רוי:ארבע מיתות בית דין
פיר מעטאדן פאר טויט שטראף אין הלכה
| משנה | משנה, סנהדרין פרק ז' |
|---|---|
| משנה תורה | משנה תורה לרמב"ם, הלכות סנהדרין והעונשין המסורין להם, פרק י"ד |
| ספרי מניין המצוות | ספר החינוך, מצוה מ"ז, מצוה נ', מצוה רס"א, מצוה תקנ"א |
די ארבע מיתות בית דין זענען פיר מעטאדן פאר הינריכטונג, ווען טויטשטראף ווערט געגעבן דורך א סנהדרין לויט די הלכה. זייערע הלכות, וועלכע ווערן גערופן "דיני נפשות", ווערן דעטאלירט אויסגעשמועסט אין מסכת סנהדרין.
אין חומש ווערן געברענגט א רייע עברות, פאר וועלכע עס איז געקומען טויט-שטראף, וואס איז באשטאנען פון פיר סארטן טויט מיטלען:
- סקילה (פארשטיינערן)
- שריפה (פארברענען)
- הרג (אומברענגען מיט א שווערד)
- חנק (דערשטיקן)
צו אויספירן א טויט אורטייל האבן זיך געפאדערט פיל תנאים, און עס איז דעריבער זעלטן פארגעקומען. די משנה[1] זאגט, אז א סנהדרין, וואס האט גע'פסק'נט טויט-שטראף איינמאל אין זיבן יאר (און לויט רבי אלעזר בן עזריה איינמאל אין זיבעציג יאר), האט געהייסן א "חובלנית" (איינע וואס טויט מענטשן).
רעפערענצן
קלארשטעלונג: די אינפארמאציע אויף המכלול איז בלויז פאר בארייכערונג און זאל נישט געזען ווערן ווי א פסק הלכה.