בדוקי עריכות אוטומטית, אינטערפעיס רעדאקטארן, אינטערפעיס אדמיניסטראַטאָרן, סיסאפן, מייבאים, מעדכנים, מייבא, אספקלריה רעדאקטארן
46,390
רעדאגירונגען
פארראכטן פּאראמעטער
ק (אינערליכע לינקס) |
(פארראכטן פּאראמעטער) |
||
| שורה 1: | שורה 1: | ||
{{סוגיא | {{סוגיא | ||
|מקרא={{תנ"ך|שמות|יב|טו}} | |מקרא={{תנ"ך|שמות|יב|טו}} | ||
|משנה={{משנה|פסחים|א| | |משנה={{משנה|פסחים|א|אן=נאמען}} | ||
|תלמוד בבלי= | |תלמוד בבלי= | ||
|תלמוד ירושלמי= | |תלמוד ירושלמי= | ||
|משנה תורה לרמב"ם={{רמב"ם|חמץ ומצה|ב| | |משנה תורה לרמב"ם={{רמב"ם|חמץ ומצה|ב|נאמען=ניין|ספר=זמנים}} | ||
|שולחן ערוך=[[אורח חיים]], {{ויקיטקסט|שולחן ערוך הלכות פסח|סימנים תל"א-תמ"א}} | |שולחן ערוך=[[אורח חיים]], {{ויקיטקסט|שולחן ערוך הלכות פסח|סימנים תל"א-תמ"א}} | ||
|ספרי מניין המצוות={{ספר המצוות|עשה|קנו}}{{ש}}{{ספר החינוך|ט}} | |ספרי מניין המצוות={{ספר המצוות|עשה|קנו}}{{ש}}{{ספר החינוך|ט}} | ||
| שורה 28: | שורה 28: | ||
==הלכות== | ==הלכות== | ||
כאטש די חכמים האבן שוין מחייב געווען צו נאכזוכן דעם חמץ און עס אויסרוימען, דארף מען עס נאך אויך מבטל זיין{{הערה|{{בבלי|פסחים|ו|ב}}}}, טאמער וועט ער טרעפן א שיינע געבעקס אינמיטן פסח און ער וועט זיך פארזוימען פון עס אויסרוימען, וואס ער וועט דאן עובר זיין אויף בל יראה{{הערה|{{בבלי|פסחים|ו|ב|מפרש=רש"י}}}}. לויט איין שיטה, איז מען עובר בל יראה אויף חמץ וואס מען האט נישט מבטל געווען אויך אויף די צייט וואס מ'האט בכלל נישט געוואוסט פון דעם חמץ{{הערה| | כאטש די חכמים האבן שוין מחייב געווען צו נאכזוכן דעם חמץ און עס אויסרוימען, דארף מען עס נאך אויך מבטל זיין{{הערה|{{בבלי|פסחים|ו|ב}}}}, טאמער וועט ער טרעפן א שיינע געבעקס אינמיטן פסח און ער וועט זיך פארזוימען פון עס אויסרוימען, וואס ער וועט דאן עובר זיין אויף בל יראה{{הערה|{{בבלי|פסחים|ו|ב|מפרש=רש"י}}}}. לויט איין שיטה, איז מען עובר בל יראה אויף חמץ וואס מען האט נישט מבטל געווען אויך אויף די צייט וואס מ'האט בכלל נישט געוואוסט פון דעם חמץ{{הערה|{{שולחן ערוך|אורח חיים|תלד|מפרש=מגן אברהם}} סעיף קטן ה', לויט'ן [[טור]]. זעט {{בבלי|פסחים|כא|א|מפרש=תוספות|ד"ה=ואי}}; ישועות יעקב אורח חיים, סימן תל"ד; {{שולחן ערוך הרב|אורח חיים|תלג|ג|קא=יא}}}}. | ||
דער ביטול העלפט נאר איידער דער חמץ ווערט אסור, [[ערב פסח]] בייטאג ביי [[חצות]], ווייל ווען עס איז שוין [[איסור הנאה|אסור הנאה צו האבן דערפון]] איז עס שוין נישט אין זיין רשות אז ער זאל עס קענען מבטל זיין{{הערה|{{בבלי|פסחים|ז|א}}}}. מען פירט זיך צו מבטל זיין צוויי מאל: ביינאכט, באלד נאך די בדיקה, וואס דאן איז ער נאר מבטל דעם חמץ וואס ער האט נישט געטראפן (ווייל דעם חמץ וואס ער ווייסט דערפון האלט ער נאך אויף מארגן), און אויפצומארגנס, באלד נאכ'ן פארברענען, וואס דאן איז ער מבטל אויך דאס חמץ וואס ער האט יא געזען, טאמער איז געפאלן עפעס דערפון אין א ווינקל{{הערה|{{שולחן ערוך|אורח חיים|תלד}}. זעט דארט טורי זהב, סעיף קטן ה'}}. דעם צווייטן ביטול זאל ער מאכן נאר נאכן פארברענען, אז ער זאל מקיים זיין די מצוה פון ביעור חמץ מיט אייגענע חמץ{{הערה|רמ"א, סוף סימן תל"ד}}. | דער ביטול העלפט נאר איידער דער חמץ ווערט אסור, [[ערב פסח]] בייטאג ביי [[חצות]], ווייל ווען עס איז שוין [[איסור הנאה|אסור הנאה צו האבן דערפון]] איז עס שוין נישט אין זיין רשות אז ער זאל עס קענען מבטל זיין{{הערה|{{בבלי|פסחים|ז|א}}}}. מען פירט זיך צו מבטל זיין צוויי מאל: ביינאכט, באלד נאך די בדיקה, וואס דאן איז ער נאר מבטל דעם חמץ וואס ער האט נישט געטראפן (ווייל דעם חמץ וואס ער ווייסט דערפון האלט ער נאך אויף מארגן), און אויפצומארגנס, באלד נאכ'ן פארברענען, וואס דאן איז ער מבטל אויך דאס חמץ וואס ער האט יא געזען, טאמער איז געפאלן עפעס דערפון אין א ווינקל{{הערה|{{שולחן ערוך|אורח חיים|תלד}}. זעט דארט טורי זהב, סעיף קטן ה'}}. דעם צווייטן ביטול זאל ער מאכן נאר נאכן פארברענען, אז ער זאל מקיים זיין די מצוה פון ביעור חמץ מיט אייגענע חמץ{{הערה|רמ"א, סוף סימן תל"ד}}. | ||
מען דארף עס זאגן אויף א שפראך וואס מען פארשטייט, אבער די וואס זאגן אן פארשטאנד און מיינען אז עס איז א געבעט האבן נישט יוצא געווען{{הערה| | מען דארף עס זאגן אויף א שפראך וואס מען פארשטייט, אבער די וואס זאגן אן פארשטאנד און מיינען אז עס איז א געבעט האבן נישט יוצא געווען{{הערה|{{שולחן ערוך|אורח חיים|תלד|מפרש=רמ"א}}, און מגן אברהם דארט, סעיף קטן ו'}}. דער נוסח פון ביטול, "כל חמירא", שטאמט פון די גאונים{{הערה|זעט סידור רב סעדיה גאון, עמוד קל"ב; הלכות גדולות, הלכות פסח ד"ה ומאן דבדיק. עס איז באזירט אויף {{ירושלמי|פסחים|ב|ב}}}}, און עס איז דעריבער אין [[אראמיש]] ווי מען האט דאן גערעדט אין [[בבל]]{{הערה|דרכי משה סימן תל"ד}}. | ||
עס איז א מחלוקת הפוסקים אויב מען קען מבטל זיין דורך א [[שליח]]. בשעת הדחק קען מען מקיל זיין, אבער נאר ווען דער באטרעפנדער האט געשטעלט דעם שליח און נישט ווען ער טוט עס פון זיך אליין{{הערה|{{משנה ברורה|תלד|טו}}}}. | עס איז א מחלוקת הפוסקים אויב מען קען מבטל זיין דורך א [[שליח]]. בשעת הדחק קען מען מקיל זיין, אבער נאר ווען דער באטרעפנדער האט געשטעלט דעם שליח און נישט ווען ער טוט עס פון זיך אליין{{הערה|{{משנה ברורה|תלד|טו}}}}. | ||