אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "חזק חזק ונתחזק"

ק
אויסדרוק
ק (אויסדרוק)
שורה 2: שורה 2:
'''חֲזַק חֲזַק וְנִתְחַזֵּק''' (אדער '''וְנִתְחַזַּק''') איז א רוף וואס די [[אשכנזים]] פירן זיך אויסצורופן ווען מען ענדיגט ליינען יעדע חומש פון די [[חמישה חומשי תורה]]. אן ענליכע מנהג איז אנגענומען אויך אין א טייל פון די [[ספרדים|ספרדישע]] קהילות.
'''חֲזַק חֲזַק וְנִתְחַזֵּק''' (אדער '''וְנִתְחַזַּק''') איז א רוף וואס די [[אשכנזים]] פירן זיך אויסצורופן ווען מען ענדיגט ליינען יעדע חומש פון די [[חמישה חומשי תורה]]. אן ענליכע מנהג איז אנגענומען אויך אין א טייל פון די [[ספרדים|ספרדישע]] קהילות.


אין א [[שבת]] וואס די [[פרשת השבוע]] איז די לעצטע פרשה פונעם חוּמש, (ווי [[פרשת ויחי]] אין [[בראשית]]), איז איינגעפירט אז פארן ליינען דעם לעצטן [[פסוק]] פון די פרשה שטעלט זיך דער קהל אויף, און נאך וואס דער [[בעל קורא]] ענדיגט ליינען דעם פסוק זאגט דער גאנצער קהל די ווערטער "חזק חזק ונתחזק". דערנאך זאגט דער בעל קורא איבער "חזק חזק ונתחזק". דאס מיינט א ווינטש פארן [[עלייה לתורה|עולה לתורה]] און פארן גאנצן ציבור אז זיי זאלן זיך שטארקן און פארזעצן צו לערנען.
אין א [[שבת]] וואס די [[פרשת השבוע]] איז די לעצטע פרשה פונעם חוּמש, (צום ביישפיל [[פרשת ויחי]] אין [[בראשית]]), איז איינגעפירט אז פארן ליינען דעם לעצטן [[פסוק]] פון די פרשה שטעלט זיך דער קהל אויף, און נאך וואס דער [[בעל קורא]] ענדיגט ליינען דעם פסוק זאגט דער גאנצער קהל די ווערטער "חזק חזק ונתחזק". דערנאך זאגט דער בעל קורא איבער "חזק חזק ונתחזק". דאס מיינט א ווינטש פארן [[עלייה לתורה|עולה לתורה]] און פארן גאנצן ציבור אז זיי זאלן זיך שטארקן און פארזעצן צו לערנען.


==מקור פונעם מנהג==
==מקור פונעם מנהג==
486

רעדאגירונגען