אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "דרעפט:קוש"

;קוש פון פרידה (נשיקה של פרישות) :דאס איז אויך איינער פון די ערלויבטע סארטן קישן{{הערה|{{רבה|בראשית|ע|יב}}; {{תנחומא|שמות|כח}}.}}. אברהם אבינו האט געקושט יעקב אבינו פאר זיין טויט, אלס א פרידה קוש{{הערה|{{יובלים|כב}}.}}. ראובן האט געקושט זיינע ברידער{{הערה|1=צוואת ראובן, א.}}, דן זיינע קינדער{{הערה|1=צוואת דן, ז.}}, און בנימין זיינע קינדער ביי זייערע פרידה רעדעס{{הערה|1=צוואת בנימין, אנפאנג.}}. ערפה האט זיך געזעגנט מיט א קוש פון איר שוויגער, נעמי, און דערפאר הייסן אירע נאכקומען "בני הנשוקה" (קינדער פון די געקושטע){{הערה|1=סוטה מב ב.}}. מאמעס האבן געקושט זייערע קינדער פאר'ן מארטיריום{{הערה|1=עמנואל, 259, 274 בשם סדר אליהו רבה.}}. עס ווערט ערקלערט אז די נשמות זאלן זיך איינהאלטן אין זכרון איינעם דעם אנדערן{{הערה|1=רבי שלמה הלוי אלקבץ, שורש ישי רות א, יד.}}.

;קוש פון ווידערטרעף (נשיקה של פרקים) :אויך אן ערלויבטער קוש{{הערה|{{רבה|בראשית|ע|יב}}; {{תנחומא|שמות|כח}}.}}. יצחק האט פארלאנגט א קוש פון יעקב ביי זייער ווידערטרעף{{הערה|1=בראשית כז, כו, לקח טוב.}}. רבקה האט געקושט יעקב ביי זייער ווידערטרעף{{הערה|{{יובלים|לא|ז}}.}}. אהרן האט באגריסט משה מיט א קוש ביי זיין צוריקקער{{הערה|שמות ד, כז.}}, א קוש פון ווידערטרעף און הקדשה{{הערה|1=Schern, r. 5, 10, ילקוט בראשית 124 f 36c, ילקוט תילים 834, Jalk. Schern. 174 f 54c תנחומא Schern. 28}}. קושן נאך א לאנגע צייט פון פרידה דערפרישט די ליבע{{הערה|שם=יפה|מהר"ש יפה, יפה נוף על מדרש שמואל פי"ד, יפה ענף על רות רבה פ"ב; "דרשות ומאמרים לרבינו בצלאל אשכנזי", ירושלים תשנ"ו, עמ' רסב, שי"ל מכת"י ע"י מכון אורות מערב.}}.

;קוש פון קרובשאפט אדער צוגעבונדנקייט (נשיקה של קורבה/חביבות) :לויט ר' תנחומא זענען אזעלכע קישן אויך נישט פארדאמט{{הערה|{{רבה|בראשית|ע|יב}}}}. עולא פלעגט קושן זיינע שוועסטער, אדער אויפן ברוסט אדער אויף דער האנט, אלס סימן פון קרובשאפט{{הערה|שבת יג א; עבודה זרה יז, א.}}. אזעלכע קישן זענען ערלויבט, ווייל עס איז נישטא קיין אומפאסיגע כוונה{{הערה|שם=יפה}}.  

;אומערלויבטע קישן (אונערלויבטע קישן) :יעדער קוש וואס געהערט נישט צו די ערלויבטע קאטעגאריעס איז "תפלות" (נארישקייט / אוּנצענסור){{הערה|{{רבה|בראשית|ע|יב}}; {{תנחומא|שמות|כח}}.}}. דאס שליסט איין אומפאסיקע קישן צווישן אייגעלייט אין אנוועזנהייט פון קינדער{{הערה|1=שבט מוסר, טז.}}. א פאטער זאל נישט קושן זיין טויטן קינד, ווייל לויט עטליכע מיינונגען קען דאס פארקירצן דאס לעבן פון אנדערע קינדער{{הערה|1=ספר חסידים, [https://www.sefaria.org/Sefer_Chasidim.236 סי' רלו]; צוואת רבינו יהודה החסיד, אות ד.}}. מען זאל נישט קושן א רשע, ווייל עס שאפט אן אנהאלטענדע פארבינדונג אפילו נאכ'ן טויט{{הערה|רבי נחמן מברסלב, ספר המדות, [https://www.sefaria.org/Sefer_HaMiddot%2C_Distancing_the_Wicked%2C_Part_II.4 חלק "הרחת רשעים"].}}.

 

;קוש פון געצן און חיות :געצן פלעגן ווערן געקושט{{הערה|עמנואל, 260.}}. קושן דאס גאלדענע קעלבל האט פארוואנדלט די ליפן אין גאלד{{הערה|{{פרקי דרבי אליעזר|מה}}.}}. טויבן "קושן" זיך (שנעבלען). רויבן און פיש ווערן באפרוכפערט דורך מויל-צו-מויל קושן{{הערה|{{היברובוקס|רשב"צ דוראן|מגן אבות|9446|page=80|מקום הוצאה=ליווארנא|שנת הוצאה=תקמ"ה|עמ=דף לח, ב}}}}. לויט דער אגדה, האט יהושע געקושט אן אקס{{הערה|1={{היברובוקס|2=אלפא ביתא דבן סירא|3=37080|page=51|מו"ל=שטיינשניידער|עמ=דף כה, א}}. https://www.sefaria.org/Otzar_Midrashim%2C_The_Aleph_Bet_of_ben_Sira%2C_The_Alphabet_of_ben_Sira%2C_(alternative_version).39.}}. <!-- אייראפע האט געקושט דעם אקס וואס האט זי פארכאפט. --> דוד המלך האט געקושט די שפין וואס האט אים געראטעוועט{{הערה|1={{היברובוקס|2=אלפא ביתא דבן סירא|3=37080|page=50|מו"ל=שטיינשניידער|עמ=דף כד, ב}} https://www.sefaria.org/Otzar_Midrashim%2C_The_Aleph_Bet_of_ben_Sira%2C_The_Alphabet_of_ben_Sira%2C_(alternative_version).38.}}.

 

;קושן א טויטן :יוסף האט געקושט זיין טויטן פאטער{{הערה|1=בראשית נ, א.}}. משה רבינו האט געקושט יוספ'ס קערפער{{הערה|rabbiner dr. Samuel Kohn, ''[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=nnc1.cr60044047&seq=44 Zur Sprache, Literatur und Dogmatik der Samaritaner]'', 30}}. מען האט געקושט דאס בלוט פון זכריה הנביא{{הערה|{{רבה|איכה|ד|יז}}.}}. רבי ישמעאל האט ארומגענומען און געקושט דעם אפגעהאקטן קאָפּ פון רבי שמעון בן גמליאל{{הערה|{{היברובוקס|2=אבות דרבי נתן|3=38247|page=149|מהדורה=שעכטער|עמ=115}}. https://www.sefaria.org/Avot_DeRabbi_Natan%2C_Recension_B.41.4.}}. עס זענען דא פארשידענע מיינונגען וועגן קושן טויטע; טייל האלטן דאס פאר פארבאטן אלס סכנה{{הערה|1=רבינו אפרים בפי' על התורה כ“י פרשת ויחי, דבש לפי מערכת ן' סי' כ”ד.}}. אנדערע קוואלן פארבינדן דאס קושן פון טויטע מיט זכרון און ליבע{{הערה|1=זעט קליין, תרפב–תרפד.}}.