רבי שמואל במאיר, רשב"ם (געבוירן ארום 1085 – נפטר געווארן ארום 1160), געבוירן נעבן דער שטאט טראָי (טרויש), פראנקרייך; אייניקל (א טאכטער'ס א זון) פון רבי שלמה יצחקי (רש"י); מחבר פון פּירושים אויף חומש און טייל ספרים פון תנ"ך, ווי אויך אויף א ריי מסכתות אין דער גמרא; געהערט צו די אנגעזעענסטע מפרשים; און צוזאַמען מיט זיין אינגערער ברודער, רבינו יעקב תם, האט ער געהערט צו די ערשטע בעלי-תוספות.

אין זיין פּירוש אויף חומש ווייזט ארויס דער רשב"ם די נייגונג איינצוטייטשן די פּסוקים לויט פּשט, נישט לויטן דרש פון די מדרשים און דברי אגדה.

וועגן די דאַטעס פון רשב"מ'ס געבורט און טויט זענען פארהאן פארשידענע מיינונגען.

רבינו תם זאגט אויף אים אז ער איז געווען געוואלדיג פרום; ער פלעגט אפילו נישט אויפהויבן די אויגן. זיין זון רבינו יוסף פורת האט מקבל געווען פון אים. ער האט געהאט אנגעזעענע תלמידים. זיין דרך אין לערנען איז געווען פּשט. און אז מען מוז אננעמען אלץ וואס די חכמים ז"ל זאגן, אפילו ווען עס איז נישט פארהאן אין תנ"ך א רמז אדער אַן אסמכתא אויף זייערע רייד. א חוץ זיין פּירוש אויף תורה און אויף טיילן פון נביאים און כתובים, האט ער פאָרגעזעצט רש"י'ס פּירוש אויף פּסחים פון צט, ב ביז ענדע, אויף בבא בתרא פון דף כט, עמוד א ביז צום סוף, און נאך; הוספות אויפן אלפס, און נאך. ער איז דער ערשטער אויפמערקזאם צו מאכן אז נישט די ברידער נאר די מדינים האבן פארקויפט יוספ'ן. ער ווערט דערמאנט אין תוספות אַן ערך פון דריי הונדערט פינף און צוואנציג מאל.