אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "מתנות לאביונים"

←‏די אביונים: מאן אביונים רבנן
(←‏די צייט פון געבן: די רעדע איז לאו דווקא איבער יוצא זיין מתנות לאביונים, נאר מגבית פורים)
(←‏די אביונים: מאן אביונים רבנן)
שורה 27: שורה 27:


=== די אביונים ===
=== די אביונים ===
די ראשונים טייטשן אז אן "אביון" איז איינער וואס פארמאגט גארנישט, ד.ה. ער איז מער פארארעמט פון א געווענליכער "עני"{{הערה|{{תנ"ך|דברים|טו|ד|קצר=כן|מפרש=רש"י}}; אבן עזרא נוסח שני און ר"מ חלאיו אויף {{תנ"ך|אסתר|ט|כב|קצר=כן}}}}, און לויט איינעם פון די [[אחרונים]] דארף מען אכטונג געבן צו געבן די מתנות דווקא פאר אזעלכע אביונים{{הערה|מקור חיים פון חות יאיר, סימן תרצ"ד, ס"ק ג'}}; אנדערע קריגן אבער און האלטן אז מען קען געבן אויך פאר געווענליכע ארעמעלייט{{הערה|ערוך השולחן, אורח חיים, סימן תרצ"ד, סעיף ג'. דער ערוך השולחן ערקלערט דארט אז ס'איז נאך א גרעסערע מצוה צו געבן פאר עניים, ווייל זיי שעמען זיך צו בעטן, און דער פסוק קומט זאגן אז '''אפילו''' פאר אביונים, וועלכע שעמען זיך נישט, קען מען אויך געבן; אזוי טייטשט אויך דער טעמא דקרא אויף {{תנ"ך|אסתר|ט|כב|קצר=כן}}}}.
די ראשונים טייטשן אז אן "אביון" איז איינער וואס פארמאגט גארנישט, ד.ה. ער איז מער פארארעמט פון א געווענליכער "עני"{{הערה|{{תנ"ך|דברים|טו|ד|קצר=כן|מפרש=רש"י}}; אבן עזרא נוסח שני און ר"מ חלאיו אויף {{תנ"ך|אסתר|ט|כב|קצר=כן}}}}, און לויט איינעם פון די [[אחרונים]] דארף מען אכטונג געבן צו געבן די מתנות דווקא פאר אזעלכע אביונים{{הערה|מקור חיים פון חות יאיר, סימן תרצ"ד, ס"ק ג'}}; אנדערע קריגן אבער און האלטן אז מען קען געבן אויך פאר געווענליכע ארעמעלייט{{הערה|ערוך השולחן, אורח חיים, סימן תרצ"ד, סעיף ג'. דער ערוך השולחן ערקלערט דארט אז ס'איז נאך א גרעסערע מצוה צו געבן פאר עניים, ווייל זיי שעמען זיך צו בעטן, און דער פסוק קומט זאגן אז '''אפילו''' פאר אביונים, וועלכע שעמען זיך נישט, קען מען אויך געבן; אזוי טייטשט אויך דער טעמא דקרא אויף {{תנ"ך|אסתר|ט|כב|קצר=כן}}. זעט אויך דרשות חתם סופר, דף קע"ו עמוד ד', אז מען קען געבן פאר לומדי תורה וואס זיי דארפן געשטיצט ווערן, אויך אויב זיי זענען נישט ממש ארעמעלייט.}}.


דער [[רמב"ם]] פסק'נט:{{ציטוט|תוכן=וחייב לחלק לעניים ביום הפורים, אין פחות משני עניים; נותן לכל אחד מתנה אחת, או מעות או מיני תבשיל או מיני אוכלין, שנאמר 'ומתנות לאביונים' - שתי מתנות לשני עניים. ואין מדקדקין במעות פורים, אלא כל הפושט ידו ליטול, נותנין לו; ואין משנין מעות פורים לצדקה אחרת.|מקור={{רמב"ם||מגילה|ב|טז}}}}
דער [[רמב"ם]] פסק'נט:{{ציטוט|תוכן=וחייב לחלק לעניים ביום הפורים, אין פחות משני עניים; נותן לכל אחד מתנה אחת, או מעות או מיני תבשיל או מיני אוכלין, שנאמר 'ומתנות לאביונים' - שתי מתנות לשני עניים. ואין מדקדקין במעות פורים, אלא כל הפושט ידו ליטול, נותנין לו; ואין משנין מעות פורים לצדקה אחרת.|מקור={{רמב"ם||מגילה|ב|טז}}}}