אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:אוהל תורה ישיבה"
ק (אויף ווייניג אדער קיין אנדערע וויקי (1)) |
אין תקציר עריכה |
||
| (8 מיטלסטע ווערסיעס פון 3 באַניצער נישט געוויזן.) | |||
| שורה 1: | שורה 1: | ||
{{Coord|53.13171766|26.01837714|display=title}}{{דעסקריפציע||ענגליש = pre-World War II Yeshiva|העב=ישיבה בפולין|}} | |||
[[טעקע:Wasserman-2.jpg|קליין|250px|דער ראש ישיבה רבי אלחנן וואסרעמאן]] | [[טעקע:Wasserman-2.jpg|קליין|250px|דער ראש ישיבה רבי אלחנן וואסרעמאן]] | ||
'''אוהל תורה''' איז געווען א ישיבה גדולה אין [[באראנאוויטש]], [[פוילן]] (היינט אין [[בעלארוס]]). דער ראש ישיבה איז געווען | '''אוהל תורה''' איז געווען א ישיבה גדולה אין [[באראנאוויטש]], [[פוילן]] (היינט אין [[בעלארוס]]). דער ראש ישיבה איז געווען [[רבי אלחנן וואסערמאן]]. | ||
== געשיכטע == | == געשיכטע == | ||
די אוהל תורה ישיבה איז געגרינדעט געווארן אין באראנאוויטש אין [[ה'תרס"ו]] דורך דעם [[אלטער פון נאווהארדאק|אלטן פון נאווהארדאק]], פאר א קליינער גרופע בחורים. דער מנהל (משגיח) איז געווען דעם אלטנס איידעם, הרב [[ישראל יעקב ליובטשאנסקי]], דער רב פון אלט באראנאוויטש. ביי דער [[ערשטע וועלט מלחמה|ערשטער וועלט מלחמה]] האט זיך די ישיבה געשלאסן.{{הערה|1=[http://www.hebrewbooks.org/pdfpager.aspx?req=50156&pgnum=41 אין די שטעט און שטעטלאן־ פון די גוויסע ישיבות פון ווייס ווסלאנד און ליטע נאך דעם חורבן]}} | די אוהל תורה ישיבה איז געגרינדעט געווארן אין באראנאוויטש אין [[ה'תרס"ו]] דורך דעם [[אלטער פון נאווהארדאק|אלטן פון נאווהארדאק]], פאר א קליינער גרופע בחורים. דער מנהל (משגיח) איז געווען דעם אלטנס איידעם, הרב [[ישראל יעקב ליובטשאנסקי]], דער רב פון אלט באראנאוויטש. ביי דער [[ערשטע וועלט מלחמה|ערשטער וועלט מלחמה]] האט זיך די ישיבה געשלאסן.{{הערה|1=[http://www.hebrewbooks.org/pdfpager.aspx?req=50156&pgnum=41 אין די שטעט און שטעטלאן־ פון די גוויסע ישיבות פון ווייס ווסלאנד און ליטע נאך דעם חורבן]}} | ||
אין תר"פ איז אנגעקומען קיין באראנאוויטש | אין תר"פ איז אנגעקומען קיין באראנאוויטש [[רבי אלחנן וואסערמאן]] און ער האט אנגענומען באנייען די ישיבה. ער איז געווארן דער הויפט [[ראש ישיבה]]. ער האט צוגענומען אלס [[ר"מ|רמי"ם]] אין דער ישיבה די באקאנטע גאונים [[רבי שלמה היימאן]]{{הערה|רבי שלמה היימאן האט פארלאזט די ישיבה אין תרצ"ה צו ווערן ראש ישיבה פון [[תורה ודעת]] אין [[וויליאמסבורג]], [[ניו יארק]].}}, [[רבי דוד הכהן ראפאפארט]] (מחבר פון "צמח דוד", און "מקדש דוד" אויף [[סדר קדשים|קדשים]]) און [[רבי לייב גאוויע]] פון [[בריסק]]. אונטער די גאונים איז די ישיבה מיט אירע איבער 300 תלמידים געווארן בארימט אין דער תורה וועלט. די משגיחים זענען געווען הרב ליובטשאנסקי מיט רבי צבי הירש גוטמאן. די שיעורים וואס דער ישיבה האט געזאגט אין דער ישיבה האבן די תלמידים פארשריבן, און שפעטער האט מען זיי געדרוקט אין די ספרים "קובץ שיעורים" און "קובץ הערות". | ||
אויפן פארלאנג פון דעם ראש ישיבה האבן די נדיבים פון באראנאוויטש געבויט א גרויסן בנין אויפן ראג פון די ארלע און האווערא גאסן. שפעטער האט דער גביר ר' [[מרדכי סאדאווסקי]] געבויט אינעם הויף פון דער ישיבה א קיך וואו די תלמידים האבן געקראגן זייערע מאלצייטן. | אויפן פארלאנג פון דעם ראש ישיבה האבן די נדיבים פון באראנאוויטש געבויט א גרויסן בנין אויפן ראג פון די ארלע און האווערא גאסן. שפעטער האט דער גביר ר' [[מרדכי סאדאווסקי]] געבויט אינעם הויף פון דער ישיבה א קיך וואו די תלמידים האבן געקראגן זייערע מאלצייטן. | ||
| שורה 25: | שורה 26: | ||
[[קאַטעגאָריע:ליטווישע ישיבות]] | [[קאַטעגאָריע:ליטווישע ישיבות]] | ||
[[קאַטעגאָריע:בעלארוס]] | [[קאַטעגאָריע:בעלארוס]] | ||
{{קרד/ויקי/יידיש}} | {{קרד/ויקי/יידיש}} | ||
[[ | [[he:ישיבת אוהל תורה]] | ||
יעצטיגע רעוויזיע זינט 00:26, 24 יוני 2024
אוהל תורה איז געווען א ישיבה גדולה אין באראנאוויטש, פוילן (היינט אין בעלארוס). דער ראש ישיבה איז געווען רבי אלחנן וואסערמאן.
געשיכטע
די אוהל תורה ישיבה איז געגרינדעט געווארן אין באראנאוויטש אין ה'תרס"ו דורך דעם אלטן פון נאווהארדאק, פאר א קליינער גרופע בחורים. דער מנהל (משגיח) איז געווען דעם אלטנס איידעם, הרב ישראל יעקב ליובטשאנסקי, דער רב פון אלט באראנאוויטש. ביי דער ערשטער וועלט מלחמה האט זיך די ישיבה געשלאסן.[1]
אין תר"פ איז אנגעקומען קיין באראנאוויטש רבי אלחנן וואסערמאן און ער האט אנגענומען באנייען די ישיבה. ער איז געווארן דער הויפט ראש ישיבה. ער האט צוגענומען אלס רמי"ם אין דער ישיבה די באקאנטע גאונים רבי שלמה היימאן[2], רבי דוד הכהן ראפאפארט (מחבר פון "צמח דוד", און "מקדש דוד" אויף קדשים) און רבי לייב גאוויע פון בריסק. אונטער די גאונים איז די ישיבה מיט אירע איבער 300 תלמידים געווארן בארימט אין דער תורה וועלט. די משגיחים זענען געווען הרב ליובטשאנסקי מיט רבי צבי הירש גוטמאן. די שיעורים וואס דער ישיבה האט געזאגט אין דער ישיבה האבן די תלמידים פארשריבן, און שפעטער האט מען זיי געדרוקט אין די ספרים "קובץ שיעורים" און "קובץ הערות".
אויפן פארלאנג פון דעם ראש ישיבה האבן די נדיבים פון באראנאוויטש געבויט א גרויסן בנין אויפן ראג פון די ארלע און האווערא גאסן. שפעטער האט דער גביר ר' מרדכי סאדאווסקי געבויט אינעם הויף פון דער ישיבה א קיך וואו די תלמידים האבן געקראגן זייערע מאלצייטן.
דער קוידאנאווער רבי, ר' שלום אלטער פערלאוו, האט געלערנט אין דער ישיבה און איז געווען א תלמיד מובהק פון רבי אלחנן וואסערמאן.
אין דער מלחמה
אין די יארן פון חורבן אייראפע, האט די ישיבה געוואנדערט אין די שטעט ווילנע און טראק. ווען די נאציס זענען אריינגעקומען אין דער שטאט, האט מען געכאפט די אלע בחורים, וואס האבן דעמאלסט געהאלטן ביים לענרען מסכת נדה. י"א תמוז תש"א האט מען זיי געברענגט אין דעם ניינטן פארט דארט האט מען דערמארדעט דעם ראש ישיבה מיט זיין גאנצע משפחה און די גאנצע ישיבה.
נאך דער מלחמה, האט די רעגירונג פארוואנדלט דעם בנין פון דער ישיבה אין א ספארט־פלאץ.
באקאנטע תלמידים
- הרב משה שוואב, משגיח אין געיטסהעד
- רב מנדל קפּלן
רעפערענצן
- ↑ אין די שטעט און שטעטלאן־ פון די גוויסע ישיבות פון ווייס ווסלאנד און ליטע נאך דעם חורבן
- ↑ רבי שלמה היימאן האט פארלאזט די ישיבה אין תרצ"ה צו ווערן ראש ישיבה פון תורה ודעת אין וויליאמסבורג, ניו יארק.
דאס איז נישט קיין המכלול ארטיקל, בלויז עפעס וואס ליגט דא ביז עס וועט ערזעצט ווערן מיט בעסערס. שרייבט עס איבער!