בדוקי עריכות אוטומטית, אינטערפעיס רעדאקטארן, אינטערפעיס אדמיניסטראַטאָרן, סיסאפן, מייבאים, מעדכנים, מייבא, אספקלריה רעדאקטארן
46,368
רעדאגירונגען
קיין רעדאגירונג באמערקונג
(רעדאגירונג) |
אין תקציר עריכה |
||
| שורה 5: | שורה 5: | ||
==מקור == | ==מקור == | ||
דער חיוב פון משלוח מנות ווערט דערמאנט אין [[מגילת אסתר]]. אין די פסוקים ווערט געשילדערט אז נאך דער נס וואס איז געשען אין פורים - ווען | דער חיוב פון משלוח מנות ווערט דערמאנט אין [[מגילת אסתר]]. אין די פסוקים ווערט געשילדערט אז נאך דער נס וואס איז געשען אין פורים - ווען מ'איז געראטעוועט געווארן פון המן'ס גזירה וואס האט געוואלט פארטיליגן דאס אידישע פאלק - האט מען באשטימט די פורים טעג פאר ימי שמחה. אלס טייל פון די מצוות פונעם טאג, האבן די [[אנשי כנסת הגדולה|חכמים]] פון יענעם דור מתקן געווען צו שיקן משלוח מנות צו די פריינט{{הערה|זעט {{בבלי|מגילה|ב|א|ללא=שם}}}}, און אזוי שטייט אין די מגילה ({{תנ"ך|אסתר|ט|יט|כב|ללא=ספר}}): | ||
{{ציטוט|תוכן=עַל כֵּן הַיְּהוּדִים הַפְּרָזִים הַיֹּשְׁבִים בְּעָרֵי הַפְּרָזוֹת, עֹשִׂים אֵת יוֹם אַרְבָּעָה עָשָׂר לְחֹדֶשׁ אֲדָר שִׂמְחָה וּמִשְׁתֶּה וְיוֹם טוֹב '''וּמִשְׁלֹחַ מָנוֹת אִישׁ לְרֵעֵהוּ'''... וְהַחֹדֶשׁ אֲשֶׁר נֶהְפַּךְ לָהֶם מִיָּגוֹן לְשִׂמְחָה וּמֵאֵבֶל לְיוֹם טוֹב, לַעֲשׂוֹת אוֹתָם יְמֵי מִשְׁתֶּה וְשִׂמְחָה, '''וּמִשְׁלֹחַ מָנוֹת אִישׁ לְרֵעֵהוּ''' וּמַתָּנוֹת לָאֶבְיֹנִים.}} | {{ציטוט|תוכן=עַל כֵּן הַיְּהוּדִים הַפְּרָזִים הַיֹּשְׁבִים בְּעָרֵי הַפְּרָזוֹת, עֹשִׂים אֵת יוֹם אַרְבָּעָה עָשָׂר לְחֹדֶשׁ אֲדָר שִׂמְחָה וּמִשְׁתֶּה וְיוֹם טוֹב '''וּמִשְׁלֹחַ מָנוֹת אִישׁ לְרֵעֵהוּ'''... וְהַחֹדֶשׁ אֲשֶׁר נֶהְפַּךְ לָהֶם מִיָּגוֹן לְשִׂמְחָה וּמֵאֵבֶל לְיוֹם טוֹב, לַעֲשׂוֹת אוֹתָם יְמֵי מִשְׁתֶּה וְשִׂמְחָה, '''וּמִשְׁלֹחַ מָנוֹת אִישׁ לְרֵעֵהוּ''' וּמַתָּנוֹת לָאֶבְיֹנִים.}} | ||
| שורה 18: | שורה 18: | ||
==טעמים == | ==טעמים == | ||
אין די [[אחרונים]] ווערן פאָרגעשטעלט צוויי הויפּט טעמים פאַר'ן מתקן זיין די מצוה פון משלוח מנות: | אין די [[אחרונים]] ווערן פאָרגעשטעלט צוויי הויפּט טעמים פאַר'ן מתקן זיין די מצוה פון משלוח מנות: | ||
* | * אין ספר מנות הלוי{{הערה|{{היברובוקס|[[רבי שלמה אלקבץ]]|מנות הלוי|11587|פירוש אויף מגילת אסתר, ט, יז אין נאמען פון רבי יהודה בן שושן|-|עמוד=401|כותרת=ד"ה והנך רואה}}}} שרייבט [[רבי שלמה אלקבץ]] אז דער טעם איז צו פארמערן פריינדשאפט צווישן אידן אין קעגנזאץ צו המן'ס ווערטער{{הערה|{{תנ"ך|אסתר|ג|ח}}}}: "ישנו עם אחד מפוזר ומפורד"{{הערה|זעט אויך מהר"ל, "אור חדש", ט, כב; אויך דער [[רבי יואל סירקיש|ב"ח]], [[אורח חיים]], [[S:טור_אורח_חיים_תרצה#בית_חדש_(ב"ח)|סימן תרצ"ה]], שרייבט: "טעם משלוח מנות הוא כדי שיהא שמח ושש עם אוהביו וריעיו ולהשכין ביניהם אהבה ואחוה וריעות". זעט אויך {{בבלי|מגילה|ז|א|מפרש=ריטב"א}}, וואו עס איז משמע אז עס איז צוליב דין שמחה.}}. | ||
* | * אין ספר תרומת הדשן שטייט אז דער טעם איז צו פארזיכערן אז יעדער האט עסן פאר די יום-טוב'דיגע סעודה, אויך די ארעמעלייט וואס שעמען זיך צו בעטן [[צדקה]]{{הערה|[[תרומת הדשן (ספר)|תרומת הדשן]], {{אוצר הספרים היהודי|תרומת_הדשן/א/קיא|חלק א', סימן קי"א|-}}}}. | ||
אין די ספרי אחרונים ווערן געברענגט פארשידענע דינים וואס זענען געוואנדן אין די צוויי טעמים. למשל, די פוסקים שרייבן אז א מענטש האט געשיקט פאר זיין חבר אנאנים, אז זיין חבר ווייסט נישט פון וועם ער האט באקומען דעם משלוח, לויט די דעות אז דער טעם איז צו פארמערן אהבה ורעות, קומט אויס אז ער האט דערמיט נישט מקיים געווען זיין פליכט{{הערה|פאר נאך נפקא מינה'ס זעט אין [[שו"ת חתם סופר]] {{אוצר הספרים היהודי|שו"ת חתם סופר/א/קצו|חלק א', סימן קצ"ו|-}}; אין שו"ת שרידי אש, ירושלים, תשנ"ט, חלק א', סימן ס"א; און אויך[https://forum.otzar.org/viewtopic.php?t=38983 | אין די ספרי אחרונים ווערן געברענגט פארשידענע דינים וואס זענען געוואנדן אין די צוויי טעמים. למשל, די פוסקים שרייבן אז א מענטש האט געשיקט פאר זיין חבר אנאנים, אז זיין חבר ווייסט נישט פון וועם ער האט באקומען דעם משלוח, לויט די דעות אז דער טעם איז צו פארמערן אהבה ורעות, קומט אויס אז ער האט דערמיט נישט מקיים געווען זיין פליכט{{הערה|פאר נאך נפקא מינה'ס זעט אין [[שו"ת חתם סופר]] {{אוצר הספרים היהודי|שו"ת חתם סופר/א/קצו|חלק א', סימן קצ"ו|-}}; אין שו"ת שרידי אש, ירושלים, תשנ"ט, חלק א', סימן ס"א; און אויך [https://forum.otzar.org/viewtopic.php?t=38983 א שמועס] אויפ'ן [[אוצר החכמה]] פאָרום.}}. | ||
== אין אנדערע קאנטעקסטן == | == אין אנדערע קאנטעקסטן == | ||