אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:הינדא בערגנער"
ק (החלפת טקסט – "צײַט" ב־"צייט") |
ק (טשעקטי און אנדערע רייניגונג, typos fixed: ײַ ← יי (8), ײ ← יי (9), ױ ← וי, װ ← וו (23), וווּ ← וואוּ (2)) צייכן: מילים_בעייתיות |
||
| שורה 1: | שורה 1: | ||
'''הינדא בערגנער''' (1870 - 1942) איז געווען אַ יידישע | '''הינדא בערגנער''' (1870 - 1942) איז געווען אַ יידישע שרייבערקע. | ||
== יונגע יארן == | == יונגע יארן == | ||
זי איז געבוירען | זי איז געבוירען געוואָרען הינדא ראזנבלאט 1870 אין שטעטל [[רעדים]] אין [[גאליציע|גאַליציע]], היינטיקע צייטן אין דרום־מיזרח עק פון [[פוילן|פּוילן]]. | ||
איר משפּחה איז | איר משפּחה איז געווען טראַדיציאָנעל און מע האָט איר האָדעוועט חסידיש. | ||
== קאריערע == | == קאריערע == | ||
הינדא בערגנער איז | הינדא בערגנער איז באַוווסט פאַר איר באַשרייבונג איבער טאָג־טעגלעכע לעבן אין אַ גאַליציאַנער [[שטעטל]] אויפּן שוועל צו דער מאָדערנער געזעלשאַפט לסוף 19טן יאָרהונדערט. עס איז אויך באַזונדער ווייל זי שרייבט פון אַ פרויס קוקווינקל. | ||
בערגנערס | בערגנערס איינציקע בוך איז ארויסגעגעבן נאָך דעם ווען זי איז ניפטר געווארן. אירע זין האָט עס 1946 אין [[מאנטרעאל]] פּובליקירט. דאָס בוך הייסט "אין די לאַנגע װינטערנעכט ־ משפּחה־זכרונות פון אַ שטעטל אין גאַליציע (1900־1870)." די זין האָט מיט אָנהייב 1937 באַקומען בריוו פון דער מאַמען, וואוּ זי באַשרייבט וועגן איר קינדער־יאָרן. זי האָט זיי געשיקט אירע זכרונות, איין בויגן נאָך דער צווייטער. | ||
בערגנער האָט כּמעט איר גאַנץ לעבן | בערגנער האָט כּמעט איר גאַנץ לעבן געוווינט אין איר געבורטס־שטעטל, אין פאַרגלייך מיט איר זין וואוּ זענען ווייט פון גאַליציע איבערגעציען. | ||
זי האָט פרי באַקומען אַ חשק זיך צו לערנען, און האָט גערעדט יידיש, פויליש און | זי האָט פרי באַקומען אַ חשק זיך צו לערנען, און האָט גערעדט יידיש, פויליש און דייטש. | ||
איר טאַטע, אַ סוחר אין רעדעם, האַט געהאָלפן און איר אָנגעמוטיקט. ער איז | איר טאַטע, אַ סוחר אין רעדעם, האַט געהאָלפן און איר אָנגעמוטיקט. ער איז געווען אַ ביסל מער פאָזיטיוו צו דער מאָדערנער וועלט, ווי די מאַמע. | ||
איר מאַמע האָט באַטראַכטעט ניט־יידישע | איר מאַמע האָט באַטראַכטעט ניט־יידישע וויסן ווי אַפּיקורסיש. אין איר בוך שרייבט הינדא בערגנער אַזוי: "לײענען אַ פּויליש אָדער דײטש ביכל, האָט זי אָנגערופן מתעסק זײַן זיך מיט טרײף־פּסול און דאָס פאַרביטן מיט הײסן לײענען מיר די צאינה וראינה." | ||
הינדא בערגנער איז געשטאָרבן אין 1942 בשעת דער [[צווייטע וועלט-מלחמה| | הינדא בערגנער איז געשטאָרבן אין 1942 בשעת דער [[צווייטע וועלט-מלחמה|צווייטער וועלט־מלחמה]], אין דעם [[בעלזשיץ פארטיליקונג לאגער|בעלזשיץ]] נאַצי לאַגער.<ref>https://jwa.org/encyclopedia/article/bergner-hinde</ref><ref>''אין די לאַנגע װינטערנעכט, משפּחה־זכרונות פון אַ שטעטל אין גאַליציע'' (''1879''־''1900'') , מאנטרעאל (1946)</ref> | ||
{{רעפערענצן}}<references /> | {{רעפערענצן}}<references /> | ||
| שורה 26: | שורה 26: | ||
[[קאַטעגאָריע:גאליציאנער יידן]] | [[קאַטעגאָריע:גאליציאנער יידן]] | ||
{{DEFAULTSORT:בערגנער, הינדא}} | {{DEFAULTSORT:בערגנער, הינדא}} | ||
[[ | [[קאַטעגאָריע:אומבאקוקט]] | ||
[[ | [[קאַטעגאָריע:אויף יידיש]] | ||
{{קרד/ויקי/יידיש}} | {{קרד/ויקי/יידיש}} | ||
רעוויזיע פון 15:06, 8 דעצעמבער 2022
הינדא בערגנער (1870 - 1942) איז געווען אַ יידישע שרייבערקע.
יונגע יארן
זי איז געבוירען געוואָרען הינדא ראזנבלאט 1870 אין שטעטל רעדים אין גאַליציע, היינטיקע צייטן אין דרום־מיזרח עק פון פּוילן.
איר משפּחה איז געווען טראַדיציאָנעל און מע האָט איר האָדעוועט חסידיש.
קאריערע
הינדא בערגנער איז באַוווסט פאַר איר באַשרייבונג איבער טאָג־טעגלעכע לעבן אין אַ גאַליציאַנער שטעטל אויפּן שוועל צו דער מאָדערנער געזעלשאַפט לסוף 19טן יאָרהונדערט. עס איז אויך באַזונדער ווייל זי שרייבט פון אַ פרויס קוקווינקל.
בערגנערס איינציקע בוך איז ארויסגעגעבן נאָך דעם ווען זי איז ניפטר געווארן. אירע זין האָט עס 1946 אין מאנטרעאל פּובליקירט. דאָס בוך הייסט "אין די לאַנגע װינטערנעכט ־ משפּחה־זכרונות פון אַ שטעטל אין גאַליציע (1900־1870)." די זין האָט מיט אָנהייב 1937 באַקומען בריוו פון דער מאַמען, וואוּ זי באַשרייבט וועגן איר קינדער־יאָרן. זי האָט זיי געשיקט אירע זכרונות, איין בויגן נאָך דער צווייטער.
בערגנער האָט כּמעט איר גאַנץ לעבן געוווינט אין איר געבורטס־שטעטל, אין פאַרגלייך מיט איר זין וואוּ זענען ווייט פון גאַליציע איבערגעציען.
זי האָט פרי באַקומען אַ חשק זיך צו לערנען, און האָט גערעדט יידיש, פויליש און דייטש.
איר טאַטע, אַ סוחר אין רעדעם, האַט געהאָלפן און איר אָנגעמוטיקט. ער איז געווען אַ ביסל מער פאָזיטיוו צו דער מאָדערנער וועלט, ווי די מאַמע.
איר מאַמע האָט באַטראַכטעט ניט־יידישע וויסן ווי אַפּיקורסיש. אין איר בוך שרייבט הינדא בערגנער אַזוי: "לײענען אַ פּויליש אָדער דײטש ביכל, האָט זי אָנגערופן מתעסק זײַן זיך מיט טרײף־פּסול און דאָס פאַרביטן מיט הײסן לײענען מיר די צאינה וראינה."
הינדא בערגנער איז געשטאָרבן אין 1942 בשעת דער צווייטער וועלט־מלחמה, אין דעם בעלזשיץ נאַצי לאַגער.[1][2]
- ↑ https://jwa.org/encyclopedia/article/bergner-hinde
- ↑ אין די לאַנגע װינטערנעכט, משפּחה־זכרונות פון אַ שטעטל אין גאַליציע (1879־1900) , מאנטרעאל (1946)
דאס איז נישט קיין המכלול ארטיקל, בלויז עפעס וואס ליגט דא ביז עס וועט ערזעצט ווערן מיט בעסערס. שרייבט עס איבער!