אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "תקופת רב אדא"

יעצטיגע רעוויזיע זינט 23:53, 24 יוני 2024

מאָזאַאיק פלאסטערונג פון א 6טער יארהונדערט שול אין בית אַלפא. די מזלות אין א רינג, בשעת די עקן רעכענען אויס די פיר תקופות פון יאָר, יעדן גערופן לויט'ן חודש אין וואָס עס קומט פאָר – תשרי, טבת, ניסן, תמוז.

תקופת רב אדא איז די שיטה פון דער אמורא רב אדא בר אהבה אנבאלאנגט די לענג פון די יאר און די פיר תקופות. לויט די שיטה איז א יאר לאנג 365 טעג, 5 שעה, 997 חלקים און 48 רגעים, און יעדע פון די פיר תקופות איז לאנג 91 טעג, 7 שעה, 519 חלקים און 31 רגעים. ניינצן אזעלכע זון-יארן באטרעפן גענוי 235 חדשים פון די לבנה, און לויט טייל ראשונים שטיצט זיך דערויף דער סדר פון עיבור יארן אין אנזער לוח.

דער רמב"ם זאגט אז דעם חשבון האבן די סנהדרין געניצט, און רבי אברהם בן חייא הנשיא זאגט אז עס איז מקובל הלכה למשה מסיני. די תקופה איז אנגענומען צו זיין פינקטליכער ווי תקופת שמואל, און לויט טייל ראשונים איז עס די אמת'ע און פינקטליכע; אבער פיל ראשונים האלטן אז עס איז אויך נישט דער גענויער חשבון, נאר בלויז א געוויסער דורכשניט. דער חשבון איז זייער נאנט צום חשבון פונעם גריכישן היפארכוס.

די תקופה ווערט צום ערשט דערמאנט דורך די ראשונים בשם רב אדא'ס ברייתא וואס איז היינט פארלוירן, און מ'טרעפט עס די פריסטע אין אן אראבישן חיבור פון יאר ד'תקפ"ד.

מקור און אידענטיטעט

תקופת רב אדא ווערט געברענגט אין די ראשונים בשם זיינס א ברייתא וואס איז היינט פארלוירן^[1]. די ערשטע ראשונים וואס ברענגען עס זענען "ספר העיבור" פון רבי אברהם בן חייא הנשיא^[2], און "ספר האלקושי" פון רבי יעקב בן שמשון א תלמיד פון רש"י^[3], ביידע געשריבן אין שנת ד'תתפ"ג. פריער איז עס דערמאנט געווארן דורך רבי יצחק בן ברוך אלבאליה אין "מחברת העיבור", א ספר וואס איז געשריבן געווארן ארום ד'תת"כ און איז אויך פארלוירן, אבער ווערט ציטירט דורך רבי אברהם בן חייא הנשיא אין ספר העיבור.

דער עלטסטער שריפטליכער מקור צו תקופת רב אדא איז דווקא א חיבור פון א נישט-איד, דער באקאנטער אראבישער מאטעמאטיקער מוכאמאד איבן מוסא אל־כוואריזמי, אין וועלכע ער שילדערט דעם אידישן לוח און ווייסט צו דערציילן אז זייער זון-יאר איז לאנג 365 טעג 5 שעה און 3891/4104 פון א שעה^[4].

עס זענען געווען ווייניגסטענס צוויי אמוראים וועלכע האבן געהייסן רב אדא בר אהבה^[5]. אין ספר יוחסין^[6] און צמח דוד^[7] ווערט אנגענומען אז תקופת רב אדא איז פון דער ערשטער רב אדא בר אהבה, א תלמיד-חבר פון רב און שמואל וואס האט געלעבט ארום שנת ד' אלפים. ווידער רבי משה חיים רימיני שרייבט אז ער איז דער צווייטער, א תלמיד פון רבא וואס האט געלעבט ארום שנת ד'ק', גאר נאנט צו די צייט ווען הלל נשיאה האט אוועקגעשטעלט דער חשבון פון דעם באשטימטן לוח, ווייל דאן (אין יאר 489 אדער 506^[8]) האט זיך די אסטראנאמישע תקופה געטראפן מיט תקופת רב אדא^[9].

די תקופה און די עיבור יארן

דער חשבון פון תקופת רב אדא איז אז א יאר איז לאנג 365 טעג, 5 שעה, 997 חלקים און 48 רגעים; און יעדע פון די פיר תקופות איז לאנג 91 טעג, 7 שעה, 519 חלקים און 31 רגעים^[10]. איין חלק איז 1/1080 פון א שעה, באקאנט פון די חשבון פון די מולדות; איין רגע איז 1/76 פון א חלק, און איז נישט באקאנט אדער געניצט ערגעץ אנדערש. לויט די שיטה איז דער ערשטע מולד געווען 9 שעה און 642 חלקים נאך די תקופה^[11].

ניינצן יאר לויט תקופת רב אדא קומט אויס גענוי די זעלבע לאנג ווי 235 חדשים פון מולד צו מולד, וואס יעדער חודש איז לאנג 29 טעג 12 שעה און 793 חלקים. לויט טייל ראשונים^[12], איז דער 19-יעריגער מחזור פון עיבור יארן געבויט אויף דעם פאקט: ניינצן מאל צוועלף איז 228, פעלט נאך זיבן חדשים, וואס דערפאר מאכט מען 7 עיבור יארן אין יעדן מחזור. דער 'יום התקופה' פון תקופת ניסן טוט דיקטירן אויך דעם סדר פון די עיבור יארן: אויב פאלט עס אויס מער ווי זעכצן טעג נאך א מולד, מוז יענער מולד זיין פון חודש אדר. לויט זיי איז דאס פשט פון דעם כלל פון רב הונא בר אבין: ”כד חזית דמשכה תקופת טבת עד שיתסר בניסן עברה לההיא שתא ולא תיחוש לה, דכתיב שמור את חדש האביב, אביב של תקופה שיהא בחודש ניסן” (ראש השנה כא, א).

אנדערע ראשונים לערנען אבער אנדערש פשט אין די גמרא^[13]. אויך זענען פארהאן פילע ראשונים וואס האלטן אז דער סדר פון די עיבורים איז נישט געבינדן דווקא מיט תקופת רב אדא אדער מיטן יום התקופה בכלל^[14]. עס ווערט אנגעוויזן דורך מאטעמאטיקער אז דער 19-יעריגער מחזור וואלט געווען די בעסטע אפציע אויך לויט תקופת שמואל; און תקופת שמואל וואלט אויך געקענט דיקטירן דעם סדר פון די עיבור יארן, אננעמענדיג אז די תקופה און דער מולד געפאלן אויס צוזאמען אנהייב מחזור^[15]. אנדערע ווילן זאגן אז רב אדא האט נישט אנטוויקלט אן אייגענע שיטה, נאר ער האט בסך הכל צעטיילט 235 חודשים אויף 76 גלייכע טיילן, צו באקומען דער לענג פון די 4 תקופות אין די 19 יאר פונעם מחזור^[16].

די פינקטליכקייט פון דער חשבון

דער רמב"ם שרייבט אז די סנהדרין האט געניצט תקופת רב אדא צו באשליסן צי מען זאל מעבר זיין דעם יאר^[17]. רבי אברהם בן חייא הנשיא שרייבט אז תקופת רב אדא האט מען מקבל געווען הלכה למשה מסיני, אנווייזנדיג אז די גויים האבן זיך געמוטשעט יארן לאנג צו דערגיין די לענג פון א יאר, און אויפגעקומען אז עס איז 365 טעג מיט 6 שעה, ווייניגער א 1/300 פון א טאג - דאס איז מיט בלויז 4 חלקים און 2.4 רגעים קורצער ווי תקופת רב אדא^[18]. דער דערמאנטער חשבון איז פון דער גריכישער היפארכוס ("אברכש" אין די ראשונים), וועמענס ווערטער ווערן געברענגט דורך בטלמיוס אין זיין "אלמגסט"^[19]. לויט וואס איז היינט באקאנט פאר וויסנשאפטלער, איז דער יאר מיט ארום 6 מינוט און 4 סעקונדעס לענגער.

טייל ראשונים האבן געהאלטן אז תקופת רב אדא איז די אמת'ע תקופה אין מציאות^[20]. פון די אנדערע זייט, געבט דער רמב"ם אן אנדערע חשבון אין די חשבונות ראיה, א חשבון וואס איז אביסל קורצער ווי תקופת רב אדא, און אזוי טוען אויך דער אבן עזרא, רלב"ג און א צאל אחרונים, וואס באדייט אז זיי האבן געהאלטן אז תקופת רב אדא איז אויך נישט פינקטליך^[21]^[א].

אין ספר עתים לבינה^[23] ווערט געברענגט א סברא בשם רבי עזריה מן האדומים^[24], אז רב אדא האט גענומען זיין חשבון פון היפארכוס. דער חזון איש קריטיקירט שטארק דעם שטעלונג, און ער רופט עס אן "מינות"^[22].

ווען עס פאלט אויס

די ראשונים ברענגן א חשבון וויאזוי אויסצורעכענען די צייט פון א תקופה^[25]. דער חשבון געבט דעם צייט אפשניט ווי לאנג נאך די רעלעוואנטע מולד די תקופה וועט אויספאלן. זיי ניצן טעג, שעות, חלקים (1080 פער שעה) און רגעים (76 פער חלק).

וויבאלד לויט רב אדא זענען 19 יאר פינקטליך 235 חדשים, דארף מען זיך בלויז רעכענען מיט די יארן וואס זענען פארביי אין די יעצטיגע מחזור. יעדער מחזור איז 19 יאר, און זיי לויפן על הסדר פון בריאת העולם. דער חשבון איז ווי פאלגנד:

צוערשט דארף מען אויסרעכענען וויפיל יאר זענען אדורך פון אנהייב מחזור ביז דער יעצטיגער יאר, אדער ביז פאראיאר ווען מען רעכנט תקופות תשרי און טבת;
דערנאך וויפיל דערפון זענען געווען עיבור יארן;
דערנאך, רעכנט מען צוזאמען:
- 29 טעג, 3 שעה און 151 חלקים;
- 10 טעג, 21 שעה, 121 חלקים און 48 רגעים פאר יעדער יאר אריבער אין די יעצטיגע מחזור;
- דערפון רעכענט מען אראפ 29 טעג, 12 שעה און 793 חלקים פאר יעדער עיבור יאר אריבער אין די יעצטיגע מחזור.

דער סך הכל איז די צייט אפשניט צווישן דער מולד פון חודש אדר (ב' – אין אן עיבור יאר) ביז תקופת ניסן.

פאר די צייט פון מולד חודש סיון צו תקופת תמוז לייגט מען צו 2 טעג, 17 שעה, 300 חלקים און 31 רגעים;
פאר די צייט צווישן מולד חודש אלול ביז תקופת תשרי: 5 טעג, 10 שעה, 600 חלקים און 62 רגעים;
און פאר די צייט פון מולד חודש כסלו צו תקופת טבת: 8 טעג, 3 שעה, 901 חלקים און 17 רגעים.

צו ליינען מער

מרדכי שווימער, ויכתוב מרדכי - קידוש החודש, ‏ניו יארק תשס"ז

נאטיצן

↑ די שיטה פון רמב"ם איז לכאורה שווער, ווייל ער שרייבט אז די סנהדרין פלעגן ניצן דעם תקופה. דער חזון איש ערקלערט אז אדער האט דער חשבון אלעמאל געשטימט לגבי דאס וואס איז א נפקא מינה, אויסצופארשן די עדות פאר קידוש החודש, און דערפאר האט די סנהדרין עס געניצט אויך אויב איז עס נישט אינגאנצן פינקטליך, אדער מיינט דער רמב"ם בלויז אויסצושליסן תקופת שמואל, אבער תקופת רב אדא איז לאו דווקא געווען דאס וואס די סנהדרין האט געניצט^[22].

רעפערענצן

↑ ספר העיבור לרבי אברהם בן חייא הנשיא, מאמר שלישי שער רביעי
↑ ספר העיבור לרבי אברהם בן חייא הנשיא, מאמר שלישי שער חמישי
↑ כתב יד 692/6 אין דער באדלעיאן ביבליאטעק, געברענגט דורך יעקב חיימאוויטש, "אורך שנת החמה", מרדכי גנוט (רעדאקטאר), ברכת החמה בתקופתה, בני ברק, תשס"ט, זייט 671
↑ رسالة في إستخراج تأريخ اليهود ("עקסטראַקציע פון דער אידישער עפּאָכע"); איבערגעזעצט דורך צבי לנגרמן, "אימתי נוסד הלוח העברי? קדמותו על פי חיבורו של אל־כ'וארזמי", אסופות א, עמ' קנט–קסח (באגרעניצט צו באַצאָלטע אַבאָנענטן)
↑ תוספות, תענית כ, ב, ד"ה אמר ליה
↑ רבי אברהם זכות, ספר יוחסין, ווארשא, תרל"ו, זייט 79
↑ רבי דוד גאנז, צמח דוד, ווארשא, תרי"ט, זייט 58
↑ יעקב לעווינגער, על השמינית, תל אביב, תשמ"ו, זייט 162
↑ רבי משה חיים רימיני, מחר חדש, פירינצי, תקנ"ד, דף ד
↑ משנה תורה לרמב"ם, הלכות קידוש החודש, פרק י', הלכה א'
↑ משנה תורה לרמב"ם, הלכות קידוש החודש, פרק י', הלכה ג'
↑ ספר העיבור לרבי אברהם בן חייא הנשיא, מאמר שלישי שער חמישי, בשם רבינו חסאן הדיין און רבינו יצחק בן ברוך אלבאליה; יסוד עולם לרבינו יצחק הישראלי, מאמר רביעי פרק שני
↑ רש"י, תוספות און יד רמ"ה, סנהדרין יג, א, און נאך. זעט מער ביי משה הסגל, מגיד הרקיע, קרית ספר, תשס"ב, זייט 96–110 און ביי יעקב לעווינגער, על השמינית, תל אביב, תשמ"ו, זייט 24
↑ רבינו חננאל, ראש השנה כא, א; מאירי, סנהדרין י, א; תוספות הרא"ש, סנהדרין יג, ב
↑ יעקב לעווינגער, על השמינית, תל אביב, תשמ"ו, זייט 135
↑ רבי משה חיים רימיני, מחר חדש, פירינצי, תקנ"ד, דף ד; יעקב לעווינגער, על השמינית, תל אביב, תשמ"ו, זייט 28
↑ משנה תורה לרמב"ם, הלכות קידוש החודש, פרק י', הלכה ו'
↑ ספר העיבור לרבי אברהם בן חייא הנשיא, מאמר שלישי שער חמישי
↑ ספר העיבור לרבי אברהם בן חייא הנשיא, מאמר שלישי שער ראשון
↑ רבי אברהם בן חייא הנשיא, און רבי יצחק בן ברוך אלבאליה וועמען ער ברענגט אראפ, אין ספר העיבור מאמר שלישי שער חמישי; רבי יצחק הישראלי אין יסוד עולם
↑ יעקב חיימאוויטש, "אורך שנת החמה", מרדכי גנוט (רעדאקטאר), ברכת החמה בתקופתה, בני ברק, תשס"ט, זייט 671
↑ ^22.0 ^22.1 רבי אברהם ישעיה קרליץ, חזון איש, חלק אורח חיים, מועד, בני ברק, תשל"ד, סימן קלח אות ד
↑ יוסף משה גינזבורג, עתים לבינה, ווארשא, תרנ"א, זייט 270
↑ רבי עזריה מן האדומים, מאור עינים, ימי עולם פרק מ
↑ ספר העיבור לרבי אברהם בן חייא הנשיא, מאמר שלישי שער שלישי; משנה תורה לרמב"ם, הלכות קידוש החודש, פרק ט', הלכה ד'; ספר העיבור לרבי אברהם אבן עזרא, ליק, תרל"ד, דף ב עמוד ב

[23] די שיטה פון רמב"ם איז לכאורה שווער, ווייל ער שרייבט אז די סנהדרין פלעגן ניצן דעם תקופה. דער חזון איש ערקלערט אז אדער האט דער חשבון אלעמאל געשטימט לגבי דאס וואס איז א נפקא מינה, אויסצופארשן די עדות פאר קידוש החודש, און דערפאר האט די סנהדרין עס געניצט אויך אויב איז עס נישט אינגאנצן פינקטליך, אדער מיינט דער רמב"ם בלויז אויסצושליסן תקופת שמואל, אבער תקופת רב אדא איז לאו דווקא געווען דאס וואס די סנהדרין האט געניצט^[22].

[1] ספר העיבור לרבי אברהם בן חייא הנשיא, מאמר שלישי שער רביעי

[2] ספר העיבור לרבי אברהם בן חייא הנשיא, מאמר שלישי שער חמישי

[3] כתב יד 692/6 אין דער באדלעיאן ביבליאטעק, געברענגט דורך יעקב חיימאוויטש, "אורך שנת החמה", מרדכי גנוט (רעדאקטאר), ברכת החמה בתקופתה, בני ברק, תשס"ט, זייט 671

[4] رسالة في إستخراج تأريخ اليهود ("עקסטראַקציע פון דער אידישער עפּאָכע"); איבערגעזעצט דורך צבי לנגרמן, "אימתי נוסד הלוח העברי? קדמותו על פי חיבורו של אל־כ'וארזמי", אסופות א, עמ' קנט–קסח (באגרעניצט צו באַצאָלטע אַבאָנענטן)

[5] תוספות, תענית כ, ב, ד"ה אמר ליה

[6] רבי אברהם זכות, ספר יוחסין, ווארשא, תרל"ו, זייט 79

[7] רבי דוד גאנז, צמח דוד, ווארשא, תרי"ט, זייט 58

[8] יעקב לעווינגער, על השמינית, תל אביב, תשמ"ו, זייט 162

[9] רבי משה חיים רימיני, מחר חדש, פירינצי, תקנ"ד, דף ד

[10] משנה תורה לרמב"ם, הלכות קידוש החודש, פרק י', הלכה א'

[11] משנה תורה לרמב"ם, הלכות קידוש החודש, פרק י', הלכה ג'

[12] ספר העיבור לרבי אברהם בן חייא הנשיא, מאמר שלישי שער חמישי, בשם רבינו חסאן הדיין און רבינו יצחק בן ברוך אלבאליה; יסוד עולם לרבינו יצחק הישראלי, מאמר רביעי פרק שני

[13] רש"י, תוספות און יד רמ"ה, סנהדרין יג, א, און נאך. זעט מער ביי משה הסגל, מגיד הרקיע, קרית ספר, תשס"ב, זייט 96–110 און ביי יעקב לעווינגער, על השמינית, תל אביב, תשמ"ו, זייט 24

[14] רבינו חננאל, ראש השנה כא, א; מאירי, סנהדרין י, א; תוספות הרא"ש, סנהדרין יג, ב

[15] יעקב לעווינגער, על השמינית, תל אביב, תשמ"ו, זייט 135

[16] רבי משה חיים רימיני, מחר חדש, פירינצי, תקנ"ד, דף ד; יעקב לעווינגער, על השמינית, תל אביב, תשמ"ו, זייט 28

[17] משנה תורה לרמב"ם, הלכות קידוש החודש, פרק י', הלכה ו'

[ראבחה-18] ספר העיבור לרבי אברהם בן חייא הנשיא, מאמר שלישי שער חמישי

[19] ספר העיבור לרבי אברהם בן חייא הנשיא, מאמר שלישי שער ראשון

[20] רבי אברהם בן חייא הנשיא, און רבי יצחק בן ברוך אלבאליה וועמען ער ברענגט אראפ, אין ספר העיבור מאמר שלישי שער חמישי; רבי יצחק הישראלי אין יסוד עולם

[21] יעקב חיימאוויטש, "אורך שנת החמה", מרדכי גנוט (רעדאקטאר), ברכת החמה בתקופתה, בני ברק, תשס"ט, זייט 671

[חזוא-22] 22.0 ^22.1 רבי אברהם ישעיה קרליץ, חזון איש, חלק אורח חיים, מועד, בני ברק, תשל"ד, סימן קלח אות ד

[24] יוסף משה גינזבורג, עתים לבינה, ווארשא, תרנ"א, זייט 270

[25] רבי עזריה מן האדומים, מאור עינים, ימי עולם פרק מ

[26] ספר העיבור לרבי אברהם בן חייא הנשיא, מאמר שלישי שער שלישי; משנה תורה לרמב"ם, הלכות קידוש החודש, פרק ט', הלכה ד'; ספר העיבור לרבי אברהם אבן עזרא, ליק, תרל"ד, דף ב עמוד ב

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[א]

[23]

[24]

[22]

[25]

@@ שורה 1: / שורה 1: @@
-'''תקופת רב אדא''' איז די שיטה פון די אמורא רב אדא בר אהבה אנבאלאנגט די לענג פו די יאר און די תקופה. לויט דעם שיטה זענען 19 זון-יארן גענוי 235 חדשים, און דערויף שטיצט זיך לויט טייל ראשונים אונזער סדר פון עיבור יארן. א יאר איז לאנג 365 טעג, 5 שעה, 997 חלקים און 48 רגעים, און יעדער פון די פיר תקופות איז לאנג 91 טעג, 7 שעה, 519 חלקים און 31 רגעים.
+{{דעסקריפציע|שיטה פון רב אדא בר אהבה איבער לענג פון יאר און די תקופות}}
+[[טעקע:Beit Alpha.jpg|קליין|left|מאָזאַאיק פלאסטערונג פון א [[6טער יארהונדערט]] שול אין בית אַלפא. די מזלות אין א רינג, בשעת די עקן רעכענען אויס די [[פיר תקופות]] פון יאָר, יעדן גערופן לויט'ן חודש אין וואָס עס קומט פאָר – תשרי, טבת, ניסן, תמוז.]]
+'''תקופת רב אדא''' איז די שיטה פון דער [[אמורא]] [[רב אדא בר אהבה]] אנבאלאנגט די לענג פון די [[יאר]] און די [[פיר תקופות]]. לויט די שיטה איז א יאר לאנג 365 טעג, 5 שעה, 997 חלקים און 48 רגעים, און יעדע פון די פיר תקופות איז לאנג 91 טעג, 7 שעה, 519 חלקים און 31 רגעים. ניינצן אזעלכע זון-יארן באטרעפן גענוי 235 חדשים פון די לבנה, און לויט טייל ראשונים שטיצט זיך דערויף דער סדר פון [[עיבור יאר]]ן אין [[אידישער לוח|אנזער לוח]].
-דער רמב"ם זאגט אז דעם חשבון האבן די סנהדרין געניצט, און רבי אברהם בן חייא הנשיא זאגט אז עס מקובל הלכה למשה מסיני. דער תקופה איז פאררעכנט צו זיין פונקטליכער ווי תקופת שמואל, און לויט טייל ראשונים איז עס די אמת'ידע און פונקטליכע; אבער פילע ראשונים האלטן אז עס איז נישט דער גענויע חשבון, נאר בלויז א געוויסע דורכשניט. די חשבון איז זייער נאנט צום חשבון פון די גריכישע היפרכוס.
+דער [[רמב"ם]] זאגט אז דעם חשבון האבן די סנהדרין געניצט, און רבי אברהם בן חייא הנשיא זאגט אז עס איז מקובל [[הלכה למשה מסיני]]. די תקופה איז אנגענומען צו זיין פינקטליכער ווי [[תקופת שמואל]], און לויט טייל ראשונים איז עס די אמת'ע און פינקטליכע; אבער פיל ראשונים האלטן אז עס איז אויך נישט דער גענויער חשבון, נאר בלויז א געוויסער דורכשניט. דער חשבון איז זייער נאנט צום חשבון פונעם גריכישן [[היפארכוס]].
-די תקופה ווערט צום ערשט דערמאנט דורך די ראשונים בשם רב אדא'ס ברייתא וואס איז היינט פארלוירן, און מ'טרעפט עס די פריהסטע אין אן אראבישע חיבור פון יאר ד'תקפ"ד.
+די תקופה ווערט צום ערשט דערמאנט דורך די ראשונים בשם רב אדא'ס ברייתא וואס איז היינט פארלוירן, און מ'טרעפט עס די פריסטע אין אן אראבישן חיבור פון יאר ד'תקפ"ד.
-==מקור און אידענטעטעט==
-תקופת רב אדא ווערט געברענגט אין די ראשונים בשם זיינס א ברייתא וואס איז היינט פארלוירן{{הערה|ספר העיבור לרבי אברהם בן חייא הנשיא מאמר שלישי שער רביעי}}. די פריהסטע ראשונים וואס ברענגען עס זענען "ספר העיבור" פון רבי אברהם בן חייא הנשיא{{הערה|ספר העיבור לרבי אברהם בן חייא הנשיא מאמר שלישי שער חמישי}}, און "ספר האלקושי" פון רבי יעקב בן שמשון א תלמיד פון רש"י{{הערה|כתב יד 692/6 אין די בולדיאנער ביבלעטעק, אראפ געברענגט דורך יעקב חיימאוויטש, "אורך שנת החמה", מרדכי גנוט (רעדאקטאר), '''ברכת החמה בתקופתה''', בני ברק, תשס"ט, זייט 671}}, ביידע געשריבן אין שנת ד'תתפ"ג. פריער איז עס דערמאנט דעווארן אין "מחברת העיבור" פון רבי יצחק בן ברוך אלבאליה וואס איז געשריבן געווארן ארום ד'תת"כ. דער ספר איז אויך פארלוירן, אבער עס ווערט ציטירט דורך רבי אברהם בן חייא הנשיא אין ספר העיבור.
-די עלטסטע פארבליבענע געשריבענע מקור פאר תקופת רב אדא איז דווקא א חיבור פון א נישט-איד, דער באקענטער אראבישער מאטאמאטיקער מוחמד אל ח'ואריזמי וואס שילדערט דער אידישע לוח און ווייסט צו דערציילן אז זייערע זון-יאר איז לאנג 365 טעג 5 שעה און 3891/4104 פון א שעה{{הערה|איבערגעזעצט דורך צבי לנגרמן, "אימתי נוסד הלוח העברי?", מאיר בניהו (רעדאקטאר), '''אסופות''' א, ירושלים, תשמ"ז, זייט קנט-קסח}}.
+==מקור און אידענטיטעט==
+תקופת רב אדא ווערט געברענגט אין די ראשונים בשם זיינס א ברייתא וואס איז היינט פארלוירן{{הערה|ספר העיבור לרבי אברהם בן חייא הנשיא, מאמר שלישי שער רביעי}}. די ערשטע ראשונים וואס ברענגען עס זענען "ספר העיבור" פון רבי אברהם בן חייא הנשיא{{הערה|ספר העיבור לרבי אברהם בן חייא הנשיא, מאמר שלישי שער חמישי}}, און "ספר האלקושי" פון רבי יעקב בן שמשון א תלמיד פון רש"י{{הערה|כתב יד 692/6 אין דער [[באדלעיאן ביבליאטעק]], געברענגט דורך יעקב חיימאוויטש, "אורך שנת החמה", מרדכי גנוט (רעדאקטאר), '''ברכת החמה בתקופתה''', בני ברק, תשס"ט, זייט 671}}, ביידע געשריבן אין שנת ד'תתפ"ג. פריער איז עס דערמאנט געווארן דורך רבי יצחק בן ברוך אלבאליה אין "מחברת העיבור", א ספר וואס איז געשריבן געווארן ארום ד'תת"כ און איז אויך פארלוירן, אבער ווערט ציטירט דורך רבי אברהם בן חייא הנשיא אין ספר העיבור.
-עס זענען געווען כאטש צוויי אמוראים וואס האבן געהייסן רב אדא בר אהבה{{הערה|{{בבלי|תענית|כ|ב|מפרש=תוספות|ד"ה=אמר ליה}}}}. אין ספר יוחסין{{הערה|רבי אברהם זכות, '''ספר יוחסין''', ווארשא, תרל"ו, זייט 79}} און צמח דוד{{הערה|רבי דוד גאנז, '''צמח דוד''', ווארשא, תרי"ט, זייט 58}} ווערט אנגענומען אן אז תקופת רב אדא איז פון די ערשטע רב אדא בר אהבה, א תלמיד חבר פון רב און שמואל וואס האט געלעבט ארום שנת ד' אלפים. ווידער רבי משה חיים רימיני שרייבט אז ער איז דער צווייטער, א תלמיד פון רבא וואב האט געלעבט ארום שנת ד'ק', גאר נאנט צו די צייט ווען הלל החמישי האט מייסד געווען די חשבון פון דער לוח, ווייל דאן (אין יאר 489 אדער 506{{הערה|יעקב לעווינגער, '''על השמינית''', תל אביב, תשמ"ו, זייט 162}}) האט זיך די אסטראנאמישע תקופה געטראפן מיט תקופת רב אדא{{{{הערה|רבי משה חיים רימיני, '''מחר חדש''', פירינצי, תקנ"ד, דף ד}}.
+דער עלטסטער שריפטליכער מקור צו תקופת רב אדא איז דווקא א חיבור פון א נישט-איד, דער באקאנטער אראבישער מאטעמאטיקער [[אל־כוואריזמי|מוכאמאד איבן מוסא אל־כוואריזמי]], אין וועלכע ער שילדערט דעם אידישן לוח און ווייסט צו דערציילן אז זייער זון-יאר איז לאנג 365 טעג 5 שעה און 3891/4104 פון א שעה{{הערה|رسالة في إستخراج تأريخ اليهود ("עקסטראַקציע פון דער אידישער עפּאָכע"); איבערגעזעצט דורך {{אוצר החכמה|צבי לנגרמן|אסופות|152611|page=157|קעפל=אימתי נוסד הלוח העברי? קדמותו על פי חיבורו של אל־כ'וארזמי|באנד=א|עמ=קנט–קסח}}}}.
+עס זענען געווען ווייניגסטענס צוויי אמוראים וועלכע האבן געהייסן רב אדא בר אהבה{{הערה|{{בבלי|תענית|כ|ב|מפרש=תוספות|ד"ה=אמר ליה}}}}. אין ספר יוחסין{{הערה|רבי אברהם זכות, '''ספר יוחסין''', ווארשא, תרל"ו, זייט 79}} און צמח דוד{{הערה|רבי דוד גאנז, '''צמח דוד''', ווארשא, תרי"ט, זייט 58}} ווערט אנגענומען אז תקופת רב אדא איז פון דער ערשטער רב אדא בר אהבה, א תלמיד-חבר פון [[רב (אמורא)|רב]] און [[שמואל (אמורא)|שמואל]] וואס האט געלעבט ארום שנת ד' אלפים. ווידער רבי משה חיים רימיני שרייבט אז ער איז דער צווייטער, א תלמיד פון [[רבא]] וואס האט געלעבט ארום שנת ד'ק', גאר נאנט צו די צייט ווען [[הלל נשיאה]] האט אוועקגעשטעלט דער חשבון פון דעם באשטימטן לוח, ווייל דאן (אין יאר 489 אדער 506{{הערה|יעקב לעווינגער, '''על השמינית''', תל אביב, תשמ"ו, זייט 162}}) האט זיך די אסטראנאמישע תקופה געטראפן מיט תקופת רב אדא{{הערה|רבי משה חיים רימיני, '''מחר חדש''', פירינצי, תקנ"ד, דף ד}}.
 ==די תקופה און די עיבור יארן==
-די חשבון פון תקופת רב אדא איז אז א יאר איז לאנג 365 טעג, 5 שעה, 997 חלקים און 48 רגעים, און יעדער פון די פיר תקופות איז לאנג 91 טעג, 7 שעה, 519 חלקים און 31 רגעים{{הערה|{{רמב"ם||קידוש החודש|י|א}}}}. א חלק איז 1/1080 פון א שעה, באקאנט פון די חשבון פון די מולדות; א רגע איז 1/76 חלק, און איז נישט באקאנט אדער געניצט ערגעץ אנדערש. לויט דעם שיטה איז די ערשטע מולד געווען 9 שעה און 642 חלקים נאך די תקופה{{הערה|{{רמב"ם||קידוש החודש|י|ג}}}}.
+דער חשבון פון תקופת רב אדא איז אז א יאר איז לאנג 365 טעג, 5 שעה, 997 חלקים און 48 רגעים; און יעדע פון די פיר תקופות איז לאנג 91 טעג, 7 שעה, 519 חלקים און 31 רגעים{{הערה|{{רמב"ם|קידוש החודש|י|א}}}}. איין חלק איז 1/1080 פון א שעה, באקאנט פון די חשבון פון די [[מולד]]ות; איין רגע איז 1/76 פון א חלק, און איז נישט באקאנט אדער געניצט ערגעץ אנדערש. לויט די שיטה איז דער ערשטע מולד געווען 9 שעה און 642 חלקים נאך די תקופה{{הערה|{{רמב"ם|קידוש החודש|י|ג}}}}.
+ניינצן יאר לויט תקופת רב אדא קומט אויס גענוי די זעלבע לאנג ווי 235 [[חודש|חדשים]] פון מולד צו מולד, וואס יעדער חודש איז לאנג 29 טעג 12 שעה און 793 חלקים. לויט טייל ראשונים{{הערה|ספר העיבור לרבי אברהם בן חייא הנשיא, מאמר שלישי שער חמישי, בשם רבינו חסאן הדיין און רבינו יצחק בן ברוך אלבאליה; '''יסוד עולם''' לרבינו יצחק הישראלי, מאמר רביעי פרק שני}}, איז דער 19-יעריגער מחזור פון עיבור יארן געבויט אויף דעם פאקט: ניינצן מאל צוועלף איז 228, פעלט נאך זיבן חדשים, וואס דערפאר מאכט מען 7 עיבור יארן אין יעדן מחזור. דער 'יום התקופה' פון תקופת ניסן טוט דיקטירן אויך דעם סדר פון די עיבור יארן: אויב פאלט עס אויס מער ווי זעכצן טעג נאך א מולד, מוז יענער מולד זיין פון חודש אדר. לויט זיי איז דאס פשט פון דעם כלל פון רב הונא בר אבין: {{ציטוטון|כד חזית דמשכה תקופת טבת עד שיתסר בניסן עברה לההיא שתא ולא תיחוש לה, דכתיב שמור את חדש האביב, אביב של תקופה שיהא בחודש ניסן|{{בבלי|ראש השנה|כא|א}}}}.
+אנדערע ראשונים לערנען אבער אנדערש פשט אין די גמרא{{הערה|[[רש"י]], [[תוספות]] און {{בבלי|סנהדרין|יג|א|מפרש=יד רמ"ה}}, און נאך. זעט מער ביי משה הסגל, '''מגיד הרקיע''', קרית ספר, תשס"ב, זייט 96–110 און ביי יעקב לעווינגער, '''על השמינית''', תל אביב, תשמ"ו, זייט 24}}. אויך זענען פארהאן פילע ראשונים וואס האלטן אז דער סדר פון די עיבורים איז נישט געבינדן דווקא מיט תקופת רב אדא אדער מיטן יום התקופה בכלל{{הערה|{{בבלי|ראש השנה|כא|א|מפרש=רבינו חננאל}}; {{בבלי|סנהדרין|י|א|מפרש=רבי מנחם המאירי|ד"ה=עיבור שנה}}; {{בבלי|סנהדרין|יג|ב|מפרש=תוספות הרא"ש}}}}. עס ווערט אנגעוויזן דורך מאטעמאטיקער אז דער 19-יעריגער מחזור וואלט געווען די בעסטע אפציע אויך לויט תקופת שמואל; און תקופת שמואל וואלט אויך געקענט דיקטירן דעם סדר פון די עיבור יארן, אננעמענדיג אז די תקופה און דער מולד געפאלן אויס צוזאמען אנהייב מחזור{{הערה| יעקב לעווינגער, '''על השמינית''', תל אביב, תשמ"ו, זייט 135}}. אנדערע ווילן זאגן אז רב אדא האט נישט אנטוויקלט אן אייגענע שיטה, נאר ער האט בסך הכל צעטיילט 235 חודשים אויף 76 גלייכע טיילן, צו באקומען דער לענג פון די 4 תקופות אין די 19 יאר פונעם מחזור{{הערה|רבי משה חיים רימיני, '''מחר חדש''', פירינצי, תקנ"ד, דף ד; יעקב לעווינגער, '''על השמינית''', תל אביב, תשמ"ו, זייט 28}}.
-יאר לויט תקופת רב אדא קומען אויס גענוי 235 חודשים פון מולד צו מולד, וואס זענען 29 טעג 12 שעה און 793 חלקים. לויט טייל ראשונים{{הערה| ספר העיבור לרבי אברהם בן חייא הנשיא מאמר שלישי שער חמישי בשם רבינו חסאן הדיין, און רבינו יצחק בן ברוך אלבאליה; '''יסוד עולם''' לרבינו יצחק הישראלי מאמר ד פרק ב}}, איז די 19 יעריגע מחזור פון עיבור יארן איז געבויט אויף דעם פאקט. 19 מאל 12 איז 228, בלייבן איבער זיבן חודשים, וואס זענען די אדר-ב'ען פון די 7 עיבור יארן. די 'יום התקופה' פון תקופת ניסן טוט דיקטירן אויך די סדר פון די עיבור יארן: אויב פאלט עס אויס מער ווי 16 טעג מעת לעת נאך א מולד, מוז יענער זיין די מולד פון חודש אדר. לויט זיי איז דאס פשט פון רב הונא בר אבין'ס כלל אין מסכת ראש השנה: {{ציטוטון|כד חזית דמשכה תקופת טבת עד שיתסר בניסן עברה לההיא שתא ולא תיחוש לה, דכתיב שמור את חדש האביב, אביב של תקופה שיהא בחודש ניסן|{{בבלי|ראש השנה|כא|א}}}}.
+==די פינקטליכקייט פון דער חשבון==
-אנדערע ראשונים לערנען אבער פשט אין די גמרא אנדערש{{הערה|[[רש"י]], [[תוספות]], [[יד רמ"ה]] אויף סנהדרין דף יג עמוד א און נאך. זע מער ביי משה הסגל, '''מגיד הרקיע''', קרית ספר, תשס"ב, זייט 96–110 און ביי יעקב לעווינגער, '''על השמינית''', תל אביב, תשמ"ו, זייט 24}}. אזוי אויך זענען דא פילע ראשונים וואס האלטן אז די ספר פון די עיבורים איז נישט געבינדן דווקא מיט תקופת רב אדא אדער מיט די יום תקופה בכלל{{הערה|רבינו חננאל מסכת ראש השנה דף כא עמוד א; מאירי סנהדרין דף י עמוד א ד"ה עיבור שנה; תוספות הרא"ש מסכת סנהדרין דף יג עמוד ב}}. עס ווערט אנגעוויזן דורך מטאטמטיקער אז אפילו לויט תקופת שמואל וואלט די 19 יעריגע מחזור נאכאלץ געווען די בעסטע אפציע; און אננעמענדיג אז אנהייב מחזור געפאלן די תקופה אין מולד אויס צוזאמען, וואלט תקופת שמואל אויך געקענט דיקטירן די סדר פון די עיבור יארן{{הערה| יעקב לעווינגער, '''על השמינית''', תל אביב, תשמ"ו, זייט 135}}. אנדערע ווילן זאגן אז רב אדא האט נישט אנטוויקלט אן אייגענע שיטה, נאר סך הכל צוטיילט 235 חודשים אויף 76 גלייכע טיילן, פאר די 4 תקופות אין די 19 יאר פון די מחזור{{הערה|רבי משה חיים רימיני, '''מחר חדש''', פירינצי, תקנ"ד, דף ד; יעקב לעווינגער, '''על השמינית''', תל אביב, תשמ"ו, זייט 28}}.
+דער רמב"ם שרייבט אז די סנהדרין האט געניצט תקופת רב אדא צו באשליסן צי מען זאל מעבר זיין דעם יאר{{הערה|{{רמב"ם|קידוש החודש|י|ו}}}}. רבי אברהם בן חייא הנשיא שרייבט אז תקופת רב אדא האט מען מקבל געווען הלכה למשה מסיני, אנווייזנדיג אז די גויים האבן זיך געמוטשעט יארן לאנג צו דערגיין די לענג פון א יאר, און אויפגעקומען אז עס איז 365 טעג מיט 6 שעה, ווייניגער א 1/300 פון א טאג - דאס איז מיט בלויז 4 חלקים און 2.4 רגעים קורצער ווי תקופת רב אדא{{הערה|שם=ראבחה|ספר העיבור לרבי אברהם בן חייא הנשיא, מאמר שלישי שער חמישי}}. דער דערמאנטער חשבון איז פון דער גריכישער היפארכוס ("אברכש" אין די ראשונים), וועמענס ווערטער ווערן געברענגט דורך [[תלמי (אסטראנאמער)|בטלמיוס]] אין זיין "אלמגסט"{{הערה|ספר העיבור לרבי אברהם בן חייא הנשיא, מאמר שלישי שער ראשון}}. לויט וואס איז היינט באקאנט פאר וויסנשאפטלער, איז דער יאר מיט ארום 6 מינוט און 4 סעקונדעס לענגער.
-==די פונקטליכקייט פון דער חשבון==
-דער רמב"ם שרייבט אז די סנהדרין האט געניצט תקופת רב אדא ביים דן זיין צי מען זאל מעבר זיין די יאר{{הערה|{{רמב"ם||קידוש החודש|י|ו}}}}. רבי אברהם בן חייא הנשיא שרייבט אז תקופת רב אדא איז הלכה למשה מסיני. ער וויזט אן אז די גויים האבן זיך געמוטשעט יארן לאנג צו דערגיין די לענג פון דער יאר, און אויפגעקומען אז עס איז 365 טעג מיט 6 שעה, וויניגער א 1/300 פון א טאג; דאס איז מיט בלויז 4 חלקים און 2.4 רגעים קורצער ווי תקופת רב אדא{{הערה|שם=ראבחה|ספר העיבור לרבי אברהם בן חייא הנשיא מאמר שלישי שער חמישי}}. דער דערמאנטע חשבון איז פון די גריכעשע היפרכוס ("אברכש" אין די ראשונים), וועמענס ווערטער ווערן געברענגט דורך בטלמיוס אין זיין "אלמגסט"{{הערה|ספר העיבור לרבי אברהם בן חייא הנשיא מאמר שלישי שער ראשון}}. פון וואס איז היינט באקאנט פאר וויסנשאפטליכער איז עס מיט 6 מינוט און 4 סקונדעס לענגער.
-רבי אברהם בן חייא הנשיא און רבי יצחק בן ברוך אלבאליה וועמען ער ברענגט אראפ האבן ביידע געהאלטן אז תקופת רב אדא איז די אמת'ע תקופה אין מציאות{{הערה|שם=ראבחה}}, און אזוי שרייבט אויך רבי יצחק הישראלי אין יסוד עולם. פון די אנדערע זייט, געבט די רמב"ם אין די חשבונות ראיה אן אנדערע חשבון, אביסל קורצער ווי תקופת רב אדא; און אזוי טוען אויך די אבן עזרא, רלב"ג און א צאל אחרונים, וואס מיינט אז זיי האבן געהאלטן אז אויך תקופת רב אדא איז נישט פונקטליך{{הערה|יעקב חיימאוויטש, "אורך שנת החמה", מרדכי גנוט (רעדאקטאר), '''ברכת החמה בתקופתה''', בני ברק, תשס"ט, זייט 671}}. די רמב"ם'ס שיטה איז לכאורה שווער, ווייל ער שרייבט אז די סנהדרין פלעגן ניצן דעם תקופה. די חזון איש{{הערה|שם=חזוא|רבי אברהם ישעיה קרליץ, '''חזון איש''', חלק אורח חיים, מועד, בני ברק, תשל"ד, סימן קלח אות ד}} זאגט אז אדער האט דער חשבון אלעמאל געשטימט לגבי דאס וואס איז א נפקא מינה לגבי קידוש החודש און דערפאר האט די סנהדרין עס געניצט{{ביאור|ער לייגט צו אז די רמב"ם מיינט צו בלויז אויסצושליסן תקופת שמואל, אבער תקופת רב אדא איז לאו דווקא געווען דאס וואס די סנהדרין האט געניצט}}.
+טייל ראשונים האבן געהאלטן אז תקופת רב אדא איז די אמת'ע תקופה אין מציאות{{הערה|רבי אברהם בן חייא הנשיא, און רבי יצחק בן ברוך אלבאליה וועמען ער ברענגט אראפ, אין ספר העיבור מאמר שלישי שער חמישי; רבי יצחק הישראלי אין יסוד עולם}}. פון די אנדערע זייט, געבט דער רמב"ם אן אנדערע חשבון אין די חשבונות ראיה, א חשבון וואס איז אביסל קורצער ווי תקופת רב אדא, און אזוי טוען אויך דער אבן עזרא, רלב"ג און א צאל אחרונים, וואס באדייט אז זיי האבן געהאלטן אז תקופת רב אדא איז אויך נישט פינקטליך{{הערה|יעקב חיימאוויטש, "אורך שנת החמה", מרדכי גנוט (רעדאקטאר), '''ברכת החמה בתקופתה''', בני ברק, תשס"ט, זייט 671}}{{ביאור|די שיטה פון רמב"ם איז לכאורה שווער, ווייל ער שרייבט אז די סנהדרין פלעגן ניצן דעם תקופה. דער חזון איש ערקלערט אז אדער האט דער חשבון אלעמאל געשטימט לגבי דאס וואס איז א נפקא מינה, אויסצופארשן די עדות פאר [[קידוש החודש]], און דערפאר האט די סנהדרין עס געניצט אויך אויב איז עס נישט אינגאנצן פינקטליך, אדער מיינט דער רמב"ם בלויז אויסצושליסן תקופת שמואל, אבער תקופת רב אדא איז לאו דווקא געווען דאס וואס די סנהדרין האט געניצט{{הערה|שם=חזוא|רבי אברהם ישעיה קרליץ, '''חזון איש''', חלק אורח חיים, מועד, בני ברק, תשל"ד, סימן קלח אות ד}}.}}.
-אין ספר עתים לבינה{{הערה|יוסף משה גינזבורג, '''עתים לבינה''', ווארשא, תרנ"א, זייט 270}} ווערט געברענגט א סברא בשם רבי עזריה מן האדומים{{הערה|רבי עזריה מן האדומים, '''מאור עינים''', ימי עולם פרק מ}} אז רב אדא האט גענומען זיין חשבון פון דער היפרכוס, דער חזון איש קריטיריט שטארק דער שטעלונג, און רופט עס אן "מינות"{{הערה|שם=חזוא}}.
+אין ספר עתים לבינה{{הערה|יוסף משה גינזבורג, '''עתים לבינה''', ווארשא, תרנ"א, זייט 270}} ווערט געברענגט א סברא בשם [[רבי עזריה מן האדומים]]{{הערה|רבי עזריה מן האדומים, '''מאור עינים''', ימי עולם פרק מ}}, אז רב אדא האט גענומען זיין חשבון פון היפארכוס. דער חזון איש קריטיקירט שטארק דעם שטעלונג, און ער רופט עס אן "מינות"{{הערה|שם=חזוא}}.
-==די חשבון פון די תקופה==
+==ווען עס פאלט אויס==
-די ראשונים ברענגן א חשבון וויאזוי אויסצורעכענען די צייט פון א תקופה{{הערה|ספר העיבור לרבי אברהם בן חייא הנשיא מאמר שלישי שער שלישי; {{רמב"ם||קידוש החודש|ט|ד}}; ספר העיבור להאבן עזרא, ליק, תרל"ד,  דך ב עמוד ב}}. די חשבון געבט די צייט אפשניט ווילאנג נאך די רעלעוונאטע מולד די תקופה וועט חל זיין. זיי ניצן טעג, שעות, חלקים (1080 פער שעה) און רגעים (76 פער חלק).
+די ראשונים ברענגן א חשבון וויאזוי אויסצורעכענען די צייט פון א תקופה{{הערה|ספר העיבור לרבי אברהם בן חייא הנשיא, מאמר שלישי שער שלישי; {{רמב"ם|קידוש החודש|ט|ד}}; ספר העיבור לרבי אברהם אבן עזרא, ליק, תרל"ד,  דף ב עמוד ב}}. דער חשבון געבט דעם צייט אפשניט ווי לאנג נאך די רעלעוואנטע מולד די תקופה וועט אויספאלן. זיי ניצן טעג, שעות, חלקים (1080 פער שעה) און רגעים (76 פער חלק).
-וויבאלד לויט רב אדא זענען 19 יאר פונקטליך 235 חודשים, דארף מען זיך בלויז רעכענען מיט די יארן וואס זענען אריבער אין די יצעטיגע מחזור. די חשבון איז ווי פאלגענד:
+וויבאלד לויט רב אדא זענען 19 יאר פינקטליך 235 חדשים, דארף מען זיך בלויז רעכענען מיט די יארן וואס זענען פארביי אין די יעצטיגע מחזור. יעדער מחזור איז 19 יאר, און זיי לויפן על הסדר פון בריאת העולם. דער חשבון איז ווי פאלגנד:
-#צוערשט דארף מען אויסרעכענען וויפיל יאר זענען אדורך פון אנהייב מחזור ביז היי יאר, פאר תשרי און טבת ביז פאראיאר. יעדער מחזור איז 19 יאר און זיי לויפן על הסדר פון בריאת העולם;
+#צוערשט דארף מען אויסרעכענען וויפיל יאר זענען אדורך פון אנהייב מחזור ביז דער יעצטיגער יאר, אדער ביז פאראיאר ווען מען רעכנט תקופות תשרי און טבת;
 #דערנאך וויפיל דערפון זענען געווען עיבור יארן;
-#דערנאך, רעכענט מען צוזאמען:
+#דערנאך, רעכנט מען צוזאמען:
 #*29 טעג, 3 שעה און 151 חלקים;
 #*10 טעג, 21 שעה, 121 חלקים און 48 רגעים פאר יעדער יאר אריבער אין די יעצטיגע מחזור;
 #*דערפון רעכענט מען אראפ 29 טעג, 12 שעה און 793 חלקים פאר יעדער עיבור יאר אריבער אין די יעצטיגע מחזור.
-די סך הכל איז די צייט אפשניט צווישן די מולד פון חודש אדר (ב' – אין אן עיבור יאר) ביז תקופת ניסן.
+דער סך הכל איז די צייט אפשניט צווישן דער מולד פון חודש אדר (ב' – אין אן עיבור יאר) ביז תקופת ניסן.
-*פאר די צייט פון מולד חודש סיון צו תקופת תמוז לייגט מען צו 2 טעג, 17 שעה, 300 חלקים און 31 רגעים;
+*פאר די צייט פון מולד חודש [[סיון]] צו תקופת תמוז לייגט מען צו 2 טעג, 17 שעה, 300 חלקים און 31 רגעים;
 *פאר די צייט צווישן מולד חודש אלול ביז תקופת תשרי: 5 טעג, 10 שעה, 600 חלקים און 62 רגעים;
-*און פאר די צייט פון מולד חודש כסלו צו תקופת טבת: 8 טעג, 3 שעה, 901 חלקים און 17 רגעים.
+*און פאר די צייט פון מולד חודש [[כסלו]] צו תקופת טבת: 8 טעג, 3 שעה, 901 חלקים און 17 רגעים.
+==צו ליינען מער==
+* {{היברובוקס|מרדכי שווימער|ויכתוב מרדכי - קידוש החודש|56881|{{כ}}ניו יארק תשס"ז}}
 ==נאטיצן==
 {{ביאורים}}
@@ שורה 42: / שורה 51: @@
 {{הערות שוליים}}
-[[קאַטעגאָריע:דרעפטס]]
+[[קאַטעגאָריע:זון סיסטעם]]
+[[קאַטעגאָריע:הלכה]]
+[[קאַטעגאָריע:צייט]]
+[[קאַטעגאָריע:סעזאנען]]
+[[קאַטעגאָריע:לוח]]
+[[קאַטעגאָריע:המכלול ארטיקלען]]
+[[he:ארבע התקופות#תקופת רב אדא]]

אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "תקופת רב אדא"

יעצטיגע רעוויזיע זינט 23:53, 24 יוני 2024

אינהאַלט

מקור און אידענטיטעט

די תקופה און די עיבור יארן

די פינקטליכקייט פון דער חשבון

ווען עס פאלט אויס

צו ליינען מער

נאטיצן

רעפערענצן

נאוויגאציע מעניו

אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "תקופת רב אדא"

יעצטיגע רעוויזיע זינט 23:53, 24 יוני 2024

מקור און אידענטיטעט

די תקופה און די עיבור יארן

די פינקטליכקייט פון דער חשבון

ווען עס פאלט אויס

צו ליינען מער

נאטיצן

רעפערענצן

נאוויגאציע מעניו

זוכן