אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "מולד"

6 בייטן אראפגענומען ,  פֿאַר 1 יאָר
קיין רעדאגירונג באמערקונג
(אבן הפינה)
אין תקציר עריכה
שורה 17: שורה 17:
א מולד איז דעפינירט אלס דער רגע ווען די עלאנגאציע פון דער לבנה צום זון איז 0°, דאס הייסט זיי זענען ביידע אויף דעם זעלבן ארט אינעם גלגל המזלות{{ביאור|קוקנדיג אויף זייער פאזיציע פון מזרח צו מערב. דער זון קען אבער זיין צו צפון אדער צו דרום פון דער לבנה בשעת'ן מולד.}}{{הערה|[[#ראבח|ראב"ח]], מאמר שני שער השישי; [[#מפרש|המפרש]], פרק ו הלכה ה.}}. דער מאמענט הייסט אויך דער "קיבוץ", "דיבוק" און "חידוש". די לבנה איז דאן צווישן דער וועלט און דעם זון, און אינגאנצן טונקל. פון יענער רגע און ווייטער ווערט באנייט די לבנה פונעם נייעם חודש. ביים "מולד", אין פארגלייך צו א ניי געבוירן קינד וואס קען זיך נאכנישט אויפפירן ווי ערוואקסענע מענטשן, קען מען דאן נאכנישט זען די לבנה ווי אנדערע שטערנס{{הערה|[[#ראבח|ראב"ח]], מאמר שני שער השישי.}}.
א מולד איז דעפינירט אלס דער רגע ווען די עלאנגאציע פון דער לבנה צום זון איז 0°, דאס הייסט זיי זענען ביידע אויף דעם זעלבן ארט אינעם גלגל המזלות{{ביאור|קוקנדיג אויף זייער פאזיציע פון מזרח צו מערב. דער זון קען אבער זיין צו צפון אדער צו דרום פון דער לבנה בשעת'ן מולד.}}{{הערה|[[#ראבח|ראב"ח]], מאמר שני שער השישי; [[#מפרש|המפרש]], פרק ו הלכה ה.}}. דער מאמענט הייסט אויך דער "קיבוץ", "דיבוק" און "חידוש". די לבנה איז דאן צווישן דער וועלט און דעם זון, און אינגאנצן טונקל. פון יענער רגע און ווייטער ווערט באנייט די לבנה פונעם נייעם חודש. ביים "מולד", אין פארגלייך צו א ניי געבוירן קינד וואס קען זיך נאכנישט אויפפירן ווי ערוואקסענע מענטשן, קען מען דאן נאכנישט זען די לבנה ווי אנדערע שטערנס{{הערה|[[#ראבח|ראב"ח]], מאמר שני שער השישי.}}.


די לבנה'ס מהלך ארום דעם הימל רעלאטיוו צום זון געדויערט בערך 29.531 טעג. איר מהלך רעלאטיוו צו די [[שטייענדיגע שטערנס]] איז קורצער, בלויז 27.322 טעג{{הערה|{{אוצר החכמה|רבי אליהו בן חיים הכים|שבילי רקיע|101863|ווארשא, תרכ"ג, זייט 170|page=171}}.}}. די סיבה צום אונטערשייד איז ווייל דורכאויס די 27.322 טעג רוקט זיך דער זון אין זיין אייגן גאנג איבער דעם הימל ארום 26.929° קיין מזרח; און די לבנה דארף דאס משלים זיין אין די איבריגע 2.209 טעג{{הערה|{{תנ"ך|שמות|יב|א|מפרש=אבן עזרא}}; [[רבי שמעון בן צמח דוראן]], '''שו"ת תשב"ץ''', {{שיתופתא|Sefer_HaTashbetz,_Part_I/103|חלק א' סימן קג}}; [[#מפרש|המפרש]], פרק ו הלכה ג}}.
די לבנה'ס מהלך ארום דעם הימל רעלאטיוו צום זון געדויערט בערך 29.531 טעג. איר מהלך רעלאטיוו צו די [[שטייענדיגע שטערנס]] איז קורצער, בלויז 27.322 טעג{{הערה|{{היברובוקס|אליהו הכהן הכים|שבילי דרקיע|46861|page=172|מקום הוצאה=ווארשא|שנת הוצאה=תרכ"ג|עמ=170}}.}}. די סיבה צום אונטערשייד איז ווייל דורכאויס די 27.322 טעג רוקט זיך דער זון אין זיין אייגן גאנג איבער דעם הימל ארום 26.929° קיין מזרח; און די לבנה דארף דאס משלים זיין אין די איבריגע 2.209 טעג{{הערה|{{תנ"ך|שמות|יב|א|מפרש=אבן עזרא}}; [[רבי שמעון בן צמח דוראן]], '''שו"ת תשב"ץ''', {{שיתופתא|Sefer_HaTashbetz,_Part_I/103|חלק א' סימן קג}}; [[#מפרש|המפרש]], פרק ו הלכה ג}}.


די פינקטליכע און אמת'ע צייט־אפשניט ווילאנג עס געדויערט פאר'ן לבנה ארומצוקרייזן דעם וועלט איז אנדערש יעדער חודש, געוואנדן אין אסאך פאקטארן, און דער לענגסטער חודש קען זיין מיט איבער א טאג לענגער ווי דער קורצסטער. פאר'ן צוועק פון קובע זיין דעם אידישן לוח, האבן חז"ל אוועקגעשטעלט א '''מולד האמצעי''', דאס איז א דורכשניטליכע צייט־אפשניט פאר'ן חודש, און די דאזיגע מולדות וועלן אלעמאל זיין אין די 14 שעה איידער אדער נאך די אמת'ע מולדות{{הערה|[[רבי שמעון בן צמח דוראן]], '''שו"ת תשב"ץ''', חלק א' סימן קג-קד}}.
די פינקטליכע און אמת'ע צייט־אפשניט ווילאנג עס געדויערט פאר'ן לבנה ארומצוקרייזן דעם וועלט איז אנדערש יעדער חודש, געוואנדן אין אסאך פאקטארן, און דער לענגסטער חודש קען זיין מיט איבער א טאג לענגער ווי דער קורצסטער. פאר'ן צוועק פון קובע זיין דעם אידישן לוח, האבן חז"ל אוועקגעשטעלט א '''מולד האמצעי''', דאס איז א דורכשניטליכע צייט־אפשניט פאר'ן חודש, און די דאזיגע מולדות וועלן אלעמאל זיין אין די 14 שעה איידער אדער נאך די אמת'ע מולדות{{הערה|[[רבי שמעון בן צמח דוראן]], '''שו"ת תשב"ץ''', חלק א' סימן קג-קד}}.
שורה 37: שורה 37:
לויט ווי די "בני מערב" האבן זיך געפירט ביים רעכענען די יארן ליצירה, ווערן די ערשטע פינף טעג פון [[ששת ימי בראשית]] גערעכנט אלס איין יאר, שנת א' ליצירה, און ביים פרייטאגדיגן מולד האט זיך אנגעהויבן שנת ב' ליצירה{{הערה|[[#ראבח|ראב"ח]], מאמר שלישי שער שביעי}}. דאס איז אויך דער וועג וואס איז היינט אין באניץ ביי אידן{{הערה|[[בעל המאור]], {{שיתופתא|HaMaor_HaGadol_on_Avodah_Zarah/2b|עבודה זרה ב עמוד ב מדפי הרי"ף}}}}. היות מיר רעכענען דער מולד פון אנהייב שנת א', האט מען אויסגערעכנט צוריק צו וועגס ווען דער מולד וואלט ווען געווען אין תשרי שנת א', און דאס איז מולד בהר"ד{{הערה|שם=תוסבה}}{{הערה|שם=מפבה}}.
לויט ווי די "בני מערב" האבן זיך געפירט ביים רעכענען די יארן ליצירה, ווערן די ערשטע פינף טעג פון [[ששת ימי בראשית]] גערעכנט אלס איין יאר, שנת א' ליצירה, און ביים פרייטאגדיגן מולד האט זיך אנגעהויבן שנת ב' ליצירה{{הערה|[[#ראבח|ראב"ח]], מאמר שלישי שער שביעי}}. דאס איז אויך דער וועג וואס איז היינט אין באניץ ביי אידן{{הערה|[[בעל המאור]], {{שיתופתא|HaMaor_HaGadol_on_Avodah_Zarah/2b|עבודה זרה ב עמוד ב מדפי הרי"ף}}}}. היות מיר רעכענען דער מולד פון אנהייב שנת א', האט מען אויסגערעכנט צוריק צו וועגס ווען דער מולד וואלט ווען געווען אין תשרי שנת א', און דאס איז מולד בהר"ד{{הערה|שם=תוסבה}}{{הערה|שם=מפבה}}.


דער [[גר"א]] שרייבט אז די אידן היינט רעכענען ווי די "בני מזרח", אז דער מולד פון פרייטאג פון ששת ימי בראשית איז געווען פון שנת א' ליצירה, נאר וויבאלד בשעת דער יאר פונעם [[מבול]] האבן דער זון און לבנה נישט געדינט, איז מען משלים יענע יאר מיט א "שנת תוהו"{{הערה|{{אוצר החכמה|רבי ישראל משקלאב|פאת השלחן|151276|ירושלים, תשי"ט, סימן כט אות כא|page=264}}; השמטות ל[[ביאור הגר"א]] אויף [[שולחן ערוך]], [[חושן משפט]], סימן סז סעיף א}}. [[רב האי גאון]] שרייבט אז אויך די "בני מזרח" פלעגן רעכענען פון מולד בהר"ד, פאר א פראקטישע סיבה: ווען מען רעכנט מולדות דארף מען רעכענען די מולדות ביז צום יעצטיגן יאר, ולא עד בכלל. דאס מיינט, פאר דער מולד פון שנת {{#זמןמ:xhxjY}} דארף מען רעכענען מולדות וואס זענען פאריבער אין {{#זמןמ:xhxjY|-1 year}} יארן. כדי אויסצומיידן דעם איבריגן שטאפל אינעם חשבון, האבן אויך די בני מזרח גערעכנט פון איין יאר פריער, מולד בהר"ד{{הערה|תשובת [[רב האי גאון]], געברענגט אין [[#ראבח|ראב"ח]], מאמר שלישי שער שביעי}}.
דער [[גר"א]] שרייבט אז די אידן היינט רעכענען ווי די "בני מזרח", אז דער מולד פון פרייטאג פון ששת ימי בראשית איז געווען פון שנת א' ליצירה, נאר וויבאלד בשעת דער יאר פונעם [[מבול]] האבן דער זון און לבנה נישט געדינט, איז מען משלים יענע יאר מיט א "שנת תוהו"{{הערה|1={{אוצר החכמה|רבי ישראל משקלאב|פאת השלחן|151276|ירושלים, תשי"ט, סימן כט אות כא|page=264}}; השמטות ל{{שולחן ערוך|חושן משפט|סז|א|מפרש=ביאור הגר"א}}}}. [[רב האי גאון]] שרייבט אז אויך די "בני מזרח" פלעגן רעכענען פון מולד בהר"ד, פאר א פראקטישע סיבה: ווען מען רעכנט מולדות דארף מען רעכענען די מולדות ביז צום יעצטיגן יאר, ולא עד בכלל. דאס מיינט, פאר דער מולד פון שנת {{#זמןמ:xhxjY}} דארף מען רעכענען מולדות וואס זענען פאריבער אין {{#זמןמ:xhxjY|-1 year}} יארן. כדי אויסצומיידן דעם איבריגן שטאפל אינעם חשבון, האבן אויך די בני מזרח גערעכנט פון איין יאר פריער, מולד בהר"ד{{הערה|תשובת [[רב האי גאון]], געברענגט אין [[#ראבח|ראב"ח]], מאמר שלישי שער שביעי}}.


דער מולד בהר"ד שטימט אויך לויט [[רבי יהושע]] וואס האלט אז ב[[ניסן]] נברא העולם. לויט [[תקופת רב אדא|רב אדא]], איז לויט רבי יהושע דער מולד נישט געווען פרייטאג, נאר מיטוואך – דער טאג ווען דער זון און די לבנה זענען באשאפן געווארן. [[תוספות]] ווייזט אויף אז עס קען נישט זיין אז רבי יהושע האלט אויך אז דער מולד איז געווען פרייטאג, ווייל דאן וואלטן די מולדות לויט רבי אליעזר געווען צוויי טעג שפעטער ווי לויט רבי יהושע, און מען וואלט געדארפט דערגיין דער ווארהייט מיט פשוט'ע אבזערוואציע{{הערה|שם=תוסבה}}. די ראשונים זאגן אז לויט רבי יהושע איז דער ערשטער מולד געווען מיטוואך פון ששת ימי בראשית, ביי 9 שעה און 642 חלקים. וויבאלד דער לוח איז מיוסד אז דער יאר הייבט זיך אן אין תשרי, האט מען גערעכנט צוריק צו וועגס צו תשרי פון יענעם יאר, און דער מולד קומט אויס בהר"ד{{הערה|[[#ראבח|ראב"ח]], מאמר שני שער השישי; [[רבי דוד אבודרהם]], ספר אבודרהם {{שיתופתא|Abudarham,_Hebrew_Calendar,_Gate_of_Moladot_(Initial_Appearances)/3|פרק כט, שער המולדות}}; {{היברובוקס|[[רבי לוי אבן חביב]]|שו"ת מהרלב"ח|54518|page=471|סימן קמג}}}}.
דער מולד בהר"ד שטימט אויך לויט [[רבי יהושע]] וואס האלט אז ב[[ניסן]] נברא העולם. לויט [[תקופת רב אדא|רב אדא]], איז לויט רבי יהושע דער מולד נישט געווען פרייטאג, נאר מיטוואך – דער טאג ווען דער זון און די לבנה זענען באשאפן געווארן. [[תוספות]] ווייזט אויף אז עס קען נישט זיין אז רבי יהושע האלט אויך אז דער מולד איז געווען פרייטאג, ווייל דאן וואלטן די מולדות לויט רבי אליעזר געווען צוויי טעג שפעטער ווי לויט רבי יהושע, און מען וואלט געדארפט דערגיין דער ווארהייט מיט פשוט'ע אבזערוואציע{{הערה|שם=תוסבה}}. די ראשונים זאגן אז לויט רבי יהושע איז דער ערשטער מולד געווען מיטוואך פון ששת ימי בראשית, ביי 9 שעה און 642 חלקים. וויבאלד דער לוח איז מיוסד אז דער יאר הייבט זיך אן אין תשרי, האט מען גערעכנט צוריק צו וועגס צו תשרי פון יענעם יאר, און דער מולד קומט אויס בהר"ד{{הערה|[[#ראבח|ראב"ח]], מאמר שני שער השישי; [[רבי דוד אבודרהם]], ספר אבודרהם {{שיתופתא|Abudarham,_Hebrew_Calendar,_Gate_of_Moladot_(Initial_Appearances)/3|פרק כט, שער המולדות}}; {{היברובוקס|[[רבי לוי אבן חביב]]|שו"ת מהרלב"ח|54518|page=471|סימן קמג}}}}.