באַקוקן דעם קאוד פון רוי:ארבע מיתות בית דין

{{דעסקריפציע|פיר מעטאדן פאר טויט שטראף אין הלכה}}
{{סוגיה
| משנה = {{משנה|סנהדרין|ז}}
| משנה תורה לרמב"ם = {{רמב"ם|סנהדרין|יד}}
| ספרי מניין המצוות = {{ספר החינוך|מז}}, {{ספר החינוך|נ|ללא=שם}}, {{ספר החינוך|רסא|ללא=שם}}, {{ספר החינוך|תקנא|ללא=שם}}
}}
די '''ארבע מיתות בית דין''' זענען פיר מעטאדן פאר [[הינריכטונג]], ווען [[טויטשטראף]] ווערט געגעבן דורך א [[סנהדרין]] לויט די [[הלכה]]. זייערע הלכות, וועלכע ווערן גערופן "דיני נפשות", ווערן דעטאלירט אויסגעשמועסט אין [[מסכת סנהדרין]].

אין חומש ווערן געברענגט א רייע עברות, פאר וועלכע עס איז געקומען טויט-שטראף, וואס איז באשטאנען פון פיר סארטן טויט מיטלען:
# סקילה (פארשטיינערן)
# שריפה (פארברענען)
# הרג (אומברענגען מיט א שווערד)
# חנק (דערשטיקן)

צו אויספירן א טויט אורטייל האבן זיך געפאדערט פיל תנאים, און עס איז דעריבער זעלטן פארגעקומען. די משנה{{הערה|{{משנה|מכות|א|י}}}} זאגט, אז א סנהדרין, וואס האט גע'פסק'נט טויט-שטראף איינמאל אין זיבן יאר (און לויט רבי אלעזר בן עזריה איינמאל אין זיבעציג יאר), האט געהייסן א "חובלנית" (איינע וואס טויט מענטשן).