אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "ניסוך המים"

378 בייטן צוגעלייגט ,  פֿאַר 1 יאָר
שורה 20: שורה 20:
אין [[מדרש]] ווערט געברענגט אז ווען דער אויבערשטער האט אפגעשיידט די אויבערשטע וואסערן פון די אונטערשטע וואסערן בשעת [[בריאת העולם]], האבן די אונטערשטע וואסערן געוויינט צוליב דעם וואס זיי זענען נישט ארויף אויבן, און דער אויבערשטער האט זיי געטרייסט מיט דעם אז די אויבערשטע וואסערן האבן נישט קיין רשות צו זאגן שירה ביז זיי נעמען רשות פון די אונטערשטע וואסערן, און אז זיי וועט מען מקריב זיין אויפ'ן מזבח דורך [[זאלץ]] (וואס קומט פון וואסער) און ניסוך המים{{הערה|ווערט געברענגט אין {{תנ"ך|ויקרא|ב|יג|מפרש=רבנו בחיי}}.}}.
אין [[מדרש]] ווערט געברענגט אז ווען דער אויבערשטער האט אפגעשיידט די אויבערשטע וואסערן פון די אונטערשטע וואסערן בשעת [[בריאת העולם]], האבן די אונטערשטע וואסערן געוויינט צוליב דעם וואס זיי זענען נישט ארויף אויבן, און דער אויבערשטער האט זיי געטרייסט מיט דעם אז די אויבערשטע וואסערן האבן נישט קיין רשות צו זאגן שירה ביז זיי נעמען רשות פון די אונטערשטע וואסערן, און אז זיי וועט מען מקריב זיין אויפ'ן מזבח דורך [[זאלץ]] (וואס קומט פון וואסער) און ניסוך המים{{הערה|ווערט געברענגט אין {{תנ"ך|ויקרא|ב|יג|מפרש=רבנו בחיי}}.}}.


==סדר פון דער מצוה ==
==סדר פון שעפן און גיסן==
יעדן טאג פון די טעג פון סוכות, פארטאגס, זענען די כהנים און דער פאלק ארויס שעפן וואסער פון [[מעיין השילוח]] אין א [[גאלד]]ענע קרוג וואס אנטהאלט דריי [[לוג]] (ארום א [[ליטער]]). דאס שעפן איז געטון געווארן אין עפנטליכקייט און מיט גרויס פאראד, און איז באגלייט געווארן מיט מוזיקאלישע אינסטרומענטן. נאכן שעפן, איז מען אנגעקומען צו [[שער המים]] אין [[בית המקדש]] דארט האט מען געבלאזן מיט [[טרומפייטער]] און [[שופר]]ות תקיעה תרועה תקיעה. דער כהן וואס האט זוכה געווען אין די עבודה פון מנסך זיין, איז ארויף אויפ'ן [[כבש (מזבח)|כבש]] צום [[מזבח העולה]], און זיך געקערט צו די מערבית-דרומית ווינקל, דארט האט מען אפגעראכטן די נסכים. דער כהן האט געגאסן די וואסער פונעם גאלדענעם קרוג אין א [[זילבער]]נע [[טעפל]] וואס איז געלעכערט פון אונטן, צוזאמען מיט'ן גיסן וויין אין א זעלבע סארט טעפל דערנעבן, וואס איז אויך געלעכערט פון אונטן{{הערה|1=כדי דאס ארויסגיין פון די וואסער און די וויין זאלן זיך ענדיגן צוזאמען, איז די לאך פון די טעפל וויין געווען ברייטער, וויבאלד די וויין איז מער געדיכט, און וויבאלד מען האט אנגעהויבן צו גיסן די וויין און די וואסער אויף אמאל.}}. פון די טעפלען זענען די וואסער און די וויין גערינען דורך די מזבח צו די [[שיתין]] (א טיפער חלל אונטער'ן מזבח).
אין די פינף אדער זעקס וואכנטעג{{הערה|משנה {{בבלי|סוכה|נ|א}}}} פון סוכות זענען די כהנים און דער פאלק ארויס פארטאגס שעפן וואסער פון [[מעיין השילוח]] אין א [[גאלד]]ענע קרוגל וואס אנטהאלט דריי [[לוג]] (ארום א [[ליטער]]). ערב שבת האט מען געשעפט דאפלט, אויך א קריגל פאר שבת וועלכע מען האט דערווייל באהאלטן אין די עזרה{{הערה|{{בבלי|סוכה|מח|ב}}}}. דאס שעפן איז געטון געווארן אין עפנטליכקייט און מיט גרויס פאראד, און איז באגלייט געווארן דורך די לויים מיט געזאנג און מוזיקאלישע אינסטרומענטן.
 
נאכן שעפן, איז מען אנגעקומען צו [[שער המים]] אין [[בית המקדש]] דארט האט מען געבלאזן מיט טרומפייטער און [[שופר]]ות תקיעה תרועה תקיעה. דער כהן וואס האט זוכה געווען אין די עבודה פון מנסך זיין, איז ארויף אויפ'ן [[כבש (מזבח)|כבש]] צום [[מזבח העולה]], און זיך געקערט צו די מערבית-דרומית ווינקל, דארט האט מען אפגעראכטן די נסכים. דער כהן האט געגאסן די וואסער פונעם גאלדענעם קרוג אין א [[זילבער]]נע [[טעפל]] וואס איז געלעכערט פון אונטן, צוזאמען מיט'ן גיסן וויין אין א ענליכע טעפל דערנעבן{{הערה|כדי דאס ארויסגיין פון די וואסער און די וויין זאלן זיך ענדיגן צוזאמען, איז די לאך פון די טעפל וויין געווען ברייטער, וויבאלד די וויין איז מער געדיכט, און וויבאלד מען האט אנגעהויבן צו גיסן די וויין און די וואסער אויף אמאל. {{בבלי|סוכה|מח|ב}}.}}. פון די טעפלען זענען די וואסער און די וויין גערינען דורך די מזבח צו די [[שיתין]] (א טיפער חלל אונטער'ן מזבח){{הערה|מחלוקת איבער דעם {{תלמוד בבלי|סוכה|מט|א}}}}.


==קעגנערשאפט פון די צדוקים==
==קעגנערשאפט פון די צדוקים==