מייבאים כמותיים, בדוקי עריכות אוטומטית, אינטערפעיס אדמיניסטראַטאָרן, מנטרים, מייבאים, מעדכנים, אספקלריה רעדאקטארן
3,951
רעדאגירונגען
אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "בית יוספ'ס קשיא"
קפיצה לניווט
קפיצה לחיפוש
ק
←מ'האט צעטיילט די אויל אויף אכט: טעות סופר
ק (שווערמער האט אריבערגעפירט בלאט באַניצער:שווערמער/דרעפט צו באַניצער:שווערמער/בית יוספ'ס קשיא אן לאזן א ווייטערפירונג) |
ק (←מ'האט צעטיילט די אויל אויף אכט: טעות סופר) |
||
| שורה 17: | שורה 17: | ||
דער בית יוסף ענטפערט אין איין תירוץ, מ'האט צעטיילט די אויל אין אכט טיילן און אנגעצונדן יעדן נאכט בלויז אן אכטל, און דאס האט געברענט בדרך נס א גאנצע נאכט. דער תירוץ ווערט אויך געברענגט אין תוספות הרא"ש{{הערה|שבת דף כא עמוד ב}}. | דער בית יוסף ענטפערט אין איין תירוץ, מ'האט צעטיילט די אויל אין אכט טיילן און אנגעצונדן יעדן נאכט בלויז אן אכטל, און דאס האט געברענט בדרך נס א גאנצע נאכט. דער תירוץ ווערט אויך געברענגט אין תוספות הרא"ש{{הערה|שבת דף כא עמוד ב}}. | ||
די ראשונים פרעגן שוין אויף דעם תירוץ, אז מ'דארף אריינלייגן יעדן נאכט גענוג אז עס זאל ברענען ביז אינדערפרי – "תן לה מדתה כדי שתהא דולקת והולכת מערבה עד בוקר"{{הערה|{{בבלי|מנחות | די ראשונים פרעגן שוין אויף דעם תירוץ, אז מ'דארף אריינלייגן יעדן נאכט גענוג אז עס זאל ברענען ביז אינדערפרי – "תן לה מדתה כדי שתהא דולקת והולכת מערבה עד בוקר"{{הערה|{{בבלי|מנחות|פט|ב}}.}}, און מ'קען זיך נישט פארלאזן אויף א נס{{הערה|תוספות הרא"ש שבת דף כא עמוד ב; מאירי דארט; מהר"ל אין ספר נר מצווה; של"ה פרשת וישב אין די הגהה; פרי חדש סימן תר"ע}}. די קשיא ווערט הארבער לויט וואס די אחרונים{{הערה|פני יהושע שבת דף כא עמוד ב; שו"ת חכם צבי סי' פז}} זאגן אז מן הדין וואלט מען אויך געקענט נוצן טמא'נע אויל{{הערה|מור וקציעה סימן תר"ע}}. | ||
אויף דעם איז דא פארשידענע תירוצים: טייל ענטפערן אז די דין פון "תן לה מדתה" איז נישט מעכב {{הערה|תוספות הרא"ש שבת דף כא עמוד ב; חידושי רא"ם אויפ'ן סמ"ג הלכות חנוכה}}, אנדערע זאגן אז די מנורה האט זיך אינגאנצן אנגעפילט פון דעם ערשטן אכטל{{הערה|שיטת הקדמונים שבת דף כא עמוד ב; פני יהושע דארט; כלי חמדה פרשת וישב אות ד}}. געוויסע אחרונים זאגן אז זיי האבן קודם געלייגט ווייניג און מיט'ן פלאן שפעטער צוביסלעך צוצוגיסן, אבער למעשה האט דאס ערשטע ביסל געברענט ביז צופרי. טייל זענען מסביר אז זיי האבן געוואלט מבטל זיין דערין שמן טמא אין יעדע אכטל{{הערה|חכמת שלמה או"ח סימן תר"ע; גליוני הש"ס שבת דך כא עמוד ב; כלי חמדה פרשת אמור אות ט}}, אדער אז זיי האבן געוואלט אז עס זאל אלץ זיי ווייניגער ווי א רביעית אויל כדי עס זאל נישט טמא ווערן פון דער מנורה{{הערה|עץ הדעת טוב שבת דף כא עמוד ב; דברי מהרי"א פרשת מקץ}}. | אויף דעם איז דא פארשידענע תירוצים: טייל ענטפערן אז די דין פון "תן לה מדתה" איז נישט מעכב {{הערה|תוספות הרא"ש שבת דף כא עמוד ב; חידושי רא"ם אויפ'ן סמ"ג הלכות חנוכה}}, אנדערע זאגן אז די מנורה האט זיך אינגאנצן אנגעפילט פון דעם ערשטן אכטל{{הערה|שיטת הקדמונים שבת דף כא עמוד ב; פני יהושע דארט; כלי חמדה פרשת וישב אות ד}}. געוויסע אחרונים זאגן אז זיי האבן קודם געלייגט ווייניג און מיט'ן פלאן שפעטער צוביסלעך צוצוגיסן, אבער למעשה האט דאס ערשטע ביסל געברענט ביז צופרי. טייל זענען מסביר אז זיי האבן געוואלט מבטל זיין דערין שמן טמא אין יעדע אכטל{{הערה|חכמת שלמה או"ח סימן תר"ע; גליוני הש"ס שבת דך כא עמוד ב; כלי חמדה פרשת אמור אות ט}}, אדער אז זיי האבן געוואלט אז עס זאל אלץ זיי ווייניגער ווי א רביעית אויל כדי עס זאל נישט טמא ווערן פון דער מנורה{{הערה|עץ הדעת טוב שבת דף כא עמוד ב; דברי מהרי"א פרשת מקץ}}. | ||