אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "באַניצער:רושם רשימות/הלל (דאווענען)"

הלל איז א טייל פון די ליטורגיע וואס מען זאגט אום יו"ט און אין ספעציעלע צייטן, עס באשטייט פון די קאפיטלען פון ספר [[תהלים]] קיג-קיח. די קאפיטלען באשטייען הויפטזעכליך פון אויסדרוקן וואס ברענגען ארויס דאנק צום באשעפער און פרייד אויף די גאולה.

מיר געפונען אין [[חז"ל]]{{הערה|{{בבלי|פסחים|קיז|א}}}} עטליכע דיעות איבער די פארפאסער פון די קאפיטלען פון הלל און די אומשטענדן אונטער וואס עס איז פארפאסט געווארן. לויט רבי אלעזר האבן עס משה מיט די אידן געזאגט ביי [[קריעת ים סוף]]; לויט רבי יהודה האט עס יהושע געזאגט מיט די אידן ווען זיי האבן מלחמה געהאלטן מיט די קעניגן פון [[כנען]]; רבי אלעזר המודעי זאגט אז דאס האבן [[דבורה]] און [[ברק בן אבינועם|ברק]] געזאגט בשעת די מלחמה מיט [[סיסרא]]; לויט ר' אלעזר בן עזריה האט עס געזאגט [[חזקיה]] מיט זיין סוויטע ווען [[סנחריב]] איז ארויסגעקומען קעגן זיי; [[רבי עקיבא]] זאגט אז [[חנניה מישאל ועזריה]] האבן עס געזאגט ווען [[נבוכדנצר]] האט זיך ארויסגעשטעלט אקעגן זיי; לויט [[רבי יוסי הגלילי]] האבן עס געזאגט [[מרדכי]] און [[אסתר]] ווען [[המן הרשע]] איז אויפגעשטאנען אויף זיי. די אלע שיטות לייגן צו אז די אידן האבן דאן געזאגט "לא לנו ה' לא לנו, און די [[רוח הקודש]] האט געענטפערט און זיי געזאגט: "למעני למעני אעשה". דערנאך איז דא די שיטה פון די חכמים, אז די נביאים צווישן די אידן האבן מתקן געווען פאר זיי, אז מען זאל דאס זאגן אויף יעדן ערשיינונג און יעדן צרה וואס זאל נישט קומען אויף די אידן, און ווען מען ווערט אויסגעלייזט זאל מען דאס זאגן אויף די גאולה.  

==חיוב פון זאגן==

==טעג פון זאגן==

==וועג פון זאגן==