בדוקי עריכות אוטומטית, אינטערפעיס רעדאקטארן, אינטערפעיס אדמיניסטראַטאָרן, סיסאפן, מייבאים, מעדכנים, מייבא, אספקלריה רעדאקטארן
46,382
רעדאגירונגען
←מקור
אין תקציר עריכה |
(←מקור) |
||
| (2 צווישנדיגע ווערסיעס פונעם זעלבן באַניצער נישט געוויזן) | |||
| שורה 7: | שורה 7: | ||
==מקור== | ==מקור== | ||
דער ערשטער מקור צו א תענית אין די שובבי"ם טעג איז פון [[לקט יושר]], וואו עס שטייט אז דער מנהג אין [[עסטרייך]] איז צו פאסטן אין אן [[עיבור יאר]] אכט תעניות יעדן [[דאנערשטאג]], אין די פרשיות פון שובבי"ם ת"ת, און אז אויך זיין רבי, [[רבי ישראל איסרלין|דער תרומת הדשן]], האט געפאסט אין די טעג{{הערה|{{היברובוקס|רבי יוסף יוזל אסטרייכער|לקט יושר|8859|page=116|עמ=116}}}}. אויך אין די הגהות אויף ספר המנהגים פון [[רבי יצחק אייזיק פון טירנא]] שטייט אז אין די עיבור יארן פירט מען זיך צו פאסטן דאנערשטאג אין יעדע וואך פון שובבי"ם, און טייל לייגן צו אויך ת"ת{{הערה|{{היברובוקס| | דער ערשטער מקור צו א תענית אין די שובבי"ם טעג איז פון [[לקט יושר]], וואו עס שטייט אז דער מנהג אין [[עסטרייך]] איז צו פאסטן אין אן [[עיבור יאר]] אכט תעניות יעדן [[דאנערשטאג]], אין די פרשיות פון שובבי"ם ת"ת, און אז אויך זיין רבי, [[רבי ישראל איסרלין|דער תרומת הדשן]], האט געפאסט אין די טעג{{הערה|{{היברובוקס|רבי יוסף יוזל אסטרייכער|לקט יושר|8859|page=116|עמ=116}}}}. אויך אין די הגהות אויף ספר המנהגים פון [[רבי יצחק אייזיק פון טירנא]] שטייט אז אין די עיבור יארן פירט מען זיך צו פאסטן דאנערשטאג אין יעדע וואך פון שובבי"ם, און טייל לייגן צו אויך ת"ת{{הערה|שם=טירנא|{{היברובוקס|רבי אייזיק טירנא|ספר המנהגים|8913|page=71|לינק טעקסט=הגהות, פורים אות י'}}}}. דער מנהג ווערט געברענגט אין [[מגן אברהם]] אויפן שולחן ערוך{{הערה|שם=מגא|{{שלחן ערוך|אורח חיים|תרפה|מפרש=מגן אברהם|סק=א}}}}. | ||
אין די פריערדיגע מקורות ערשיינט דער מנהג נאר ביי עיבור יארן. אזוי ווערט עס אויך דערמאנט אין טייל שפעטערע פוסקים{{הערה|שם=לבוש|{{שלחן ערוך|אורח חיים|תרפה|מפרש=לבוש|סק=א}}}}{{הערה|שם=מגא}}, און אזוי פירן זיך טייל קהילות ביז היינט{{הערה|ווי אין [[גאלדערס גרין בית המדרש]] און [[עדת יראים וויען]].}}. לויט איין מקור, פאסט מען (אין אן עיבור יאר) אויך פרשיות [[פרשת ויקהל|ויקהל]] און [[פרשת פקודי|פקודי]]{{הערה|שם=מגא}}. | |||
אין די | די סיבה פארוואס ספעציעל אין אן עיבור יאר איז דא דער ענין צו פאסטן, איז וויבאלד דאן איז דא מער ווי א האלב יאר צווישן די בה"ב נאך סוכות און די בה"ב נאך פסח{{הערה|מנהגי מהר"ש מנוישטט, סי' תמד; מטה משה, עמוד העבודה, ארבע פרשיות, פורים, מגילה סי' אלף כג}}{{הערה|שם=טירנא}}, אדער וויבאלד אין אַן עיבור יאר פלעגן די שוואנגער-פרויען זיין מער אויסגעשטעלט צו מפיל זיין, און מען הייבט אן פרשת שמות, אין וואס עס רעדט וועגן די אידן אין מצרים פרו וישרצו{{הערה|שם=לבוש}}. | ||
ווי אין יעדן תענית ציבור, האט מען זיך אויך געפירט צו זאגן אין שובבי"ם [[סליחות]]{{הערה|{{היברובוקס|2=מחזור כל בו|3=20298|page=323|באנד=חלק ג, דפוס וילנא|לינק טעקסט=עמ' 324}} און ווייטער.}}. די מנהגים זענען אנדערש לויט די מקומות. [[רבי משה זכות]] האט מתקן געווען סליחות פאר די איטאליענער נאר ביי מנחה פון שובבי"ם און נישט פון ת"ת{{הערה|{{הספרייה הדיגיטלית|רבי משה זכות|תיקון שובבים|990017638380205171|ווענעציע, תע"ו}}}}, און דער מנהג אין אשכנז, פוילן, בעהמען און מעהרין איז געווען צו זאגן סליחות שובבי"ם ת"ת ביי שחרית{{הערה|{{היברובוקס|יהודה דוד אייזנשטיין|אוצר דינים ומנהגים|37057|page=415|עמ=403-4}}}}. | |||
אין פּראג האט מען געפאסט אין אַן עיבור יאר יעדן דאנערשטאג פון די אכט וואכן, און ווען ס'איז אויסגעפאלן אין ראש חודש (יאר תס"ז) אדער ט"ו בשבט האט מען, לויט'ן פסק פון [[רבי דוד אופנהיים]], געפאסט דעם פריערדיגן מאנטאג אנשטאט{{הערה|{{היברובוקס|רבי דוד אופנהיים|שו"ת נשאל דוד|1697|page=376|שנת הוצאה=תשל"ב|עמ=לו|אורח חיים סי' כג}}}}. | |||
==אין קבלה== | ==אין קבלה== | ||
| שורה 24: | שורה 26: | ||
עס איז אויך אנגענומען צו אויסצולייזן די תעניות פון די שובבי"ם טעג מיט געלט (לויט דער פרייז פון עסן פאר יעדן תענית), וואס ווערט געגעבן פאר [[צדקה]]. דער פדיון ווערט אפגעראכטן ביי [[תפילת מנחה]], און מען לייגט צו די תפילה פון [[תפילת עננו|עננו]] פון דער [[רבי שלום שרעבי|רש"ש]]. די תפילה איז פול מיט קבל'ישע יסודות, וואס מיט זיי בעט דער מענטש ריינצואוואשן זיין זעל פון אלע זינד. ביים דאווענען און פאסטן פירט מען זיך צו אנטון זעק און לייגן אש אויפן קאפ, בלאזן שופר, לערנען תורה און זיך מתוודה זיין אויף די זינד. | עס איז אויך אנגענומען צו אויסצולייזן די תעניות פון די שובבי"ם טעג מיט געלט (לויט דער פרייז פון עסן פאר יעדן תענית), וואס ווערט געגעבן פאר [[צדקה]]. דער פדיון ווערט אפגעראכטן ביי [[תפילת מנחה]], און מען לייגט צו די תפילה פון [[תפילת עננו|עננו]] פון דער [[רבי שלום שרעבי|רש"ש]]. די תפילה איז פול מיט קבל'ישע יסודות, וואס מיט זיי בעט דער מענטש ריינצואוואשן זיין זעל פון אלע זינד. ביים דאווענען און פאסטן פירט מען זיך צו אנטון זעק און לייגן אש אויפן קאפ, בלאזן שופר, לערנען תורה און זיך מתוודה זיין אויף די זינד. | ||
עס זענען געווען פוסקים און מקובלים וואס האבן געקריגט אויפן באגריף פון אויסלייזן די תעניות, אבער [[רבי יוסף חיים פון באגדאד|דער בן איש חי]] האט מיישב געווען דעם מנהג. טייל היינטיגע מקובלים שרייבן אז בשעת הדחק קען מען אזוי טון, אבער בתנאי אז מען זאל פאסטן איין אדער צוויי גאנצע טעג, מען זאל [[תשובה]] טון, און עוסק זיין בתורה{{הערה|דארט, פ"א סעי' יא, עמ' מח.|דארט=יסצ}}. | עס זענען געווען פוסקים און מקובלים וואס האבן געקריגט אויפן באגריף פון אויסלייזן די תעניות, אבער [[רבי יוסף חיים פון באגדאד|דער בן איש חי]] האט מיישב געווען דעם מנהג. טייל היינטיגע מקובלים שרייבן אז בשעת הדחק קען מען אזוי טון, אבער בתנאי אז מען זאל פאסטן איין אדער צוויי גאנצע טעג, מען זאל [[תשובה]] טון, און עוסק זיין בתורה{{הערה|דארט, פ"א סעי' יא, עמ' מח.|דארט=יסצ}}{{הערה|פארגלייכט {{היברובוקס|נפתלי האראוויץ|חסידות און עטיק|3125|page=41|מקום הוצאה=ברוקלין|שנת הוצאה=תשכ"ה|עמ=מא}}}}. | ||
==אין חסידות== | ==אין חסידות== | ||