אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "פרשת קרח"

22 בייטן אראפגענומען ,  פֿאַר 1 יאָר
ק
הגהה
ק (הגהה)
שורה 18: שורה 18:
'''{{מנוקד|פרשת קֹרַח}}''' איז די פינפטע [[סדרה]] פון [[ספר במדבר]], און די 38'סטע פון דער תורה בכלל. די פרשה גייט פון {{תנ"ך|במדבר|טז|א|אן=ספר|לאנג=יא}}, ביז {{תנ"ך|במדבר|יח|לב|אן=ספר|לאנג=יא}}, לויט דער אנגענומענער צעטיילונג פון [[קאפיטלען פון תנ"ך|קאפיטלען]], פארמאגנדיג אינאיינעם 95 פסוקים און דרייצן פרשיות - זיבן [[פרשה פתוחה|פתוחות]] און זעקס [[פרשה סתומה|סתומות]].
'''{{מנוקד|פרשת קֹרַח}}''' איז די פינפטע [[סדרה]] פון [[ספר במדבר]], און די 38'סטע פון דער תורה בכלל. די פרשה גייט פון {{תנ"ך|במדבר|טז|א|אן=ספר|לאנג=יא}}, ביז {{תנ"ך|במדבר|יח|לב|אן=ספר|לאנג=יא}}, לויט דער אנגענומענער צעטיילונג פון [[קאפיטלען פון תנ"ך|קאפיטלען]], פארמאגנדיג אינאיינעם 95 פסוקים און דרייצן פרשיות - זיבן [[פרשה פתוחה|פתוחות]] און זעקס [[פרשה סתומה|סתומות]].


די פרשה באציט זיך בעיקר צו די געשיכטע פון די מחלוקת פון קרח און זיין קליקע איבער משה און אהרן, ווי זיי זענען באשראפט געווארן און די נאכפאלגן. דאן ווערן געברענגט דינים פון [[שבט לוי]] און זייערע פריווילעגיעס.
די פרשה באציט זיך בעיקר צו די געשיכטע פון די מחלוקת פון קרח און זיין קליקע איבער משה און אהרן, ווי זיי זענען באשטראפט געווארן און די נאכפאלגן. דאן ווערן געברענגט דינים פון [[שבט לוי]] און זייערע פריווילעגיעס.


פרשת קרח ווערט געליינט צווישן די דאטומען [[כ"ג סיון]] און [[ה' תמוז]] (אין [[חוץ לארץ|חו"ל]]).
פרשת קרח ווערט געליינט צווישן די דאטומען [[כ"ג סיון]] און [[ה' תמוז]] (אין [[חוץ לארץ]]).


== פרשה אינהאלט ==
== פרשה אינהאלט ==
שורה 37: שורה 37:
דאן האבן די אידן זיך באקלאגט אויף משה און אהרן אז זיי האבן ערמארדעט דעם אויבערשטנ'ס פאלק, זיך צוזאמנעמנדיג ביים אהל מועד, ווען דער כבוד פון גאט האט זיך באוויזן, און משה און אהרן זענען אריין אהין. גאט האט ווידער געוואלט פארלענדן דאס פאלק, און משה האט באפוילן אהרן ארויסצוגיין צום פאלק מיט א מחתה קטורת און אפשטעלן די מגיפה וואס האט אויסגעבראכן. די מגיפה האט זיך אפגעשטעלט און די טויטע האבן געציילט 14,700.
דאן האבן די אידן זיך באקלאגט אויף משה און אהרן אז זיי האבן ערמארדעט דעם אויבערשטנ'ס פאלק, זיך צוזאמנעמנדיג ביים אהל מועד, ווען דער כבוד פון גאט האט זיך באוויזן, און משה און אהרן זענען אריין אהין. גאט האט ווידער געוואלט פארלענדן דאס פאלק, און משה האט באפוילן אהרן ארויסצוגיין צום פאלק מיט א מחתה קטורת און אפשטעלן די מגיפה וואס האט אויסגעבראכן. די מגיפה האט זיך אפגעשטעלט און די טויטע האבן געציילט 14,700.


אויפ'ן באפעל פון גאט האט משה גענומען פון די [[נשיאי שבטי ישראל|נשיא]] פון יעדע שבט א שטעקן, זייערע נעמען געשריבן דערויף, און אויך א [[מטה אהרן|שטעקן פון אהרן]], מיט זיין נאמען געשריבן. משה האט געלייגט די שטעקענעס פאר'ן [[ארון הברית|ארון]], און צואמארגנס האט אהרנ'ס שטעקן ארויסגעשפראצט [[מאנדל]]ען, און משה האט עס ארויסגעברענגט צייגנדיג דאס פאלק אין וועם השי"ת האט אויסגעוועלט. דער באשעפער האט באפוילן משה אוועקצולייגן אהרנ'ס שטעקן ביים ארון, אלס זכר פאר צוקונפטיגע ווידערשפעניגער{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|יז|לאנג=יא|אן=ספר}}.}}.
אויפ'ן באפעל פון גאט האט משה גענומען פונעם [[נשיאי שבטי ישראל|נשיא]] פון יעדן שבט א שטעקן, זייערע נעמען געשריבן דערויף, און אויך א [[מטה אהרן|שטעקן פון אהרן]], מיט זיין נאמען געשריבן. משה האט געלייגט די שטעקענעס פאר'ן [[ארון הברית|ארון]], און צואמארגנס האט אהרנ'ס שטעקן ארויסגעשפראצט [[מאנדל]]ען, און משה האט עס ארויסגעברענגט צייגנדיג דאס פאלק אין וועם השי"ת האט אויסגעוועלט. דער באשעפער האט באפוילן משה אוועקצולייגן אהרנ'ס שטעקן ביים ארון, אלס זכר פאר צוקונפטיגע ווידערשפעניגער{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|יז|לאנג=יא|אן=ספר}}.}}.


===דינים פון שבט לוי===
===דינים פון שבט לוי===
נאך די אומגליק אין רעזולטאט פון מקריב זיין קטורת אומבארעכטיגט, האט גאט באפוילן אהרן צו שטעלן די כהנים און לויים צו היטן דעם משכן און בית המקדש אז אזעלכע וואס זענען נישט באפולמעכטיגט א געוויסע עבודה זאלן זיך נישט דערנענטערן עס טון; א "זָר" סיי וועלכע עבודה, כהנים און לויים מיט'ן צווייטנס עבודה.
נאך די אומגליק אין רעזולטאט פון מקריב זיין קטורת אומבארעכטיגט, האט גאט באפוילן אהרן צו שטעלן די כהנים און לויים צו היטן דעם משכן און בית המקדש אז אזעלכע וואס זענען נישט באפולמעכטיגט א געוויסע עבודה זאלן זיך נישט דערנענטערן עס טון; א "זָר" סיי וועלכע עבודה, כהנים און לויים מיט'ן צווייטנ'ס עבודה.


דאן ווערן אויסגערעכנט די מתנות וואס שבט לוי באקומט צוגעטיילט, אריינגערעכנט: [[תרומות און מעשרות]], [[ביכורים]], [[חרם (מתנות כהונה)|חרמות]], [[קידוש בכורות|דינים פון בכורים]], און [[תרומת מעשר]] וואס די לויים שיידן אפ פון [[מעשר ראשון]] פאר'ן כהן{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|יח|לאנג=יא|אן=ספר}}.}}.
דאן ווערן אויסגערעכנט די מתנות וואס שבט לוי באקומט צוגעטיילט, אריינגערעכנט: [[תרומות און מעשרות]], [[ביכורים]], [[חרם (מתנות כהונה)|חרמות]], [[קידוש בכורות|דינים פון בכורים]], און [[תרומת מעשר]] וואס די לויים שיידן אפ פון [[מעשר ראשון]] פאר'ן כהן{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|יח|לאנג=יא|אן=ספר}}.}}.
שורה 107: שורה 107:
|עשה
|עשה
|געבן [[מעשר ראשון]] פאר'ן לוי
|געבן [[מעשר ראשון]] פאר'ן לוי
|כִּי אֶת מַעְשַׂר בְּנֵי יִשְׂרָאֵל אֲשֶׁר יָרִימוּ לַיהוָה תְּרוּמָה נָתַתִּי לַלְוִיִּם ({{תנ"ך|במדבר|יח|כד|אן=ספר}})
|כִּי אֶת מַעְשַׂר בְּנֵי יִשְׂרָאֵל אֲשֶׁר יָרִימוּ לַה' תְּרוּמָה נָתַתִּי לַלְוִיִּם ({{תנ"ך|במדבר|יח|כד|אן=ספר}})
|ניין
|ניין
|יעדער
|יעדער
שורה 114: שורה 114:
|עשה
|עשה
|לויים זאלן אפשיידן [[תרומת מעשר]] פאר'ן כהן
|לויים זאלן אפשיידן [[תרומת מעשר]] פאר'ן כהן
|וְאֶל הַלְוִיִּם תְּדַבֵּר וגו' וַהֲרֵמֹתֶם מִמֶּנּוּ תְּרוּמַת יְהוָה מַעֲשֵׂר מִן הַמַּעֲשֵׂר ({{תנ"ך|במדבר|יח|כו|אן=ספר}})
|וְאֶל הַלְוִיִּם תְּדַבֵּר וגו' וַהֲרֵמֹתֶם מִמֶּנּוּ תְּרוּמַת ה' מַעֲשֵׂר מִן הַמַּעֲשֵׂר ({{תנ"ך|במדבר|יח|כו|אן=ספר}})
|ניין
|ניין
|
|