מייבאים כמותיים, בדוקי עריכות אוטומטית, ביוראקראטן, אינטערפעיס רעדאקטארן, emailconfirmed, אינטערפעיס אדמיניסטראַטאָרן, מנטרים, סיסאפן, צוות טכני, מייבאים, מעדכנים, אספקלריה רעדאקטארן
102,362
רעדאגירונגען
ק
אינערליכע לינקס
ק (החלפת טקסט – "|קצר=כן" ב־"") |
ק (אינערליכע לינקס) |
||
| שורה 20: | שורה 20: | ||
די אנגענומענע מיינונג איז, אז די קרבנות פון די נשיאים זענען געברענגט געווארן ביי די פייערונגען פון חנוכת המשכן, וואס האט נאכגעפאלגט די [[שבעת ימי המילואים]]. לויט די צענטראלע דעה אין [[חז"ל]]{{הערה|{{סדר עולם|רבא|ז}}; תורת כהנים פרשת צו (מילואים) פרק א' לו; {{מדרש רבה|ויקרא|כ|יב}}}}, אז די מילואים זענען אנגעגאנגען פון [[כ"ג אדר|כ"ג]] ביז [[כ"ט אדר]], האבן די נשיאים געברענגט זייערע קרבנות אנגעהויבן פון [[א' ניסן]], ביז [[י"ב ניסן]] אינעם צווייטן יאר פון [[יציאת מצרים]], ({{לינק צו אידיש יאר|2449}}). די שיטה טראגט א [[הלכה]]'דיגע באדייט אויך היינט צוטאגס, מיט דעם וואס מען טאר נישט [[הספד|מספיד]] זיין אדער [[תענית|פאסטן]] דורכאויס דעם גאנצן חודש ניסן, וויבאלד רוב פון די טעג אין חודש זענען ימים טובים: א'-י"ב לחודש צוליב די קרבנות פון די נשיאים, און י"ד-כ"א צוליב [[פסח]]. דערצו זאגט מען נישט קיין [[תחנון]] ביים [[דאווענען]] דעם גאנצן חודש. (לויט טייל ראשונים איז פארהאן דערביי א מחלוקת [[תנאים]], און [[רבי עקיבא]] לערנט אז די מילואים האבן זיך אנגעהויבן אין ראש חודש ניסן{{הערה|זעט {{תנ"ך|שמות|מ|ב|מפרש=אבן עזרא}}, אין פירוש הארוך; תשובות רדב"ז, חלק ששי, סימן ב"א רכ"ב; {{תנ"ך|במדבר|ז|מפרש=מזרחי}}; {{תנ"ך|במדבר|ט|ו|מפרש=מלבי"ם}}. דער אבן עזרא נעמט דארט אן אז דאס איז פשוטו של מקרא}}. לויט דעם האבן די נשיאים געברענגט זייערע קרבנות פון [[ח' ניסן|ח']] ביז [[י"ט ניסן]]). | די אנגענומענע מיינונג איז, אז די קרבנות פון די נשיאים זענען געברענגט געווארן ביי די פייערונגען פון חנוכת המשכן, וואס האט נאכגעפאלגט די [[שבעת ימי המילואים]]. לויט די צענטראלע דעה אין [[חז"ל]]{{הערה|{{סדר עולם|רבא|ז}}; תורת כהנים פרשת צו (מילואים) פרק א' לו; {{מדרש רבה|ויקרא|כ|יב}}}}, אז די מילואים זענען אנגעגאנגען פון [[כ"ג אדר|כ"ג]] ביז [[כ"ט אדר]], האבן די נשיאים געברענגט זייערע קרבנות אנגעהויבן פון [[א' ניסן]], ביז [[י"ב ניסן]] אינעם צווייטן יאר פון [[יציאת מצרים]], ({{לינק צו אידיש יאר|2449}}). די שיטה טראגט א [[הלכה]]'דיגע באדייט אויך היינט צוטאגס, מיט דעם וואס מען טאר נישט [[הספד|מספיד]] זיין אדער [[תענית|פאסטן]] דורכאויס דעם גאנצן חודש ניסן, וויבאלד רוב פון די טעג אין חודש זענען ימים טובים: א'-י"ב לחודש צוליב די קרבנות פון די נשיאים, און י"ד-כ"א צוליב [[פסח]]. דערצו זאגט מען נישט קיין [[תחנון]] ביים [[דאווענען]] דעם גאנצן חודש. (לויט טייל ראשונים איז פארהאן דערביי א מחלוקת [[תנאים]], און [[רבי עקיבא]] לערנט אז די מילואים האבן זיך אנגעהויבן אין ראש חודש ניסן{{הערה|זעט {{תנ"ך|שמות|מ|ב|מפרש=אבן עזרא}}, אין פירוש הארוך; תשובות רדב"ז, חלק ששי, סימן ב"א רכ"ב; {{תנ"ך|במדבר|ז|מפרש=מזרחי}}; {{תנ"ך|במדבר|ט|ו|מפרש=מלבי"ם}}. דער אבן עזרא נעמט דארט אן אז דאס איז פשוטו של מקרא}}. לויט דעם האבן די נשיאים געברענגט זייערע קרבנות פון [[ח' ניסן|ח']] ביז [[י"ט ניסן]]). | ||
אָבער דער מיינונג איז שווער, ווייל די געשיכטע פון יום השמיני פון חנוכת המשכן שטייט אין [[פרשת שמיני]] אין [[ספר ויקרא]], אין צייט וואס די קרבנות פון די נשיאים ווערן באַשריבן אין [[פרשת נשא]] אין [[ספר במדבר]]; אין פרשת שמיני ווערט גאָרנישט דערמאנט איבער די קרבנות פון די נשיאים, און אין פרשת נשא ווערט גאָרנישט דערמאנט איבער די טייל וואס [[משה רבינו]] און [[אהרן הכהן]] מיט זיינע קינדער האבן גענומען אין די חנוכת המשכן. נאך א שוועריגקייט איז, אז אין אנהייב | אָבער דער מיינונג איז שווער, ווייל די געשיכטע פון יום השמיני פון חנוכת המשכן שטייט אין [[פרשת שמיני]] אין [[ספר ויקרא]], אין צייט וואס די קרבנות פון די נשיאים ווערן באַשריבן אין [[פרשת נשא]] אין [[ספר במדבר]]; אין פרשת שמיני ווערט גאָרנישט דערמאנט איבער די קרבנות פון די נשיאים, און אין פרשת נשא ווערט גאָרנישט דערמאנט איבער די טייל וואס [[משה רבינו]] און [[אהרן הכהן]] מיט זיינע קינדער האבן גענומען אין די חנוכת המשכן. נאך א שוועריגקייט איז, אז אין אנהייב ספר במדבר ווערט אנגעצייכנט דער דאטום, [[א' אייר|ראש חודש אייר]] אין צווייטן יאר פון יציאת מצרים, און לויט די אויבנדערמאנטע מיינונג זענען די פסוקים נישט כראנאלאגיש אויסגעשטעלט. | ||
צוליב די שוועריגקייטן טייטשט אויס [[רבי יצחק אברבנאל|דער אברבנאל]] אז די קרבנות פון די נשיאים האט מען נישט מקריב געווען אין חודש ניסן, נאר אין חודש [[אייר]]. גאנץ חודש ניסן האט מען זיך נאך באשעפטיגט מיט [[שמן המשחה|זאלבן]] דעם משכן און די כלים און אלעס וואס פעלט אויס פאר די עבודה, און ראש חודש אייר - ווען די אידן זענען געציילט געווארן לויט זייערע שבטים - האבן די נשיאים געזען פאר ריכטיג צו ברענגען די קרבנות. לויט דעם ווערט דערמאנט אין פרשת שמיני נאר דער אָנהייב פון די אַרבעט פון די כהנים אין דעם משכן, און די געשעעניש אין פרשת נשא איז א באזונדערע פייערונג פון חנוכת המשכן דורך די פארשטייערס פון די אידן, זייענדיג די ערשטע קרבנות געברענגט דורך יחידים וועלכע זענען נישט [[כהן|כהנים]]. אזוי איז פארשטענדליך פארוואס די תורה דערמאנט זיי אלס צוויי פארשידענע געשעענישן, און אויך די כראנאלאגיע שטימט. | צוליב די שוועריגקייטן טייטשט אויס [[רבי יצחק אברבנאל|דער אברבנאל]] אז די קרבנות פון די נשיאים האט מען נישט מקריב געווען אין חודש ניסן, נאר אין חודש [[אייר]]. גאנץ חודש ניסן האט מען זיך נאך באשעפטיגט מיט [[שמן המשחה|זאלבן]] דעם משכן און די כלים און אלעס וואס פעלט אויס פאר די עבודה, און ראש חודש אייר - ווען די אידן זענען געציילט געווארן לויט זייערע שבטים - האבן די נשיאים געזען פאר ריכטיג צו ברענגען די קרבנות. לויט דעם ווערט דערמאנט אין פרשת שמיני נאר דער אָנהייב פון די אַרבעט פון די כהנים אין דעם משכן, און די געשעעניש אין פרשת נשא איז א באזונדערע פייערונג פון חנוכת המשכן דורך די פארשטייערס פון די אידן, זייענדיג די ערשטע קרבנות געברענגט דורך יחידים וועלכע זענען נישט [[כהן|כהנים]]. אזוי איז פארשטענדליך פארוואס די תורה דערמאנט זיי אלס צוויי פארשידענע געשעענישן, און אויך די כראנאלאגיע שטימט. | ||
| שורה 52: | שורה 52: | ||
== ליינען די קרבנות == | == ליינען די קרבנות == | ||
די קרבנות פון די נשיאים ווערן אלע אויסגערעכנט, יעדע באזונדער, אין {{תנ"ך|במדבר|ז|ללא=ספר}} פון [[ | די קרבנות פון די נשיאים ווערן אלע אויסגערעכנט, יעדע באזונדער, אין {{תנ"ך|במדבר|ז|ללא=ספר}} פון [[ספר במדבר]], אין [[פרשת נשא]]. | ||
די קרבנות הנשיאים ווערן געליינט ביי [[קריאת התורה]] אין [[חנוכה]]. יעדן טאג ליינט מען דעם קרבן פון איין נשיא, אויסער דער ערשטער טאג חנוכה, וואס דאן הייבט מען אן פון "ויהי ביום כלות משה להקים את המשכן" (אדער פון די פרשה פון [[ברכת כהנים]]), און דער לעצטער טאג, וואס דאן ליינט מען די קרבנות פון די פינף לעצטע נשיאים אויסגעפירט מיט די פרשה פון מעשה המנורה, אנפאנג פון [[פרשת בהעלותך]]. | די קרבנות הנשיאים ווערן געליינט ביי [[קריאת התורה]] אין [[חנוכה]]. יעדן טאג ליינט מען דעם קרבן פון איין נשיא, אויסער דער ערשטער טאג חנוכה, וואס דאן הייבט מען אן פון "ויהי ביום כלות משה להקים את המשכן" (אדער פון די פרשה פון [[ברכת כהנים]]), און דער לעצטער טאג, וואס דאן ליינט מען די קרבנות פון די פינף לעצטע נשיאים אויסגעפירט מיט די פרשה פון מעשה המנורה, אנפאנג פון [[פרשת בהעלותך]]. | ||