בדוקי עריכות אוטומטית, אינטערפעיס רעדאקטארן, אינטערפעיס אדמיניסטראַטאָרן, סיסאפן, מייבאים, מעדכנים, מייבא, אספקלריה רעדאקטארן
46,362
רעדאגירונגען
ק
החלפת טקסט – " זיינען" ב־" זענען"
ק (החלפת טקסט – "יידישקייט" ב־"אידישקייט") |
ק (החלפת טקסט – " זיינען" ב־" זענען") |
||
| שורה 10: | שורה 10: | ||
לויט דער [[הלכה]] איז מען פארבאטן צו עסן א בין, אבער איר האניג מעג מען יא [[עסן]], וויבאלד די האניג ווערט נישט באשאפן דורך די בין אליין, נאר די בין בריינגט דאס פון די [[בלום|בלימען]] צום [[בינשטאק]], אזוי ווי עס שטייט: {{דיק|מפני מה אמרו דבש דבורים מותר שאין מוציאות אותו אלא מכניסות אותו|([[תוספתא]], [[מסכת בכורות]], א, ה).}} און אין [[רמב"ם]]: {{דיק|דבש דבורים, אף על פי שהוא בא מבעל חיים טמא, מותר באכילה, ואין בו משום כל היוצא מן הטמא טמא, מפני שהדבורים מכניסות אותו לגופן ואין ממצות אותו מגופן|([[הלכות מאכלות אסורות]], פרק ג', הלכה ג')}} | לויט דער [[הלכה]] איז מען פארבאטן צו עסן א בין, אבער איר האניג מעג מען יא [[עסן]], וויבאלד די האניג ווערט נישט באשאפן דורך די בין אליין, נאר די בין בריינגט דאס פון די [[בלום|בלימען]] צום [[בינשטאק]], אזוי ווי עס שטייט: {{דיק|מפני מה אמרו דבש דבורים מותר שאין מוציאות אותו אלא מכניסות אותו|([[תוספתא]], [[מסכת בכורות]], א, ה).}} און אין [[רמב"ם]]: {{דיק|דבש דבורים, אף על פי שהוא בא מבעל חיים טמא, מותר באכילה, ואין בו משום כל היוצא מן הטמא טמא, מפני שהדבורים מכניסות אותו לגופן ואין ממצות אותו מגופן|([[הלכות מאכלות אסורות]], פרק ג', הלכה ג')}} | ||
לויט דער היינטיגער [[וויסנשאפט]] ווייסט מען אז די בין נעמט יא ארויס פון איר [[קערפער]] פארשידענע [[מאטעריעל]]ן צו דער האניג. די [[רבנים]] ענטפערן דערפון אז די מאטעריעלן | לויט דער היינטיגער [[וויסנשאפט]] ווייסט מען אז די בין נעמט יא ארויס פון איר [[קערפער]] פארשידענע [[מאטעריעל]]ן צו דער האניג. די [[רבנים]] ענטפערן דערפון אז די מאטעריעלן זענען ווייניגער ווי א זעכציגסטל, און זיי זענען [[בטל בשישים]]. | ||
עס איז דא א [[מנהג]] ביי [[יידן]] צו עסן [[עפל]] מיט האניג אין דער [[יום טוב]] [[ראש השנה]]. | עס איז דא א [[מנהג]] ביי [[יידן]] צו עסן [[עפל]] מיט האניג אין דער [[יום טוב]] [[ראש השנה]]. | ||