בדוקי עריכות אוטומטית, אינטערפעיס רעדאקטארן, אינטערפעיס אדמיניסטראַטאָרן, סיסאפן, מייבאים, מעדכנים, מייבא, אספקלריה רעדאקטארן
46,382
רעדאגירונגען
אין תקציר עריכה |
אין תקציר עריכה |
||
| שורה 10: | שורה 10: | ||
|שם=}} | |שם=}} | ||
[[קובץ:V09p549001 Passover.jpg|300px|ממוזער|[[בדיקת חמץ]]]] | [[קובץ:V09p549001 Passover.jpg|300px|ממוזער|[[בדיקת חמץ]]]] | ||
'''ביטול חמץ''' איז | '''ביטול חמץ''' איז א [[מצוה]] וואס ווערט אויסגעפירט בעפאר דעם [[יום טוב]] [[פסח]], איידער עס גייט אריין אין קראפט די איסורים פון [[חמץ]] אום פסח. מ[[דאורייתא]], וואלט ביטול אליין געווען גענוג אוועקצונעמען די איסורים פון חמץ{{הערה|"מ[[דאורייתא]] {{מונחון|בביטול בעלמא סגי|איז גענוג מיט בלויז ביטול}}" {{בבלי|פסחים|ד|ב}}}}, אבער [[חז"ל]] האבן צוגעלייגט אז עס פעלט זיך אויך אויס צו [[בדיקת חמץ|אויפזוכן]] און [[ביעור חמץ|עלימינירן דעם חמץ]]. | ||
איבערן כאראקטער און פארמאט פון מבטל זיין זענען פארהאן לענגערע שמועסן אין די [[ראשונים]]. | איבערן כאראקטער און פארמאט פון מבטל זיין זענען פארהאן לענגערע שמועסן אין די [[ראשונים]]. | ||
| שורה 16: | שורה 16: | ||
==מקור== | ==מקור== | ||
פארהאן א [[מחלוקת]] צווישן [[רש"י]] און די [[תוספות|בעלי התוספות]] וואו ס'איז דער מקור אין פסוק אויף ביטול חמץ, אבער למעשה איז דאס מחלוקת נישט בלויז איבערן מקור, נאר דער עצם מהות פון ביטול חמץ איז געוואנדן אין דעם מחלוקת. | פארהאן א [[מחלוקת]] צווישן [[רש"י]] און די [[תוספות|בעלי התוספות]] וואו ס'איז דער מקור אין פסוק אויף ביטול חמץ, אבער למעשה איז דאס מחלוקת נישט בלויז איבערן מקור, נאר דער עצם מהות פון ביטול חמץ איז געוואנדן אין דעם מחלוקת. | ||
===שיטת רש"י=== | ===שיטת רש"י=== | ||
פון רש"י'ס ווערטער{{הערה|{{בבלי|פסחים|ד|ב|מפרש=רש"י|ד"ה=בביטול בעלמא}}}} ווייזט אויס אז מיטן מבטל זיין דעם חמץ איז מען מקיים די מצוה פון ''' | פון רש"י'ס ווערטער{{הערה|{{בבלי|פסחים|ד|ב|מפרש=רש"י|ד"ה=בביטול בעלמא}}}} ווייזט אויס אז מיטן מבטל זיין דעם חמץ איז מען מקיים די מצוה פון "'''תשביתו'''" וואס שטייט אין פסוק: {{הדגשה|... אַךְ בַּיּוֹם הָרִאשׁוֹן תַּשְׁבִּיתוּ שְּׂאֹר מִבָּתֵּיכֶם, כִּי כָּל אֹכֵל חָמֵץ וְנִכְרְתָה הַנֶּפֶשׁ הַהִוא מִיִּשְׂרָאֵל, מִיּוֹם הָרִאשֹׁן עַד יוֹם הַשְּׁבִעִי|שמות יב טו|ספר שמות, פרק י"ב, פסוק ט"ו}} און דערויף מערקט רש"י אן: "דכתיב 'תשביתו' ולא כתיב 'תבערו', והשבתה דלב היא השבתה". דאס הייסט, ווען די תורה באפעלט "תשביתו" מיינט דאס נישט פאקטיש ליקווידירן דעם חמץ, נאר מבטל זיין אין הארץ. | ||
דער [[רמב"ן]] אין זיינע חידושים אויף [[מסכת פסחים]] ערקלערט: "ביטול כשמו, שיבטלו בלבו מתורת חמץ ואינו רוצה בקיומו, | דער [[רמב"ן]] אין זיינע חידושים אויף [[מסכת פסחים]] ערקלערט: "ביטול כשמו, שיבטלו בלבו מתורת חמץ ואינו רוצה בקיומו, און דאס איז דער באדייט פון השבתה איבעראל, ווי וְלֹא תַשְׁבִּית מֶלַח בְּרִית אֱלֹקֶיךָ, זאלסט נישט מבטל זיין, און אזוי אויך דער באדייט פון 'שביתה' איז ביטול, און אזוי איז [[אונקלוס]] מתרגם 'תבטלון חמירא'"{{הערה|[[ש:Chiddushei_Ramban_on_Pesachim/4b|חידושי רמב"ן למסכת פסחים]], ד' ב, אויף [[שיתופתא]]}}. | ||
אויך דער [[רמב"ם]] לערנט ווי רש"י: {{ציטוטון|ומה היא השבתה זו האמורה בתורה, היא שיבטל החמץ בלבו ויחשוב אותו כעפר, וישים בלבו שאין ברשותו חמץ כלל ושכל חמץ שברשותו הרי הוא כעפר וכדבר שאין בו צורך כלל}}{{הערה|{{רמב"ם|2=חמץ ומצה|3=ב|4=ב}}}}. | אויך דער [[רמב"ם]] לערנט ווי רש"י: {{ציטוטון|ומה היא השבתה זו האמורה בתורה, היא שיבטל החמץ בלבו ויחשוב אותו כעפר, וישים בלבו שאין ברשותו חמץ כלל ושכל חמץ שברשותו הרי הוא כעפר וכדבר שאין בו צורך כלל}}{{הערה|{{רמב"ם|2=חמץ ומצה|3=ב|4=ב}}}}. | ||
===שיטת בעלי התוספות=== | ===שיטת בעלי התוספות=== | ||
ווידעראום, דער [[ר"י הזקן|ר"י]] אין [[תוספות]] האלט אז דער מקור פון ביטול חמץ איז פון דער דרשת חז"ל, געברענגט אין [[גמרא]]: {{הדגשה|לֹא יֵרָאֶה לְךָ - שלך אי אתה רואה, אבל אתה רואה של אחרים ושל גבוה|שמות יג ז|ספר שמות, פרק י"ג, ז'}}{{הערה|{{בבלי|פסחים|ה|ב}}}}, פון דער דרשה ווייזט אויס אז מ'איז נאר עובר דעם איסור פון "בל יראה ובל ימצא" טאמער דאס חמץ געהערט פאר אים, אבער ווען ס'איז אן אנדערנ'ס חמץ, איז מען נישט עובר דעם איסור, אפילו עס געפינט זיך אין זיין רשות. דאס הייסט אז דער עיקר איסור איז די אייגנטימערשאפט אויפן חמץ. און דא, לויטן ר"י, קומט אריין דער ענין פון "ביטול חמץ", וועלכע באדייט אייגנטליך [[הפקר|מפקיר]] זיין דאס חמץ: "דמאחר שביטלו הוי הפקר ויצא מרשותו"{{הערה|{{בבלי|פסחים|ד|ב|מפרש=תוספות|ד"ה=מדאורייתא}}}}. דער [[שאגת אריה]] ברענגט פילע ראיות צו די שיטה פון תוספות{{הערה|שאגת אריה, סימן ע"ז}}. | ווידעראום, דער [[ר"י הזקן|ר"י]] אין [[תוספות]] האלט אז דער מקור פון ביטול חמץ איז פון דער דרשת חז"ל, געברענגט אין [[גמרא]]: {{הדגשה|לֹא יֵרָאֶה לְךָ - שלך אי אתה רואה, אבל אתה רואה של אחרים ושל גבוה|שמות יג ז|ספר שמות, פרק י"ג, ז'}}{{הערה|{{בבלי|פסחים|ה|ב}}}}, פון דער דרשה ווייזט אויס אז מ'איז נאר עובר דעם איסור פון "בל יראה ובל ימצא" טאמער דאס חמץ געהערט פאר אים, אבער ווען ס'איז אן אנדערנ'ס חמץ, איז מען נישט עובר דעם איסור, אפילו עס געפינט זיך אין זיין רשות. דאס הייסט אז דער עיקר איסור איז די אייגנטימערשאפט אויפן חמץ. און דא, לויטן ר"י, קומט אריין דער ענין פון "ביטול חמץ", וועלכע באדייט אייגנטליך [[הפקר|מפקיר]] זיין דאס חמץ: "דמאחר שביטלו הוי הפקר ויצא מרשותו"{{הערה|{{בבלי|פסחים|ד|ב|מפרש=תוספות|ד"ה=מדאורייתא}}}}. דער [[שאגת אריה]] ברענגט פילע ראיות צו די שיטה פון תוספות{{הערה|{{אוצר הספרים היהודי|שאגת אריה/עז|שאגת אריה, סימן ע"ז|-}}}}. | ||
==הלכות== | ==הלכות== | ||
| שורה 42: | שורה 43: | ||
==צו ליינען מער== | ==צו ליינען מער== | ||
*[[רבי שלמה יוסף זעווין]] | *{{אוצר החכמה|[[רבי שלמה יוסף זעווין]]|המועדים בהלכה|166197|עמוד=72|כותרת=חמץ ומצה}} | ||
==דרויסנדע לינקס== | ==דרויסנדע לינקס== | ||
* | * {{ויקיסוגיה|ביטול חמץ}} | ||
* | * | ||
==רעפערענצן== | ==רעפערענצן== | ||
| שורה 57: | שורה 58: | ||
[[קאַטעגאָריע:מצוות און מנהגים]] | [[קאַטעגאָריע:מצוות און מנהגים]] | ||
[[קאַטעגאָריע:המכלול ארטיקלען]] | [[קאַטעגאָריע:המכלול ארטיקלען]] | ||
[[HE:ביטול חמץ]] | [[HE:ביטול חמץ]] | ||
רעדאגירונגען