אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:לאמזשער ישיבה"

מיט דער שטיצע פון רבי חיים לייב מישקאָווסקי (דער "סטאַוויסקער צדיק") און רבי [[חפץ חיים|ישראל מאיר כגן]] (דער "חפץ חיים"), האט רבי לייזער שולעוויטש, א תלמיד פון רבי [[ישראל סאלאנטער|ישראל סאַלאַנטער]], געגרינדעט אין 1883 די ישיבה אין לאמזא, פוילן.<ref>{{צייגט בוך|title=Artscroll Judaiscope Series / Torah Lives|date=October 1995|publisher=Mesorah Publications, Ltd.|isbn=0-89906-319-5|page=133|edition=First|chapter=Rabbi Moshe Rosenstain, זצ"ל: Mashgiach of the Yeshiva of Lomza}}</ref> ווען הרב שולעוויטש האט געקויפט דעם מגרש פאר'ן בנין פון דער ישיבה, האט ער אריינגעלייגט דעם נאמען פונעם סטאוויסקער אינעם קאנטראקט. די ארטיגע אידישע געמיינדע האט פינאנציעל געהאלפן ביי דער גרינדונג פון דער ישיבה; איין רייכע אלמנה האט געשאנקען איר גאנצע פארמעגן פאר דער ישיבה און זיך אריבערגעצויגן אין אן עלטער-היים, בשעת אן אנדער יידיש פּאָרל האט יעדן איינגעגעבן 35,000 ציגל.

ווען רבי שולעוויץ האט געפרעגט רבי [[נתן צבי פינקל]], דער אלטער פון סלאבאָדקע, וועמען ער זאָל נעמען אלס איידעמער פאר זיינע צוויי טעכטער, האט דער אלטער האט פארגעשלאגן רבי יחיאל מרדכי גארדאן, דער "[[טראק|טראקער]] עילוי", פאר איינער פון זיינע טעכטער; און רבי יהושע זעליג רוח, וועלכער איז געווען באקאנט אלס דער גרעסטער מתמיד אין די ישיבות פון [[טעלזער ישיבה|טעלזש]] און [[סלאבאדקער ישיבה|סלאבאדקע]], פאר דער צווייטער. מיט זיינע איידעמער פעסטגעשטעלט אין  דער ישיבה-פאקולטעט אין פוילן, האט רבי שולעוויץ עמיגרירט קיין [[בריטישער מאנדאט|ארץ ישראל]].