אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "שלשת ימי הגבלה"

69 בייטן צוגעלייגט ,  פֿאַר 2 יאָר
←‏דער צאל טעג: צוגעלייגט מקור
(←‏דער צאל טעג: צוגעלייגט מקור)
שורה 32: שורה 32:
דער [[מדרש]] זאגט אז השי"ת לאזט נישט די צדיקים אין א צרה מער ווי דריי טעג, אין זכות פון די דריי טעג פון הייליגונג פאר מתן תורה{{הערה|{{מדרש רבה|בראשית|נו}}}}.
דער [[מדרש]] זאגט אז השי"ת לאזט נישט די צדיקים אין א צרה מער ווי דריי טעג, אין זכות פון די דריי טעג פון הייליגונג פאר מתן תורה{{הערה|{{מדרש רבה|בראשית|נו}}}}.


דער חיוב פון הגבלה איז נאר אנגעגאנגען אנגעהויבן פון מתן תורה{{הערה|מכילתא פרשת יתרו, בחודש פרק ד'; {{תנ"ך|שמות|יט|כה|מפרש=רשב"ם}}; תפארת ישראל (מהר"ל) פרק כ"ז; {{תנ"ך|שמות|יט|יד|מפרש=העמק דבר}}}}; אבער לויט איינער פון די אחרונים האט עס משה שוין איינגעפירט פון אנהויב פון די דריי טעג, די אידן זאלן ווערן געוואוינט צום איסור{{הערה|{{תנ"ך|שמות|יט|יב|מפרש=אור החיים}}}}. פון איין מקור ווייזט אויס אז דער חיוב איז געווען די גאנצע דריי טעג{{הערה|{{תנ"ך|ויקרא|א|א|מפרש=תרגום יונתן}}}}.
דער חיוב פון הגבלה איז נאר אנגעגאנגען אנגעהויבן פון מתן תורה{{הערה|מכילתא פרשת יתרו, בחודש פרק ד'; {{תנ"ך|שמות|יט|כה|מפרש=רשב"ם}}; תפארת ישראל (מהר"ל) פרק כ"ז; {{תנ"ך|שמות|יט|יד|מפרש=העמק דבר}}}}; אבער לויט איינער פון די אחרונים האט עס משה שוין איינגעפירט פון אנהויב פון די דריי טעג, די אידן זאלן ווערן געוואוינט צום איסור{{הערה|{{תנ"ך|שמות|יט|יב|מפרש=אור החיים}}}}. פון געוויסע מקורות ווייזט אויס אז דער חיוב איז געווען די גאנצע דריי טעג{{הערה|{{תנ"ך|ויקרא|א|א|מפרש=תרגום יונתן}}; חידושי הר"ן אויף {{בבלי|שבת|פז|א}}}}.


לויט איין דעה, איז געווען אסור ארויפצוגיין אויפ'ן בארג אויך נאך מתן תורה, ווייל די [[שכינה]] האט נאך דארט גערוט ביז ווען דער [[משכן]] איז אויפגעשטעלט געווארן דער קומענדיגער יאר{{הערה|{{בבלי|ביצה|ה|ב|מפרש=רש"י}}}}, אדער ביז [[יום כיפור]] ווען עס זענען געגעבן געווארן די צווייטע [[לוחות]]{{הערה|{{תנ"ך|שמות|יט|יב|מפרש=אבן עזרא}}, בשם [[רב סעדיה גאון]]; {{תנ"ך|שמות|לד|ג|מפרש=רמב"ן}}}}; אנדערע לערנען אז מען האט שוין געמעגט ארויפגיין גלייך נאך מתן תורה, ווען דער [[שופר]] האט געענדיגט צו בלאזן{{הערה|{{בבלי|ביצה|ה|ב|מפרש=תוספות}}}}.
לויט איין דעה, איז געווען אסור ארויפצוגיין אויפ'ן בארג אויך נאך מתן תורה, ווייל די [[שכינה]] האט נאך דארט גערוט ביז ווען דער [[משכן]] איז אויפגעשטעלט געווארן דער קומענדיגער יאר{{הערה|{{בבלי|ביצה|ה|ב|מפרש=רש"י}}}}, אדער ביז [[יום כיפור]] ווען עס זענען געגעבן געווארן די צווייטע [[לוחות]]{{הערה|{{תנ"ך|שמות|יט|יב|מפרש=אבן עזרא}}, בשם [[רב סעדיה גאון]]; {{תנ"ך|שמות|לד|ג|מפרש=רמב"ן}}}}; אנדערע לערנען אז מען האט שוין געמעגט ארויפגיין גלייך נאך מתן תורה, ווען דער [[שופר]] האט געענדיגט צו בלאזן{{הערה|{{בבלי|ביצה|ה|ב|מפרש=תוספות}}}}.