35,369
רעדאגירונגען
ק
רבי פייפלינקס
ק (החלפת טקסט – "רבי [[" ב־"[[רבי ") |
ק (רבי פייפלינקס) |
||
| שורה 7: | שורה 7: | ||
דער צווייטער רבי אשר איז אוועק יונגערהייט איבערלאזנדיג זיין זון [[ישראל פערלאוו|ישראל]] אלס קינד. די חסידים האבן אים אויפגענומען אלס רבי, דעריבער הייסט ער ''דער ינוקא''. | דער צווייטער רבי אשר איז אוועק יונגערהייט איבערלאזנדיג זיין זון [[ישראל פערלאוו|ישראל]] אלס קינד. די חסידים האבן אים אויפגענומען אלס רבי, דעריבער הייסט ער ''דער ינוקא''. | ||
* '''דער יונגער רבי הר"ר [[אשר פערלאוו (ב)ֿ|אשר]]''' האט אנגעהויבן פירן א רעביסטעווע נאך זיין פאטער'ס פטירה אין תרל"ב. ער האט נישט מאריך ימים געווען און ער איז נפטר געווארן נאך א יאר, [[ט"ו אב|חמשה עשר באב]] [[ה'תרל"ג]] ([[1873]]), אין [[דראהביטש]] ביי א מגפה וואס האט געווילדעוועט אין דער שטאט. זיין ערשטע ווייב איז געווען מרת חיה, א טאכטער פון [[רבי מנחם נחום טווערסקי (מאקאראוו)|מנחם נחום טווערסקי]] פון מאקאראוו; זי איז געשטארבן תרל"ג ביים געבורט פון איר טאכטער חנה. זיין צווייטע ווייב איז געווען מרת שרה דבורה, טאכטער פון [[רבי אלימלך שפירא]] פון [[גראדזשיסק (חסידות)|גראדזשיסק]] און די אלמנה פון [[רבי יחיאל יעקב האפשטיין]] פון [[קאזשניץ (חסידות)|קאזשניץ]]. | * '''דער יונגער רבי הר"ר [[אשר פערלאוו (ב)ֿ|אשר]]''' האט אנגעהויבן פירן א רעביסטעווע נאך זיין פאטער'ס פטירה אין תרל"ב. ער האט נישט מאריך ימים געווען און ער איז נפטר געווארן נאך א יאר, [[ט"ו אב|חמשה עשר באב]] [[ה'תרל"ג]] ([[1873]]), אין [[דראהביטש]] ביי א מגפה וואס האט געווילדעוועט אין דער שטאט. זיין ערשטע ווייב איז געווען מרת חיה, א טאכטער פון [[רבי מנחם נחום טווערסקי (מאקאראוו)|רבי מנחם נחום טווערסקי]] פון מאקאראוו; זי איז געשטארבן תרל"ג ביים געבורט פון איר טאכטער חנה. זיין צווייטע ווייב איז געווען מרת שרה דבורה, טאכטער פון [[רבי אלימלך שפירא]] פון [[גראדזשיסק (חסידות)|גראדזשיסק]] און די אלמנה פון [[רבי יחיאל יעקב האפשטיין]] פון [[קאזשניץ (חסידות)|קאזשניץ]]. | ||
* '''[[רבי ישראל פערלאוו|ישראל דער סטאלינער "ינוקא"]]''': נאך דער פטירה פונעם יונגן רבי'ן הר"ר אשר, איז זיין זון ישראל געווען אלט נאר פיר און א האלב יאר. טראץ דעם האבן די חסידים געזען אין אים זייער מנהיג, אזוי ווי זיין זיידער רבי אהרן האט שוין געזאגט אויף אים. ביי זיין [[בר מצוה]], [[י' כסלו]] [[ה'תרמ"ב]] ([[1881]]) האבן די זקני החסידים, צווישן זיי [[רבי דוד צבי שלמה בידערמאן]] פון [[לעלוב (חסידות)|לעלאוו]], אים געגעבן א כתב נשיאות. צוליב זיינע יונגע יארן האט מען אים גערופן 'ינוקא'{{הערה|[[ינוקא]] אין [[אראמיש]] איז טייטש א קינד, אבער אין [[קבלה]] מיינט דאס א געהויבענע נשמה גבוהה וואס אנטפלעקט זיך יונגערהייט (אזוי שטייט אין [[זוהר]])}}. דער סטאלינער ינוקא האט געפירט זיין רעביסטעווע 50 יאר. ער האט געהאט צענדליקע טויזנטער חסידים. רבי ישראל איז נפטר געווארן [[ראש השנה]] [[ה'תרפ"ב]] ([[1921]]), ווען ער איז געווען אין [[פראנקפורט]], [[דייטשלאנד]], פאר א רפואה. | * '''[[רבי ישראל פערלאוו|ישראל דער סטאלינער "ינוקא"]]''': נאך דער פטירה פונעם יונגן רבי'ן הר"ר אשר, איז זיין זון ישראל געווען אלט נאר פיר און א האלב יאר. טראץ דעם האבן די חסידים געזען אין אים זייער מנהיג, אזוי ווי זיין זיידער רבי אהרן האט שוין געזאגט אויף אים. ביי זיין [[בר מצוה]], [[י' כסלו]] [[ה'תרמ"ב]] ([[1881]]) האבן די זקני החסידים, צווישן זיי [[רבי דוד צבי שלמה בידערמאן]] פון [[לעלוב (חסידות)|לעלאוו]], אים געגעבן א כתב נשיאות. צוליב זיינע יונגע יארן האט מען אים גערופן 'ינוקא'{{הערה|[[ינוקא]] אין [[אראמיש]] איז טייטש א קינד, אבער אין [[קבלה]] מיינט דאס א געהויבענע נשמה גבוהה וואס אנטפלעקט זיך יונגערהייט (אזוי שטייט אין [[זוהר]])}}. דער סטאלינער ינוקא האט געפירט זיין רעביסטעווע 50 יאר. ער האט געהאט צענדליקע טויזנטער חסידים. רבי ישראל איז נפטר געווארן [[ראש השנה]] [[ה'תרפ"ב]] ([[1921]]), ווען ער איז געווען אין [[פראנקפורט]], [[דייטשלאנד]], פאר א רפואה. | ||