אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "חזק חזק ונתחזק"

דער פארשפרייטער מנהג איז צו זאגן "ונתחזֵּק", מיט א [[צירי]]{{הערה|{{היברובוקס|יהודה טשזנר|שיח תפילה|47713|page=283|קעפל=סימן ח' - חזק|מקום הוצאה=אופקים|שנת הוצאה=תשס"ז|עמ=רעז}}}}, און אזוי שטייט אויך אין מנהגי [[חב"ד]]{{הערה|1=זעט צום ביישפיל התקשרות תלט, ויחי תשס"ג, עמ' 19}}. טראצדעם, זענען פארהאן מדקדקים{{הערה|צווישן זיי [[מילון אבן שושן]]}} וואס האבן אויפגעמערקט אז מען דארף זאגן מיט א פתח, "וְנִתְחַזַּק", ווי די נקודות פון "חֲזַק וְנִתְחַזַּק" אין ספר [[שמואל ב]] (י יב){{הערה|{{אוצר החכמה|יעקב שמואל שפיגל|בר-אילן|158874|page=1|קעפל=אמירת חזק ויישר כח|באנד=כ"ו-כ"ז|שנת הוצאה=תשנ"ה|עמ=357|הערה 68}}. דאס איז די איינציגסטע מאל וואס עס שטייט אין תנ"ך די ווארט "ונתחזק". די ווערטער "ויתחזק" און "התחזק" זענען עפ"י רוב מנוקד מיט א פתח און א קליינע טייל מיט א צירי.}}.