אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:זלמן שניאור"

ק
טשעקטי און אנדערע רייניגונג, typos fixed: בֿ ← ב (8), וווּ ← וואוּ (7), וּוו ← וּאוו, 8־9 ← 8–9
ק (החלפת טקסט – "צײַט" ב־"צייט")
ק (טשעקטי און אנדערע רייניגונג, typos fixed: בֿ ← ב (8), וווּ ← וואוּ (7), וּוו ← וּאוו, 8־9 ← 8–9)
שורה 4: שורה 4:


== לעבן ==
== לעבן ==
שניאור איז געבוירן אין [[שקלאָוו]] אין מאָהילעווער (מאָליעווער) גובערניע, אין מזרח תּחום־המושב אין דער צאַרישער אימפּעריע (הייַנט: [[װײַסרוסלאַנד|ווייַסרוסלאַנד]]). ער האָט אָפּגעשטאַמט פון דער באַקאַנטער [[חב"ד|ליבאַוויטשער חסידישער (חב"ד)]] שניאורסאָן־משפּחה, איז אויסגעוואַקסן אין אַ טראַדיציאָנעלער סבֿיבֿה און האָט באַקומען אַ רעליגיעזע און וועלטלעכע דערציִונג. שוין צו 8־9 יאָר אָנגעהויבן שרייַבן לידער אויף ייִדיש און העברעיִש.
שניאור איז געבוירן אין [[שקלאָוו]] אין מאָהילעווער (מאָליעווער) גובערניע, אין מזרח תּחום־המושב אין דער צאַרישער אימפּעריע (הייַנט: [[װײַסרוסלאַנד|ווייַסרוסלאַנד]]). ער האָט אָפּגעשטאַמט פון דער באַקאַנטער [[חב"ד|ליבאַוויטשער חסידישער (חב"ד)]] שניאורסאָן־משפּחה, איז אויסגעוואַקסן אין אַ טראַדיציאָנעלער סביבה און האָט באַקומען אַ רעליגיעזע און וועלטלעכע דערציִונג. שוין צו 8–9 יאָר אָנגעהויבן שרייַבן לידער אויף ייִדיש און העברעיִש.


אין אַלטער פון 13 יאָר איז ער אַוועקגעפאָרן קיין [[אָדעס]] וווּ חיים נחמן ביאַליק האָט אים וואַרעם אויפגענומען. דאָרטן האָט ער זיך באַקענט מיט [[מענדעלע מוכר ספרים|מענדעלע מוכר־ספרים]], מיט משה־לייב ליליענבלום און מיט יהושע־חנא ראַבֿניצקי. אין 1902 איז ער אַוועק קיין [[וואַרשע]] וווּ ער האָט געאַרבעט אין דאָרטיקן  "תּושיה־פאַרלאַג" און וווּ דוד פרישמאַן האָט אים מקרבֿ געווען. אַ קורצע צייַט איז ער געווען דער פּערזענלעכער סעקרעטאַר פון [[יצחק לייבוש פרץ|יצחק לייבוש פּרץ]]. אין 1903 זיך אומגעקערט קיין שקלאָװ און אין 1904 האָט ער זיך באַזעצט אין [[ווילנע]], וווּ ער האָט געשריבן פאַר אַ לאָקאַלער העברעישער צייַטשריפט. די שטאָט ווילנע האָט ער שפּעטער באַשריבן אין דער פּאָעמע וילנה. אַ יאָר נאָך דעם איז שניאור אַוועק קיין [[שווייץ]], שפּעטער קיין [[פּאַריז]] וווּ ער האָט שטודירט אין דער סאָרבאָנע ליטעראַטור, פילאָסאָפיע און נאַטור־וויסנשאַפט.
אין אַלטער פון 13 יאָר איז ער אַוועקגעפאָרן קיין [[אָדעס]] וואוּ חיים נחמן ביאַליק האָט אים וואַרעם אויפגענומען. דאָרטן האָט ער זיך באַקענט מיט [[מענדעלע מוכר ספרים|מענדעלע מוכר־ספרים]], מיט משה־לייב ליליענבלום און מיט יהושע־חנא ראַבניצקי. אין 1902 איז ער אַוועק קיין [[וואַרשע]] וואוּ ער האָט געאַרבעט אין דאָרטיקן  "תּושיה־פאַרלאַג" און וואוּ דוד פרישמאַן האָט אים מקרב געווען. אַ קורצע צייַט איז ער געווען דער פּערזענלעכער סעקרעטאַר פון [[יצחק לייבוש פרץ|יצחק לייבוש פּרץ]]. אין 1903 זיך אומגעקערט קיין שקלאָװ און אין 1904 האָט ער זיך באַזעצט אין [[ווילנע]], וואוּ ער האָט געשריבן פאַר אַ לאָקאַלער העברעישער צייַטשריפט. די שטאָט ווילנע האָט ער שפּעטער באַשריבן אין דער פּאָעמע וילנה. אַ יאָר נאָך דעם איז שניאור אַוועק קיין [[שווייץ]], שפּעטער קיין [[פּאַריז]] וואוּ ער האָט שטודירט אין דער סאָרבאָנע ליטעראַטור, פילאָסאָפיע און נאַטור־וויסנשאַפט.


צווישן 1908 און 1913 איז ער אַרומגעפאָרן איבער אייראָפּע און [[צפון אפריקע|צפון־אַפריקע]]. במשך קירצערע פּעריאָדן האָט ער זיך געלערנט אין דער שווייץ און אין דייַטשלאַנד.
צווישן 1908 און 1913 איז ער אַרומגעפאָרן איבער אייראָפּע און [[צפון אפריקע|צפון־אַפריקע]]. במשך קירצערע פּעריאָדן האָט ער זיך געלערנט אין דער שווייץ און אין דייַטשלאַנד.


די [[ערשטע וועלט מלחמה|ערשטע וועלט־מלחמה]] האָט ער דורכגעמאַכט אין [[בערלין]] פון וואַנען ער האָט, ווי אַ רוסישער בירגער, נישט געטאָרט אַרויספאָרן. דאָרטן האָט ער איבערגעריסן די שריפטשטעלערישע טעטיקייט, שטודירט [[מעדיצין]] און געאַרבעט אין אַן אָרטיקן [[שפיטאל|שפּיטאָל]]. אין 1919 איז ער געפאָרן קיין [[אמעריקע|אַמעריקע]], זיך שפּעטער אומגעקערט קיין בערלין.
די [[ערשטע וועלט מלחמה|ערשטע וועלט־מלחמה]] האָט ער דורכגעמאַכט אין [[בערלין]] פון וואַנען ער האָט, ווי אַ רוסישער בירגער, נישט געטאָרט אַרויספאָרן. דאָרטן האָט ער איבערגעריסן די שריפטשטעלערישע טעטיקייט, שטודירט [[מעדיצין]] און געאַרבעט אין אַן אָרטיקן [[שפיטאל|שפּיטאָל]]. אין 1919 איז ער געפאָרן קיין [[אמעריקע|אַמעריקע]], זיך שפּעטער אומגעקערט קיין בערלין.
אין 1923 האָט שניאור זיך באַזעצט אין [[פראנקרייך|פראַנקרייַך]], וווּ ער האָט געלעבט ביז 1941 מחמת דער אינוואַזיע פון די [[נאציס|נאַציס]] אין 1940. ער איז אַנטלאָפן קיין [[שפאניע|שפּאַניע]] און פון דאָרטן קיין אַמעריקע ([[ניו יארק|ניו־יאָרק]]). אין 1925 און אין 1936 האָט ער געפּרוּווט זיך באַזעצן אין [[ארץ ישראל|ארץ־ישׂראל]] וווּ ער האָט נישט באַקומען די געהעריקע הילף זיך אייַנצואָרדענען. דאָס האָט אין אים איבערגעלאָזן אַ פאַרביטערטקייט קעגן [[ציוניזם]].
אין 1923 האָט שניאור זיך באַזעצט אין [[פראנקרייך|פראַנקרייַך]], וואוּ ער האָט געלעבט ביז 1941 מחמת דער אינוואַזיע פון די [[נאציס|נאַציס]] אין 1940. ער איז אַנטלאָפן קיין [[שפאניע|שפּאַניע]] און פון דאָרטן קיין אַמעריקע ([[ניו יארק|ניו־יאָרק]]). אין 1925 און אין 1936 האָט ער געפּרוּאווט זיך באַזעצן אין [[ארץ ישראל|ארץ־ישׂראל]] וואוּ ער האָט נישט באַקומען די געהעריקע הילף זיך אייַנצואָרדענען. דאָס האָט אין אים איבערגעלאָזן אַ פאַרביטערטקייט קעגן [[ציוניזם]].
סוף 1949 האָט ער עולה געווען קיין ישׂראל, און זיך באַזעצט אין [[תל אביב-יפו|תּל־אָבֿיבֿ]] און שפּעטער אין [[רמת גן|רמת־גן]]. נאָך זייַן עליה האָט שניאור אָנגעהויבן שרייַבן פאַר די טאָגצייַטונגען און אַרויסגעגעבן פאַרשיידענע ביכער. צוליב זייַן פאַרדינסט פאַר דער העברעיִשער קולטור האָט שניאור באַקומען דעם "פרס ביאליק" (1951) און דעם "פרס ישראל" (1955). צוליב געזונט־טעמים צוריקגעפאָרן קיין אַמעריקע אין 1955.  
סוף 1949 האָט ער עולה געווען קיין ישׂראל, און זיך באַזעצט אין [[תל אביב-יפו|תּל־אָביב]] און שפּעטער אין [[רמת גן|רמת־גן]]. נאָך זייַן עליה האָט שניאור אָנגעהויבן שרייַבן פאַר די טאָגצייַטונגען און אַרויסגעגעבן פאַרשיידענע ביכער. צוליב זייַן פאַרדינסט פאַר דער העברעיִשער קולטור האָט שניאור באַקומען דעם "פרס ביאליק" (1951) און דעם "פרס ישראל" (1955). צוליב געזונט־טעמים צוריקגעפאָרן קיין אַמעריקע אין 1955.  


זלמן שניאור איז נפטר געוואָרן אין 1959 אין ניו־יאָרק.
זלמן שניאור איז נפטר געוואָרן אין 1959 אין ניו־יאָרק.
שורה 86: שורה 86:
== ביבליאָגראַפיע ==
== ביבליאָגראַפיע ==
* לעקסיקאָן פון דער נייַער ייִדישער ליטעראַטור. בד.8, זז' 750-754. ניו־יאָרק: אַלוועלטכעכער ייִדישער קולטור־קאָנגרעס 1981.
* לעקסיקאָן פון דער נייַער ייִדישער ליטעראַטור. בד.8, זז' 750-754. ניו־יאָרק: אַלוועלטכעכער ייִדישער קולטור־קאָנגרעס 1981.
* ראַוויטש, מלך: מייַן לעקסיקאָן. בד. IV, 2, זז' 360-363. תּל־אָבֿיבֿ: וועלטראַט פאַר ייִדיש און ייִדישער קולטור, 1982.
* ראַוויטש, מלך: מייַן לעקסיקאָן. בד. IV, 2, זז' 360-363. תּל־אָביב: וועלטראַט פאַר ייִדיש און ייִדישער קולטור, 1982.


[[קאַטעגאָריע:יידיש שפראך שרייבערס]]
[[קאַטעגאָריע:יידיש שפראך שרייבערס]]
שורה 92: שורה 92:
[[קאַטעגאָריע:ליטווישע יידן]]
[[קאַטעגאָריע:ליטווישע יידן]]
{{גרונטסארטיר:שניאור, זלמן}}
{{גרונטסארטיר:שניאור, זלמן}}
[[קאטעגאריע:אומבאקוקט]]
[[קאַטעגאָריע:אומבאקוקט]]
[[קאטעגאריע:אויף יידיש]]  
[[קאַטעגאָריע:אויף יידיש]]  
{{קרד/ויקי/יידיש}}
{{קרד/ויקי/יידיש}}
35,369

רעדאגירונגען