אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "מולד"

מולד (זעט מקור)

רעוויזיע פון 08:53, 25 דעצעמבער 2023

299 בייטן צוגעלייגט , פֿאַר 1 יאָר

ק

לינקס

וויזועלוויקיטעקסט

עברי אנכי

בדוקי עריכות אוטומטית, אינטערפעיס אדמיניסטראַטאָרן, סיסאפן, אספקלריה רעדאקטארן

4,450

רעדאגירונגען

@@ שורה 19: / שורה 19: @@
 א מולד איז דעפינירט אלץ דער רגע ווען די עלאנגאנאציע פון דער לבנה צום זון איז 0°, דאס הייסט זיי זענען ביידע אויף דעם זעלבן ארט אינעם גלגל המזלות{{ביאור|קוקנדיג אויף זייער פאזיציע פון מזרח צו מערב. דער זון קען אבער זיין צו צפון אדער צו דרום פון דער לבנה בשעת'ן מולד.}}{{הערה|[[#ראבח|ראב"ח]], מאמר שני שער השישי; [[#מפרש|המפרש]], פרק ו הלכה ה.}}. דער מאמענט הייסט אויך דער "קיבוץ", "דיבוק" און "חידוש". די לבנה איז דאן צווישן דער וועלט און דעם זון, און אינגאנצן טונקל. פון יענער רגע און ווייטער ווערט באנייט די לבנה פונעם נייעם חודש. ביים "מולד", פארגליכן צו א ניי געבוירן קינד וואס קען זיך נאכנישט אויפפירן ווי עלטערע מענטשן, קען מען דאן נאכנישט זען די לבנה ווי אנדערע שטערנס{{הערה|[[#ראבח|ראב"ח]], מאמר שני שער השישי.}}.
-די לבנה'ס מהלך ארום דעם הימל רעלאטיוו צום זון געדויערט בערך 29.531 טעג. איר מהלך רעלאטיוו צו די [[שטייענדיגע שטערנס]] איז קורצער, בלויז 27.322 טעג{{הערה|{{אוצר החכמה|רבי אליהו בן חיים הכים|שבילי רקיע|101863|ווארשא, תרכ"ג, זייט 170|עמוד=171}}.}}. נאר דורכאויס די 27.322 טעג רוקט זיך דער זון אין זיין אייגן גאנג איבער דעם הימל ארום 26.929° קיין מזרח; און די לבנה דארף דאס משלים זיין אין די איבריגע 2.209 טעג{{הערה|[[אבן עזרא]] אויף {{תנ"ך|שמות|יב|א}}; [[רבי שמעון בן צמח דוראן]], '''[[שו"ת תשב"ץ]]''', חלק א' סימן קג; [[#מפרש|המפרש]], פרק ו הלכה ג}}.
+די לבנה'ס מהלך ארום דעם הימל רעלאטיוו צום זון געדויערט בערך 29.531 טעג. איר מהלך רעלאטיוו צו די [[שטייענדיגע שטערנס]] איז קורצער, בלויז 27.322 טעג{{הערה|{{אוצר החכמה|רבי אליהו בן חיים הכים|שבילי רקיע|101863|ווארשא, תרכ"ג, זייט 170|עמוד=171}}.}}. נאר דורכאויס די 27.322 טעג רוקט זיך דער זון אין זיין אייגן גאנג איבער דעם הימל ארום 26.929° קיין מזרח; און די לבנה דארף דאס משלים זיין אין די איבריגע 2.209 טעג{{הערה|[[אבן עזרא]] אויף {{תנ"ך|שמות|יב|א}}; [[רבי שמעון בן צמח דוראן]], '''[[שו"ת תשב"ץ]]''', {{שיתופתא|Sefer_HaTashbetz,_Part_I/103|חלק א' סימן קג}}; [[#מפרש|המפרש]], פרק ו הלכה ג}}.
 די פינקטליכע און אמת'ע צייט־אפשניט ווילאנג עס געדויערט פאר'ן לבנה ארומצוקרייזן דעם וועלט איז אנדערש יעדע חודש געוואנדן אין אסאך פאקטארן, און דער לענגסטער חודש קען זיין מיט איבער א טאג לענגער ווי דאס קורצטער. פאר'ן צוועק פון קובע זיין דעם אידישן לוח, האבן חז"ל אוועקגעשטעלט א '''מולד האמצעי''', דאס איז א דורכשניטליכע צייט־אפשניט פאר'ן חודש, אין די דאזיגע מולדות וועלן אלעמאל זיין אין די 14 שעה איידער אדער נאך די אמת'ע מולדות{{הערה|[[רבי שמעון בן צמח דוראן]], '''[[שו"ת תשב"ץ]]''', חלק א' סימן קג-קד}}.
@@ שורה 26: / שורה 26: @@
 אינעם [[אידישער לוח]] דארפן די [[חודש|חדשים]] זיך אנהייבן אינאיינעם מיט דער נייער לבנה וואס ערשיינט נאכ'ן מולד. דער אויבערשטער האט געזאגט פאר [[משה רבינו]] אין [[מצרים]] {{ציטוטון|החודש הזה לכם ראש חדשים|{{תנ"ך|שמות|יב|ב}}}} – "אזוינס (די נייע לבנה), וועט איר וועט עס זען, זיי מקדש דעם חודש"{{הערה|{{בבלי|ראש השנה|כ|א}}.}}.
-אין די צייטן ווען עס איז געווען א [[סנהדרין]] פון "סמוכים", האט מען מקדש געווען "על פי הראיה", דאס הייסט, באזירט אויף [[עדים]] וואס האבן געזאגט אז זיי האבן שוין געזען די נייע לבנה{{הערה|שם=וא|{{רמב"ם|קידוש החודש|ו|א}}.}}. אבער זייט די צייטן פון [[הלל נשיאה]], איז מען קובע די חודש לויט א באשטימטן חשבון. הלל האט געזען אז די [[סמיכה]] ווערט בטל און עס וועט שוין נישט זיין קיין סנהדרין וואס וועט קענען קובע זיין ראשי חודשים, האט ער אויסגעשטעלט אן אריטמישער חשבון קובע צו זיין דער אידישער לוח{{הערה|תשובת [[רב האי גאון]], געברענגט אין [[#ראבח|ראב"ח]], מאמר שלישי שער שביעי; [[תשובות הרשב"א]] {{שיתופתא|Teshuvot_haRashba_part_IV/254|חלק ד סימן רנד}}; [[חידושי הריטב"א]] ראש השנה יח עמוד א}}.
+אין די צייטן ווען עס איז געווען א [[סנהדרין]] פון "סמוכים", האט מען מקדש געווען "על פי הראיה", דאס הייסט, באזירט אויף [[עדים]] וואס האבן געזאגט אז זיי האבן שוין געזען די נייע לבנה{{הערה|שם=וא|{{רמב"ם|קידוש החודש|ו|א}}.}}. אבער זייט די צייטן פון [[הלל נשיאה]], איז מען קובע די חודש לויט א באשטימטן חשבון. הלל האט געזען אז די [[סמיכה]] ווערט בטל און עס וועט שוין נישט זיין קיין סנהדרין וואס וועט קענען קובע זיין ראשי חודשים, האט ער אויסגעשטעלט אן אריטמישער חשבון קובע צו זיין דער אידישער לוח{{הערה|תשובת [[רב האי גאון]], געברענגט אין [[#ראבח|ראב"ח]], מאמר שלישי שער שביעי; [[תשובות הרשב"א]] {{שיתופתא|Teshuvot_haRashba_part_IV/254|חלק ד סימן רנד}}; [[חידושי הריטב"א]] {{שיתופתא|Ritva_on_Rosh_Hashanah/18a|ראש השנה יח עמוד א}}.}}.
 אינעם [[אידישער לוח]] וואס מען ניצט זייט הלל'ס צייטן, איז מען קובע [[ראש השנה]] אינעם טאג ווען דער מולד פון תשרי געפאלט, אויסער אויב עס איז דא א סיבה עס אפצושטופן מיט איינס אדער צוויי טעג{{הערה|{{רמב"ם|קידוש החודש|ז|א}}.}}. אלע חדשים אויסער [[חשוון]] און [[כסלו]] האבן אלע א באשטימטע צאל טעג, 29 אדער 30. אנדערש זענען חשוון און כסלו, וואס קענען זיין אמאל ביידע פון זיין 29, אמאל ביידע 30, און אמאל כסדרן (חשוון 29 און כסלו 30); געוואנדן לויט וויפיל טעג עס זענען דא צווישן איין ראש השנה און דעם קומענדיגן{{הערה|{{רמב"ם|קידוש החודש|ח|ז}}.}}. דער חשבון פון דער מולד מיט די כללים ווען אפצושטופן ראש השנה, אינאיינעם מיט'ן סדר פון די [[עיבור יארן]], שטעלן אויס דער גאנצער אידישער לוח.
@@ שורה 37: / שורה 37: @@
 לויט [[רבי אליעזר]] וואס האלט אז ב[[תשרי]] נברא העולם, איז דער ערשטער מולד געווען פרייטאג צוויי שעה אריין אין טאג, נאך 14 שעה פונעם מעת לעת, באקאנט מיטן סימן '''וי"ד'''. [[תוספות]] ברענגט אז דאס זעט מען פונעם [[מדרש]] וואס דעטאלירט דעם סדר היום פון [[אדם הראשון]] אין זיין ערשטן טאג{{הערה|{{בבלי|סנהדרין|לח|ב}}.}}: אין דער ניינטער שעה האט דער באשעפער אים באפוילן מיט'ן פארבאט צו עסן פונעם [[עץ הדעת]], און דאן האט ער מקדש געווען דעם חודש. לויט'ן גמרא אז די לבנה בלייבט פארשטעלט די ערשטע זעקס שעה נאכ'ן מולד, קומט אויס אז דער מולד איז לויט'ן חשבון געבוירן געווארן זעקס שעה פריער, אנהייב דער דריטער שעה, נאך צוויי שעה אין טאג, וואס זענען 14 שעה פון אנהייב מעת לעת{{הערה|שם=תוסבה|{{בבלי|ראש השנה|ח|א|מפרש=תוספות|ד"ה=לתקופות כר"א}}.}}. דער מולד האט למעשה פאסירט בשעת דער באשעפער האט באשאפן אדם הראשון, ווייל איידער יענער צייט איז נישט געווען ווער זאל עס זען און מקדש זיין חדשים{{הערה|שם=מפבה|[[#מפרש|מפרש]], פרק ו הלכה ח}}.
-לויט ווי די "בני מערב" האבן זיך געפירט ביים רעכענען די יארן ליצירה, ווערן די ערשטע פינף טעג פון [[ששת ימי בראשית]] גערעכנט אלץ איין יאר, שנת א' ליצירה, און ביים פרייטאגדיגער מולד האט זיך אנגעהויבן שנת ב' ליצירה{{הערה|[[#ראבח|ראב"ח]], מאמר שלישי שער שביעי}}. דאס איז אויך דער וועג וואס איז היינט אין באניץ ביי אידן{{הערה|[[בעל המאור]] עבודה זרה ב עמוד ב מדפי הרי"ף}}. היות מיר רעכענען דער מולד פון אנהייב שנת א', האט מען אויסגערעכנט צוריק צו וועגס ווען דער מולד וואלט ווען געווען אין תשרי שנת א', און דאס איז מולד בהר"ד{{הערה|שם=תוסבה}}{{הערה|שם=מפבה}}.
+לויט ווי די "בני מערב" האבן זיך געפירט ביים רעכענען די יארן ליצירה, ווערן די ערשטע פינף טעג פון [[ששת ימי בראשית]] גערעכנט אלץ איין יאר, שנת א' ליצירה, און ביים פרייטאגדיגער מולד האט זיך אנגעהויבן שנת ב' ליצירה{{הערה|[[#ראבח|ראב"ח]], מאמר שלישי שער שביעי}}. דאס איז אויך דער וועג וואס איז היינט אין באניץ ביי אידן{{הערה|[[בעל המאור]] {{שיתופתא|HaMaor_HaGadol_on_Avodah_Zarah/2b|עבודה זרה ב עמוד ב מדפי הרי"ף}}}}. היות מיר רעכענען דער מולד פון אנהייב שנת א', האט מען אויסגערעכנט צוריק צו וועגס ווען דער מולד וואלט ווען געווען אין תשרי שנת א', און דאס איז מולד בהר"ד{{הערה|שם=תוסבה}}{{הערה|שם=מפבה}}.
 דער [[גר"א]] שרייבט אז די אידן היינט רעכענען ווי די "בני מזרח", אז דער מולד פון פרייטאג פון ששת ימי בראשית איז געווען פון שנת א' ליצירה, נאר וויבאלד בשעת דער יאר פונעם [[מבול]] האבן דער זון און לבנה נישט געדינט, איז מען משלים יענע יאר מיט א "שנת תוהו"{{הערה|{{אוצר החכמה|רבי ישראל משקלאב|פאת השלחן|151276|ירושלים, תשי"ט, סימן כט אות כא|עמוד=264}}; השמטות ל[[ביאור הגר"א]] אויף [[שולחן ערוך]], [[חושן משפט]], סימן סז סעיף א}}. [[רב האי גאון]] שרייבט אז אויך די "בני מזרח" פלעגן רעכענען פון מולד בהר"ד, פאר א פראקטישער סיבה: ווען מען רעכנט מולדות דארף מען רעכענען די מולדות ביז צום יעצטיגן יאר, ולא עד בכלל. דאס מיינט, פאר דער מולד פון שנת ה'תשפ"ד דארף מען רעכענען מולדות וואס זענען פאריבער אין ה'תשפ"ג יארן. כדי אויסצומיידן דעם איבריגן שטאפל אינעם חשבון, האבן אויך די בני מזרח גערעכנט פון איין יאר פריער, מולד בהר"ד{{הערה|תשובת [[רב האי גאון]], געברענגט אין [[#ראבח|ראב"ח]], מאמר שלישי שער שביעי}}.
-דער מולד בהר"ד שטימט אויך לויט [[רבי יהושע]] וואס האלט אז ב[[ניסן]] נברא העולם. לויט [[תקופת רב אדא|רב אדא]], איז לויט רבי יהושע דער מולד נישט געווען פרייטאג, נאר מיטוואך – דער טאג ווען דער זון און די לבנה זענען באשאפן געווארן. [[תוספות]] ווייזט אויף אז עס קען נישט זיין אז רבי יהושע האלט אויך אז דער מולד איז געווען פרייטאג, ווייל דאן וואלט די מולדות לויט רבי אליעזר געווען צוויי טעג שפעטער ווי לויט רבי יהושע, און מען וואלט געדארפט צו דערגיין דער ווארהייט מיט פשוט'ע אבזערוואציע{{הערה|שם=תוסבה}}. די ראשונים זאגן לויט רבי יהושע איז דער ערשטער מולד געווען מיטוואך פון ששת ימי בראשית, ביי 9 שעה און 642 חלקים. וויבאלד דער לוח איז מיוסד אז דער יאר הייבט זיך אן תשרי, האט מען גערעכנט צוריק צו וועגס צו תשרי פון יענעם יאר, און דער מולד קומט אויס בהר"ד{{הערה|[[#ראבח|ראב"ח]], מאמר שני שער השישי; {{אוצר החכמה|רבי דוד אבודרהם|ספר אבודרהם|608167|מהדורת קרן רא"ם: ירושלים, תשע"ז, פרק כט, שער המולדות|עמוד=14}}; [[רבי לוי בן חביב]], '''שו"ת מהרלב"ח''', סימן קמג}}.
+דער מולד בהר"ד שטימט אויך לויט [[רבי יהושע]] וואס האלט אז ב[[ניסן]] נברא העולם. לויט [[תקופת רב אדא|רב אדא]], איז לויט רבי יהושע דער מולד נישט געווען פרייטאג, נאר מיטוואך – דער טאג ווען דער זון און די לבנה זענען באשאפן געווארן. [[תוספות]] ווייזט אויף אז עס קען נישט זיין אז רבי יהושע האלט אויך אז דער מולד איז געווען פרייטאג, ווייל דאן וואלט די מולדות לויט רבי אליעזר געווען צוויי טעג שפעטער ווי לויט רבי יהושע, און מען וואלט געדארפט צו דערגיין דער ווארהייט מיט פשוט'ע אבזערוואציע{{הערה|שם=תוסבה}}. די ראשונים זאגן לויט רבי יהושע איז דער ערשטער מולד געווען מיטוואך פון ששת ימי בראשית, ביי 9 שעה און 642 חלקים. וויבאלד דער לוח איז מיוסד אז דער יאר הייבט זיך אן תשרי, האט מען גערעכנט צוריק צו וועגס צו תשרי פון יענעם יאר, און דער מולד קומט אויס בהר"ד{{הערה|[[#ראבח|ראב"ח]], מאמר שני שער השישי; [[רבי דוד אבודרהם]], ספר אבודרהם {{שיתופתא|Abudarham,_Hebrew_Calendar,_Gate_of_Moladot_(Initial_Appearances)/3|פרק כט, שער המולדות}}; {{היברובוקס|[[רבי לוי אבן חביב]]|שו"ת מהרלב"ח|54518|page=471|סימן קמג}}}}.
-לויט די שיטה פון [[תקופת שמואל|שמואל]] אנבאלאנגט די תקופות, קומט אויס אז דער מולד האט פאסירט דער מיטוואך נאך ששת ימי בראשית, מיט 7 טעג 9 שעה און 642 חלקים נאך תקופת ניסן. דער סמ"ג{{הערה|עשין מז}} איז מסביר אז די לבנה האט זיך פארזוימט א וואך צוליב דער סכסוך מיט'ן זון וואס האט געפירט צו דעם אז זי זאל קלענער ווערן. דער [[לבוש]] זאגט אז זי האט זיך נוהג געווען בנזיפה א גאנצע וואך, ווי מען לערנט ארויס פון [[מרים הנביאה]]{{הערה|[[רבי מרדכי יפה]], '''[[לבוש]]''' סימן תכח}}. תוספות לערנט אז שמואל האלט ווי רבי אליעזר אז בתשרי נברא העולם{{הערה|{{בבלי|ראש השנה|ח|א|מפרש=תוספות|ד"ה=לתקופות}}}}. אנדערע האלטן אז דער מולד איז געווען מיטוואך פון ששת ימי בראשית, און די זון איז באשאפן געווארן אינמיטן זיין גאנג, אויסזעענדיג ווי די א וואך נאך דער תקופה{{הערה|'''יסוד עולם''' לרבינו יצחק הישראלי מאמר ד פרק יד; רבי אברהם ישעיה קרליץ, '''חזון איש''', חלק אורח חיים, מועד, בני ברק, תשל"ד, סימן קלח אות א}}.
+לויט די שיטה פון [[תקופת שמואל|שמואל]] אנבאלאנגט די תקופות, קומט אויס אז דער מולד האט פאסירט דער מיטוואך נאך ששת ימי בראשית, מיט 7 טעג 9 שעה און 642 חלקים נאך תקופת ניסן. דער סמ"ג{{הערה|{{שיתופתא|Sefer_Mitzvot_Gadol,_Positive_Commandments/47|עשין מז}} איז מסביר אז די לבנה האט זיך פארזוימט א וואך צוליב דער סכסוך מיט'ן זון וואס האט געפירט צו דעם אז זי זאל קלענער ווערן. דער [[לבוש]] זאגט אז זי האט זיך נוהג געווען בנזיפה א גאנצע וואך, ווי מען לערנט ארויס פון [[מרים הנביאה]]{{הערה|[[רבי מרדכי יפה]], '''[[לבוש]]''' [[s:לבוש_אורח_חיים_תכח#חשבון_התקופות|סימן תכח]]}}. תוספות לערנט אז שמואל האלט ווי רבי אליעזר אז בתשרי נברא העולם{{הערה|{{בבלי|ראש השנה|ח|א|מפרש=תוספות|ד"ה=לתקופות}}}}. אנדערע האלטן אז דער מולד איז געווען מיטוואך פון ששת ימי בראשית, און די זון איז באשאפן געווארן אינמיטן זיין גאנג, אויסזעענדיג ווי די וואך נאך דער תקופה{{הערה|'''יסוד עולם''' לרבינו יצחק הישראלי מאמר ד פרק יד; רבי אברהם ישעיה קרליץ, '''חזון איש''', חלק אורח חיים, מועד, בני ברק, תשל"ד, סימן קלח אות א}}.
 נאך א שיטה איז די פון רב אביתר{{הערה|{{אוצר החכמה|שניאור זלמן שעכטער|Saadyana|103939|קעמברידזש, תרס"ג, זייט 102|page=111}}.}} און [[תרגום יונתן]]{{הערה|בראשית פרק א פסוק טז}}. לויט זיי איז דער ערשטער מולד געווען מיטוואך נאך 20 שעה און 408 חלקים, און מולד בהר"ד איז דער מולד פון א יאר שפעטער. ווי עס שיינט, האבן זיי געהאלטן אז די יאר פון בריאת העולם איז נישט אין דער צאל פון די יארן, און ווען מען רעכנט פון בהר"ד רעכנט מען אנגעהויבן פון דער צווייטער יאר{{הערה|חיים יחיאל בורנשטיין, "תאריכי ישראל", '''התקופה''' ט, תל אביב, תרפ"א, זייט 225.}}.