אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:היסטאריע"

אפטמאל פאקוסירט היסטארישע שטודיע אויף געשעענישן און אנטוויקלונגען וואס האבן פאסירט אין געוויסע תקופות. היסטאריקער געבן נעמען צו די דאזיקע תקופות כדי  צו דערמעגליכן היסטאריקער צו קענען ניצן "ארגאניזירן אידעען און קלאסיפיקאציע גענעראליזאציעס.<ref name="Marwick-p169">{{cite book|title=The Nature of History|author=Marwick, Arthur|publisher=The Macmillan Press LTD|year=1970|page=169}}</ref> די נעמען וואס מען גיט צו א תקופה קענען ענדערן לויט דער געאגראפישער לאקאציע, ווי אויך די גענויע דאטעס ווען א געוויסע תקופה הייבט זיך אן און לאזט זיך אויס. [[יארהונדערט|יארהונדערטער]] and [[יארצענדלינג|יארצענדלינגער]] זענען אפט־געניצטע תקופות, און די צייט וואס זיי באדייטן ווענדט זיך אויף וועלכער קאלענדאר סיסטעם מען ניצט. מערסטנס זענען די תקופות קאנסטרוקטירט למפרע און זענען אפהענגיק אין אפשאצונגען וועגן דער פארגאנגענהייט. ווי מען שטעלט אויף די תקופות און זייערע נעמען קענען האבן א השפעה אויף וויאזוי מען שטודירט זיי.<ref name="Tosh-p168-169">{{cite book|title=The Pursuit of History|author=Tosh, John|publisher=Pearson Education Limited|year=2006|pages=168–169}}</ref>

געוויסע [[געאגראפיע|געאגראפישע]] לאקאציעס קענען זיין דער יסוד פאר היסטארישער שטודיע, למשל, [[קאנטינענט|קאנטינענטן]], [[לאנד|לענדער]] און [[שטאט|שטעט]]. פארשטיין פארוואס היסטארישע געשעענישן זענען געשען איז וויכטיג. פאר דעם צוועק ווענדן זיך היסטאריקער אפט צו [[געאגראפיע]]. לויט זשול מישעלע אין זיין בוך ''Histoire de France'' (1833), "אָן א געאגראפישן יסוד, זעען אויס די מענטשן, די שאפער פון היסטאריע, אזוי ווי זיי שפאצירן אויף דער לופט."<ref>{{Cite book|title=The Relations of History and Geography: Studies in England, France and the United States|last=Darby|first=Henry Clifford|publisher=University of Exeter Press|year=2002|isbn=0-85989-699-4|location=Exeter|pages=14}}</ref> וועטער־פורעמען, וואסער־פארזארג און די לאנדשאפט פון אן ארט, זיי אלע באאיינפלוסן  דאס לעבן פון די וואס וואוינען דארט. צום ביישפיל, כדי אויפצוקלערן פארוואס האבן די אוראלטע עגיפטער אנטוויקלט א דערפאלגליכע ציוויליזאציע, איז נייטיק צו שטודירן די [[געאגראפיע פון עגיפטן]]. עגיפטישע ציוויליזאציע איז געבויט געווארן אויף די ברעגן פונעם טייך נילוס, וואס האט יערלעך פארפלייצט די ארומיקע געגנט, און האט ארויפגעלייגט ערד אויף זיינע ברעגן. די רייכע באדן האט געהאלפן די פארמערס וואקסן גענוג גערעטענישן צו באשפייזן די באפעלקערונג פון די שטעט. במילא האט נישט יעדער איינער געדארפט זיין א פארמער, און אזוי האבן טייל מענטשן געארבעט אין שטעלעס וואס האבן געהאלפן אנטוויקלען די ציוויליזאציע. אויך דארף מען בארעכענען מיטן קלימאט, וואס היסטאריקערס ווי עלזווערט האנטינגטאן און אלען סעמפל האלט פאר א מכריעדיקע באווירקונג אויף דער קורס פון היסטאריע.<ref>{{Cite book|title=World history from early times to AD 2000|last=Rao|first=B.V.|publisher=Sterling Publishers Pvt. Ltd.|year=2007|isbn=978-81-207-3188-2|location=New Delhi|pages=5}}</ref>