באַקוקן דעם קאוד פון דצ"ך עד"ש באח"ב

{{דרעפט}}
{{דעסקריפציע|סימנים פון רבי יהודה פאר די צען מכות}}
[[טעקע:National Library of Israel, Rothschild Haggadah 2861723 486098.jpg|קליין|די [[צען מכות]] געמאלן אין די [[ראטשילד הגדה]], 1450]]
די ווערטער '''דצ"ך עד"ש באח"ב''' זענען אנגעגעבן אלס [[סימנים (ש"ס)|סימנים]] פאר די [[צען מכות]] דורך [[רבי יהודה]] אין די [[הגדה של פסח]].
די סימנים אנטהאלטן די [[ראשי תיבות]] פון די מכות: '''ד'''ם, '''צ'''פרדע, '''כ'''ינים; '''ע'''רוב, '''ד'''בר, '''ש'''חין; '''ב'''רד, '''א'''רבה, '''ח'''ושך, מכת '''ב'''כורות. עס זענען פארהאן מערערע ערקלערונגען איבער די אויפטו און מאטיוו פון די סימנים.
רבי יהודה זאגט אין מדרש אז די סימנים איז געווען אויסגעקריצט אויף [[משה'ס שטעקן]]{{הערה|שם=רבה|{{מדרש רבה|שמות|ח|ג}}}}.

== די סימנים און טעם ==
אין די הגדה ביי מגיד, נאכ'ן אויסרעכענען די צען מכות, ווערט געברענגט די סימנים פון רבי יהודה:
{{ציטוט|רַבִּי יְהוּדָה הָיָה נוֹתֵן בָּהֶם סִמָּנִים: דְּצַ"ךְ עַדַ"שׁ בְּאַחַ"ב|מקור={{שיתופתא בשורה|1=Pesach_Haggadah/,_Magid,_The_Ten_Plagues?selectedunittext=16|2=הגדה של פסח, מגיד}}}}
די מפרשים ערקלערן וועלכע ציל די סימנים דינען, זינט עס איז גרינג צו געדענקען די נעמען פון די מכות{{הערה|שם=הגדה|{{היברובוקס|2=הגדה של פסח עם עשרה פירושים|3=10767|page=39|מקום הוצאה=ווילנא|שנת הוצאה=תרכ"ח}}}}.

[[רש"י]] ערקלערט אז דאס קומט צו ווייזן אז די סדר פון די מכות איז געווען ווי געשילדערט אין [[ספר שמות]], און מען זאגט נישט "[[אין מוקדם ומאוחר בתורה]]", ספעציעל אז אין [[תהלים]]{{הערה|{{תנ"ך|תהלים|עח|לאנג=יא|אן=ספר}}; {{תנ"ך|תהלים|קה|לאנג=יא|אן=ספר}}}} ווערן די מכות געשילדערט מיט אן אנדערע סדר. רש"י ברענגט נאך א פשט, אז - ווי געברענגט אין מדרש{{הערה|שם=רבה}} - זענען די ווערטער דצ"ך עד"ש באח"ב זענען געווען געשריבן אויף [[משה'ס שטעקן]], און [[משה]] האט געקוקט אויפ'ן ספעציפישן אות פון די מכה ביים ברענגען דערמיט די מכה{{הערה|[https://haggadah.alhatorah.org/Parshan/Ritva/Maggid/13.11 ריטב"א אויף הגדה] בשם רש"י; [https://haggadah.alhatorah.org/Parshan/From_Rashi's_Beit_Midrash/Maggid/13.3 מבית מדרשו של רש"י] אויף הגדה.}}.

דער [[רבי ישעיה די טראני|רי"ד]]{{הערה|שם=ריד|געברענגט אין {{ספריא|2=שבלי הלקט - הגדה של פסח|3=Pesach_Haggadah%2C_Magid%2C_The_Ten_Plagues.17?with=Shibolei%20HaLeket}}}} שרייבט אז די [[גימטריא]] צאל פון די סימנים באטרעפט 501, די זעלבע צאל ווי די אלע שיטות אינאיינעם אין הגדה איבער וויפיל מכות די מצריים זענען געשלאגן געווארן ביים [[קריעת ים סוף|ים סוף]] ([[רבי יוסי הגלילי]]: 50 + [[רבי אליעזר]]: 200 + [[רבי עקיבא]]: 250), מיט נאך איינס פאר "אצבע אלוקים"{{הערה|{{תנ"ך|שמות|ח|טו}}}}, אדער קעגן די 100 מכות פון די שיטות אינאיינעם וואס האט באטראפן די מצריים אין מצרים.

דער [[חתם סופר]] ערקלערט אז די [[ראשי תיבות]] פון די סימנים איז "עבד", און די סופי תיבות - "כבש", וויבאלד זיי האבן געדינט דעם [[מזל טלה]].

===באזונדערע גרופעס===
עטליכע ראשונים ערקלערן אז די סימנים צייגן אן אויף דריי באזונדערע גרופעס און הגדרות פון די מכות:
* יעדע גרופע האט געהאט אן אייגנארטיגע ציל. די ערשטע דריי מכות - '''ד'''ם, '''צ'''פרדע, '''כ'''ינים, איז געקומען ווייזן אויף "מציאות השם", ווי עס שטייט ביי די דריי מכות "בְּזֹאת תֵּדַע כִּי אֲנִי ד'{{הערה|{{תנ"ך|שמות|ז|יז}}}}". די צווייטע גרופע - '''ע'''רוב, '''ד'''בר, '''ש'''חין, זענען געקומען ווייזן אז דער באשעפער פירט די וועלט - "[[השגחה]]", ווי עס שטייט דערביי "לְמַעַן תֵּדַע כִּי אֲנִי ד' {{אונטערשטריך|בְּקֶרֶב הָאָרֶץ}}"{{הערה|{{תנ"ך|שמות|ח|יח}}}}. און די דריטע גרופע - '''ב'''רד, '''א'''רבה,'''ח'''ושך, '''ב'''כורות, איז געקומען צייגן אז די [[נביאה|נביאים]] זענען אמת{{הערה|[[ריטב"א]]{{מקור}}|דארט=הגדה}}, ווי עס שטייט דערביי "הַיָּרֵא אֶת דְּבַר ד'", "וַאֲשֶׁר לֹא שָׂם לִבּוֹ אֶל דְּבַר ד'", "הַעְתִּירוּ אֶל ד'"{{הערה|{{תנ"ך|שמות|ט|כ|כא}}, {{תנ"ך|שמות|ט|כח|אן=פרק}}}}; און אז דער באשעפער איז דער בעל היכולת וואס קען אלעס טוישן ווי זיין ווילן{{הערה|[[אברבנאל]]{{מקור}}|דארט=הגדה}}, ווי עס שטייט "בַּעֲבוּר תֵּדַע כִּי אֵין כָּמֹנִי בְּכָל הָאָרֶץ"{{הערה|{{תנ"ך|שמות|ט|יד}}}}.
* יעדע גרופע האט געהאט צוויי מכות וואס משה האט געווארנט פרעה דערוועגן פון פריער, און די דריטע איז געקומען אומגעווארנט. דם און צפרדע איז געווען מיט א ווארענונג, כינים נישט. ערוב און דבר מיט א ווארענונג, שחין נישט. ברד און ארבה מיט, חושך אן{{הערה|ריטב"א{{מקור}}|דארט=הגדה}}{{ביאור|און מכת בכורות וועלכע איז אייגנארטיג גייט מיט מיט'ן לעצטן|שם=א}}.
* די ערשטע גרופע - דצ"ך, איז געווען מכות אויף דער ערד, די צווייטע - עד"ש, אויף די באשעפענישן אויף דער ערד, די דריטע - בא"ח, פון הימל{{הערה|ריטב"א{{מקור}}, [[רשב"ם]]{{מקור}}, [[מהר"ל]] - גבורות ה'|דארט=הגדה}}{{ביאור|שם=א}}.
* די ערשטע גרופע - דצ"ך, איז געקומען דורך [[אהרן]]; די צווייטע - עד"ש, דורך משה אנעם שטעקן, די דריטע - בא"ח דורך משה מיט'ן שטעקן{{הערה|שם=ריד}}{{הערה|שם=מיימ|[[הגהות מיימוניות]], זמנים [https://rambam.alhatorah.org/Dual/Hagahot_Maimoniyot/Chametz_uMatzah/8.15 טו, ב]; בשם [[ראב"ן]]}}{{ביאור|שם=א}}.
* מיט יעדע דריטע מכה איז מיטגעקומען די אנדערע צוויי דריטע. ביי כנים איז אויך געווען שחין מיט חושך, ביי שחין - כינים און חושך, און ביי חושך אויך כנים און שחין; ווען די יעצטיגע מכה איז דאמינירנד און די אנדערע קומען מיט{{הערה|דארט, בשם [[ריב"א]]|דארט=מיימ}}{{ביאור|שם=א}}.
{{ביאורים}}

===על פי קבלה===
דער ריטב"א זאגט אז על פי [[קבלה]] זענען פארהאן גרויסע סודות אין די סימנים פון רבי יהודה. אין די בריוו פון [[רבי שמשון אסטראפאלער]] איבער די מכות ווערט ערקלערט די סימנים על פי סוד, אז די גימטריא צאל פון דצ"ך עד"ש באח"ב - תק"א, איז דער נאמען פון דער [[מלאך]] געשטעלט אויף די מכות, און באטרעפט "אש"ר", אויפ'ן פסוק וּלְמַעַן תְּסַפֵּר בְּאָזְנֵי בִנְךָ וּבֶן בִּנְךָ אֵת {{אונטערשטריך|אַשֶר}} הִתְעַלַּלְתִּי בְּמִצְרַיִם{{הערה|און כָּל הַמַּחֲלָה {{אונטערשטריך|אֲשֶׁר}} שַׂמְתִּי בְמִצְרַיִם לֹא אָשִׂים עָלֶיךָ{{הערה|שם=מיימ}}.}}  און די [[שמות הקודש|שֵמות]] מיט וואס די אידן זענען ארויס פון מצרים - דע"ב צד"א כשח"ב זענען די זעלבע אותיות{{הערה|[[s:אגרת רבי שמשון מאוסטרופולי|אגרת רבי שמשון מאוסטרופולי]] אויף [[וויקיטעקסט]]}}.

== בלוט בלבולים ==
אין [[18טער יארהונדערט]] האבן די [[יעקב פראנק|פראנקיסטן]] געניצט די סימנים צו איבערצייגן די "ווארהייט" פונעם [[בלוט בלבול]] ביי די בלבול פון [[שמעון פון טרענט]] {{ענ|Simon of Trent}}, אין א בריוו צום [[פויבסט]], זאגנדיג אז די באהאלטענע באדייט דערפון איז "'''ד'''ם '''צ'''ריכים '''כ'''ולנו '''ע'''ל '''ד'''רך '''ש'''עשו '''ב'''[[אותו האיש|אותו ה'''א'''יש]] '''ח'''כמים '''ב'''ירושלים". די אידישע פירער זענען גערופן געווארן אפצואווענדן די באשולדיגונג אין א ויכוח אין [[לעמבערג]], וואו עס האבן אנטיילגענומען [[רבי חיים הכהן ראפאפארט]], און לויט געוויסע מקורות אויך דער [[בעל שם טוב]]{{הערה|{{דעת|בצלאל לנדוי|daat/kitveyet/mahanaim/pesah/alilat.htm|עלילת הדם בתולדות ישראל}}}}. עס ווערט דערציילט אויף א ויכוח איבער א בלוט בלבול ווי דער גלח האט אויפגעברענגט אז די סימנים באדייטן "'''ד'''ם '''צ'''ריכים '''כ'''ולנו, '''ע'''ל '''ד'''בר '''ש'''הרגנו '''ב'''ן '''א'''-ל '''ח'''י '''ב'''שמים"; אויף וואס דער אידישער פארטרעטער האט געענטפערט "'''ד'''וברים '''צ'''וררינו '''כ'''זב, '''ע'''לילת '''ד'''ם '''ש'''קר, '''ב'''ני '''א'''ברהם '''ח'''לילה '''ב'''זאת"{{הערה|{{לינק|אדרעס=https://he.chabad.org/library/article_cdo/aid/495687|שרייבער=הרב משה בוגמילסקי|קעפל=דצ"ך עד"ש באח"ב|זייטל=chabad.org}}}}.

==דרויסנדיגע לינקס==
*[https://haggadah.alhatorah.org/Full/Maggid/13.11 דצ"ך עד"ש באח"ב, אין הגדה גדולה], על התורה
* הרב יהודה שורפין, [https://he.chabad.org/library/article_cdo/aid/6851543 מה פשר הסימן דְּצַ"ךְ עַדַ"שׁ בְּאַחַ"ב?], chabad.org

==רעפערענצן==
{{רעפערענצן}}

{{חג הפסח}}

[[:קאטעגאריע:הגדה של פסח]]
[[:קאטעגאריע:מאמרי חז"ל]]
[[:קאטעגאריע:מכות מצרים]]

[[he:דצ"ך עד"ש באח"ב]]