אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "משלוח מנות"

* [[חז"ל]] האבן ארויסגעלערנט אז דאס ווייניגסטע וואס מ'דארף שיקן איז צוויי פארציעס פאר איין מענטש, פון דעם וואס שטייט אין פסוק "משלוח '''מנות'''" (וואס קלינגט אפ כאטש צוויי) "איש '''לרעהו'''" (וואס קלינגט אפ איינער){{הערה|[[רב יוסף]] אין נאמען פון [[ברייתא]], אין {{בבלי|מגילה|ז|א|ללא=שם}}}}. דער [[רמב"ם]] שרייבט אז: "כל המרבה לשלוח לרעים הרי זה משובח"{{הערה|{{רמב"ם||מגילה וחנוכה|ב|טו}}}}, דאס הייסט אז ווי מער מען שיקט איז אלץ בעסער, פארט אבער האלט ער אז די חשוב'סטע מצוה פון פורים איז [[מתנות לאביונים]]: "מוטב לאדם להרבות במתנות לאביונים מלהרבות ב[[סעודת פורים|סעודתו]] ובשלוח מנות לרעיו, שאין שם שמחה גדולה ומפוארה, אלא לשמח לב עניים ויתומים ואלמנות וגרים"{{הערה|{{רמב"ם||מגילה וחנוכה|ב|יז}}}}.

* די [[הלכה]] איז אז ס'דארף זיין פון צוויי באזונדערע עסנווארג, טראץ דעם וואס ס'געווען [[רב]]נים וואס האבן זיך געפירט צו שיקן ספרי [[חידושי תורה]] אויף משלוח מנות, איז אבער אין הלכה גע'פסק'נט אז וועש, [[ספר]]ים און אפילו [[געלט]] צו קויפן דערמיט עסנווארג, ווערן נישט גערעכנט פאר "מנות". וועגן שיקן געטראנקען, זענען די פוסקים צעטיילט אין זייערע מיינונגען.

* די מצוה פון משלוח מנות דארף מען אויספירן אין יעדן פאל, און אפילו טאמער האט ער נישט גענוג עסנווארג אוועקצוגעבן פאר אן אנדערן, זאל ער אויפטוישן דאס עסנווארג פון זיין סעודה מיטן חבר'ס. די מיינונג פון א מערהייט [[פוסק]]ים איז אז אויך פרויען זענען מחויב מיט דער מצוה. פארהאן וואס מערקן אן אז א מאן זאל נישט שיקן פאר קיין פרוי, אזוי אז ס'זאל נישט צוקומען צו קיין פראגע פון א [[ספק]] [[קידושין]] ביים שיקן א ווערדפולע זאך.

* פארהאן פוסקים וואס שרייבן אז די מצוה דארף אויסגעפירט ווערן דורכן שיקן מיט א "[[שליחות|שליח]]" (און נישט איבערגעבן אליינס), אזויווי אין פסוק שטייט, "ו'''משלוח''' מנות איש לרעהו".

* דער טאג ווען די מצוה גייט אן איז פאר יעדן לויטן פלאץ וואו ער געפינט זיך: אין מערהייט ערטער איז דאס אין [[י"ד אדר]], און ביי די שטעט וואס זענען אין דער קאטעגאריע פון "[[עיר מוקפת חומה מימות יהושע בן נון|עיירות המוקפות חומה מימות יהושע בן נון]]", אינעם טאג פון [[ט"ו אדר]]-[[שושן פורים]]. די מצוה דארף געטון ווערן דווקא בייטאג פון פורים{{הערה|[[רמ"א]] אויף {{שולחן ערוך|אורח חיים|תרצה|ד|ללא=שם}}}}. טייל זענען מהדר דאס אויסצופירן איידער מען עסט די סעודה{{הערה|לקט יושר, הלכות פורים בסימני הדרשה. זעט אויך אז נדברו, חלק ששי סימן ס"ה, אז עס איז אן איסור זיך צו וואשן צו א סעודה איידער מען האט אויסגעפירט די מצוה}}.