אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "דיינו"

2 בייטן אראפגענומען ,  פֿאַר 7 חדשים
החלפות (מנין)
אין תקציר עריכה
(החלפות (מנין))
 
שורה 34: שורה 34:
עס איז נישט קלאר ווער עס האט געשריבן דעם פיוט. אין [[משנה]], [[תוספתא]], [[תלמוד בבלי]], [[תלמוד ירושלמי|ירושלמי]] און [[מדרשים]] ווערט עס נישט דערמאנט, אבער עס איז געשטאנען אין נוסח פון [[מכילתא]] פון געוויסע ראשונים{{הערה|זעט פירוש ה[[ראב"ן]] אויף די הגדה; [[רבי שמעון בן צמח דוראן]] [https://mishna.alhatorah.org/Parshan/R._Shimon_b._Tzemach_Duran/Avot/3.14 אויף אבות ג, יד]; פירוש הרשב"ץ אויף די הגדה}}. טייל מפרשים לערנען אז דער פיוט איז פארפאסט געווארן דורך [[רבי עקיבא]] און איז א המשך צו זיין מאמר "מנין שכל מכה ומכה"{{הערה|[https://www.sefaria.org/Zevach_Pesach_on_Pesach_Haggadah%2C_Magid%2C_Dayenu.1 זבח פסח]; [https://haggadah.alhatorah.org/Parshan/Ma'asei_Hashem/Maggid/15.5 הגדת מעשי ה']}}; פון אנדערע זעט מען אז עס איז נאך פון [[תקופת בית שני]]{{הערה|פירוש הרשב"ץ אויף די הגדה}}.
עס איז נישט קלאר ווער עס האט געשריבן דעם פיוט. אין [[משנה]], [[תוספתא]], [[תלמוד בבלי]], [[תלמוד ירושלמי|ירושלמי]] און [[מדרשים]] ווערט עס נישט דערמאנט, אבער עס איז געשטאנען אין נוסח פון [[מכילתא]] פון געוויסע ראשונים{{הערה|זעט פירוש ה[[ראב"ן]] אויף די הגדה; [[רבי שמעון בן צמח דוראן]] [https://mishna.alhatorah.org/Parshan/R._Shimon_b._Tzemach_Duran/Avot/3.14 אויף אבות ג, יד]; פירוש הרשב"ץ אויף די הגדה}}. טייל מפרשים לערנען אז דער פיוט איז פארפאסט געווארן דורך [[רבי עקיבא]] און איז א המשך צו זיין מאמר "מנין שכל מכה ומכה"{{הערה|[https://www.sefaria.org/Zevach_Pesach_on_Pesach_Haggadah%2C_Magid%2C_Dayenu.1 זבח פסח]; [https://haggadah.alhatorah.org/Parshan/Ma'asei_Hashem/Maggid/15.5 הגדת מעשי ה']}}; פון אנדערע זעט מען אז עס איז נאך פון [[תקופת בית שני]]{{הערה|פירוש הרשב"ץ אויף די הגדה}}.


דער פולער נוסח הפיוט ווערט שוין געברענגט אין די ערשטע הגדות, [[סדר רב עמרם גאון]]{{הערה|{{היברובוקס|2=סדר רב עמרם השלם|3=14439|4=מהדורת פרומקין|page=250|באנד=ב}}}}, און אין [[סידור רב סעדיה גאון]] (מיט אן הוספה אינדערמיט, "ומניין שנתן לנו את ממונם…"){{הערה|{{היברובוקס||סדור רב סעדיה גאון|20685|page=202}}}}. אויך דער [[רמב"ם]], וואס דערמאנט עס נישט אין זיין נוסח ההגדה, האט זיך אבער געפירט ווי דער פריערדיגער [[מנהג]] עס צו זאגן{{הערה|[[רבי אברהם בן הרמב"ם]], געברענגט אין מעשה רוקח [https://shitufta.org.il/Mishneh_Torah,_Leavened_and_Unleavened_Bread/9?selectedunittext=31&mefarshim אויף רמב"ם ביים סדר ההגדה]: "ועם היות שאבא מארי ז"ל לא הזכירו בנוסח ההגדה, לפי שהוא בלתי מפורסם בכל המדינות ולא הכרחי".}}.
דער פולער נוסח הפיוט ווערט שוין געברענגט אין די ערשטע הגדות, [[סדר רב עמרם גאון]]{{הערה|{{היברובוקס|2=סדר רב עמרם השלם|3=14439|4=מהדורת פרומקין|page=250|באנד=ב}}}}, און אין [[סידור רב סעדיה גאון]] (מיט אן הוספה אינדערמיט, "ומנין שנתן לנו את ממונם…"){{הערה|{{היברובוקס||סדור רב סעדיה גאון|20685|page=202}}}}. אויך דער [[רמב"ם]], וואס דערמאנט עס נישט אין זיין נוסח ההגדה, האט זיך אבער געפירט ווי דער פריערדיגער [[מנהג]] עס צו זאגן{{הערה|[[רבי אברהם בן הרמב"ם]], געברענגט אין מעשה רוקח [https://shitufta.org.il/Mishneh_Torah,_Leavened_and_Unleavened_Bread/9?selectedunittext=31&mefarshim אויף רמב"ם ביים סדר ההגדה]: "ועם היות שאבא מארי ז"ל לא הזכירו בנוסח ההגדה, לפי שהוא בלתי מפורסם בכל המדינות ולא הכרחי".}}.


צווישן די פארשער איז איינע פון ​​די השערות, אז עס איז פארפאסט געווארן אלס רעאקציע צו די קריסטליכע אימפראפעריע {{אנ|Improperia}} שטראף לידער, ווי צום ביישפיל "איבער פסחא" פון מעליטא פון סארדיס, אין וועלכע די אידן ווערן באשולדיגט אין טון שלעכטס פאר גאט דורך קרייצן דעם [[אותו האיש]], טראץ די אלע גוטס וואס גאט האט זיי געגעבן ביי יציאת מצרים. עס זענען אבער פארהאן פאָרשער וואָס גלויבן אַז די אימפראפעריע איז אַן ענטפער צו דעם פיוט, און נישט פארקערט, און טייל פון זיי ווייזן אויף אז עס שטאמט נאך פון די צייטן פון בית המקדש{{הערה|זעט דניאל גאלדשמידט אין '''הגדה של פסח ותולדותיה''', זייט 50; Eric Werner, "Melito of Sardes, the First Poet of Deicide", ''HUCA'' 37 ,(1966) .pp  191-210; S.G Hall, "Melito in the Light of the Passover Haggadah", ''Journal of Theological Studies'', 22 ,(1971) .pp 29-46 און נאך.}}.
צווישן די פארשער איז איינע פון ​​די השערות, אז עס איז פארפאסט געווארן אלס רעאקציע צו די קריסטליכע אימפראפעריע {{אנ|Improperia}} שטראף לידער, ווי צום ביישפיל "איבער פסחא" פון מעליטא פון סארדיס, אין וועלכע די אידן ווערן באשולדיגט אין טון שלעכטס פאר גאט דורך קרייצן דעם [[אותו האיש]], טראץ די אלע גוטס וואס גאט האט זיי געגעבן ביי יציאת מצרים. עס זענען אבער פארהאן פאָרשער וואָס גלויבן אַז די אימפראפעריע איז אַן ענטפער צו דעם פיוט, און נישט פארקערט, און טייל פון זיי ווייזן אויף אז עס שטאמט נאך פון די צייטן פון בית המקדש{{הערה|זעט דניאל גאלדשמידט אין '''הגדה של פסח ותולדותיה''', זייט 50; Eric Werner, "Melito of Sardes, the First Poet of Deicide", ''HUCA'' 37 ,(1966) .pp  191-210; S.G Hall, "Melito in the Light of the Passover Haggadah", ''Journal of Theological Studies'', 22 ,(1971) .pp 29-46 און נאך.}}.