בדוקי עריכות אוטומטית, אינטערפעיס רעדאקטארן, אינטערפעיס אדמיניסטראַטאָרן, סיסאפן, מייבאים, מעדכנים, מייבא, אספקלריה רעדאקטארן
41,944
רעדאגירונגען
קיין רעדאגירונג באמערקונג
אין תקציר עריכה |
אין תקציר עריכה |
||
| שורה 42: | שורה 42: | ||
[[טעקע:Haman's children.JPG|קליין|די עשרת בני המן זענען געשריבן אין פאָרעם פון אריח על גבי אריח ולבנה על גבי לבנה]] | [[טעקע:Haman's children.JPG|קליין|די עשרת בני המן זענען געשריבן אין פאָרעם פון אריח על גבי אריח ולבנה על גבי לבנה]] | ||
=== מרדכי'ס כבוד און המן'ס דערנידערונג === | === מרדכי'ס כבוד און המן'ס דערנידערונג === | ||
יענע נאכט קען אחשורוש נישט איינשלאפן און ער זאגט צו פאָרליינען פאַר אים אינעם מעמוארן בוך. | יענע נאכט קען אחשורוש נישט איינשלאפן און ער זאגט צו פאָרליינען פאַר אים אינעם מעמוארן בוך. דאס בוך עפנט זיך אויף פונקט דארט ווי עס ווערט דערציילט וועגן זיין רעטונג דורך מרדכי'ן פונעם אטענטאַט פון בגתן און תרש, און אחשורוש פארלאנגט אז מען זאל באצאלן מרדכי פארן ראטעווען זיין לעבן. המן קומט אריין מיט'ן פלאן צו זאגן פאר'ן קעניג צו אויפהענגען מרדכי. אחשורוש פרעגט המן וואס זאח מען טון צו איינער וואס דער קעניג וויל באערן. המן מיינט אז מען רעדט פון איהם, רעכנט ער אויס א סעריע פון אויסערווענדליכע באערונגען: מען זאל אנטון פאר יענעם די קעניגליכע קליידער, ארום רייטן מיטן קעניגליכן פערד ארום די גאסן פון שטאט דורך א מיניסטאר פון קעניג, און ער זאל אויסרופן: "אזוי טוט מען פארן מענטש וואס דער קעניג וויל זיין ערע". אחשורוש באפעלט המן אז ער זאל שנעל אליין אויספירן וואס ער האט פארגעשלאגן מיט מרדכי. נאכן ענדיגן ארומפירן מרדכי, איילט זיך המן אהיים פארטרויערט, און דערציילט זיין ווייב און זיינע ליבהאבער אלעס וואס האט אים געטראפן, זיי ענטפערן אים: "אויב איז ער א איד דער מרדכי וועסטו פאַלן פאר אים". זיי האלטן נאך אינמיטן רעדן און די סריסים קומען צויאגן המן צום משתה וואס אסתר האט געמאכט. | ||
=== צווייטע סעודה === | === צווייטע סעודה === | ||
| שורה 54: | שורה 54: | ||
די אידן וואס וואוינען אין די אפענע שטעט אן קיין מויערן, פייערן דעם פורים אינעם טאג וואס זיי האבן גערוט פון זייערע פיינט, י"ד אדר, און די וואס וואוינען אין שושן, וואס דארט האבן די הריגות אנגעהאלטן נאך א טאג, פייערן עס אין ט"ו אדר. די פייערונגען רעכנט אריין פרייד און א סעודה, משלוח מנות פאר א חבר און מתנות פאר ארעמעלייט. | די אידן וואס וואוינען אין די אפענע שטעט אן קיין מויערן, פייערן דעם פורים אינעם טאג וואס זיי האבן גערוט פון זייערע פיינט, י"ד אדר, און די וואס וואוינען אין שושן, וואס דארט האבן די הריגות אנגעהאלטן נאך א טאג, פייערן עס אין ט"ו אדר. די פייערונגען רעכנט אריין פרייד און א סעודה, משלוח מנות פאר א חבר און מתנות פאר ארעמעלייט. | ||
די | מרדכי שרייבט אפ די אלע געשעענישן און שיקט עס צו אלע אידן אין קעניג אחשורוש'ס מדינות און באפעלט צו מאכן די טעג י"ד און ט"ו אדר אויך יעדעס יאר ימי משתה ושמחה. די אידן האבן אנגענומען וואס מרדכי האט זיי געשריבן, און מ'האט גערופן דאס יום טוב "פורים" נאכ'ן פּוּר, דער גורל וואס המן האט געווארפן זיי צו פארלענדן. אויך אסתר האט באשטעטיגט די אגרת הפורים מיט צווייטע בריוון צוזאמען מיט מרדכי. זיין נאמען ווערן געדענקט צום גוטן צווישן די אידן אלס משנה למלך, און די געשיכטע פון זיין מאכט ווערט באשריבן אין די היסטאריע בוכער פון די מלכי פרס ומדי. | ||
== | == פאַרפּאַסער == | ||
חז"ל זאגן, אז די | {{להשלים|נושא=אידישקייט|נושא2=ליטעראטור}} | ||
חז"ל זאגן ({{בבלי|בבא בתרא|טו|א|ללא=שם}}), אז די מגילה איז געשריבן געווארן דורך די [[אנשי כנסת הגדולה]], וואס האבן באשטימט וועלכע ספרים וואס זענען אריין אין די תנ"ך און אין וועלכע סדר. עס איז דא וואס האלטן<ref>אבן עזרא און נאך.</ref> לויט וואס איז געשריבן אין דער מגילה, אז עס איז געווען געשריבן דורך אסתר אדער מרדכי, אדער ביידע. | |||
== | == הייליגקייט און שטעלע צווישן די כתבי קודש == | ||
כאטש | כאטש די מגילת אסתר איז אריינגערעכנט אין תנ"ך, זעען מיר אין חז"ל ({{בבלי|מגילה|ז|א|ללא=שם}}) אז די חכמים האבן אין אנהייב דעבאטירט צו דאס אריינשטעלן צווישן די כתבי קודש. | ||
{{ציטוט|[[רב שמואל בר יהודה]] האט געזאגט: | |||
רב שמואל בר יהודה האט געזאגט: | אסתר האט געשיקט צו די חכמים אז מען זאל עס קובע זיין פאר אלע דורות.{{ש}} | ||
האבן די חכמים געענטפערט מיט דעם וועסטו אויפוואכן די קנאה ביי די פעלקער.{{ש}} | |||
אסתר האט געשיקט צו די חכמים אז מען זאל עס קובע זיין פאר אלע דורות. | האט זי געשיקט איך שטיי שוין געשריבן אין דברי הימים מדי ופרס.{{ש}} | ||
האט אסתר געשיקט אז מען זאל עס שרייבן פאר אלע דורות.{{ש}} | |||
האבן די חכמים | האבן זיי געשיקט 'הלא כתבתי לך שלישים' (משלי כב, כ) - דריי און נישט פיר (אין אנדערע ווערטער חומש, נביאים און כתובים), ביז זיי האבן געטראפן די פסוק 'כתב זאת זיכרון בספר' (שמות יז, יד), כתב זאת - שרייב וואס עס שטייט דא און אין משנה תורה. זיכרון - וואס עס שטייט אין נביאים. בספר - וואס עס שטייט אין מגילה.}} | ||
האט זי געשיקט איך שטיי שוין געשריבן אין דברי הימים | |||
האט אסתר געשיקט אז מען זאל עס שרייבן פאר אלע דורות. | |||
האבן זיי געשיקט 'הלא כתבתי לך שלישים' (משלי כב, כ) - דריי און נישט פיר (אין אנדערע ווערטער חומש, נביאים און כתובים), ביז זיי האבן געטראפן די פסוק 'כתב זאת זיכרון בספר' (שמות יז, יד), כתב זאת - שרייב וואס עס שטייט דא און אין משנה תורה. זיכרון - וואס עס שטייט אין נביאים. בספר - וואס עס שטייט אין מגילה. | |||
אין המשך הגמרא ווערט געברענגט שמואל'ס מיינונג אז "מגילת אסתר איז נישט געזאגט געווארן ברוח הקודש" (דאס מיינט אז עס איז געזאגט געווארן צו ליינען און נישט צו שרייבן), אינקעגן די מיינונג פון די תנאים רבי אליעזר, רבי עקיבא און רבי מאיר אז די מגילה איז יא געשריבן געווארן ברוח הקודש. אין תלמוד ירושלמי שטייט: "רבי יוחנן האט געזאגט 'נביאים און כתובים וועלן בטל ווערן אין צונקופט און חמשה ספרי תורה וועלן נישט בטל ווערן אין צונקופט', רבי שמעון בן לקיש האט געזאגט 'אויך מגילת אסתר און אירע הלכות וועלן נישט בטל ווערן אין צונקופט'" (מגילה פרק א' הלכה ה'). די רמב"ם שרייבט אזוי ווי די ירושלמי: "אלע נביאים און כתובים וועלן בטל גיין אין די צייטן פון משיח אויסער מגילת אסתר, עס ווערט גערעכענט אזוי ווי די חמשה ספרי תורה און ווי אלס הלכות פון תורה שבעל פה וואס ווערט קיינמאל נישט בטל" (הלכות מגילה, פרק ב הלכה י"ח). אבער אין די נושאי כלים פון רמב"ם ווערט געברענגט אז די כוונה פונעם רמב"ם איז נישט אז עס וועט אינגאנצען בטל ווערן אזוי ווי די ראב"ד האט פארשטאנעו, נאר אז מען וועט נישט ליינען נביאים און כתובים אין ציבור נאר מגילת אסתר. | אין המשך הגמרא ווערט געברענגט שמואל'ס מיינונג אז "מגילת אסתר איז נישט געזאגט געווארן ברוח הקודש" (דאס מיינט אז עס איז געזאגט געווארן צו ליינען און נישט צו שרייבן), אינקעגן די מיינונג פון די תנאים רבי אליעזר, רבי עקיבא און רבי מאיר אז די מגילה איז יא געשריבן געווארן ברוח הקודש. אין תלמוד ירושלמי שטייט: "רבי יוחנן האט געזאגט 'נביאים און כתובים וועלן בטל ווערן אין צונקופט און חמשה ספרי תורה וועלן נישט בטל ווערן אין צונקופט', רבי שמעון בן לקיש האט געזאגט 'אויך מגילת אסתר און אירע הלכות וועלן נישט בטל ווערן אין צונקופט'" (מגילה פרק א' הלכה ה'). די רמב"ם שרייבט אזוי ווי די ירושלמי: "אלע נביאים און כתובים וועלן בטל גיין אין די צייטן פון משיח אויסער מגילת אסתר, עס ווערט גערעכענט אזוי ווי די חמשה ספרי תורה און ווי אלס הלכות פון תורה שבעל פה וואס ווערט קיינמאל נישט בטל" (הלכות מגילה, פרק ב הלכה י"ח). אבער אין די נושאי כלים פון רמב"ם ווערט געברענגט אז די כוונה פונעם רמב"ם איז נישט אז עס וועט אינגאנצען בטל ווערן אזוי ווי די ראב"ד האט פארשטאנעו, נאר אז מען וועט נישט ליינען נביאים און כתובים אין ציבור נאר מגילת אסתר. | ||