אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:אותו האיש"

לויט [[חז"ל]] איז ער געווען א [[ממזר]]; זיין מוטער איז געווען מרים, די ווייב פון [[פפוס בן יהודה]]. ביי יודן ווערט ער אפט גערופן יאָשקע, יויזל, יאשקע פאנדרעק, אותו האיש ("יענער מענטש") אדער הצלוב ("דער געהאָנגענער")<ref>[http://www.tapuz.co.il/forums/viewmsg/516/123907097/תרבות_ואמנות/יידיש תפוז]</ref>, ווען זיין עכטע פולע נאמען איז געווען 'ישוע' אדער יושע, האט מען עהם גערופן מיט פעלערהאפטיגע בוכשטאבן.

די קריסטן זאגען אז ער איז געווען א רודף שלום, און אז ער האָט געפּראַוועט פאַרשידענע מופים,ווי צ.ב.ש. ער האָט מחייה מתים געווען און געגאַנגען אויף דעם וואסער ביים [[כנרת]].

די יודישע חכמים האבן אים דן געווען אז ער מאכט כישוף און איז מסית ומדיח יודן פון זייער גלויבן, מען האט געשטעלט א בית דין, געברענגט עדות, דערנאך האט מען פערציג טעג גערופן ווער עס קען אפפרעגן דעם פסק פון בית דין זאל קומען, קיינער איז נישט געקומען, האט מען אים געכאפט און אין איבערגעגעבן אין די הענט פון די רוימער, וויבאלד די אידן האבן נישט געטארט דעמאלטס הרג'ענן נאר די גוים.  

די יודישע חכמים האבן אים דן געווען מיטן זינד אז ער מאכט כישוף און איז מסית ומדיח יודן פון זייער גלויבן, האט מען אים געכאפט, מען האט געשטעלט א בית דין, געברענגט עדות, און דן געווען צו סקילה, דערנאך האט מען פערציג טעג גערופן ווער עס קען אפפרעגן דעם פסק פון בית דין זאל קומען, קיינער איז נישט געקומען, האט מען יענעם ערב פסח די סנהדרין פארשטיינערט דעם אותו האיש, דורך אראפווארפן א צוויי שטאקיקן הויז, דערנאך האט מען, ווי דער הלכה, זיין טויטער קערפער אויפגעהאנגען אויף א בוים, מיט ביידע הענט געבינדן אויף ארויף (נישט אויסגשפרייט ווי די קריסטן זאגן), פאר א גאר קורצע וויילע בערך א מינוט, און תיכף באגראבן און א דערנעבנדיגן פעלד. שפעטער האט דער אייגנטומער פונעם פעלד נישט וועלנדיג אז זיינע נאכפאלגער זאלן קומען אין מאכן א גאנצע איבערקערעניש אויף זיין פעלד האט ער איהם ארויסגענומען און איהם באגראבן אויף אן אנדערער אומבאקאנטער ארט.