מייבאים כמותיים, בדוקי עריכות אוטומטית, אינטערפעיס אדמיניסטראַטאָרן, מנטרים, מייבאים, מעדכנים, אספקלריה רעדאקטארן
3,951
רעדאגירונגען
ק
←אפשטאם און כאראקטערזירנוג: הגהה
ק (טעות סופר) |
ק (←אפשטאם און כאראקטערזירנוג: הגהה) צייכן: רעף-פאנטשער |
||
| שורה 4: | שורה 4: | ||
די געשיכטע פון שאול המלך ווערט דערציילט אין [[ספר שמואל]]. | די געשיכטע פון שאול המלך ווערט דערציילט אין [[ספר שמואל]]. | ||
=== אפשטאם און כאראקטערזירנוג === | === אפשטאם און כאראקטערזירנוג === | ||
שאול ווערט פארגעשטעלט אלץ א זון פון [[קיש בן אביאל]] וואס איז געווען א העלדישער גיבור פון [[בנימין]]{{הערה|{{תנ"ך|שמואל א|ט|א}}.}}, און זיי האבן ווארשיינליך געוואוינט אין [[גבעון]]{{הערה|[[#דעתמ|קיל]] זייט עז}}. | שאול ווערט פארגעשטעלט אלץ א זון פון [[קיש בן אביאל]] וואס איז געווען א העלדישער גיבור פון [[בנימין]] {{הערה|{{תנ"ך|שמואל א|ט|א}}.}}, און זיי האבן ווארשיינליך געוואוינט אין [[גבעון]] {{הערה|[[#דעתמ|קיל]] זייט עז}}. זיין ייחוס ביז יעקב אבינו ווערט אויסגערעכנט אין די מדרשים אויף מגילת אסתר, אלס טייל פון די ייחוס פון מרדכי הצדיק{{הערה|…}}. | ||
אין די ערשטע קאפיטלען איבער שאול ווערט ער פארגעשטעלט ווי אן אומבאקאנטער פשוט'ער מאן, וואס טראגט נישט קיין פירערשאפט פאזיציע, נאר פארנעמט זיך מיט פריוואטע און היימליכע זאכן{{הערה|[[#דעתס|דעת סופרים]] זייט צד}}, און ער שטעלט זיך אויס צו זיך אן עניו און א באשיידענער מאן{{הערה|[[#דעתמ|קיל]] זייט צה}}. | שאול איז געווען "יונג און שיין, און קיינער פון די אידן זענען נישט שענער געווען פון אים, און פון זיין אקסל און ארויף איז ער געווען העכער פונעם גאנצן פאלק"{{הערה|{{תנ"ך|שמואל א|ט|ב}}.}}. אין די ערשטע קאפיטלען איבער שאול ווערט ער פארגעשטעלט ווי אן אומבאקאנטער פשוט'ער מאן, וואס טראגט נישט קיין פירערשאפט פאזיציע, נאר פארנעמט זיך מיט פריוואטע און היימליכע זאכן{{הערה|[[#דעתס|דעת סופרים]] זייט צד}}, און ער שטעלט זיך אויס צו זיך אן עניו און א באשיידענער מאן{{הערה|[[#דעתמ|קיל]] זייט צה}}. | ||
חז"ל באמערקן אז שאול איז געווען א "הפכפך", איינער וואס האט פארמאגט קעגנזייטיגע כאראקטערס אינאיינעם. דער אייגנשאפט דערקענט מען אויך אין די געשיכטע אין די פסוקים{{הערה|לויט [[#דעתמ|קיל]], מבוא זייט 110-111}}: פון איין זייט איז שאול א פשוט'ע מאן{{הערה|{{תנ"ך|שמואל א|ט|ה}}.}}, אן עניו און א באשיידענע כאראקטער{{הערה|{{תנ"ך|שמואל א|ט|כא}}.}}, קליין אין זיינע אויגן{{הערה|{{תנ"ך|שמואל א|טו|יז}}.}}, אנטלויפט פון כבוד{{הערה|{{תנ"ך|שמואל א|י|כב}}.}}, און ער האט זיך ווייטער פארנומען מיט זיינע רינדער אויך נאכ'ן ווערן געקרוינט{{הערה|{{תנ"ך|שמואל א|יא|ה}}.}}. פון דער אנדערער זייט, נאכ'ן ווערן געזלאבט האט ער גערופן זיין הויפטשטאט אויף זיין נאמען{{הערה|{{תנ"ך|שמואל א|טו|לד}}.}}, געשטעלט מאנומענטן{{הערה|{{תנ"ך|שמואל א|טו|יב}}.}}, איינגעפירט קעניגליכע דיציפלינען{{הערה|{{תנ"ך|שמואל א|כ|כה}}.}}, און אנגעהאט קעניגליכע סימבאלן{{הערה|{{תנ"ך|שמואל ב|א|י}}.}}. פון איין זייט האט שאול פארקוקט אויף די וואס האבן אים לכתחילה אונטערגעשאצט{{הערה|{{תנ"ך|שמואל א|י|כז}}.}}, אבער האט געהייסן אויס'הרג'ענען גאנץ נוב עיר הכהנים{{הערה|{{תנ"ך|שמואל א|כב|יז|יט}}.}}. פון איין זייט האט ער שטרענג פארסירט דאס וואס ער האט באשוואוירן די אידן ביי די מלחמה אין מכמש{{הערה|שם=שמואטב}}, אבער האט נישט מקפיד געווען מחרים צו זיין עמלק{{הערה|{{תנ"ך|שמואל א|טו}}.}}, אדער אויף זיין שבועה צו יונתן נישט די שעדיגן דוד{{הערה|{{תנ"ך|שמואל א|יז|כה}}.}}. פון איין זייט האט ער מאביליזירט אלע אידן מיט א שטייפע האנט{{הערה|{{תנ"ך|שמואל א|יא|ז}}.}}, און פון צווייטע זייט האט שפעטער מורא באקומען פון דעם פאלק{{הערה|{{תנ"ך|שמואל א|טו|כד}}}}. | חז"ל אידענטיפיצירן מיט שאול דעם "איש בנימין" וואס איז געקומען דערציילן [[עלי הכהן]] אז די ארון איז געפאנגען געווארן ביי די פלשתים. חז"ל זאגן אז שאול האט דאן ארויסגעכאפט די לוחות פון גלית און געלאפן דערמיט קיין שילה, א ווייטקייט פון 60 מיל. | ||
חז"ל באמערקן אז שאול איז געווען א "הפכפך", איינער וואס האט פארמאגט קעגנזייטיגע כאראקטערס אינאיינעם. דער אייגנשאפט דערקענט מען אויך אין די געשיכטע אין די פסוקים{{הערה|לויט [[#דעתמ|קיל]], מבוא זייט 110-111}}: פון איין זייט איז שאול א פשוט'ע מאן{{הערה|{{תנ"ך|שמואל א|ט|ה}}.}}, אן עניו און א באשיידענע כאראקטער{{הערה|{{תנ"ך|שמואל א|ט|כא}}.}}, קליין אין זיינע אויגן{{הערה|{{תנ"ך|שמואל א|טו|יז}}.}}, אנטלויפט פון כבוד{{הערה|{{תנ"ך|שמואל א|י|כב}}.}}, און ער האט זיך ווייטער פארנומען מיט זיינע רינדער אויך נאכ'ן ווערן געקרוינט{{הערה|{{תנ"ך|שמואל א|יא|ה}}.}}. פון דער אנדערער זייט, נאכ'ן ווערן געזלאבט האט ער גערופן זיין הויפטשטאט אויף זיין נאמען{{הערה|{{תנ"ך|שמואל א|טו|לד}}.}}, געשטעלט מאנומענטן{{הערה|{{תנ"ך|שמואל א|טו|יב}}.}}, איינגעפירט קעניגליכע דיציפלינען{{הערה|{{תנ"ך|שמואל א|כ|כה}}.}}, און אנגעהאט קעניגליכע סימבאלן{{הערה|{{תנ"ך|שמואל ב|א|י}}.}}. פון איין זייט האט שאול פארקוקט אויף די וואס האבן אים לכתחילה אונטערגעשאצט{{הערה|{{תנ"ך|שמואל א|י|כז}}.}}, אבער האט געהייסן אויס'הרג'ענען גאנץ נוב עיר הכהנים{{הערה|{{תנ"ך|שמואל א|כב|יז|יט}}.}}.פון איין זייט האט ער שטרענג פארסירט דאס וואס ער האט באשוואוירן די אידן ביי די מלחמה אין מכמש{{הערה|שם=שמואטב}}, אבער האט נישט מקפיד געווען מחרים צו זיין עמלק{{הערה|{{תנ"ך|שמואל א|טו}}.}}, אדער אויף זיין שבועה צו יונתן נישט די שעדיגן דוד{{הערה|{{תנ"ך|שמואל א|יז|כה}}.}}. פון איין זייט האט ער מאביליזירט אלע אידן מיט א שטייפע האנט{{הערה|{{תנ"ך|שמואל א|יא|ז}}.}}, און פון צווייטע זייט האט שפעטער מורא באקומען פון דעם פאלק{{הערה|{{תנ"ך|שמואל א|טו|כד}}}}. | |||
===קרוינונג=== | ===קרוינונג=== | ||