4,450
רעדאגירונגען
ק
←אריינפיר: מכלוליזאציע
ק (←יעקב מיט לבן: הגהה) |
ק (←אריינפיר: מכלוליזאציע) |
||
| (5 מיטלסטע ווערסיעס פון 3 באַניצער נישט געוויזן.) | |||
| שורה 3: | שורה 3: | ||
| קומענדיגע = פרשת וישלח | | קומענדיגע = פרשת וישלח | ||
| פסוקים = {{תנ"ך|בראשית|כח|י}} - {{תנ"ך|בראשית|לב|ג|אן=ספר}} | | פסוקים = {{תנ"ך|בראשית|כח|י}} - {{תנ"ך|בראשית|לב|ג|אן=ספר}} | ||
| צאל פסוקים = | | צאל פסוקים = 148 (6'טע) | ||
| צאל ווערטער = 2021 | | צאל ווערטער = 2021 (4'טע) | ||
| צאל אותיות = | | צאל אותיות = 7512 (5'טע) | ||
| אינהאלט = [[יעקב אבינו|יעקב]] גייט קיין [[חרן]], זיין [[יעקב'ס חלום|חלום]] אין [[בית אל]], [[רחל]] און [[לאה]], געבורט פון די [[שבטים]] און [[דינה]], יעקב'ס אנטלויפן מיט'ן משפחה פון [[לבן]] | | אינהאלט = [[יעקב אבינו|יעקב]] גייט קיין [[חרן]], זיין [[יעקב'ס חלום|חלום]] אין [[בית אל]], [[רחל]] און [[לאה]], געבורט פון די [[שבטים]] און [[דינה]], יעקב'ס אנטלויפן מיט'ן משפחה פון [[לבן]] | ||
| מספר עשה חינוך = 0 | | מספר עשה חינוך = 0 | ||
| שורה 17: | שורה 17: | ||
}} | }} | ||
[[טעקע:Bible from 1300 (20).jpg|קליין|טייל פון פרשת ויצא אין א ספר תנ"ך פון יאר 1300]] | [[טעקע:Bible from 1300 (20).jpg|קליין|טייל פון פרשת ויצא אין א ספר תנ"ך פון יאר 1300]] | ||
'''פרשת וַיֵּצֵא''' איז די זיבעטע [[ | '''{{מנוקד|פרשת וַיֵּצֵא}}''' איז די זיבעטע [[סדרה]] פון [[ספר בראשית]]. די פרשה גייט פון {{תנ"ך|בראשית|כח|י|לאנג=יא|אן=ספר}}, ביז {{תנ"ך|בראשית|לב|ג|לאנג=יא|אן=ספר}}, לויטן אנגענומענעם צעטיילונג פון [[קאפיטלען פון תנ"ך|קאפיטלען]], פארמאגנדיג אינאיינעם 105 פסוקים און איין [[פרשה סתומה]]. | ||
די פרשה הייסט "ויצא" | די פרשה הייסט "ויצא" נאך די ערשטע ווארט אין די פרשה: {{מנוקד|וַיֵּצֵא יַעֲקֹב מִבְּאֵר שָׁבַע וַיֵּלֶךְ חָרָנָה}}. אין די פרשה ווערט געשילדערט יעקב'ס גיין קיין [[חרן]]; זיין [[יעקב'ס חלום|חלום]] מיט די מלאכים און די נבואה פונעם אויבערשטן; זיין וואוינען און ארבעטן ביי [[לבן]]; יעקב'ס חתונה האבן מיט [[לאה]] און [[רחל]]; די געבורט פון זייערע קינדער; זייער אנטלויף פון לבן צוריק קיין [[ארץ כנען]]. | ||
פרשת ויצא ווערט געליינט צווישן [[ו' כסלו|ו']] און [[י"ב כסלו]]. | פרשת ויצא ווערט געליינט צווישן [[ו' כסלו|ו']] און [[י"ב כסלו]]. | ||
| שורה 25: | שורה 25: | ||
== פרשה אינהאלט == | == פרשה אינהאלט == | ||
===יעקב'ס חלום=== | ===יעקב'ס חלום=== | ||
{{הויפט ארטיקל|יעקב'ס חלום}} | |||
יעקב האט זיך ארויסגעלאזט פון [[באר שבע]] אויפ'ן וועג קיין [[חרן]], ווען עס איז צוגעפאלן די נאכט האט ער זיך אפגעשטעלט אויפ'ן [[הר הבית|הר המוריה]]{{הערה|{{בבלי|פסחים|פח|א}}.}} זיך צולייגן. אין חלום האט ער געזען א לייטער וואס ציט זיך פון דער ערד ביז'ן הימל, און [[מלאכים]] פון גאט גייען דערויף ארויף און אראפ. גאט האט זיך באוויזן צו אים, און אים צוגעזאגט צו געבן דאס לאנד פאר זיינע קינדער וועלכע וועלן זיך פארמערן אויף אלע עקן, און אז ער וועט אים אפהיטן. יעקב האט זיך ערוועקט און אנערקענט אז דאס איז א הייליג פלאץ, וואו עס געפינט זיך די טויערן פון הימל. יעקב האט גענומען דעם שטיין וועלכע ער האט געהאט געניצט פאר א קישן און געשטעלט אלס מצבה, און געגאסן דערויף אויל{{הערה|אלס [[קרבן]] פאר'ן אויבערשטן ([[רשב"ם]] און [[רמב"ן]], {{תנ"ך|בראשית|כח|יח|אן=ספר}}), אדער אלס סימן צו דערקענען דעם מצבה שפעטער ביים צוריקקומען בשלום ([[אבן עזרא]] דארט).}}, און ער האט א נאמען געגעבן דעם פלאץ [[בית אל]] אנשטאט לוּז. יעקב האט געמאכט א [[נדר]] אז אויב דער אויבערשטער וועט אים טאקע אפהיטן און ער וועט צוריקקומען אהיים בשלום, וועט דער שטיין ווערן א "בית אלוקים", און ער וועט געבן מעשר פון זיינע פארדינסטן{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|כח|י|כב|אן=ספר}}.}}. | יעקב האט זיך ארויסגעלאזט פון [[באר שבע]] אויפ'ן וועג קיין [[חרן]], ווען עס איז צוגעפאלן די נאכט האט ער זיך אפגעשטעלט אויפ'ן [[הר הבית|הר המוריה]]{{הערה|{{בבלי|פסחים|פח|א}}.}} זיך צולייגן. אין חלום האט ער געזען א לייטער וואס ציט זיך פון דער ערד ביז'ן הימל, און [[מלאכים]] פון גאט גייען דערויף ארויף און אראפ. גאט האט זיך באוויזן צו אים, און אים צוגעזאגט צו געבן דאס לאנד פאר זיינע קינדער וועלכע וועלן זיך פארמערן אויף אלע עקן, און אז ער וועט אים אפהיטן. יעקב האט זיך ערוועקט און אנערקענט אז דאס איז א הייליג פלאץ, וואו עס געפינט זיך די טויערן פון הימל. יעקב האט גענומען דעם שטיין וועלכע ער האט געהאט געניצט פאר א קישן און געשטעלט אלס מצבה, און געגאסן דערויף אויל{{הערה|אלס [[קרבן]] פאר'ן אויבערשטן ([[רשב"ם]] און [[רמב"ן]], {{תנ"ך|בראשית|כח|יח|אן=ספר}}), אדער אלס סימן צו דערקענען דעם מצבה שפעטער ביים צוריקקומען בשלום ([[אבן עזרא]] דארט).}}, און ער האט א נאמען געגעבן דעם פלאץ [[בית אל]] אנשטאט לוּז. יעקב האט געמאכט א [[נדר]] אז אויב דער אויבערשטער וועט אים טאקע אפהיטן און ער וועט צוריקקומען אהיים בשלום, וועט דער שטיין ווערן א "בית אלוקים", און ער וועט געבן מעשר פון זיינע פארדינסטן{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|כח|י|כב|אן=ספר}}.}}. | ||
| שורה 45: | שורה 46: | ||
לבן איז געוואויר געווארן איבער די אנטלויף דריי טעג שפעטער, און אנגעהויבן נאכיאגן יעקב, זיי גרייכנדיג נאך א וואך פון די אנטלויף אין [[הר הגלעד]]. גאט האט זיך באוויזן צו לבן אין חלום און אנגעווארנט נישט צו טשעפן יעקב. לבן האט פארגעהאלטן יעקב פאר'ן אנטלויפן אן לאזן וויסן, און אויף דאס גנב'ענען די תרפים, אויף וואס יעקב האט געענטפערט אז ער האט מורא געהאט ער וועט נישט לאזן זיינע טעכטער גיין, און - נישט וויסנדיג אז רחל האט זיי גע'גנב'עט - געזאגט אז דער ביי וועם ער וועט טרעפן די תרפים "לֹא יִחְיֶה". לבן האט געזוכט ביי יעדעם, אבער רחל האט באהאלטן די תרפים אינעם קישן פונעם קעמל אויף וועלכע זי איז געזיצן, און געזאגט אז זי קען נישט אויפשטיין וויבאלד זי איז נישט ריין{{הערה|[[רמב"ן]] און {{תנ"ך|בראשית|לא|לה|אן=ספר|מפרש=רבינו בחיי}}}}, און לבן האט עס נישט געטראפן. יעקב האט אויסגע'מוסר'ט לבן איבער די צוואנציג יאר ער האט געטריי באדינט, בשעת לבן פאפּט אים אויס און פרובירט אים בא'גנב'ענען, און ווען נישט די הילף פונעם אויבערשטן וואלט ער ארויס אן גארנישט. צום סוף האבן זיי געשלאסן א בונד און אוועקגעשטעלט שטיינער אלס סימן אז זיי וועלן זיך נישט שעדיגן איינער דעם צווייטן{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|לא|אן=ספר|לאנג=יא}}.}}. | לבן איז געוואויר געווארן איבער די אנטלויף דריי טעג שפעטער, און אנגעהויבן נאכיאגן יעקב, זיי גרייכנדיג נאך א וואך פון די אנטלויף אין [[הר הגלעד]]. גאט האט זיך באוויזן צו לבן אין חלום און אנגעווארנט נישט צו טשעפן יעקב. לבן האט פארגעהאלטן יעקב פאר'ן אנטלויפן אן לאזן וויסן, און אויף דאס גנב'ענען די תרפים, אויף וואס יעקב האט געענטפערט אז ער האט מורא געהאט ער וועט נישט לאזן זיינע טעכטער גיין, און - נישט וויסנדיג אז רחל האט זיי גע'גנב'עט - געזאגט אז דער ביי וועם ער וועט טרעפן די תרפים "לֹא יִחְיֶה". לבן האט געזוכט ביי יעדעם, אבער רחל האט באהאלטן די תרפים אינעם קישן פונעם קעמל אויף וועלכע זי איז געזיצן, און געזאגט אז זי קען נישט אויפשטיין וויבאלד זי איז נישט ריין{{הערה|[[רמב"ן]] און {{תנ"ך|בראשית|לא|לה|אן=ספר|מפרש=רבינו בחיי}}}}, און לבן האט עס נישט געטראפן. יעקב האט אויסגע'מוסר'ט לבן איבער די צוואנציג יאר ער האט געטריי באדינט, בשעת לבן פאפּט אים אויס און פרובירט אים בא'גנב'ענען, און ווען נישט די הילף פונעם אויבערשטן וואלט ער ארויס אן גארנישט. צום סוף האבן זיי געשלאסן א בונד און אוועקגעשטעלט שטיינער אלס סימן אז זיי וועלן זיך נישט שעדיגן איינער דעם צווייטן{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|לא|אן=ספר|לאנג=יא}}.}}. | ||
אינדערפרי האט לבן געקישט זיינע טעכטער און אייניקלעך, און זיי אפגעזעגנט. יעקב איז ארויס אין וועג און אנגעטראפן מלאכים פון גאט, און אנגערופן דאס פלאץ מַחֲנָיִם{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|לב|א|ג|אן=ספר}}.}}. | אינדערפרי האט לבן געקישט זיינע טעכטער און אייניקלעך, און זיי אפגעזעגנט. יעקב איז ארויס אין וועג און אנגעטראפן מלאכים פון גאט, און אנגערופן דאס פלאץ {{מנוקד|מַחֲנָיִם}}{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|לב|א|ג|אן=ספר}}.}}. | ||
== דאטומען == | == דאטומען == | ||
| שורה 59: | שורה 60: | ||
מען ליינט די [[הפטורה]] אין [[ספר הושע]] פון [[תרי עשר]]. די ספרדים און תימנים הייבן אן ביי {{תנ"ך|הושע|יא|ז|לאנג=יא|אן=ספר}}, און די אשכנזים ביי {{תנ"ך|הושע|יב|יא|לאנג=יא|אן=ספר}}. די ספרדים ענדיגן ביי {{תנ"ך|הושע|יב|יב||לאנג=יא|אן=ספר}}, די תימנים און איטאליענער ביי {{תנ"ך|הושע|יב|יד|לאנג=יא|אן=פרק}}, און די אשכנזים ביי {{תנ"ך|הושע|יד|י||לאנג=יא|אן=ספר}}. טייל ליטווישע קהילות לויט'ן [[חיי אדם]]{{הערה|{{חיי אדם|קיח|יז}}.}} און [[משנה ברורה]]{{הערה|{{משנה ברורה|תכח|כב|אן=נאמען}}.}} ענדיגן צו מיט {{תנ"ך|יואל|ב|כו|כז|לאנג=יא}}. ביי די [[ראמאניאטן|ראָמאַניאטן]] ליינט מען {{תנ"ך|הושע|יב|יג}} - {{תנ"ך|הושע|יד|ג|אן=ספר}}{{הערה|[https://alhatorah.org/Haftarat_Vayetze/0/he הפטרת ויצא] אויפ'ן על התורה זייטל. עס ווערן געברענגט דארט נאך וואריאציעס.}}. | מען ליינט די [[הפטורה]] אין [[ספר הושע]] פון [[תרי עשר]]. די ספרדים און תימנים הייבן אן ביי {{תנ"ך|הושע|יא|ז|לאנג=יא|אן=ספר}}, און די אשכנזים ביי {{תנ"ך|הושע|יב|יא|לאנג=יא|אן=ספר}}. די ספרדים ענדיגן ביי {{תנ"ך|הושע|יב|יב||לאנג=יא|אן=ספר}}, די תימנים און איטאליענער ביי {{תנ"ך|הושע|יב|יד|לאנג=יא|אן=פרק}}, און די אשכנזים ביי {{תנ"ך|הושע|יד|י||לאנג=יא|אן=ספר}}. טייל ליטווישע קהילות לויט'ן [[חיי אדם]]{{הערה|{{חיי אדם|קיח|יז}}.}} און [[משנה ברורה]]{{הערה|{{משנה ברורה|תכח|כב|אן=נאמען}}.}} ענדיגן צו מיט {{תנ"ך|יואל|ב|כו|כז|לאנג=יא}}. ביי די [[ראמאניאטן|ראָמאַניאטן]] ליינט מען {{תנ"ך|הושע|יב|יג}} - {{תנ"ך|הושע|יד|ג|אן=ספר}}{{הערה|[https://alhatorah.org/Haftarat_Vayetze/0/he הפטרת ויצא] אויפ'ן על התורה זייטל. עס ווערן געברענגט דארט נאך וואריאציעס.}}. | ||
אין די הפטורה ווערט געשילדערט צווישן אנדערע די געשיכטע פון יעקב: {{ | אין די הפטורה ווערט געשילדערט צווישן אנדערע די געשיכטע פון יעקב: {{מנוקד|וַיִּבְרַח יַעֲקֹב שְׂדֵה אֲרָם, וַיַּעֲבֹד יִשְׂרָאֵל בְּאִשָּׁה וּבְאִשָּׁה שָׁמָר}}. | ||
== | == דרויסנדיגע לינקס == | ||
{{פרשה לינקס|בית חב"ד=582256|בינינו=7202|אתר פרשת השבוע=2010/11/vayetze-portion}} | {{פרשה לינקס|בית חב"ד=582256|בינינו=7202|אתר פרשת השבוע=2010/11/vayetze-portion}} | ||