אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "פרשת ויחי"

740 בייטן צוגעלייגט ,  פֿאַר 4 חדשים
ק
←‏אריינפיר: מכלוליזאציע
ק (לדעתי, הצעה (diffedit))
ק (←‏אריינפיר: מכלוליזאציע)
 
(18 מיטלסטע ווערסיעס פון 3 באַניצער נישט געוויזן.)
שורה 1: שורה 1:
{{דרעפט}}
<!-- הייבט אן רעדאגירן אונטער די שורה -->
{{דעסקריפציע|צוועלפטע פרשה פון ספר בראשית}}
{{דעסקריפציע|צוועלפטע פרשה פון ספר בראשית}}
{{פרשת שבוע
{{פרשת שבוע
שורה 9: שורה 7:
| צאל ווערטער = 1158 (44'סטע)
| צאל ווערטער = 1158 (44'סטע)
| צאל אותיות = 4448 (43'סטע)
| צאל אותיות = 4448 (43'סטע)
| אינהאלט = די [[ברכת יעקב|ברכות פון יעקב]] פאר זיינע זין און [[מנשה]] מיט [[אפרים]]; [[יעקב אבינו|יעקב]]'ס פטירה און קבורה אין [[מערת המכפלה]]; דאס צוריקקער פון די ברידער קיין מצרים און די פטירה פון יוסף
| אינהאלט = די [[ברכת יעקב|ברכות פון יעקב]] פאר זיינע זין און [[מנשה]] מיט [[אפרים]]; [[יעקב אבינו|יעקב]]'ס פטירה און קבורה אין [[מערת המכפלה]]; דאס צוריקקער פון די ברידער קיין מצרים און די פטירה פון [[יוסף]]
| מספר עשה חינוך = 0
| מספר עשה חינוך = 0
| מספר לא תעשה חינוך = 0
| מספר לא תעשה חינוך = 0
| הפטורה1 = {{תנ"ך|מלכים א|ב|א|יב}}
| הפטורה1 = {{תנ"ך|מלכים א|ב|א|יב}}
}}
}}
'''{{מנוקד|פרשת וַיְחִי}}''' איז די צוועלפטע און לעצטע [[פרשה]] פון [[ספר בראשית]]. די פרשה גייט פון {{תנ"ך|בראשית|מז|כח|לאנג=יא|אן=ספר}}, ביז {{תנ"ך|בראשית|נ|כו|לאנג=יא|אן=ספר}}, לויטן אנגענומענעם צעטיילונג פון [[קאפיטלען פון תנ"ך|קאפיטלען]]. די 85 פסוקים זענען איינגעטיילט אין 12 פרשיות, זיבן [[פרשה פתוחה|פתוחות]] און פינף [[פרשה סתומה|סתומות]]{{הערה|{{רמב"ם|תפילין ומזוזה וספר תורה|ח|ד}}. די פרשה הייבט זיך אן אינמיטן די [[#פרשה סתומה|לעצטע פרשה סתומה]] פון [[פרשת ויגש|ויגש]].}}.
'''{{מנוקד|פרשת וַיְחִי}}''' איז די צוועלפטע און לעצטע [[סדרה]] פון [[ספר בראשית]]. די פרשה גייט פון {{תנ"ך|בראשית|מז|כח|לאנג=יא|אן=ספר}}, ביז {{תנ"ך|בראשית|נ|כו|לאנג=יא|אן=ספר}}, לויטן אנגענומענעם צעטיילונג פון [[קאפיטלען פון תנ"ך|קאפיטלען]], פארמאגנדיג אינאיינעם 85 פסוקים און 12 פרשיות; זיבן [[פרשה פתוחה|פתוחות]] און פינף [[פרשה סתומה|סתומות]]. די פרשה הייבט זיך אן, [[#פרשה סתומה|אן קיין אפטייל]] צווישן זיך און [[פרשת ויגש]]{{הערה|{{רמב"ם|תפילין ומזוזה וספר תורה|ח|ד}}}}.


די פרשה הייסט "ויחי" נאך די ערשטע ווארט אין די פרשה: {{מנוקד|וַיְחִי יַעֲקֹב בְּאֶרֶץ...}} אין די פרשה ווערט געשילדערט די לעצטע טעג פון [[יעקב אבינו|יעקב]] אין [[אוראלט מצרים|מצרים]]; די שבועה פון יוסף אים צו באערדיגן אין ארץ ישראל; זיינע ברכות פאר [[מנשה]] און [[אפרים]], און די ברכות פאר די שבטים איידער זיין פטירה; די ברידער קערן זיך אום קיין מצרים; און יוסף'ס פטירה.
די פרשה הייסט "ויחי" נאך די ערשטע ווארט אין די פרשה: {{מנוקד|וַיְחִי יַעֲקֹב בְּאֶרֶץ מִצְרַיִם...}} אין די פרשה ווערט געשילדערט די לעצטע טעג פון [[יעקב אבינו|יעקב]] אין [[אוראלט מצרים|מצרים]]; די שבועה פון יוסף אים צו באערדיגן אין ארץ ישראל; זיינע ברכות פאר [[מנשה]] און [[אפרים]], און די ברכות פאר די שבטים איידער זיין פטירה; דאס צוריקקער פון די ברידער קיין מצרים; און יוסף'ס פטירה.


פרשת ויחי ווערט געליינט צווישן [[י"א טבת|י"א]] און [[י"ח טבת]].
פרשת ויחי ווערט געליינט צווישן [[י"א טבת|י"א]] און [[י"ח טבת]].
שורה 22: שורה 20:
== פרשה אינהאלט ==
== פרשה אינהאלט ==
===יעקב'ס לעצטע טעג===
===יעקב'ס לעצטע טעג===
נאך זיבעצן יאר אין מצרים, ביי די ענדע פון יעקב'ס לעבן, האט ער גערופן יוסף און אים געבעטן צו שווערן אז ער וועט אים נישט באערדיגן אין מצרים, נאר ארויפטראגן צו די קבר פון זיינע עלטערן, אויף וועלכע יוסף האט טאקע געגעבן א שבועה, און יעקב האט זיך געבוקט אויפ'ן בעט{{הערה|צו יוסף ({{בבלי|מגילה|טז|ב}}) אלס כבוד מלכות ([[אבן עזרא]] און [[רבינו בחיי]] {{תנ"ך|בראשית|מז|לא}}), און צו די שכינה ({{מדרש אגדה|בראשית|מז|לא}}; [[רש"י]], אבן עזרא און רבינו בחיי דארט אין צווייטן פשט).}}{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|מז|כח|לא|אן=ספר}}.}}.
נאך זיבעצן יאר אין מצרים, ביי דער ענדע פון יעקב'ס לעבן, האט ער גערופן יוסף און אים געבעטן צו שווערן אז ער וועט אים נישט באערדיגן אין מצרים, נאר ארויפטראגן צום קבר פון זיינע עלטערן, אויף וואס יוסף האט טאקע געגעבן א שבועה, און יעקב האט זיך געבוקט אויפ'ן בעט{{הערה|צו יוסף ({{בבלי|מגילה|טז|ב}}) אלס כבוד מלכות ([[אבן עזרא]] און [[רבינו בחיי]] {{תנ"ך|בראשית|מז|לא}}), און פאר דער שכינה ({{מדרש אגדה|בראשית|מז|לא}}; [[רש"י]], אבן עזרא און רבינו בחיי דארט אין צווייטן פשט).}}{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|מז|כח|לא|אן=ספר}}.}}.


יוסף האט זיך דערוואוסט אז זיין טאטע איז שטארק קראנק, און האט גענומען זיינע זין, מנשה און אפרים - צו יעקב ער זאל זיי בענטשן. יעקב האט זיך אויפגעזעצט אויפ'ן בעט, און אוועקגעשטעלט אז מנשה און אפרים זאלן גערעכנט ווערן אלס טייל פון די [[שבטי ישראל|שבטים]]. דאן - ווי עס ווערט געשילדערט אין [[רש"י]]{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|מח|ז}}, לויט {{מדרש רבה|בראשית|פב|י}}.}}, האט זיך יעקב פארענטפערט פאר יוסף אויף דעם וואס ער איז אים מטריח מיט זיין קבורה, אבער זיין מאמע [[רחל]] האט ער באערדיגט אונטערוועגנס, אז ער האט דאס געטון אויפ'ן באפעל פונעם אויבערשטן, אז זי זאל קומען צוהילף פאר אירע קינדער ביים פארטריבן ווערן דורך [[נבוזראדן]] אין גלות, ווי עס שטייט {{ציטוטון|קוֹל בָּרָמָה נִשְׁמָע רָחֵל מְבַכָּה עַל בָּנֶיהָ|{{תנ"ך|ירמיהו|לא|יד}}}}, און דער אויבערשטער וועט זיך צוהערן צו אירע תפילות און זאגן {{ציטוטון|יֵשׁ שָׂכָר לִפְעֻלָּתֵךְ נְאֻם ה' ... וְשָׁבוּ בָנִים לִגְבוּלָם|{{תנ"ך|ירמיהו|לא|טו|טז}}}}.
יוסף האט זיך דערוואוסט אז זיין טאטע איז שטארק קראנק, און האט גענומען זיינע זין, מנשה און אפרים - צו יעקב ער זאל זיי בענטשן. יעקב האט זיך אויפגעזעצט אויפ'ן בעט, און אוועקגעשטעלט אז מנשה און אפרים זאלן גערעכנט ווערן אלס טייל פון די [[שבטי ישראל|שבטים]]. דאן - ווי עס ווערט געשילדערט אין [[רש"י]]{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|מח|ז}}, לויט {{מדרש רבה|בראשית|פב|י}}.}}, האט זיך יעקב פארענטפערט פאר יוסף אויף דעם וואס ער איז אים מטריח מיט זיין קבורה כאטש וואס זיין מאמע [[רחל]] האט ער באערדיגט [[קבר רחל|אונטערוועגנס]], אז ער האט דאס געטון אויפ'ן באפעל פונעם אויבערשטן, אז זי זאל קומען צוהילף פאר אירע קינדער ביים פארטריבן ווערן דורך [[נבוזראדן]] אין גלות, ווי עס שטייט {{ציטוטון|קוֹל בָּרָמָה נִשְׁמָע ... רָחֵל מְבַכָּה עַל בָּנֶיהָ|{{תנ"ך|ירמיהו|לא|יד}}}}, און דער אויבערשטער וועט זיך צוהערן צו אירע תפילות און זאגן {{ציטוטון|יֵשׁ שָׂכָר לִפְעֻלָּתֵךְ נְאֻם ה' ... וְשָׁבוּ בָנִים לִגְבוּלָם|{{תנ"ך|ירמיהו|לא|טו|טז}}}}.


יוסף האט פארגעשטעלט זיינע זין פאר יעקב, און יעקב האט זיי ארומגעהאלזט און געקישט, און יוסף האט געשטעלט מנשה צו יעקב'ס רעכטע האנט און אפרים ביים לינקע, אבער יעקב האט טראץ יוסף'ס פרואוו צוריקצודרייען - געלייגט זיין רעכטע האנט אויף די קאפ פונעם יונגערן אפרים און די לינקע אויף מנשה, זאגנדיג אז אפרים וועט זיין גרעסער פון זיין ברודער, און האט זיי געבענטשט: {{מנוקד|הַמַּלְאָךְ הַגֹּאֵל אֹתִי מִכָּל רָע יְבָרֵךְ אֶת הַנְּעָרִים וְיִקָּרֵא בָהֶם שְׁמִי וְשֵׁם אֲבֹתַי אַבְרָהָם וְיִצְחָק וְיִדְגּוּ לָרֹב בְּקֶרֶב הָאָרֶץ}}, און אז מ'וועט זיך וואונטשן מיט זיי: {{מנוקד|יְשִׂמְךָ אֱלֹקִים כְּאֶפְרַיִם וְכִמְנַשֶּׁה}}. דאן האט יעקב געזאגט אז ער גרייט זיך צו שטארבן, און ער האט צוגעגעבן פאר יוסף א באזונדערע ארבטייל אין די ירושה פון ארץ ישראל{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|מח|אן=ספר|לאנג=יא}}.}}.
יוסף האט פארגעשטעלט זיינע זין פאר יעקב, און יעקב האט זיי ארומגעהאלזט און געקושט. יוסף האט געשטעלט מנשה צו יעקב'ס רעכטע האנט און אפרים ביים לינקע, אבער יעקב האט - טראץ יוסף'ס פרואוו צוריקצודרייען - געלייגט זיין רעכטע האנט אויף די קאפ פונעם יונגערן אפרים און די לינקע אויף מנשה, זאגנדיג אז אפרים וועט זיין גרעסער פון זיין ברודער, און האט זיי געבענטשט: {{מנוקד|הַמַּלְאָךְ הַגֹּאֵל אֹתִי מִכָּל רָע יְבָרֵךְ אֶת הַנְּעָרִים וְיִקָּרֵא בָהֶם שְׁמִי וְשֵׁם אֲבֹתַי אַבְרָהָם וְיִצְחָק וְיִדְגּוּ לָרֹב בְּקֶרֶב הָאָרֶץ}}, און אז מ'וועט זיך וואונטשן מיט זיי: {{מנוקד|יְשִׂמְךָ אֱלֹקִים כְּאֶפְרַיִם וְכִמְנַשֶּׁה}}. דאן האט יעקב געזאגט אז ער גרייט זיך צו שטארבן, און ער האט צוגעגעבן פאר יוסף א באזונדערע ארבטייל אין דער ירושה פון ארץ ישראל{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|מח|אן=ספר|לאנג=יא}}.}}.


===ברכת יעקב===
===ברכת יעקב===
{{הויפט ארטיקל|ברכת יעקב}}
{{הויפט ארטיקל|ברכת יעקב}}
יעקב האט איינגעזאמעלט זיינע זין, און האט געזאגט אז ער וועט זיי דערציילן איבער וואס וועט פאסירן מיט זיי אין די צוקונפט{{הערה|חז"ל זאגן ({{מדרש רבה|בראשית|צח|ב}}, {{בבלי|פסחים|נו|א}}) אז יעקב האט געוואלט אנטפלעקן די צייט פון די גאולה, אבער די שכינה איז פארהוילן געווארן פון אים.}} און זיי געבענטשט. יעקב האט מוסר געזאגט פאר ראובן אויף די [[געשיכטע פון ראובן און בלהה|געשיכטע מיט בלהה]], און [[שמעון]] מיט [[לוי]] אויף וואס זיי האבן [[געשיכטע פון שכם און דינה|געטון אין שכם]] נאך די געשיכטע פון דינה, און אויף דאס [[מכירת יוסף|פארקויפן יוסף]]. דאן האט ער געבענטשט און דערציילט איבער די ברכות, נחלות און פאסירונגען פון [[יהודה]] און זיין [[מלכות יהודה|קעניגרייך]], און די ירושה פון [[זבולון]], [[יששכר]], [[דן]], [[גד]], [[אשר]] און [[נפתלי]]. יעקב האט דאן דערציילט איבער די שוועריגקייטן וואס יוסף איז אריבער, און אים געבענטשט מיט {{מנוקד|בִּרְכֹת שָׁמַיִם מֵעָל בִּרְכֹת תְּהוֹם רֹבֶצֶת תָּחַת בִּרְכֹת שָׁדַיִם וָרָחַם}}, און דאן פארגעזעצט צו וואונטשן [[בנימין]].
יעקב האט איינגעזאמלט זיינע זין, און האט געזאגט אז ער וועט זיי דערציילן איבער וואס וועט פאסירן מיט זיי אין די צוקונפט{{הערה|חז"ל זאגן ({{מדרש רבה|בראשית|צח|ב}}, {{בבלי|פסחים|נו|א}}) אז יעקב האט געוואלט אנטפלעקן די צייט פון דער גאולה, אבער די שכינה איז פארהוילן געווארן פון אים.}} און זיי געבענטשט. יעקב האט מוסר געזאגט פאר ראובן אויף דער [[געשיכטע פון ראובן און בלהה|געשיכטע מיט בלהה]], און פאר [[שמעון]] מיט [[לוי]] אויף וואס זיי האבן [[געשיכטע פון שכם און דינה|געטון אין שכם]] נאך דער געשיכטע פון דינה, און אויף דאס [[מכירת יוסף|פארקויפן יוסף]]. דאן האט ער געבענטשט און דעטאלירט איבער די ברכות, נחלות און פאסירונגען פון [[יהודה]] און זיין [[מלכות יהודה|קעניגרייך]], און די ירושה פון [[זבולון]], [[יששכר]], [[דן]], [[גד]], [[אשר]] און [[נפתלי]]. יעקב האט דאן דערציילט איבער די שוועריגקייטן וואס יוסף איז אריבער, און אים געבענטשט מיט {{מנוקד|בִּרְכֹת שָׁמַיִם מֵעָל בִּרְכֹת תְּהוֹם רֹבֶצֶת תָּחַת בִּרְכֹת שָׁדַיִם וָרָחַם}}, און דאן פארגעזעצט צו וואונטשן [[בנימין]].


יעקב האט געבעטן זיינע זין אים צו באערדיגן אין [[מערת המכפלה]] און איז דאן אוועק אין עלטער פון 147 יאר{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|מז|כח|אן=ספר}}.}}{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|מט|אן=ספר|לאנג=יא}}.}}.
יעקב האט געבעטן זיינע זין אים צו באערדיגן אין [[מערת המכפלה]] און איז דאן אוועק אין עלטער פון 147 יאר{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|מז|כח|אן=ספר}}.}}{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|מט|אן=ספר|לאנג=יא}}.}}.


===קבורה פון יעקב===
===קבורה פון יעקב===
יוסף האט באפוילן זיינע דאקטוירים צו באלזאמירן יעקב'ס קערפער, און די מצריים האבן געקלאגט אויף אים זיבעציג טעג. יוסף איז אריבער צו פרעה און אים דערציילט איבער די שבועה וואס ער האט געגעבן פאר זיין פאטער אים ארויפצוטראגן באערדיגן אין ארץ כנען, און פרעה האט אים געגעבן ערלויבעניש אים ארויסצופירן. יעקב'ס פאמיליע זענען ארויף באערדיגן זייער פאטער מיט די באדינער פון פרעה און די חשוב'ע פון מצרים, מיט ריטערישע פערד און וועגענער, זיי האבן זיך אפגעשטעלט אין "גֹּרֶן הָאָטָד" אין [[עבר הירדן]], און אפגעהאלטן א הספד, און דאן אויסגעפירט יעקב'ס באפעל און באערדיגט אין מערת המכפילה{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|נ|א|יג|אן=ספר}}.}}.
יוסף האט באפוילן זיינע דאקטוירים צו [[חניטה|באלזאמירן]] יעקב'ס קערפער, און די מצריים האבן געקלאגט אויף אים זיבעציג טעג. יוסף איז אריבער צו פרעה און אים דערציילט איבער דער שבועה וואס ער האט געגעבן פאר זיין פאטער אים ארויפצוטראגן באערדיגן אין ארץ כנען, און פרעה האט אים געגעבן ערלויבעניש אים ארויסצופירן. יעקב'ס פאמיליע זענען ארויף באערדיגן זייער פאטער מיט די באדינער פון פרעה און די חשוב'ע פון מצרים, מיט ריטערישע פערד און וועגענער, זיי האבן זיך אפגעשטעלט אין "גֹּרֶן הָאָטָד" אין [[עבר הירדן]], און אפגעהאלטן א הספד, און דאן אויסגעפירט יעקב'ס באפעל און באערדיגט אין מערת המכפילה{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|נ|א|יג|אן=ספר}}.}}.


===פטירה פון יוסף===
===פטירה פון יוסף===
שורה 59: שורה 57:
===פרשה סתומה===
===פרשה סתומה===
[[טעקע:Vayechi.JPG|קליין|פרשת ויחי הייבט זיך אן אינמיטן א פרשה]]
[[טעקע:Vayechi.JPG|קליין|פרשת ויחי הייבט זיך אן אינמיטן א פרשה]]
פרשת ויחי איז די איינציגטסע פרשה וועלכע הייבט זיך אן אין די תורה אינמיטן א פרשה, אן א סתומה אדער פתיחה וואס זאל איר אפטיילן. אין מדרש{{הערה|{{מדרש רבה|בראשית|צו|א}}.}} שטייט עטליכע טעמים דערויף: 1) ווייל מיט די פטירה פון יעקב אין די פרשה האט זיך אנגעהויבן די שעבוד פון די אידן אין מצרים. 2) יעקב האט געוואלט אנטפלעקן די "קץ הימין" - די צייט פון די גאולה, אבער עס איז פארהוילן געווארן פון אים. 3) וויבאלד יעקב האט געלעבט רואיג דורכאויס די 17 יאר אין מצרים און עס איז פארהוילן געווארן פון אים אלע צרות פון די וועלט.
פרשת ויחי איז די איינציגסטע פרשה וועלכע הייבט זיך אן אין די תורה דירעקט נאך דער פריערדיגער, אן דעם וואס א פסקה סתומה אדער פתוחה זאל אפטיילן אינצווישן. אין מדרש{{הערה|{{מדרש רבה|בראשית|צו|א}}.}} שטייט עטליכע טעמים דערויף: 1) ווייל מיט דער פטירה פון יעקב אין דער פרשה האט זיך אנגעהויבן דער שעבוד פון די אידן אין מצרים. 2) יעקב האט געוואלט אנטפלעקן דער "קץ הימין" - די צייט פון דער גאולה, אבער עס איז פארהוילן געווארן פון אים. 3) וויבאלד יעקב האט געלעבט רואיג דורכאויס די 17 יאר אין מצרים און עס איז פארהוילן געווארן פון אים אלע צרות פון די וועלט.


===די "ואני"===
===די "ואני"===
עס איז גאר אן אלטע מנהג צו לערנען מיט די קינדער די פסוק "ואני בבואי מפדן" ({{תנ"ך|בראשית|מח|ז|אן=ספר}}) מיט די פירוש פון רש"י אויפ'ן פסוק, מיט א ספעציעלן ניגון{{הערה|הערט: {{יוטיוב|mKvGBysOInE|יעקב שלמה גראס|שם=ואני און איך יעקב}}.}}, און אזוי אויך די פסוק {{מנוקד|וַאֲנִי נָתַתִּי לְךָ שְׁכֶם אַחַד עַל אַחֶיךָ}} ({{תנ"ך|בראשית|מח|כב|אן=ספר}}), און די ברכות יעקב אין {{תנ"ך|בראשית|מט|אן=ספר|לאנג=יא}}.
עס איז אן אלטער מנהג צו לערנען מיט די קינדער די פסוק "ואני בבואי מפדן" ({{תנ"ך|בראשית|מח|ז|אן=ספר}}) מיט דער פירוש פון רש"י אויפ'ן פסוק, מיט א ספעציעלן ניגון{{הערה|הערט: {{יוטיוב|mKvGBysOInE|יעקב שלמה גראס|שם=ואני און איך יעקב}}.}}, און אזוי אויך די פסוק {{מנוקד|וַאֲנִי נָתַתִּי לְךָ שְׁכֶם אַחַד עַל אַחֶיךָ}} ({{תנ"ך|בראשית|מח|כב|אן=ספר}}), און די ברכות יעקב אין {{תנ"ך|בראשית|מט|אן=ספר|לאנג=יא}}.


[[רבי יצחק הוטנער]] פלעגט דערציילן אז דער [[רבי יעקב יצחק פון לובלין|חוזה פון לובלין]] האט אפגעזאגט א מלמד צוליב דעם וואס ער האט נישט געזינגען דעם ניגון{{הערה|הרב אהרן ליכטנשטיין, [https://www.etzion.org.il/sites/default/files/DinaDeGarmei00-TOC%2BHakdama.pdf#page=10 הקדמה לשיעורי 'דינא דגרמי' עמ' 10].}}. אויך ווערט דערציילט אז [[רבי צדוק הכהן פון לובלין]] האט אריינגעקוקט אינעם חומש פון [[משה מענדלסאן]], און עס גע'פסל'ט צוליב דעם וואס ער שרייבט נישט רש"י'ס פשט אויף ואני בבואי מפדן, זאגנדיג אז אזא איינער איז א מין און אפיקורס{{הערה|הרב אברהם יצחק ברומברג, '''האדמו"ר ר' צדוק הכהן מלובלין''', עמ' סו. זעט אויך אין {{היברובוקס|ישראל בן מרדכי גלברט|החסיד והמשכיל|38678|page=46}}, ווי דער משכיל שפעט אפ פון די ערליכע חדרים וואו מען חזר'ט זיך איין די ואני.}}.
[[רבי יצחק הוטנער]] פלעגט דערציילן אז דער [[רבי יעקב יצחק פון לובלין|חוזה פון לובלין]] האט אפגעזאגט א מלמד צוליב דעם וואס ער האט נישט געזינגען דעם ניגון{{הערה|הרב אהרן ליכטנשטיין, [https://www.etzion.org.il/sites/default/files/DinaDeGarmei00-TOC%2BHakdama.pdf#page=10 הקדמה לשיעורי 'דינא דגרמי' עמ' 10].}}. אויך ווערט דערציילט אז [[רבי צדוק הכהן פון לובלין]] האט אריינגעקוקט אינעם חומש פון [[משה מענדלסאן]], און עס גע'פסל'ט צוליב דעם וואס ער שרייבט נישט רש"י'ס פשט אויף ואני בבואי מפדן, זאגנדיג אז אזא איינער איז א מין און אפיקורס{{הערה|הרב אברהם יצחק ברומברג, '''האדמו"ר ר' צדוק הכהן מלובלין''', עמ' סו. זעט אויך אין {{היברובוקס|ישראל בן מרדכי גלברט|החסיד והמשכיל|38678|page=46|שנת הוצאה=תרנ"ו}}, וואו דער משכיל שפעט אפ פון די ערליכע חדרים וואו מען חזר'ט זיך איין די ואני.}}.


===שבת חזק===
===שבת חזק===
די שבת ווערט גערופן "שבת חזק" צוליב דעם מנהג פון אויסרופן "חזק חזק ונתחזק"{{מקור}} אדער "חזק חזק חזק"{{הערה|מאור ושמש{{מקור}}}} ווען מען ענדיגט לייענען דעם ספר.
{{הויפט ארטיקל|שבת חזק}}
דער שבת ווערט גערופן "שבת חזק" צוליב דעם מנהג פון אויסרופן "[[חזק חזק ונתחזק]]!"{{הערה|{{ערוך השולחן|אורח חיים|קלט|טו}}, לויט די ראשונים געברענגט אין {{טור|אורח חיים|קלט|אן=חלק|מפרש=בית יוסף}}.}} אדער "חזק חזק חזק"{{הערה|[[שית:Maor_VaShemesh,_Vayechi.17|מאור ושמש פרשת ויחי]].}} ווען מען ענדיגט ליינען דעם ספר.


==צו ליינען מער==
==צו ליינען מער==
* {{אייוועלט|12824|מקור לתנועת "ואני" לתשב"ר}}
* {{אייוועלט|12824|מקור לתנועת "ואני" לתשב"ר}}
* {{צ-בוך|מחבר=שמואל פוקס|נאמען=ואני - ויחי תשע"ד|מו"ל=[[קול מבשר]]|סדרה=5>2>1>34#|קישור=https://drive.google.com/file/d/1eMAtH0dFLLTLvsbrtzRK7ZKHvoOxrzDY/view}}; '''[https://www.yiddish24.com/miscellanies/123/97484 ואני און איך יעקב - ויחי תשפ"ד]''' 326#


== דרויסנדע לינקס ==
== דרויסנדיגע לינקס ==
{{פרשה לינקס|בית חב"ד=460592|בינינו=7201|אתר פרשת השבוע=2010/12/vayechi}}
{{פרשה לינקס|בית חב"ד=460592|בינינו=7201|אתר פרשת השבוע=2010/12/vayechi}}


שורה 80: שורה 80:
{{פרשיות}}
{{פרשיות}}
{{ספר בראשית}}
{{ספר בראשית}}
[[:קאַטעגאָריע:פרשת ויחי|*]]
[[קאַטעגאָריע:פרשת ויחי|*]]
[[:קאַטעגאָריע:פרשיות ספר בראשית]]
[[קאַטעגאָריע:פרשיות ספר בראשית]]
[[:קאַטעגאָריע:טבת]]
[[קאַטעגאָריע:טבת]]
[[קאַטעגאָריע:המכלול ארטיקלען]]
[[he:פרשת ויחי]]
[[he:פרשת ויחי]]