אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:חופה און קידושין"

קיין ענדערונג אין גרייס ,  פֿאַר 2 יאָר
ק
החלפת טקסט – "היינטיק" ב־"היינטיג"
ק (החלפת טקסט – "יידישקייט" ב־"אידישקייט")
ק (החלפת טקסט – "היינטיק" ב־"היינטיג")
שורה 2: שורה 2:
'''חופה און קידושין''' איז די צערעמאניע אין [[אידישקייט]] מיט וואס א מאנצביל און א פרוי ווערן  מאן און ווייב, ד"ה געהייראט.  
'''חופה און קידושין''' איז די צערעמאניע אין [[אידישקייט]] מיט וואס א מאנצביל און א פרוי ווערן  מאן און ווייב, ד"ה געהייראט.  


די צערעמאניע האט צוויי פאזעס. די ערשטע איז "קידושין" (אדער אין לשון פון [[חז"ל]] "אירוסין") ווען דער מאן גיט די פרוי א ווערטפולן אביעקט (היינטיקע טעג א פינגערל); מיט דעם ווערן זיי טעכניש מאן און פרוי, און זי ווערט אסור צו אלע מענער. די צווייטע פאזע, די חופה, שאפט פון דעם פארפאלק א הויזגעזינד, און פאן דעמאלסט מעגן זיי וואוינען צוזאמען מאן און ווייב.  
די צערעמאניע האט צוויי פאזעס. די ערשטע איז "קידושין" (אדער אין לשון פון [[חז"ל]] "אירוסין") ווען דער מאן גיט די פרוי א ווערטפולן אביעקט (היינטיגע טעג א פינגערל); מיט דעם ווערן זיי טעכניש מאן און פרוי, און זי ווערט אסור צו אלע מענער. די צווייטע פאזע, די חופה, שאפט פון דעם פארפאלק א הויזגעזינד, און פאן דעמאלסט מעגן זיי וואוינען צוזאמען מאן און ווייב.  


די פרוי טאר נישט חתונה האבן מיט א צווייטן מאן נאר ווען איר ערשטער מאן אדער איז געשטארבן (דאן הייסט זי אן [[אלמנה]]) אדער ווען ער גיט איר א [[גט]] (דעמאלסט הייסט זי א "גרושה").
די פרוי טאר נישט חתונה האבן מיט א צווייטן מאן נאר ווען איר ערשטער מאן אדער איז געשטארבן (דאן הייסט זי אן [[אלמנה]]) אדער ווען ער גיט איר א [[גט]] (דעמאלסט הייסט זי א "גרושה").