אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:ל"ג בעומר"

פון המכלול
קפיצה לניווט קפיצה לחיפוש
ק (←‏רעפערענצן: {{קרד/ויקי/יידיש}})
 
(7 מיטלסטע ווערסיעס פון 3 באַניצער נישט געוויזן.)
שורה 1: שורה 1:
{{דעסקריפציע||ענגליש = Jewish holiday|העב=יום שמחה מסורתי ביהדות שחל ביום השלושים ושלושה לספירת העומר|דייטש=jüdisches Fest und Halbfeiertag zwischen Pessach und Schawuot|}}
{{דעסקריפציע||ענגליש = Jewish holiday|העב=יום שמחה מסורתי ביהדות שחל ביום השלושים ושלושה לספירת העומר|דייטש=jüdisches Fest und Halbfeiertag zwischen Pessach und Schawuot|}}
'''ל"ג בעומר''' איז א [[פייערטאג]] ביי [[יוד]]ן, וואס ווערט פייערט ביי דעם 33 טאג פון [[עומר-ציילונג]] צום אנדענק פון [[רבי שמעון בר יוחאי]]'ס [[יארצייט]].  
'''ל"ג בעומר''' איז א [[פייערטאג]] ביי [[יוד]]ן, וואס ווערט פייערט ביי דעם 33'טן טאג פון [[עומר-ציילונג]] צום אנדענק פון [[רבי שמעון בר יוחאי]]'ס [[יארצייט]].  


מען זאגט נישט קיין [[תחנון]] ביים דאווענען (אין מערסטע קהילות זאגט מען אויך נישט ביי מנחה דעם פריערדיגן טאג). ביי אשכנזים איז מען זיך נוהג אז מען מעג זיך שערן און חתונה האבן ל"ג בעומר.
מען זאגט נישט קיין [[תחנון]] ביים דאווענען (אין מערסטע קהילות זאגט מען אויך נישט ביי מנחה דעם פריערדיגן טאג). ביי אשכנזים איז מען זיך נוהג אז מען מעג זיך שערן און חתונה האבן ל"ג בעומר.
שורה 8: שורה 8:
== מנהגים ==
== מנהגים ==
[[קובץ:Nachum Dov Brayer at rabbi Shimon Bar Yochai Yom Hillula, April 2021.jpg|left|thumb|250px|דער הויפט הדלקה אין מירון, דורך באיאנער רבי, [[ה'תשפ"א]]]]
[[קובץ:Nachum Dov Brayer at rabbi Shimon Bar Yochai Yom Hillula, April 2021.jpg|left|thumb|250px|דער הויפט הדלקה אין מירון, דורך באיאנער רבי, [[ה'תשפ"א]]]]
אין חוץ לארץ איז אלעמאל{{הבהרה}} געווען דער מנהג אז די חדר יינגלעך גייען אויף אן אויספלוג דעם טאג, און מען שפילט מיט פיילן און בויגן.
אין חוץ לארץ איז פון דער [[14 יאָרהונדערט]] איז געווען דער מנהג אז די חדר יינגלעך גייען אויף אן אויספלוג דעם טאג, און מען שפילט מיט פיילן און בויגן.


דער מנהג פון ארויפגיין קיין מירון ל"ג בעומר ווערט דערמאנט צום ערשטן און ספר [[שער הכוונות]] פון [[רבי חיים וויטאל]], אז זיין רבי דער [[אר"י הקדוש]] איז דארט ארויף{{הערה|שם=שער הכוונות|{{ויקיטקסט|שער_הכוונות_דרושי_הפסח_דרוש_יב#ענין_מנהג_ללכת_ביום_ל"ג_לעומר_על_קברי_רשב"י_ור"א_בנו|שער הכוונות, עניין מנהג ללכת ביום ל"ג בעומר על קברי רשב"י ובנו ר"א}}}}.
דער מנהג פון ארויפגיין קיין מירון ל"ג בעומר ווערט דערמאנט צום ערשטן און ספר [[שער הכוונות]] פון [[רבי חיים וויטאל]], אז זיין רבי דער [[אר"י הקדוש]] איז דארט ארויף{{הערה|שם=שער הכוונות|{{ויקיטקסט|שער_הכוונות_דרושי_הפסח_דרוש_יב#ענין_מנהג_ללכת_ביום_ל"ג_לעומר_על_קברי_רשב"י_ור"א_בנו|שער הכוונות, עניין מנהג ללכת ביום ל"ג בעומר על קברי רשב"י ובנו ר"א}}}}.


היינטיגע צייטן גייען ארויף קיין [[מירון]] ארום א האלבער מיליאן מענטשען{{הערה|{{jdn||מירון במספרים: 15 מיליון שקל, חצי מיליון איש|1147836}} {{שפת קישור|עברית}}}}, עס ווערט אנגעצינדען דארט א גרויסע [[הדלקה]] דורך דעם [[באיאן (חסידות)|באיאנער רבי]]'ן וואס האט דאס בירושה פין זייו זיידן הר"ר [[רבי ישראל פון רוזשין]], וואס האט אפגעקויפט די רעכט אנצינדן די הדלקה פון די [[הקדש]] אין מירון. אויך ווערן אנגעצונדן הדלקות דורך אנדערע [[אדמורי"ם]].
היינטיגע צייטן גייען ארויף קיין [[מירון]] ארום א האלבער מיליאן מענטשען{{הערה|{{jdn||מירון במספרים: 15 מיליון שקל, חצי מיליון איש|1147836}}}}, עס ווערט אנגעצינדען דארט א גרויסע [[הדלקה]] דורך דעם [[באיאן (חסידות)|באיאנער רבי]]'ן וואס האט דאס בירושה פון [[רבי ישראל פון רוזשין]], וואס האט אפגעקויפט די רעכט אנצינדן די הדלקה פון די [[הקדש]] אין מירון. אויך ווערן אנגעצונדן הדלקות דורך אנדערע [[אדמורי"ם]].


{{הויפט ארטיקל|חאלאקע}}
{{הויפט ארטיקל|חאלאקע}}
שורה 28: שורה 28:
[[קאַטעגאָריע:ל"ג בעומר]]
[[קאַטעגאָריע:ל"ג בעומר]]
[[he:ל"ג בעומר]]
[[he:ל"ג בעומר]]
[[קאַטעגאָריע:רבי שמעון בר יוחאי]]
[[קאַטעגאָריע:אייר]]
{{קרד/ויקי/יידיש}}

יעצטיגע רעוויזיע זינט 09:20, 18 יולי 2024

ל"ג בעומר איז א פייערטאג ביי יודן, וואס ווערט פייערט ביי דעם 33'טן טאג פון עומר-ציילונג צום אנדענק פון רבי שמעון בר יוחאייארצייט.

מען זאגט נישט קיין תחנון ביים דאווענען (אין מערסטע קהילות זאגט מען אויך נישט ביי מנחה דעם פריערדיגן טאג). ביי אשכנזים איז מען זיך נוהג אז מען מעג זיך שערן און חתונה האבן ל"ג בעומר.

די חדר יינגלעך האבן דעם טאג א יומא דפגרא. מען איז געוואוינט צו מאכן אויספלוגן פאר די קינדער.

מנהגים

דער הויפט הדלקה אין מירון, דורך באיאנער רבי, ה'תשפ"א

אין חוץ לארץ איז פון דער 14 יאָרהונדערט איז געווען דער מנהג אז די חדר יינגלעך גייען אויף אן אויספלוג דעם טאג, און מען שפילט מיט פיילן און בויגן.

דער מנהג פון ארויפגיין קיין מירון ל"ג בעומר ווערט דערמאנט צום ערשטן און ספר שער הכוונות פון רבי חיים וויטאל, אז זיין רבי דער אר"י הקדוש איז דארט ארויף[1].

היינטיגע צייטן גייען ארויף קיין מירון ארום א האלבער מיליאן מענטשען[2], עס ווערט אנגעצינדען דארט א גרויסע הדלקה דורך דעם באיאנער רבי'ן וואס האט דאס בירושה פון רבי ישראל פון רוזשין, וואס האט אפגעקויפט די רעכט אנצינדן די הדלקה פון די הקדש אין מירון. אויך ווערן אנגעצונדן הדלקות דורך אנדערע אדמורי"ם.


Postscript-viewer-blue.svg חאלאקע

אסאך פירן זיך אפצושערן זייערע דריי יעריקע אינגלעך און זיי לאזן פיאות א ערשטער מאל, דער מנהג ווערט אנגערופן חאלאקע. אין שער הכוונות שטייט אויפן אר"י אז ער האט זיך געפירט אין דער מנהג[1], אבער ער בשרייבט עס אלס א מנהג וואס איז שוין געווען בארימט[3].

רעפערענצן

  1. 1.0 1.1 שער הכוונות, עניין מנהג ללכת ביום ל"ג בעומר על קברי רשב"י ובנו ר"א
  2. מירון במספרים: 15 מיליון שקל, חצי מיליון איש, אויף JDN(העברעאיש)
  3. ל"ג בעומר באתר הויקי של ד"ר אורי אמיתי (עברית)

דאס איז נישט קיין המכלול ארטיקל, בלויז עפעס וואס ליגט דא ביז עס וועט ערזעצט ווערן מיט בעסערס. שרייבט עס איבער!