מייבאים כמותיים, בדוקי עריכות אוטומטית, אינטערפעיס אדמיניסטראַטאָרן, מנטרים, מייבאים, מעדכנים, אספקלריה רעדאקטארן
3,951
רעדאגירונגען
ק
הגהה
({{מצוה אינפאקעסטל}}) |
ק (הגהה) |
||
| (3 מיטלסטע ווערסיעס פון איין אנדער באַניצער נישט געוויזן.) | |||
| שורה 15: | שורה 15: | ||
| משנה תורה = {{רמב"ם|עבודה זרה וחוקות הגויים|ב|א|ג|נאמען=ניין}} | | משנה תורה = {{רמב"ם|עבודה זרה וחוקות הגויים|ב|א|ג|נאמען=ניין}} | ||
| ספרות הלכתית נוספת = {{תנ"ך|במדבר|טו|לט|מפרש=מלבי"ם}} | | ספרות הלכתית נוספת = {{תנ"ך|במדבר|טו|לט|מפרש=מלבי"ם}} | ||
| בה"ג = קי"ז | |||
| יראים = נישט | |||
| סמ"ק = {{על התורה|2=סמ"ק|3=Semak_12|4=סימן י"ב}} <small>(אחרי לבבכם)</small> און {{על התורה|2=סימן ל'|3=Semak_30}} <small>(אחרי עיניכם)</small> | |||
}} | }} | ||
'''לא תתורו''' איז א [[לא תעשה]] [[דאורייתא|פון די תורה]] וואס פארבאט | '''לא תתורו''' איז א [[לא תעשה]] [[דאורייתא|פון די תורה]] וואס פארבאט אריינצוטראכטן אין געדאנקען וועלכע קענען צוברענגען דעם מענטש צו לייקענען אין איינע פון די [[יסודות פון אמונה|עיקרי האמונה]], און נאכצוגיין די אייגענע גלוסטענישן וואס קען צוברענגען דעם מענטש צו עובר זיין אויף די תורה. | ||
==מקור פון די מצוה== | ==מקור פון די מצוה== | ||
דער מקור פון | דער מקור פון דער מצוה איז אין [[פרשת שלח]]: {{הדגשה|וְלֹא תָתֻרוּ אַחֲרֵי לְבַבְכֶם וְאַחֲרֵי עֵינֵיכֶם אֲשֶׁר אַתֶּם זֹנִים אַחֲרֵיהֶם}}{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|טו|לט}}}}. חז"ל דרש'נען דעם פסוק "ולא תתורו אחרי לבבכם" - זו מינות, ..."ואחרי עיניכם" - זו זנות{{הערה|{{ספרי|במדבר|טו|לט}}; {{בבלי|ברכות|יב|ב}}}}. | ||
טייל ראשונים רעכענען "אחרי לבבכם" און "אחרי עיניכם" פאר צוויי באזונדערע מצוות{{הערה|סמ"ק סימן י"ב און סימן ל'. זעט אויך זהר הרקיע אות קכ"ה.}}, אבער רוב ראשונים רעכענען עס פאר איין מצוה. לויט איין דעה איז עס אינגאנצן נישט קיין מצוה, נאר די תורה באצייכנט דעם תועלת וואס וועט ארויסקומען פון מצות [[ציצית]]{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|טו|לט|מפרש=רלב"ג}}}}, און די דרשה פון חז"ל איז אן [[אסמכתא (דרשה)|אסמכתא]]{{הערה|פירוש הגר"י פערלא אויף ספר המצוות ל[[רב סעדיה גאון]], ל"ת א-ד ד"ה הן אמת, בדעת רס"ג}}. | טייל ראשונים רעכענען "אחרי לבבכם" און "אחרי עיניכם" פאר צוויי באזונדערע מצוות{{הערה|סמ"ק סימן י"ב און סימן ל'. זעט אויך זהר הרקיע אות קכ"ה.}}, אבער רוב ראשונים רעכענען עס פאר איין מצוה. לויט איין דעה איז עס אינגאנצן נישט קיין מצוה, נאר די תורה באצייכנט דעם תועלת וואס וועט ארויסקומען פון מצות [[ציצית]]{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|טו|לט|מפרש=רלב"ג}}}}, און די דרשה פון חז"ל איז אן [[אסמכתא (דרשה)|אסמכתא]]{{הערה|פירוש הגר"י פערלא אויף ספר המצוות ל[[רב סעדיה גאון]], ל"ת א-ד ד"ה הן אמת, בדעת רס"ג}}. | ||
| שורה 44: | שורה 47: | ||
==ביי וועם און ווען גייט אן די מצוה== | ==ביי וועם און ווען גייט אן די מצוה== | ||
די מצוה גייט אן סיי ביי זכרים און ביי נקיבות{{הערה|שם=חינוך}}. [[בני נח]], כאטש זיי זענען [[זיבן מצוות בני נח|באפוילן געווארן]] אויף דער איסור פון עבודה זרה און טייל עריות, גייט ביי זיי נישט אן דער מצוה{{הערה|בן אריה חלק ב', סימן ה' אות י'}}. | די מצוה גייט אן סיי ביי זכרים און ביי נקיבות{{הערה|שם=חינוך}}. [[בני נח]], כאטש זיי זענען [[זיבן מצוות בני נח|באפוילן געווארן]] אויף דער איסור פון עבודה זרה און טייל [[עריות]], גייט ביי זיי נישט אן דער מצוה{{הערה|בן אריה חלק ב', סימן ה' אות י'}}. | ||
די מצוה איז איינע פון די [[מצוות תמידיות]] וואס א מענטש דארף אלעמאל מקיים זיין{{הערה|[[שית:Biur_Halacha/1|ביאור הלכה אורח חיים סימן א]], בשם ספר החינוך}}. | די מצוה איז איינע פון די [[מצוות תמידיות]] וואס א מענטש דארף אלעמאל מקיים זיין{{הערה|[[שית:Biur_Halacha/1|ביאור הלכה אורח חיים סימן א]], בשם ספר החינוך}}. | ||
| שורה 53: | שורה 56: | ||
לויט טייל אחרונים, געבט מען [[מכת מרדות]] פאר דער וואס איז עובר אויף דעם לאו{{הערה|עצי ארזים אבן העזר סימן כ"א, און חמדת ישראל קונטרס נר מצוה אות י"ב, בדעת הרמב"ם}}. אנדערע קריגן{{הערה|זעט שו"ת פני יהושע ח"ב אה"ע סימן מ"ד און {{שלחן ערוך|אבן העזר|כא|מפרש=בית שמואל}}, וועלכע ערקלערן אנדערש דעם רמב"ם}}. | לויט טייל אחרונים, געבט מען [[מכת מרדות]] פאר דער וואס איז עובר אויף דעם לאו{{הערה|עצי ארזים אבן העזר סימן כ"א, און חמדת ישראל קונטרס נר מצוה אות י"ב, בדעת הרמב"ם}}. אנדערע קריגן{{הערה|זעט שו"ת פני יהושע ח"ב אה"ע סימן מ"ד און {{שלחן ערוך|אבן העזר|כא|מפרש=בית שמואל}}, וועלכע ערקלערן אנדערש דעם רמב"ם}}. | ||
== | ==דרויסנדיגע לינקס== | ||
* {{מיקרופדיה}} | * {{מיקרופדיה}} | ||