1,047
רעדאגירונגען
ק
←פריע יאָרן און חורבן: הגהה
ק (←פריע יאָרן און חורבן: הגהה) |
ק (←פריע יאָרן און חורבן: הגהה) |
||
| שורה 19: | שורה 19: | ||
בעת דער צווייטער וועלט מלחמה, ווען ר' חיים משה איז געווען א קליין קינד, איז זיין פאמיליע געווען אין דעם טייל פון רומעניע וואו די לאָקאַלע רעגירונגען האבן נישט קאאפּערירט מיט די דייטשן צו דעפּאָרטירן די אידן. זיי האבן זיך באהאלטן אין די וועלדער צוזאַמען מיט פּאַרטיזאַנער. זיין פאָטער, וועלכער איז געווען אַ שוחט, האָט אַמאָל אָפּגעזאָגט אַ בעסערע אַרבעט אין דער שטאָט מיהאיפאלווא, ווייל ער האָט נישט געוואלט איבערלאזן זיינע שוויגער-עלטערן. די גאַנצע באַפעלקערונג פון יענער שטאָט איז שפּעטער דעפּאָרטירט געוואָרן קיין אוישוויץ. די משפּחה האָט איבערגעלעבט אין זייער ראַיאָן, וואָס חיים משה האָט אָנגערופן "דער נאַקן פונעם וואַלד", וואו "די קויל איז נישט אָנגעקומען"{{הערה|שם=אינטער1}}. | בעת דער צווייטער וועלט מלחמה, ווען ר' חיים משה איז געווען א קליין קינד, איז זיין פאמיליע געווען אין דעם טייל פון רומעניע וואו די לאָקאַלע רעגירונגען האבן נישט קאאפּערירט מיט די דייטשן צו דעפּאָרטירן די אידן. זיי האבן זיך באהאלטן אין די וועלדער צוזאַמען מיט פּאַרטיזאַנער. זיין פאָטער, וועלכער איז געווען אַ שוחט, האָט אַמאָל אָפּגעזאָגט אַ בעסערע אַרבעט אין דער שטאָט מיהאיפאלווא, ווייל ער האָט נישט געוואלט איבערלאזן זיינע שוויגער-עלטערן. די גאַנצע באַפעלקערונג פון יענער שטאָט איז שפּעטער דעפּאָרטירט געוואָרן קיין אוישוויץ. די משפּחה האָט איבערגעלעבט אין זייער ראַיאָן, וואָס חיים משה האָט אָנגערופן "דער נאַקן פונעם וואַלד", וואו "די קויל איז נישט אָנגעקומען"{{הערה|שם=אינטער1}}. | ||
אין 1943, ווען די סיטואַציע האָט זיך אָנגעהויבן פאַרערגערן, איז די משפּחה געפאָרן מיט אַ באַהאַלטענעם צוג צו אַראַד, רומעניע, וואו זיין פאָטער האָט באַקומען אַ אַרבעט אַלס שוחט. זיי זענען געווען פאַרשטעלט ווי פּויערן צו פאַרמיידן דעטעקציע. פון זיין אוממיטלבארער משפחה, זענען זיין פאטער, מוטער, און עלטערע געשוויסטער ניצול געווארן, | אין 1943, ווען די סיטואַציע האָט זיך אָנגעהויבן פאַרערגערן, איז די משפּחה געפאָרן מיט אַ באַהאַלטענעם צוג צו אַראַד, רומעניע, וואו זיין פאָטער האָט באַקומען אַ אַרבעט אַלס שוחט. זיי זענען געווען פאַרשטעלט ווי פּויערן צו פאַרמיידן דעטעקציע. פון זיין אוממיטלבארער משפחה, זענען זיין פאטער, מוטער, און עלטערע געשוויסטער ניצול געווארן, אויסער א קליינע שוועסטערל וואס איז ליידער אוועק פון א קינדער-קראנקהייט. ער האט דערמאנט אז די פאמיליע האט בלויע אויגן און בלאנדע האר, וואס האט זיי געגעבן די מעגליכקייט צו זיך פארשטעלן אלס נישט-אידן בעת דער קריג{{הערה|שם=אינטער1}}. | ||
<!-- חיים משה'ס זיידע און באבע פון פאָטערס זייט, הערמאַן און אסתר (פרידמאַן) שטויבער, וואָס האָבן געוואוינט אין טאשנאַד, זענען דעפּאָרטירט געוואָרן קיין אוישוויץ און זענען דאָרט אומגעקומען. בלויז פינף פון זייערע אַכט קינדער האָבן איבערגעלעבט. חיים משה'ס פעטער, משה שטויבער, איז געשיקט געוואָרן אין אַ אַרבעטס־לאַגער און שפּעטער אין סיביר דורך די רוסן. זיין טאַטעס שוועסטער, הענו, האָט חתונה געהאַט מיט יעל גלאָק אין בעלגיע. הענו'ס מאַן האָט באַהאַלטן זייער קינד ביי גויים, אָבער זיין פרוי איז אומגעקומען אין אַ אַרבעטס־לאַגער אין אוישוויץ. ער האָט שפּעטער חתונה געהאַט מיט הענו. --> | <!-- חיים משה'ס זיידע און באבע פון פאָטערס זייט, הערמאַן און אסתר (פרידמאַן) שטויבער, וואָס האָבן געוואוינט אין טאשנאַד, זענען דעפּאָרטירט געוואָרן קיין אוישוויץ און זענען דאָרט אומגעקומען. בלויז פינף פון זייערע אַכט קינדער האָבן איבערגעלעבט. חיים משה'ס פעטער, משה שטויבער, איז געשיקט געוואָרן אין אַ אַרבעטס־לאַגער און שפּעטער אין סיביר דורך די רוסן. זיין טאַטעס שוועסטער, הענו, האָט חתונה געהאַט מיט יעל גלאָק אין בעלגיע. הענו'ס מאַן האָט באַהאַלטן זייער קינד ביי גויים, אָבער זיין פרוי איז אומגעקומען אין אַ אַרבעטס־לאַגער אין אוישוויץ. ער האָט שפּעטער חתונה געהאַט מיט הענו. --> | ||