מייבאים כמותיים, בדוקי עריכות אוטומטית, ביוראקראטן, אינטערפעיס רעדאקטארן, emailconfirmed, אינטערפעיס אדמיניסטראַטאָרן, מנטרים, סיסאפן, צוות טכני, מייבאים, מעדכנים, אספקלריה רעדאקטארן
102,362
רעדאגירונגען
אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "באַניצער:תנא קמא/שופר"
ק
החלפת טקסט – "ערב ראש השנה" ב־"ערב ראש השנה"
(גניבה בס"ד) |
ק (החלפת טקסט – "ערב ראש השנה" ב־"ערב ראש השנה") |
||
| שורה 12: | שורה 12: | ||
היינט צוטאג בלאזן מיר שופר ראש השנה, צו מקיים זיין די מצווה פון “יום תרועה יהיה לכם”, דער וואס בלאזט ווערט גערופן “בעל תוקע”, און מיר ווייסן אז עס ליגט באהאלטן אין די תקיעות גאר גרויסע סודות און העכערע זאכן. | היינט צוטאג בלאזן מיר שופר ראש השנה, צו מקיים זיין די מצווה פון “יום תרועה יהיה לכם”, דער וואס בלאזט ווערט גערופן “בעל תוקע”, און מיר ווייסן אז עס ליגט באהאלטן אין די תקיעות גאר גרויסע סודות און העכערע זאכן. | ||
אבער פיל איידער ראש השנה פירט מען זיך ביי געוויסע קהלות צו בלאזן שופר. עס זענען דא וואס בלאזן שופר גאנץ חודש אלול, (אויסער ערב ראש השנה ווען מ’בלאזט נישט, צו אפטיילן צווישן די תקיעות מנהג און תקיעות דאורייתא, און צו פארמישן דעם שטן), ביי די אשכנזיש’ע אידן בלאזט מען נאך שחרית, און ביי געוויסע קרייזן בלאזט מען נאך מעריב. טייל פון די ספרדים זענען זיך נוהג אויך צו בלאזן אינמיטן סליחות, ווען מ’זאגט שלש עשרה מידות און ביי קדיש סוף סליחות, אבער ביי אנדערע ספרדיש’ע געמיינדעס רירט מען נישט צו דעם שופר גאנץ חודש אלול. | אבער פיל איידער ראש השנה פירט מען זיך ביי געוויסע קהלות צו בלאזן שופר. עס זענען דא וואס בלאזן שופר גאנץ חודש אלול, (אויסער [[ערב ראש השנה]] ווען מ’בלאזט נישט, צו אפטיילן צווישן די תקיעות מנהג און תקיעות דאורייתא, און צו פארמישן דעם שטן), ביי די אשכנזיש’ע אידן בלאזט מען נאך שחרית, און ביי געוויסע קרייזן בלאזט מען נאך מעריב. טייל פון די ספרדים זענען זיך נוהג אויך צו בלאזן אינמיטן סליחות, ווען מ’זאגט שלש עשרה מידות און ביי קדיש סוף סליחות, אבער ביי אנדערע ספרדיש’ע געמיינדעס רירט מען נישט צו דעם שופר גאנץ חודש אלול. | ||
ווייטער מוצאי יום הקדוש בלאזט מען אויך א תקיעה גדולה, א זכר צום תקיעה פון יובל, און א שאלונג פון נצחון אז מ’האט אויסגעבעטן א גוט געבענטשט יאר. | ווייטער מוצאי יום הקדוש בלאזט מען אויך א תקיעה גדולה, א זכר צום תקיעה פון יובל, און א שאלונג פון נצחון אז מ’האט אויסגעבעטן א גוט געבענטשט יאר. | ||