנאַציאָנאַלן געװױנהײט־רעכט אומאָפּהענגיק פון אַ מיטגלידערשאַפט אין די פאַראײניקטע פעלקער און װאָס פאַרװערט די מלוכות צו האַלטן אָנפאַל־מלחמות, און באַשטעטיקט דאָס רעכט פון די אינדיװידועלע אָדער קאָלעקטיװע זיך-פאַרטײדיקונג.
דער הויפּט־מקור פונעם היינטוועלטיגן פעלקעררעכט איז מגילת (די טשאַרטער) פון די [[פאַראײניקטע פעלקער]]. זי אַנטהעלט אַן אַלגעמײנעם פאַרווער פון געוואַלד, וואָס גילט פאַר אינטערנאַציאָנאַלן געוואוינהייט־רעכט אומאָפּהענגיק פון אַ מיטגלידערשאַפט אין די פאַראײניקטע פעלקער און וואָס פאַרווערט די מלוכות צו האַלטן אָנפאַל־מלחמות, און באַשטעטיקט דאָס רעכט פון די אינדיווידועלע אָדער קאָלעקטיווע זיך-פאַרטײדיקונג.


מקורים פונעם פעלקעררעכט זײנען צװײ־ און עטלעך־זײַטיקע טראַקטאַטן, אינטערנאַציאָנאַל געװױנהײט־רעכט און אַלגעמײנע רעכט־פּרינציפּן (38סטער אַרטיקל, ערשטער אָפּסאַץ, אותיות א‛, ב‛ און ג‛ פון חוקת פונעם אינטערנאַציאָנאַלן געריכט פון יוסטיץ).
מקורים פונעם פעלקעררעכט זײנען צווײ־ און עטלעך־זייטיגע טראַקטאַטן, אינטערנאַציאָנאַל געוואוינהײט־רעכט און אַלגעמײנע רעכט־פּרינציפּן (38סטער אַרטיקל, ערשטער אָפּסאַץ, אותיות א‛, ב‛ און ג‛ פון חוקת פונעם אינטערנאַציאָנאַלן געריכט פון יוסטיץ).


השפּעהדיקע ייִדישע פעלקעררעכט-יוריסטן זײנען לאַסאַ אָפּענהײַם, אײאַל בענבֿענישׂתי (העברעיש׃ איל בנבנשתי), יאָראַם דינשטײַן (העברעיש׃ יורם דינשטיין), הערש לאַוּטערפּאַכט, רות לאַפּידעס (העברעיש׃ רות לפידות), ראָבי סאַבעל (העברעיש׃ רובי סיבל), יעקבֿ ראָבינזאָן, שמשון ראָזנבױם, שבתי ראָזען, נתן פײַנבערג און יובַֿל שאַני (העברעיש׃ יובל שני).  
השפּעהדיקע ייִדישע פעלקעררעכט-יוריסטן זײנען לאַסאַ אָפּענהיים, אײאַל בענבענישׂתי (העברעיש׃ איל בנבנשתי), יאָראַם דינשטיין (העברעיש׃ יורם דינשטיין), הערש לאַוּטערפּאַכט, רות לאַפּידעס (העברעיש׃ רות לפידות), ראָבי סאַבעל (העברעיש׃ רובי סיבל), יעקב ראָבינזאָן, שמשון ראָזנבוים, שבתי ראָזען, נתן פיינבערג און יובַֿל שאַני (העברעיש׃ יובל שני).  


== ליטעראַטור ==
== ליטעראַטור ==
שורה 22: שורה 22:
[[קאַטעגאָריע:פעלקעררעכט]]
[[קאַטעגאָריע:פעלקעררעכט]]
[[קאַטעגאָריע:פאראייניגטע פעלקער]]
[[קאַטעגאָריע:פאראייניגטע פעלקער]]
[[קאטעגאריע:אומבאקוקט]]
[[קאַטעגאָריע:אומבאקוקט]]
[[קאטעגאריע:אויף יידיש]]  
[[קאַטעגאָריע:אויף יידיש]]  
{{קרד/ויקי/יידיש}}
{{קרד/ויקי/יידיש}}

רעוויזיע פון 22:51, 8 דעצעמבער 2022

 


דאָס פעלקעררעכט (פון לאַטייניש ius gentium, "רעכט פון פעלקער") איז אַ איבערמלוכישע רעכט־סדר אויס פּרינציפּן און כּללים, דורך וואָס די שייכות צווישן די פעלקעררעכטלעכע נושאי זכויות (ראשית מלוכות) ווערן רעגולירט אויף דער באַזיס פון גלייכרעכטיגקייט.

דער הויפּט־מקור פונעם היינטוועלטיגן פעלקעררעכט איז מגילת (די טשאַרטער) פון די פאַראײניקטע פעלקער. זי אַנטהעלט אַן אַלגעמײנעם פאַרווער פון געוואַלד, וואָס גילט פאַר אינטערנאַציאָנאַלן געוואוינהייט־רעכט אומאָפּהענגיק פון אַ מיטגלידערשאַפט אין די פאַראײניקטע פעלקער און וואָס פאַרווערט די מלוכות צו האַלטן אָנפאַל־מלחמות, און באַשטעטיקט דאָס רעכט פון די אינדיווידועלע אָדער קאָלעקטיווע זיך-פאַרטײדיקונג.

מקורים פונעם פעלקעררעכט זײנען צווײ־ און עטלעך־זייטיגע טראַקטאַטן, אינטערנאַציאָנאַל געוואוינהײט־רעכט און אַלגעמײנע רעכט־פּרינציפּן (38סטער אַרטיקל, ערשטער אָפּסאַץ, אותיות א‛, ב‛ און ג‛ פון חוקת פונעם אינטערנאַציאָנאַלן געריכט פון יוסטיץ).

השפּעהדיקע ייִדישע פעלקעררעכט-יוריסטן זײנען לאַסאַ אָפּענהיים, אײאַל בענבענישׂתי (העברעיש׃ איל בנבנשתי), יאָראַם דינשטיין (העברעיש׃ יורם דינשטיין), הערש לאַוּטערפּאַכט, רות לאַפּידעס (העברעיש׃ רות לפידות), ראָבי סאַבעל (העברעיש׃ רובי סיבל), יעקב ראָבינזאָן, שמשון ראָזנבוים, שבתי ראָזען, נתן פיינבערג און יובַֿל שאַני (העברעיש׃ יובל שני).

ליטעראַטור

  1. יורם דינשטיין: המשפט הבינלאומי. בוך א‛: המשפט הבינלאומי והמדינה (תל אביב 1971); בוך ב‛: סמכויות המדינה כלפי פנים (תל אביב 1972); בוך ג‛: אמנות בינלאומיות (תל אביב 1974); בוך ד‛: תביעות בינלאומיות (תל אביב 1977); בוך ה‛: המשפט הבינלאומי האל־מדינתי (תל אביב 1979, מסת"ב ISBN 978-965-19-0024-2); בוך ו‛: דיני מלחמה (תל אביב 1983, מסת"ב 978-965-19-0108-9 ISBN)
  2. רובי סיבעל׃ משפט בינלאומי. שריגים־ליאון 2010, מסת"ב ISBN 978-965-442-074-7
  3. שבתאי רוזן׃ בנבכי המשפט הבינלאומי. ירושלים 2013, מסת"ב 978-965-536-018-9 ISBN
  4. נתן פיינברג׃ ארץ־ישראל בתקופה המאנדאט ומדינה ישראל. בעיות במספט הבינלאומי. ירושלים 1963
  5. L. Oppenheim; H. Lauterpacht: Oppenheim’s International Law: Volume I: Peace (London 1962); Volume II: Disputes, War and Neutrality (London 1969)
  6. Nathan Feinberg: Studies in International Law. Jerusalem 1979, ISBN 978-965-22-3324-0

דאס איז נישט קיין המכלול ארטיקל, בלויז עפעס וואס ליגט דא ביז עס וועט ערזעצט ווערן מיט בעסערס. שרייבט עס איבער!