אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "קרבנות הנשיאים"

156 בייטן צוגעלייגט ,  פֿאַר 2 יאָר
ק
ק (←‏דער סדר: הגהה, אויסדרוק)
שורה 33: שורה 33:


== ליינען די קרבנות הנשיאים ==
== ליינען די קרבנות הנשיאים ==
אלע קרבנות הנשיאים ווערן באזונדער געברענגט אין {{תנ"ך|במדבר|ז|ללא=ספר}} פון [[חומש במדבר]], אין [[פרשת נשא]].
די קרבנות פון די נשיאים ווערן אלע אויסגערעכנט, יעדע באזונדער, אין {{תנ"ך|במדבר|ז|ללא=ספר}} פון [[חומש במדבר]], אין [[פרשת נשא]].


די קרבנות הנשיאים ווערן געליינט ביי [[קריאת התורה]] אין [[חנוכה]], יעדן טאג ליינט מען א קרבן פון איין נשיא, אויסער די ערשטע טאג חנוכה, וואס דאן ליינט מען פון "ויהי ביום כלות משה להקים את המשכן" (אדער פון די פרשה פון [[ברכת כהנים]]), און די לעצטע טאג, וואס דאן ליינט מען די קרבנות פון די פינף לעצטע נשיאים און דערנאך די פרשה פון מעשה ה[[מנורה]], אנפאנג פון [[פרשת בהעלותך]].
די קרבנות הנשיאים ווערן געליינט ביי [[קריאת התורה]] אין [[חנוכה]]. יעדן טאג ליינט מען דעם קרבן פון איין נשיא, אויסער דער ערשטער טאג חנוכה, וואס דאן הייבט מען אן פון "ויהי ביום כלות משה להקים את המשכן" (אדער פון די פרשה פון [[ברכת כהנים]]), און דער לעצטער טאג, וואס דאן ליינט מען די קרבנות פון די פינף לעצטע נשיאים אויסגעפירט מיט די פרשה פון מעשה המנורה, אנפאנג פון [[פרשת בהעלותך]].


עס זענען פארהאן וואס פירן זיך צו ליינען, אין א [[ספר תורה]] אדער אין א חומש, די קרבנות הנשיאים פון א' ניסן ביז י"ב ניסן נאך [[תפילת שחרית]], יעדן טאג די פרשה פון דעם נשיא וואס האט מקריב געווען זיין קרבן יענעם טאג, און דערנאך זאגט מען א "[[יהי רצון]]" אין וועלכן דער נאמען פונעם שבט און פונעם נשיא פון יענעם טאג ווערן דערמאנט. א' ניסן הייבט מען אן אזוי ווי די קריאת התורה פון ערשטן טאג חנוכה, און טייל{{הבהרה|ווער?}} פירן זיך צו ליינען קודם די הקמת המשכן סוף [[פרשת פקודי]], און אין י”ב ניסן ענדיגט מען צו אויך דעם שטיקל פון “זאת [[חנוכת המזבח]]” און ווייטער, און מען זאָגט נישט קיין יהי רצון דערנאך{{הבהרה|פארוואס נישט?}}.
אין די דאטומען ווען די קרבנות זענען געברענגט געווארן לויט חז"ל, פון א' ניסן ביז י"ב ניסן, זענען פארהאן וואס פירן זיך צו ליינען יעדן טאג דעם קרבן פון דער נשיא וואס האט מקריב געווען אין דעם טאג. דאס ווערט געליינט אין א [[ספר תורה]] אדער אין א חומש, נאך [[תפילת שחרית]]. נאכ'ן ליינען זאגט מען א "[[יהי רצון]]", אין וועלכן דער נאמען פונעם שבט און פונעם נשיא פון יענעם טאג ווערן דערמאנט. א' ניסן הייבט מען אן אזוי ווי ביי קריאת התורה פון ערשטן טאג חנוכה, און טייל{{הבהרה|ווער?}} פירן זיך צו ליינען קודם די הקמת המשכן סוף [[פרשת פקודי]], און אין י”ב ניסן ענדיגט מען צו אויך דעם שטיקל פון “זאת [[חנוכת המזבח]]” און ווייטער, און מען זאָגט נישט קיין יהי רצון דערנאך{{הבהרה|פארוואס נישט?}}.


== דרויסנדע לינקס ==
== דרויסנדע לינקס ==