אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:אבר מן החי"

פון המכלול
קפיצה לניווט קפיצה לחיפוש
(פון דער ייִדישער פאָלקס־ענציקלאָפּעדיע. החלפות (וו, אידן), צוגעלייגט אינטערשפראך לינק, צוגעלייגט דעסקריפציע, הגהה)
צייכן: רויע רעדאגירונג
 
(גענצליך איבערגעשריבן)
צייכן: רויע רעדאגירונג
שורה 1: שורה 1:
{{דעסקריפציע|גליד גענומען פון א בעל חי ביים לעבן}}
{{דעסקריפציע|גליד גענומען פון א בעל חי ביים לעבן}}
'''אבר מן החי''' ("א שטיק פלייש, וואס איז אפגעשניטן געווארן פון א לעבעדיגער זאך"). אויף דעם פסוק אין חומש דברים י"ב ,לא תאכל הנפש עם הבשר" (דו זאלסט נישט עסן דעם נפש מיטן פלייש) זאגט די גמרא חולין ק"ב, אז דאס איז דער טייטש, אז מען טאר נישט עסן קיין אבר מן החי. לויט דער גמרא סנהדרין נט איז נישט נאר פאר אידן פארבאטן צו עסן אבר מן החי, נאר אויך פאר נישט-אידן, ווייל דאס איז פון די [[שבע מצות בני נח]], די זיבן מצוות וואס אויך די בני נח, דאס הייסט, נישט-אידן, זענען מחויב מקיים צו זיין.
{{מצוה אינפאקעסטל
| עשה/לאו = לאו
| שם = אבר מן החי
| מצווים = אלע מענטשן
| תקופה = אלעמאל
| בזמן הזה = מדרבנן
| מקום = איבעראל
| עונש במזיד = מלקות
| בין = אדם למקום
| ספר המצוות = קפב
| ספר החינוך = תנב
| סמ"ג = קלו
| מקרא = {{תנ"ך|בראשית|ט|ד}}; {{תנ"ך|דברים|יב|כג}}
| משנה תורה = {{רמב"ם|מאכלות אסורות|ה}}
| שולחן ערוך = {{שלחן ערוך|יורה דעה|סב}}
}}
'''אבר מן החי''' איז א [[לא תעשה|פארבאט]] צו עסן פון א [[גליד]] וואס איז אראפגענומען געווארן ביים לעבן פון א [[בעל חי]], אויך ווען דער באשעפעניש איז דערנאך געשטארבן.


{{קרד/פאלקס-ענצ}}
דער איסור ערשיינט ערשט צווישן די [[שבע מצות בני נח]] צוזאמען מיט'ן היתר צו עסן [[פלייש]]{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|ט|ד}}}}. עס ווערט ווידער דערמאנט באזונדער פאר אידן אין [[ספר דברים]], ביי די פסוקים וועלכע ערלויבן "בשר חולין"{{הערה|{{תנ"ך|דברים|יב|כג}}}}. דער איסור איז געבליבן אויך פאר נישט-אידן{{הערה|{{בבלי|סנהדרין|נט|א}}}}{{הערה|{{בבלי|סנהדרין|נט|א}}}}.
 
אנדערש ווי [[בשר בחלב]] איז אבר מן החי מותר בהנאה, און מעג ווערן געניצט פאר אנדערע געברויכן חוץ פון עסן{{הערה|{{בבלי|פסחים|כב|ב}}}}.
 
==טעם==
{{להשלים}}
 
==די בעלי חיים==
{{להשלים|בעלי חיים טמאים, שי' רבי מאיר אז נאר בהמות טהורות}}
דער איסור גייט אן ביי [[בהמה|בהמות]], [[חיה|חיות]] און [[פויגל|עופות]], אבער נישט ביי [[פיש]] און [[היישעריק]]{{הערה|{{תוספתא|תרומות|ט}}}}, וויבאלד זיי דארפן נישט האבן קיין [[שחיטה]]{{הערה|{{רמב"ם|שחיטה|א|ג}}}}. דער איסור גייט דעריבער אויך נישט אן ביי א [[בן פקועה]], וואס דארף אויך נישט גע'שחט'ן ווערן{{הערה|{{שלחן ערוך|יורה דעה|יג|מפרש=טורי זהב|סק=ג}}}}.
 
==דאס לעבן==
{{להשלים|איבער בהמה בחייה לאברים עומדת, מפרכסת}}
 
==חידוש==
{{להשלים}}
 
==דרויסנדע לינקס==
* {{מיקרופדיה}}
* [http://www.daat.ac.il/encyclopedia/value.asp?id1=258 אבר מן החי] אויף "דעת" זייטל.
 
==רעפערענצן==
{{רעפערענצן}}
{{שבע מצוות בני נח}}
{{כשרות}}
{{הבהרה הלכתית}}
{{דרעפט}}
[[קאַטעגאָריע:תרי"ג מצוות]]
[[קאַטעגאָריע:מצוות לא תעשה]]
[[קאַטעגאָריע:כשרות]]
[[קאַטעגאָריע:פרשת נח]]
[[קאַטעגאָריע:פרשת ראה]]
[[he:אבר מן החי]]
[[he:אבר מן החי]]

רעוויזיע פון 19:28, 26 פעברואר 2024

אבר מן החי
מצוַת לא תעשה
דינים
מצווים אלע מענטשן
תקופה אלעמאל (גייט אן בזמן הזה, נאר מדרבנן)
מקום איבעראל
עונש במזיד מלקות
בין אדם למקום
מוני המצוות
ספר המצוות להרמב"ם ספר המצוות, לאו קפ"ב
ספר החינוך ספר החינוך, מצוה תנ"ב
סמ"ג סמ"ג לאו קל"ו
די מצוה אין ספר מצוות ה', אויף דעת זייטל
מקורות
מקרא בראשית ט, ד; דברים יב, כג
משנה תורה משנה תורה לרמב"ם, הלכות מאכלות אסורות, פרק ה'
שולחן ערוך שולחן ערוך, יורה דעה, סימן ס"ב

אבר מן החי איז א פארבאט צו עסן פון א גליד וואס איז אראפגענומען געווארן ביים לעבן פון א בעל חי, אויך ווען דער באשעפעניש איז דערנאך געשטארבן.

דער איסור ערשיינט ערשט צווישן די שבע מצות בני נח צוזאמען מיט'ן היתר צו עסן פלייש[1]. עס ווערט ווידער דערמאנט באזונדער פאר אידן אין ספר דברים, ביי די פסוקים וועלכע ערלויבן "בשר חולין"[2]. דער איסור איז געבליבן אויך פאר נישט-אידן[3][4].

אנדערש ווי בשר בחלב איז אבר מן החי מותר בהנאה, און מעג ווערן געניצט פאר אנדערע געברויכן חוץ פון עסן[5].

טעם

די בעלי חיים

דער איסור גייט אן ביי בהמות, חיות און עופות, אבער נישט ביי פיש און היישעריק[6], וויבאלד זיי דארפן נישט האבן קיין שחיטה[7]. דער איסור גייט דעריבער אויך נישט אן ביי א בן פקועה, וואס דארף אויך נישט גע'שחט'ן ווערן[8].

דאס לעבן

חידוש

דרויסנדע לינקס

רעפערענצן

קלארשטעלונג: די אינפארמאציע אויף המכלול איז בלויז פאר בארייכערונג און זאל נישט געזען ווערן ווי א פסק הלכה.