אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:משלי"
ק (החלפת טקסט – "״" ב־""") |
ק (החלפת טקסט – "׳" ב־"'") |
||
שורה 20: | שורה 20: | ||
* "די ווערטער פון למואל מלך משא " ( [https://he.wikisource.org/wiki/ביאור:משלי%20לא קאפיטל לא]). כולל צוויי לאַנגע משלים אויף מלכים, ווייַן, און פרויען. | * "די ווערטער פון למואל מלך משא " ( [https://he.wikisource.org/wiki/ביאור:משלי%20לא קאפיטל לא]). כולל צוויי לאַנגע משלים אויף מלכים, ווייַן, און פרויען. | ||
די לעצטע 22 פסוקים פונעם ספר הייבן אן "אשת חיל" און גייען לויטן סדר פון [[אלף בית]]. דאס רעדט וועגן אן ערליכער פרוי, אדער וועגן דער תורה. | די לעצטע 22 פסוקים פונעם ספר הייבן אן "אשת חיל" און גייען לויטן סדר פון [[אלף בית]]. דאס רעדט וועגן אן ערליכער פרוי, אדער וועגן דער תורה. ס'איז א מנהג ביי יידן צו זאגן די פסוקים פרייטיק צונאכט פאר קידוש. | ||
== הערות == | == הערות == |
רעוויזיע פון 04:32, 23 נאוועמבער 2022
דאס ספר מִשלי איז פֿון די חכמה ספרים אין תנ"ך וואס לערנט אויס דעם מענטש זיך צו פירן אויפן ריכטיגן וועג. ספר משלי איז איינע פון די דריי ספרי חכמה אמ"ת (איוב, משלי, תהילים)
דאס ספר הייבט אן: משלי שלמה בן דוד מלך ישראל.
ספר משלי איז דאס צווייטע ספר אין כתובים און קומט נאך ספר תהילים .
דאס ספר איז פיל מיט קורצע פסוקים וואס זענען רייד פון חכמה און מוסר.
ביי די יידן פון מאָראָקאָ איז דער מנהג אז מען טיילט משלי אויף זעקס חלקים און מען זאגט איין חלק יעדן שבת פאר מנחה פון פסח און שבועות, אַ צייַט ווען דער זומער הייבט אן און מענטשן זענען נישט אזוי אפגעהיטן אין באשיידנקייט. יידן פון בבל האבן דעם מנהג צו לייענען משלי שבת פאר מנחה אין דריי וואכן נאך פורים. [1]
טיילן פון דעם ספר
דאס ספר איז צעטיילט אין עטלעכע טיילן וואָס זענען אין פארשיידענע סטילן:
- "משלי שלמה בן דוד מלך ישראל" (קאפיטלעך [1]א - ט ). איז כולל לאַנגע משלים, רובֿ פון זיי זענען עטלעכע פסוקים און אפילו גאַנצע קאפיטלען.
- "משלי שלמה" ( [2]י - כב פסוק טז ). כולל קורצע משלים, רובֿ פון זיי פון איין פסוק.
- דער דריטער באַנד, גערופן "דברי חכמים" ( [3]פרק כב פסוק יז, עד פרק כד ). איז כולל משלים פון אנדערע חכמים, וואס שלמה האט איינגעשלאסן אין זיין ספר.[2]
- דער פערטער באַנד, וואס הייבט אן "גם אלה משלי שלמה אשר העתיקו אנשי חזקיהו מלך יהודה" ("די זענען אויך די משלים פון שלמה, וואָס די מענטשן פון חזקיהו מלך פון יהודה האבן געדרשנט") ( [4]כה - כט ). כולל משלים פון 1 - 2 פסוקים, גרופּירט דורך טעמע.
- "די ווערטער פון אגור בן יקה]" ( קאפיטל ל ). אַרייַנגערעכנט עטלעכע לאַנגע משלים אויף די נאַטור פון דער וועלט און מענטשן.
- "לעלוקה" (קאפיטל 30).
- "די ווערטער פון למואל מלך משא " ( קאפיטל לא). כולל צוויי לאַנגע משלים אויף מלכים, ווייַן, און פרויען.
די לעצטע 22 פסוקים פונעם ספר הייבן אן "אשת חיל" און גייען לויטן סדר פון אלף בית. דאס רעדט וועגן אן ערליכער פרוי, אדער וועגן דער תורה. ס'איז א מנהג ביי יידן צו זאגן די פסוקים פרייטיק צונאכט פאר קידוש.
הערות
- ↑ טוביה פרשל, המנהג לקרוא משלי בשבתות
- ↑ אראל סגל הלוי ספר משלי
ספרים אין תנ"ך |
תורה: בראשית | שמות | ויקרא | במדבר | דברים נביאים: יהושע | שופטים | שמואל (א' וב') | מלכים (א' וב') | ישעיה | ירמיה | יחזקאל | תרי עשר: הושע | יואל | עמוס | עובדיה | יונה | מיכה | נחום | חבקוק | צפניה | חגי | זכריה | מלאכי כתובים: תהלים | משלי | איוב | שיר השירים | רות | איכה | קהלת | אסתר | דניאל | עזרא - נחמיה | דברי הימים (א' וב') |