אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "אפיקומן"

82 בייטן אראפגענומען ,  פֿאַר 2 יאָר
ק
אויסשטעל (דערווייל)
(←‏הונטערגרונט: הגהה, פארברייטערט)
ק (אויסשטעל (דערווייל))
שורה 23: שורה 23:


==הלכות==
==הלכות==
מען עסט די מצה [[הסיבה|אנגעלאנט]], און דערנאך טאר מען נישט עסן.
לויט די [[ראשונים]], דארף מען עסן פונעם אפיקומן א [[כזית]] (אין וועלכע עס זענען פארהאן פארשידענע מיינונגען וויפיל עס איז, מיט מאָסן צווישן 7 קיוביק ס"מ ביז 50 קיוביק ס"מ), אזויווי אלע מצוות פון עסן, און אזוי ווערט גע'פסק'נט אין שולחן ערוך{{הערה|שם=תעז|{{שולחן ערוך|אורח חיים|תעז|א}}}}. טראצדעם שרייבט דער [[מהרי"ל]] אז לכתחילה זאל מען עסן צוויי כזיתים, אז עס זאל זיין דערין דער שיעור פון אכילה צו ווערן זאט{{הערה|{{היברובוקס|רבי יעקב הלוי בן משה מולין|ספר מהרי"ל|8918|עמוד=32}}}}{{ביאור|דער טעם פון מהרי"ל איז אלס "באליבטע מצוה", ווידער דער [[ב"ח]] שרייבט מען זאל עסן צוויי כזיתים צו יוצא זיין ביידע שיטות פון די ראשונים, א כזית פאר א זכר צום מצה פון קרבן פסח און א כזית פאר זכר צו קרבן פסח{{הערה|אין [https://shitufta.org.il/Bach,_Orach_Chaim/473?selectedunittext=25 טור אורח חיים, סימן תע"ג ס"ק כ"ו]}}.}}, און אזוי ווערט געברענגט אין [[משנה ברורה]]{{הערה|{{משנה ברורה|תעז|א}}}}{{ביאור|פארהאן א דריטע דעה פונעם [[ספר החינוך|חינוך]], וואס זאגט אז מען זאל עסן "אביסל מצה" זכר לפסח. דאס שטימט מיט די מיינונג אז אפיקומן קומט נאר אויף צו בלייבן מיט'ן טעם פון מצה אין מויל.}}.


אין שולחן ערוך און רמ"א שטייט אז מען זאל נישט טרינקען נאך די [[פיר כוסות]] נאר וואסער{{הערה|{{שולחן ערוך|אורח חיים|תפא|א}}.}}.
מען דארף עסן דעם מאָס אין די צייט-אפשניט וואס ווערט גערופן '[[כדי אכילת פרס]]' (וואס אין איר לענג זענען פארהאן מיינונגען צווישן 3 און 9 מינוט).


==דער שיעור פון אפיקומן==
מען עסט די מצה [[הסיבה|אנגעלאנט]], און דערנאך טאר מען נישט עסן.
לויט די [[ראשונים]], דארף מען עסן פונעם אפיקומן א [[כזית]] (אין וועלכע עס זענען פארהאן פארשידענע מיינונגען וויפיל עס איז, מיט מאָסן צווישן 7 קיוביק ס"מ ביז 50 קיוביק ס"מ), אזויווי אלע מצוות פון עסן, און אזוי ווערט גע'פסק'ענט אין שולחן ערוך{{הערה|שם=תעז|{{שולחן ערוך|אורח חיים|תעז|א}}}}. טראצדעם שרייבט דער [[מהרי"ל]] אז לכתחילה זאל מען עסן צוויי כזיתים, אז עס זאל זיין דערין דער שיעור פון אכילה צו ווערן זאט{{הערה|{{היברובוקס|רבי יעקב הלוי בן משה מולין|ספר מהרי"ל|8918|עמוד=32}}}}{{ביאור|דער טעם פון מהרי"ל איז אלס "באליבטע מצוה", ווידער דער [[ב"ח]] שרייבט מען זאל עסן צוויי כזיתים צו יוצא זיין ביידע שיטות פון די ראשונים, א כזית פאר א זכר צום מצה פון קרבן פסח און א כזית פאר זכר צו קרבן פסח{{הערה|אין [https://shitufta.org.il/Bach,_Orach_Chaim/473?selectedunittext=25 טור אורח חיים, סימן תע"ג ס"ק כ"ו]}}.}}, און אזוי ווערט געברענגט אין [[משנה ברורה]]{{הערה|{{משנה ברורה|תעז|א}}}}{{ביאור|פארהאן א דריטע דעה פונעם [[ספר החינוך|חינוך]], וואס זאגט אז מען זאל עסן "אביסל מצה" זכר לפסח. דאס שטימט מיט די מיינונג אז אפיקומן קומט נאר אויף צו בלייבן מיט'ן טעם פון מצה אין מויל.}}.


מען דארף עסן דעם מאָס אין די צייט-אפשניט וואס ווערט גערופן '[[כדי אכילת פרס]]' (אין וועלכע עס זענען פארהאן מיינונגען צווישן 3 און 9 מינוט, ווי לאנג דער שיעור איז).
אין שולחן ערוך און רמ"א שטייט אז מען זאל נישט טרינקען נאך די [[פיר כוסות]] נאר וואסער{{הערה|{{שולחן ערוך|אורח חיים|תפא|א}}}}.


==סוף זמן אכילה==
==סוף זמן אכילה==