אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:ספינקא (חסידות)"

קפיצה לניווט קפיצה לחיפוש
קיין ענדערונג אין גרייס ,  פֿאַר 1 יאָר
ק
החלפת טקסט – "סיגעט" ב־"סיגוט"
ק (החלפת טקסט – "לעלאוו" ב־"לעלוב")
ק (החלפת טקסט – "סיגעט" ב־"סיגוט")
שורה 1: שורה 1:
[[טעקע:Chakal Yitzchak Spinka 2.jpg|קליין|דער "חקל יצחק" ביי דער [[לויה]] פון [[רבי חיים אלעזר שפירא|מנחת אלעזר]]]]
[[טעקע:Chakal Yitzchak Spinka 2.jpg|קליין|דער "חקל יצחק" ביי דער [[לויה]] פון [[רבי חיים אלעזר שפירא|מנחת אלעזר]]]]
דער '''ספינקער הויף''' איז א חסידות וואס איז געגרינדעט געווארן אין שטעטל ספינקא אין [[מאראמאראשער קרייז]] אין די [[סיגעט|סיגוט]]<nowiki/>ע גלילות (אין [[ראמעניע]], אמאל אין [[אונגארן]]).
דער '''ספינקער הויף''' איז א חסידות וואס איז געגרינדעט געווארן אין שטעטל ספינקא אין [[מאראמאראשער קרייז]] אין די [[סיגוט|סיגוט]]<nowiki/>ע גלילות (אין [[ראמעניע]], אמאל אין [[אונגארן]]).


==ספינקא חסידות==
==ספינקא חסידות==
שורה 82: שורה 82:
אן אינטערעסאנטע זאך ווערט דערציילט אז רבי יונתן בנימין איז נסתלק געווארן יונגערהייט פון די הקפדה פון [[רבי יצחק אייזיק סאפרין|רבי אייזיק'ל קאמארנער]], אן נעמענדיג זיך פאר כבוד רבו הדברי חיים מצאנז. די אינגע אלמנה איז געפארן קיין צאנז, דער דברי חיים האט איהר אן געווינטשן אז פעריל בת זיסל וועט באלד צו טרעפן א שידוך וואס זי וועט זיך נישט דארפן שעמען מיטן ערשטן מאן. וכך הוה, אין א קורצער צייט דערנאך איז געווארן דער שידוך מיט איר צווייטן מאן, דאס איז געווען דער הייליגער אמרי יוסף, וואס איז מיט א צייט פריער געווארן אן אלמן אין [[מונקאטש]]. די רביצין האט געברענגט מיט איר דעם זון רבי אביגדור, וועלכער איז געווען דעמאלטס א יתום פון פינף יאר אינגאנצן, און דער אמרי יוסף האט מיט געברענגט צוויי טעכטער צירל (אשת האורחות חיים) און מלכה. דערנאך (בשנת תרמ"ב) האבן אביגדור און מלכה חתונה געהאט, דאס הייסט אז דער אמרי יוסף האט גענומען דעם שטיף זון פאר אן איידעם, און די רביצין האט גענומען די שטיף טאכטער פאר א שנור. דער אמרי יוסף מיט דער רביצין האבן דערנאך געהאט אויכעט שותפות'דיגע קינדער, דער הייליגער חקל יצחק זי"ע הי"ד און א טאכטער אלטא חנה (בזו"ר אשת ר' אברהם יקר רובינשטיין נכד המהרש"ם מברעזאן ובזו"ש אשת מהרי"ם מקאמארנא).
אן אינטערעסאנטע זאך ווערט דערציילט אז רבי יונתן בנימין איז נסתלק געווארן יונגערהייט פון די הקפדה פון [[רבי יצחק אייזיק סאפרין|רבי אייזיק'ל קאמארנער]], אן נעמענדיג זיך פאר כבוד רבו הדברי חיים מצאנז. די אינגע אלמנה איז געפארן קיין צאנז, דער דברי חיים האט איהר אן געווינטשן אז פעריל בת זיסל וועט באלד צו טרעפן א שידוך וואס זי וועט זיך נישט דארפן שעמען מיטן ערשטן מאן. וכך הוה, אין א קורצער צייט דערנאך איז געווארן דער שידוך מיט איר צווייטן מאן, דאס איז געווען דער הייליגער אמרי יוסף, וואס איז מיט א צייט פריער געווארן אן אלמן אין [[מונקאטש]]. די רביצין האט געברענגט מיט איר דעם זון רבי אביגדור, וועלכער איז געווען דעמאלטס א יתום פון פינף יאר אינגאנצן, און דער אמרי יוסף האט מיט געברענגט צוויי טעכטער צירל (אשת האורחות חיים) און מלכה. דערנאך (בשנת תרמ"ב) האבן אביגדור און מלכה חתונה געהאט, דאס הייסט אז דער אמרי יוסף האט גענומען דעם שטיף זון פאר אן איידעם, און די רביצין האט גענומען די שטיף טאכטער פאר א שנור. דער אמרי יוסף מיט דער רביצין האבן דערנאך געהאט אויכעט שותפות'דיגע קינדער, דער הייליגער חקל יצחק זי"ע הי"ד און א טאכטער אלטא חנה (בזו"ר אשת ר' אברהם יקר רובינשטיין נכד המהרש"ם מברעזאן ובזו"ש אשת מהרי"ם מקאמארנא).


רבי אביגדור איז געווען באוואוסט ווי א קדוש עליון און א מתמיד עצום, פערציג יאר האט ער זיך נישט אריין געלייגט אין א בעט, ביי די שפעטערדיגע שעות פון די נעכט פלעגט ער האלטן א פעקל שליסלען אין די הענט אין אזוי געזיצן און געלערנט, כדי טאמער וועט ער חלילה איין שלאפן וועלן די שליסלען אראפ פאלן וועט ער זיך אזוי באלד אויף וועקן. נאך דער הסתלקות פון אמרי יוסף איז ער געבליבן אין ספינקא, אבער פון רוב שפלות אין ענוות קדשו איז ער אנטלאפן פון יעדן כבוד וועלכער איז געווען פאר אים די גרעסטע גנאי, חסידים מיטן רבי'ן אליין - דער (יונגערער) ברודער (פון איין מאמע) דער חקל יצחק פלעגן אים נאך גיין מיטן גרעסטן כבוד, אבער ער איז אנטלאפן פון דעם ווי פון פייער, דער חקל יצחק פלעגט זיך אויס דריקן אז די משנה כל הבורח מן הכבוד הכבוד רודף אחריו איז ספעציעל אויף אים געשריבן געווארן. דער ספה"ק "אמרי יוסף" האט ער צוזאמען מיטן ברודער דעם חקל יצחק איבער געארבעט, ווי עס ווערט דערמאנט אין דער הקדמה. ביי דער [[ערשטער וועלט מלחמה]] איז ער אנטלאפן קיין [[סיגעט]], דארט איז ער געווען דער שיינער איד אין די ספינקא קלויז, ספינקער חסידים אין סיגעט האבן אים אויס געהאלטן בדרך כבוד. ער האט נישט גערעדט קיין שום שיחת חולין נאר בלית ברירה פלעגט ארויס זאגן די ווערטער: נא,,, נו,,, וכדומה.
רבי אביגדור איז געווען באוואוסט ווי א קדוש עליון און א מתמיד עצום, פערציג יאר האט ער זיך נישט אריין געלייגט אין א בעט, ביי די שפעטערדיגע שעות פון די נעכט פלעגט ער האלטן א פעקל שליסלען אין די הענט אין אזוי געזיצן און געלערנט, כדי טאמער וועט ער חלילה איין שלאפן וועלן די שליסלען אראפ פאלן וועט ער זיך אזוי באלד אויף וועקן. נאך דער הסתלקות פון אמרי יוסף איז ער געבליבן אין ספינקא, אבער פון רוב שפלות אין ענוות קדשו איז ער אנטלאפן פון יעדן כבוד וועלכער איז געווען פאר אים די גרעסטע גנאי, חסידים מיטן רבי'ן אליין - דער (יונגערער) ברודער (פון איין מאמע) דער חקל יצחק פלעגן אים נאך גיין מיטן גרעסטן כבוד, אבער ער איז אנטלאפן פון דעם ווי פון פייער, דער חקל יצחק פלעגט זיך אויס דריקן אז די משנה כל הבורח מן הכבוד הכבוד רודף אחריו איז ספעציעל אויף אים געשריבן געווארן. דער ספה"ק "אמרי יוסף" האט ער צוזאמען מיטן ברודער דעם חקל יצחק איבער געארבעט, ווי עס ווערט דערמאנט אין דער הקדמה. ביי דער [[ערשטער וועלט מלחמה]] איז ער אנטלאפן קיין [[סיגוט]], דארט איז ער געווען דער שיינער איד אין די ספינקא קלויז, ספינקער חסידים אין סיגוט האבן אים אויס געהאלטן בדרך כבוד. ער האט נישט גערעדט קיין שום שיחת חולין נאר בלית ברירה פלעגט ארויס זאגן די ווערטער: נא,,, נו,,, וכדומה.


ואלה תולדותיו:
ואלה תולדותיו:
שורה 92: שורה 92:
*רבי יונתן בנימין.
*רבי יונתן בנימין.


צו דער חתונה פון דעם אייניקל רבי יוסף מאיר (וואס איז געווען א יתום פון טאטע אין מאמע) וועלכער איז געווען אין בערגסאז איז דער גרויסע זיידע נישט געפארן היות בערגסאז איז געווען דעמאלטס אונטער די הערשאפט פון טשעכסלאוואקיע און סיגעט אין ראמעניא און אריבער צו גיין דעם גרעניץ האט מען געדארפט צום פאספארט מאכן א בילד האט ער ליבערשט מוחל געווען דאס באשיינען די חתונה און דער ברודער דער חקל יצחק זי"ע איז געווען עומד מצד נכד אחיו החתן. אזוי אויך ביי די חתונה פון זיין שוועסטער אסתר לאה מיט האדמו"ר רבי נפתלי צבי לאבין, האט דער חקל יצחק באשיינט בראש המסובים.
צו דער חתונה פון דעם אייניקל רבי יוסף מאיר (וואס איז געווען א יתום פון טאטע אין מאמע) וועלכער איז געווען אין בערגסאז איז דער גרויסע זיידע נישט געפארן היות בערגסאז איז געווען דעמאלטס אונטער די הערשאפט פון טשעכסלאוואקיע און סיגוט אין ראמעניא און אריבער צו גיין דעם גרעניץ האט מען געדארפט צום פאספארט מאכן א בילד האט ער ליבערשט מוחל געווען דאס באשיינען די חתונה און דער ברודער דער חקל יצחק זי"ע איז געווען עומד מצד נכד אחיו החתן. אזוי אויך ביי די חתונה פון זיין שוועסטער אסתר לאה מיט האדמו"ר רבי נפתלי צבי לאבין, האט דער חקל יצחק באשיינט בראש המסובים.


הגה"ק רבי אביגדור האט מאריך ימים געווען ביז [[י"ג שבט]] תרצ"ו לפ"ק, און מנוחתו כבוד אין סיגעט באוהל מיוחד לחלקו.
הגה"ק רבי אביגדור האט מאריך ימים געווען ביז [[י"ג שבט]] תרצ"ו לפ"ק, און מנוחתו כבוד אין סיגוט באוהל מיוחד לחלקו.


פון דער גאנצער גזע לבית ספינקא דורך דעם איידעם רבי אביגדור איז געבליבן לעבן נאך דער צווייטער וועלט מלחמה, נאר די קינדער פון האדמו"ר רבי יוסף מאיר פאלאק פין בערגסאז.
פון דער גאנצער גזע לבית ספינקא דורך דעם איידעם רבי אביגדור איז געבליבן לעבן נאך דער צווייטער וועלט מלחמה, נאר די קינדער פון האדמו"ר רבי יוסף מאיר פאלאק פין בערגסאז.

נאוויגאציע מעניו