אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:בית החיים"

פון המכלול
קפיצה לניווט קפיצה לחיפוש
ק (החלפת טקסט – "pי" ב־"פי")
ק (החלפת טקסט – "{{דעסקריפציע||ענגליש=" ב־"{{דעסקריפציע||ענגליש = ")
 
(10 מיטלסטע ווערסיעס פון 6 באַניצער נישט געוויזן.)
שורה 1: שורה 1:
'''בית החיים''' אדער '''בית הקברות''' אדער  '''בית עולם''' אדער '''בית עלמין''', איז אן ארט וואו מען באגראבט טויטע יידן. מען רופט דאס בית החיים ווײַל די טויטע וועלן לעבן נאכאמאל ביי [[תחיית המתים]].
{{דעסקריפציע||ענגליש = cemetery for Jewish people|דייטש=Friedhof nach den Gesetzen des Judentums|}}
'''בית החיים''' אדער '''בית הקברות''' אדער  '''בית עולם''' אדער '''בית עלמין''', איז אן ארט וואו מען באגראבט טויטע אידן. מען רופט דאס בית החיים ווייל די טויטע וועלן לעבן נאכאמאל ביי [[תחיית המתים]].


אין [[יידישקייט]] איז דער חיוב קובר זײַן מענטשן געבונדן מיט דער גלויבונג אין [[תחיית המתים]] און דעם [[צלם אלוקים]] pון א מענטשן. דער קערפער פון א מענטשן איז דער רו-ארט pאר דער נשמה דעריבער איז מען אים "גונז" אין ווײַסע [[תכריכים]] , אזוי ווי תשמישי קדושה. דער שטח פון א בית החיים ווערט גערעכנט אלס אן ארט וואו מ'דארף זיך פירן בכבוד'דיג, און ס'איז פאראן געוויסע [[הלכה|הלכות]] אין  דעם ענין.
אין [[אידישקייט]] איז דער חיוב קובר זיין מענטשן געבונדן מיט דער גלויבונג אין [[תחיית המתים]] און דעם [[צלם אלוקים]] פון א מענטשן. דער קערפער פון א מענטשן איז דער רו-ארט פאר דער נשמה דעריבער איז מען אים "גונז" אין ווייסע [[תכריכים]], אזוי ווי תשמישי קדושה. דער שטח פון א בית החיים ווערט גערעכנט אלס אן ארט וואו מ'דארף זיך פירן בכבוד'דיג, און ס'איז פאראן געוויסע [[הלכה|הלכות]] אין  דעם ענין.


{{קאמאנסקאט|Jewish cemeteries}}
{{קאמאנסקאט|Jewish cemeteries}}
שורה 7: שורה 8:
* [[צווינטער]]
* [[צווינטער]]


[[קאַטעגאָריע:אבלות אין יידישקייט]]
[[קאַטעגאָריע:אבלות אין אידישקייט]]
[[קאטעגאריע: סאציאלאגיע]]
[[קאַטעגאָריע:סאציאלאגיע]]


[[he:בית קברות#בית קברות ביהדות]]
[[he:בית קברות#בית קברות ביהדות]]
[[קאַטעגאָריע:אויף יידיש]]
{{קרד/ויקי/יידיש}}

יעצטיגע רעוויזיע זינט 12:29, 26 אקטאבער 2023

בית החיים אדער בית הקברות אדער בית עולם אדער בית עלמין, איז אן ארט וואו מען באגראבט טויטע אידן. מען רופט דאס בית החיים ווייל די טויטע וועלן לעבן נאכאמאל ביי תחיית המתים.

אין אידישקייט איז דער חיוב קובר זיין מענטשן געבונדן מיט דער גלויבונג אין תחיית המתים און דעם צלם אלוקים פון א מענטשן. דער קערפער פון א מענטשן איז דער רו-ארט פאר דער נשמה דעריבער איז מען אים "גונז" אין ווייסע תכריכים, אזוי ווי תשמישי קדושה. דער שטח פון א בית החיים ווערט גערעכנט אלס אן ארט וואו מ'דארף זיך פירן בכבוד'דיג, און ס'איז פאראן געוויסע הלכות אין דעם ענין.


זעט אויך

דאס איז נישט קיין המכלול ארטיקל, בלויז עפעס וואס ליגט דא ביז עס וועט ערזעצט ווערן מיט בעסערס. שרייבט עס איבער!