אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "לישב בסוכה"

* פון דער אנדערער זייט האלט דער '''[[רבינו תם]]''' אז מען מאכט נאר א ברכה ביים עסן און יעדע אנדערע באנוץ איז א טפל לגבי אכילה, און זיי ווערן אלע גע'פטר'ט מיט די ברכה ביים עסן{{הערה|תוס' ר"י שירליאון [https://he.wikisource.org/wiki/תוספות_רבינו_יהודה_שירליאון#דף_יא_עמ'_ב ברכות יא, ב]; געברענגט אין רא"ש און טור סי' תרל"ט בשמו}}. ווי דער שיטה האלטן אויך [[רב יהודאי גאון]], [[בעל העיטור]], [[תוספות]] אין ברכות{{הערה|שם=תוסברכ|{{בבלי|ברכות|יא|ב|מפרש=תוספות|ד"ה=שכבר}}}}{{ביאור|פון {{בבלי|סוכה|מה|ב|מפרש=תוספות|ד"ה=אחד}}: "…כל אימת דנכנס לה כדי שיאכל וישתה וישן ואפילו עשר פעמים ביום מברך אכל אחת ואחת…" איז משמע אז אויך אויף שלאף מאכט מען, און ס'איז נישט קלאר אויב אויך אויף אכילת ארעי. דער מגדל עוז און ר"י עייאש אין לחם יהודה (אויף דער רמב"ם דארט) לערנען בדעת התוספות אז אויך איינער וואס גייט אריין צו לערנען מאכט א ברכה, און נאר איינער וואס גייט אריין סתם זיך צו זוימען דארט מאכט נישט. דער {{שולחן ערוך|אורח חיים|תרלט|מפרש=טורי זהב|אן=חלק}}, סק"כ, האלט אז דעת התוס' איז ווי דעת הרי"ף און רמב"ם אז מען מאכט אויך אויף בלויז וויילן, און אזוי איז משמע פון בית יוסף.}} און נאך. דער רא"ש{{הערה|שם=רא"ש|פסקי הרא"ש [https://shitufta.org.il/Rosh_on_Sukkah/4?selectedunittext=2 סוכה פ"ד סי' ג]}}, מגיד משנה{{הערה|דארט=רמבם|[https://rambam.alhatorah.org/Dual/Maggid_Mishneh/Shofar_veSukkah_veLulav/6.12 מגיד משנה דארט]}}, מרדכי{{הערה|מרדכי, סוכה, תשס"ה}}, און [[ריא"ז]]{{הערה|[https://shitufta.org.il/Shiltei_HaGiborim_on_Sukkah/22a?selectedunittext=5 שלטי הגיבורים ג]}} שרייבן אז אזוי פירט מען זיך למעשה.

::דער רבינו תם ערקלערט די סיבה פארוואס לויט דער שיטה מאכט מען נישט אויף שלאפן, כאטש וואס דאס איז נאך הארבער ווי עסן אינעם זין אז שינת ארעי איז אויך מחויב בסוכה אנדערש ווי אכילת ארעי, וויבאלד למעשה איז עסן דער עיקר{{ביאור|און דאס וואס שינת ארעי איז מחויב בסוכה איז צוליב די טעמים פון גמרא ({{בבלי|סוכה|כו|א}}), שמא תחטפנו שינה און ער וועט שלאפן א שינת קבע, אדער וויבאלד א מענטש באגענוגט זיך מיט א שינת ארעי.}}. תוספות געבט אן די סיבה, אז אפשר וועט ער נישט קענען איינשלאפן און ס'וועט זיין א ברכה לבטלה{{הערה|שם=תוסברכ}}{{הערה|אזוי שרייבט אויך דער רא"ש; זעט אליה רבה או"ח סימן רל"ט וואו ער שרייבט דער חילוק צווישן דעם ברכה און [[המפיל]], וואו מען איז מען נישט חושש אויף דעם}}. פארהאן ראשונים וואס ברענגען בשם רבינו תם ביידע תירוצים אלס איינס, אז מ'האט געמאכט אן עיקר פון די עסן כדי אז דאס זאל פטר'ן אלעס אריינגערעכנט שלאפן, אויף וואס מ'קען נישט מאכן צוליב א חשש ברכה לבטלה{{הערה|תלמידי רבינו יונה, [https://shitufta.org.il/Rabbeinu_Yonah_on_Berakhot/6a?selectedunittext=1 ברכות ו, א]}}. למעשה איז דער חשש ברכה לבטלה נישט להלכה, און אויב מען האט פארגעסן צו מאכן א לישב ביים עסן מאכט מען פאר'ן שלאפן{{הערה|סידור הגריעב"ץ, סעיף כ"ג}}, אזוי אויך אויב איינער גייט שלאפן צו זיין חבר'ס סוכה (לויט'ן שיטה אז ס'ווערט נישט גע'פטר'ט פון די ברכה אין די אייגענע סוכה){{הערה|{{שוע הרב|אורח חיים|תרלט|יד|טו|אן=חלק}}}}.{{ש}}איינער פון די אחרונים ענטפערן אז אנדערש ווי עסן וואס איז דער עיקר קיום המצוה, איז אבער שלאפן בלויז ווי א לא־תעשה נישט צו שלאפן אינדרויסן פון סוכה, דעריבער מאכט מען נישט קיין ברכה דערויף{{הערה|{{רמב"ם|סוכה|ו|ב|מפרש=צפנת פענח}}}}.