אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "אלף הראשון"

לויט'ן רמב"ן זענען די זעקס יאר-טויזנטער וואס די וועלט שטייט, אקעגן די זעקס טעג פון די וועלט באשאף; "אזוי אין די ערשטע צוויי טעג איז די וועלט געווען אינגאנצן וואסער, און גארנישט איז געווארן געענדיגט אין זיי. זיי ווייזן אויף די ערשטע צוויי טויזנט יאר ווען עס איז נישט געווען ווער עס זאל רופן דעם נאמען פון ג-ט. און אזוי האבן חז"ל געזאגט: שני אלפים תוהו. עס איז אבער געווען די באשאפונג פון ליכטיגקייט אויף דער ערשטער טאג ענטשפּרעכנד צו די טויזנט יאר פון אדם וואס איז געווען דער ליכט פון דער וועלט{{הערה|{{ירושלמי|שבת|ב|ו}}: "אדם הראשון נרו של עולם היה".}} און וואס דערקענט זיין באשעפער. אפשר האט אנוש ביז צום טויט פון אדם הראשון נישט געדינט קיין געצן"{{הערה|1=רמב"ן {{תנ"ך|בראשית|ב|ג}}. זעט אויך רבנו בחיי און ריקאנטי דארט, מדרש רבי דויד הנגיד, שמות, זז201-2.}}.