אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "פרשת מקץ"

קפיצה לניווט קפיצה לחיפוש
44 בייטן צוגעלייגט ,  פֿאַר 2 יאָר
קיין רעדאגירונג באמערקונג
ק ((diffedit))
אין תקציר עריכה
שורה 26: שורה 26:
פרשת מקץ ווערט געליינט צווישן [[כ"ז כסלו]] און [[ד' טבת]]. אין מערסטנס יארן (ארום 89.9%) קומט עס אויס אום [[שבת חנוכה]].
פרשת מקץ ווערט געליינט צווישן [[כ"ז כסלו]] און [[ד' טבת]]. אין מערסטנס יארן (ארום 89.9%) קומט עס אויס אום [[שבת חנוכה]].


== אינהאלט ==
== פרשה אינהאלט ==
===פרעה'ס חלומות===
===פרעה'ס חלומות===
{{הויפט ארטיקל|פרעה'ס חלומות}}
{{הויפט ארטיקל|פרעה'ס חלומות}}
שורה 41: שורה 41:
נאך די זיבן זאטע יארן, האט זיך אנגעהויבן די זיבן הונגער יארן איבער מצרים און די לענדער ארום{{הערה|[[אבן עזרא]], [[רמב"ן]], {{תנ"ך|בראשית|מא|נד}}.}}, ווען יוסף האט געעפנט די אוצרות פון תבואה צו שפייזן די מצריים, און אויך פון די לענדער ארום איז מען געקומען קויפן שפייז אין מצרים{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|מא|נג|נז|אן=ספר}}.}}.
נאך די זיבן זאטע יארן, האט זיך אנגעהויבן די זיבן הונגער יארן איבער מצרים און די לענדער ארום{{הערה|[[אבן עזרא]], [[רמב"ן]], {{תנ"ך|בראשית|מא|נד}}.}}, ווען יוסף האט געעפנט די אוצרות פון תבואה צו שפייזן די מצריים, און אויך פון די לענדער ארום איז מען געקומען קויפן שפייז אין מצרים{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|מא|נג|נז|אן=ספר}}.}}.


אויך אין כנען איז די הונגער אנגעגאנגען, און יעקב האט געשיקט זיינע צען זין קיין מצרים קויפן תבואה, אבער [[בנימין]] האט ער געהאלטן מיט זיך מורא האבנדיג אז ס'וועט אים עפעס פאסירן אויפ'ן וועג. די ברידער זענען אנגעקומען צו יוסף, און זיך געבוקט צו אים. יוסף האט זיי דערקענט, אבער זיך נישט אנטפלעקט צו זיי, און גערעדט צו זיי שטרענג און זיי באשולדיגט אלס שפיאנען, די ברידער האבן צוריק גע'טענה'ט אז זיי זענען געקומען מיט ריינע כוונות צו קויפן עסן. יוסף האט זיי איינגעשפארט פאר דריי טעג, און דאן זיי באפוילן צו ברענגען בנימין צו אויפווייזן זייער אומשולד, בשעת [[שמעון]] וועט פארבלייבן איינגעשפארט. די ברידער האבן געשמועסט צווישן זיך אז דאס קומט אלס שטראף אויף וואס זיי האבן געטון צו יוסף, און יוסף איז געגאנגען אין א זייט און געוויינט איידער ער האט זיך צוריקגעקערט צו זיי, און באפוילן זיי אהיימצושיקן מיט שפייז, און צוריקלייגן די געלט וואס זיי האבן באצאלט אין זייערע זעקלעך, וועלכע די ברידער האבן באמערקט אויף זייער וועג אהיים און זיך שטארק דערשראקן דערפון.
אויך אין כנען איז די הונגער אנגעגאנגען, און יעקב האט געשיקט זיינע צען זין קיין מצרים קויפן תבואה, אבער [[בנימין]] האט ער געהאלטן מיט זיך מורא האבנדיג אז ס'וועט אים פאסירן מיט אים אן אומגליק אויפ'ן וועג. די ברידער זענען אנגעקומען צו יוסף, און זיך געבוקט צו אים. יוסף האט זיי דערקענט, אבער זיך נישט אנטפלעקט צו זיי, און גערעדט צו זיי שטרענג און זיי באשולדיגט אלס שפיאנען, די ברידער האבן צוריק גע'טענה'ט אז זיי זענען געקומען מיט ריינע כוונות צו קויפן עסן. יוסף האט זיי איינגעשפארט פאר דריי טעג, און דאן זיי באפוילן צו ברענגען בנימין צו אויפווייזן זייער אומשולד, בשעת [[שמעון]] וועט פארבלייבן איינגעשפארט. די ברידער האבן געשמועסט צווישן זיך אז דאס קומט אלס שטראף אויף וואס זיי האבן געטון צו יוסף, און יוסף איז געגאנגען אין א זייט און געוויינט איידער ער האט זיך צוריקגעקערט צו זיי. ער האט באפוילן זיי אהיימצושיקן מיט שפייז, און צוריקלייגן די געלט וואס זיי האבן באצאלט אין זייערע זעקלעך, וועלכע די ברידער האבן באמערקט אויף זייער וועג אהיים און זיך שטארק דערשראקן דערפון.


אנקומענדיג אהיים צו יעקב, האבן זיי דערציילט אלץ וואס איז אויף זיי אריבער, איבער די געלט וואס זיי האבן צוריקבאקומען, און די פארלאנג צו אראפטראגן בנימין. יעקב איז נישט איינגעגאנגען, זאגנדיג אז יוסף איז פארלוירן, שמעון איז איינגעשפארט, און יעצט ווילן זיי אויך אוועקנעמען אויך בנימין. [[ראובן]] האט זיך פרובירט אונטערנעמען א נדר אז זיינע צוויי זין זאלן שטארבן אויב ברענגט ער נישט צוריק בנימין, אבער יעקב האט נישט מסכים געווען{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|מב|לאנג=יא|אן=ספר}}.}}.
אנקומענדיג אהיים צו יעקב, האבן זיי דערציילט אלץ וואס איז אויף זיי אריבער, איבער די געלט וואס זיי האבן צוריקבאקומען, און די פארלאנג צו אראפטראגן בנימין. יעקב איז נישט איינגעגאנגען, זאגנדיג אז יוסף איז פארלוירן, שמעון איז איינגעשפארט, און יעצט ווילן זיי אוועקנעמען אויך בנימין. [[ראובן]] האט זיך פרובירט אונטערנעמען א נדר אז זיינע צוויי זין זאלן שטארבן אויב ברענגט ער נישט צוריק בנימין, אבער יעקב האט נישט מסכים געווען{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|מב|לאנג=יא|אן=ספר}}.}}.


===בנימין מיט די ברידער אין מצרים===
===בנימין מיט די ברידער אין מצרים===
שורה 57: שורה 57:
== דאטומען ==
== דאטומען ==
דער שבת ווען מ'ליינט די פרשה, קען געפאלן אין פינף אנדערע דאטומען:
דער שבת ווען מ'ליינט די פרשה, קען געפאלן אין פינף אנדערע דאטומען:
*[[השא יאר]] און [[השג יאר]] - [[כ"ז כסלו]]
*[[השא יאר]] און [[השג יאר]] [[כ"ז כסלו]]
*[[הכז יאר]] און [[החא יאר]] - [[כ"ח כסלו]]
*[[הכז יאר]] און [[החא יאר]] [[כ"ח כסלו]]
*[[גכה יאר]] און [[בשה יאר]], [[גכז יאר]] און [[בשז יאר]] - [[ל' כסלו]]
*[[גכה יאר]] און [[בשה יאר]], [[גכז יאר]] און [[בשז יאר]] [[ל' כסלו]]
*[[בחג יאר]] און [[זשג יאר]], [[בחה יאר]] און [[זשה יאר]] - [[ב' טבת]]
*[[בחג יאר]] און [[זשג יאר]], [[בחה יאר]] און [[זשה יאר]] [[ב' טבת]]
*[[זחא יאר]] און [[זחג יאר]] - [[ד' טבת]]
*[[זחא יאר]] און [[זחג יאר]] [[ד' טבת]]


== הפטורה ==
== הפטורה ==
אין א גרויסע מערהייט יארן ווערט פרשת מקץ געליינט אום חנוכה, ווען אין רוב יארן וועט מען ליינען די [[הפטורה]] פון [[שבת חנוכה]], אין {{תנ"ך|זכריה|ב|יד|לאנג=יא}} - {{תנ"ך|זכריה|ד|ז|אן=ספר|לאנג=יא}}. אין די יארן וואס שבת מקץ געפאלט ב' טבת (ארום 30% יארן), איז פארהאן צוויי שבתים אין חנוכה - מיט מקץ זייענדיג די צווייטע, ליינט מען אין {{תנ"ך|מלכים א|ז|מ|לאנג=יא}} - {{תנ"ך|מלכים א|ז|נ|אן=ספר|לאנג=יא}}{{הערה|{{בבלי|מגילה|לא|א}}; {{שלחן ערוך|אורח חיים|תרפד|ב}}.}}.
אין א גרויסע מערהייט יארן ווערט פרשת מקץ געליינט אום חנוכה, ווען אין רוב יארן וועט מען ליינען די [[הפטורה]] פון [[שבת חנוכה]], אין {{תנ"ך|זכריה|ב|יד|לאנג=יא}} {{תנ"ך|זכריה|ד|ז|אן=ספר|לאנג=יא}}. אין די יארן וואס שבת מקץ געפאלט ב' טבת (ארום 30% יארן), איז פארהאן צוויי שבתים אין חנוכה - מיט מקץ זייענדיג די צווייטע, ליינט מען אין {{תנ"ך|מלכים א|ז|מ|לאנג=יא}} {{תנ"ך|מלכים א|ז|נ|אן=ספר|לאנג=יא}}{{הערה|{{בבלי|מגילה|לא|א}}; {{שלחן ערוך|אורח חיים|תרפד|ב}}.}}.


אין די זעלטענע יארן וואס דער שבת געפאלט נאך חנוכה - ד' טבת, ליינט מען די מקץ הפטורה, אין {{תנ"ך|מלכים א|ג|טו|לאנג=יא}} - {{תנ"ך|מלכים א|ד|א|אן=ספר|לאנג=יא}}, וואס הייבט זיך אן מיט {{ציטוטון|וַיִּקַץ שְׁלֹמֹה וְהִנֵּה חֲלוֹם}}, וועלכע קלינגט ענליך צום אנהויב פון אונזער פרשה{{הערה|{{היברובוקס|רבי מרדכי יפה|לבוש החור|9223|page=254|באנד=ב|או"ח, סי' תרסט}}.}}.
אין די זעלטענע יארן וואס דער שבת געפאלט נאך חנוכה - ד' טבת, ליינט מען די מקץ הפטורה, אין {{תנ"ך|מלכים א|ג|טו|לאנג=יא}} - {{תנ"ך|מלכים א|ד|א|אן=ספר|לאנג=יא}}, וואס הייבט זיך אן מיט {{ציטוטון|וַיִּקַץ שְׁלֹמֹה וְהִנֵּה חֲלוֹם}}, וועלכע קלינגט ענליך צום אנהויב פון אונזער פרשה{{הערה|{{היברובוקס|רבי מרדכי יפה|לבוש החור|9223|page=254|באנד=ב|או"ח, סי' תרסט}}.}}.

נאוויגאציע מעניו